Algemeen
Frank Visser-kijkers gaan helemaal los op kortpittige Els
De tweede aflevering van het nieuwe seizoen van Mr. Frank Visser doet uitspraak heeft flink wat reacties losgemaakt op sociale media, met name op platform X (voorheen Twitter). In deze aflevering was het vooral buurvrouw Els die de woede van kijkers op zich wist te vestigen. De situatie tussen Els en haar buurman Jan leidde tot een hoogoplopende ruzie die de kijkers niet onberoerd liet. De scherpe reacties logen er niet om; velen vonden haar gedrag verwerpelijk en lieten dit in harde bewoordingen blijken.
De brandgang in Oude Pekela
In de aflevering van deze week reizen meester Frank Visser en presentator Viktor Brand af naar Oude Pekela, een dorp in het noorden van Nederland. Hier treffen ze Jan, een man die voor 25 procent eigenaar is van een brandgang achter zijn woning. Deze brandgang fungeert als gedeelde toegang voor de buurtbewoners, maar het eigendom ervan is verdeeld tussen meerdere bewoners. Jan is er dan ook van overtuigd dat hij het recht heeft om deze ruimte te gebruiken zoals hij wil, zolang hij zich aan de regels houdt.
De problemen begonnen toen zijn achterburen, onder wie buurvrouw Els, besloten om een toegangspoort in de schutting te verwijderen. Door deze actie is de brandgang, die voor Jan een belangrijke doorgang vormt, niet meer toegankelijk voor hem. Dit betekent dat Jan zijn achtertuin niet meer via deze weg kan bereiken, wat voor hem een onacceptabele situatie is. Jan wil immers niet dat mensen zomaar over zijn deel van de grond lopen zonder toestemming, en hij voelt zich in zijn rechten aangetast. Dit conflict over de brandgang heeft de spanningen in de buurt tot het kookpunt gebracht, met Jan aan de ene kant en buurvrouw Els aan de andere.
De kijkers reageren fel
De kijkers van Mr. Frank Visser doet uitspraak waren er snel bij om hun mening te geven over de situatie, en dan met name over het gedrag van Els. Op X stromen de reacties binnen, en veel mensen zijn duidelijk niet te spreken over hoe Els zich gedraagt. De opmerkingen zijn hard en soms zelfs beledigend. Een veelvoorkomende mening is dat Els zich asociaal en respectloos gedraagt tegenover Jan. Een gebruiker schrijft bijvoorbeeld: “Die Els is echt te dom om te poepen. En super asociaal.” Een ander voegt eraan toe: “Wat een asociale vrouw is dat zeg.” Dit soort opmerkingen tonen aan dat de kijkers het moeilijk vinden om sympathie op te brengen voor Els en haar manier van handelen in deze burenruzie.
Een andere kijker suggereert dat Els wel wat baat zou hebben bij een cursus ‘beheersing en omgangsvormen’. De negatieve reacties op sociale media illustreren hoe sterk de meningen over haar optreden zijn. Het feit dat de ruzie tussen de buren zo hoog is opgelopen, lijkt voor velen een direct gevolg van de manier waarop Els met de situatie omgaat. Ze wordt neergezet als de veroorzaker van de problemen, en haar houding wordt breed veroordeeld.
De uitspraak van meester Visser
Nadat de spanningen tussen Jan en Els tot het uiterste zijn gedreven, is het aan meester Frank Visser om een oplossing te vinden voor het conflict. Zoals gebruikelijk in het programma wordt eerst geprobeerd om de situatie te kalmeren en de partijen weer met elkaar in gesprek te brengen. Dit verloopt echter niet zonder slag of stoot, aangezien de emoties nog steeds hoog oplopen. Jan, die aanvankelijk alleen problemen had met Els, blijkt inmiddels ook met twee andere buren in conflict te zijn geraakt door de situatie rondom de brandgang. Het is duidelijk dat dit conflict niet zomaar op te lossen is met een enkel gesprek.
De uitspraak van meester Visser komt uiteindelijk, maar zelfs deze zorgt niet voor volledige rust in de buurt. Het lijkt erop dat de problemen rondom de brandgang diepgeworteld zijn, en dat een juridische uitspraak slechts een tijdelijke oplossing biedt. De verwachting is dat de buren nog wel enige tijd nodig zullen hebben om de wonden te laten helen en hun verschillen bij te leggen.
Eerdere aflevering in Goor
De huidige aflevering van Mr. Frank Visser doet uitspraak staat niet op zichzelf wat betreft de hoogoplopende emoties. Vorige week was het team van de televisierechter te gast in het Twentse Goor, waar de spanningen tussen buurtbewoners ook hoog opliepen. In die aflevering lag de ruzie tussen Peter en zijn buren ook op het snijvlak van een juridische kwestie. De aanleiding voor de ruzie was een geplaatste schutting, waardoor Peter’s vijver lekte en zijn bamboe beschadigd raakte. Tot overmaat van ramp werden ook nog eens de zelfgemaakte huisjes van Peter vernietigd door de schuttingbouw. Deze serie van ongelukkige gebeurtenissen zorgde ervoor dat Peter op een gegeven moment zijn geduld volledig verloor.
Ook in deze situatie was het meester Visser die moest bemiddelen en de partijen tot een oplossing moest zien te brengen. Net als in de huidige zaak met Jan en Els, bleek het niet eenvoudig om de betrokkenen tot bedaren te brengen. Het illustreert hoe moeilijk het soms is om burenruzies op te lossen wanneer de emoties zo hoog oplopen en er veel op het spel staat, zoals persoonlijke eigendommen of gedeelde ruimtes.
Het programma Mr. Frank Visser doet uitspraak
Mr. Frank Visser doet uitspraak is een populair programma op de Nederlandse televisie waarin de voormalige rechter Frank Visser wordt ingeschakeld om conflicten tussen burgers te beslechten. Deze conflicten variëren van geschillen over eigendomsrechten tot burenruzies en alles daartussenin. Wat het programma zo aantrekkelijk maakt voor kijkers, is de directe en vaak confronterende manier waarop de zaken worden behandeld. De partijen krijgen de kans om hun verhaal te doen, en de rechter zorgt uiteindelijk voor een bindende uitspraak die meestal meteen wordt uitgevoerd.
De kracht van het programma ligt in het menselijke aspect. De conflicten die worden besproken, zijn vaak herkenbaar voor het publiek, waardoor de emoties van de betrokkenen begrijpelijk en invoelbaar zijn. Tegelijkertijd zorgt de juridische expertise van meester Visser ervoor dat de kijkers een inkijkje krijgen in hoe de wet wordt toegepast op alledaagse problemen. Dit maakt het programma niet alleen vermakelijk, maar ook informatief.
Die Els is echt te dom om te poepen. En super asociaal. #mrfrankvisser
— w van (@baardjan) October 10, 2024
Wat een ordinair a sociale vrouw is dat zeg.#mrfrankvisser
— Paulus. (@Paulus858520671) October 10, 2024
De impact van burenruzies
Het conflict tussen Jan en Els is een klassiek voorbeeld van hoe burenruzies kunnen escaleren wanneer er geen goede communicatie is tussen de betrokken partijen. Wat begon als een relatief klein probleem, namelijk het verwijderen van een poort in de schutting, is uitgegroeid tot een grote vete waarbij meerdere buren betrokken zijn. Dit soort situaties laten zien hoe belangrijk het is om burenruzies tijdig aan te pakken, voordat ze onherstelbare schade veroorzaken aan de onderlinge relaties in een buurt.
Burenruzies kunnen soms jarenlang voortduren en een grote impact hebben op het woongenot van alle betrokkenen. Het vermijden van confrontaties, open communicatie en het zoeken naar compromisoplossingen kunnen helpen om dergelijke situaties te voorkomen. In het geval van Jan en Els lijkt het erop dat de schade al grotendeels is aangericht, maar hopelijk kunnen ze na de uitspraak van meester Visser werken aan een betere verstandhouding.
Belangrijke punten:
- In de aflevering van Mr. Frank Visser doet uitspraak reizen meester Visser en Viktor Brand af naar Oude Pekela om een burenruzie tussen Jan en Els op te lossen.
- Jan is voor 25 procent eigenaar van een brandgang, maar buurvrouw Els heeft een poort verwijderd, waardoor Jan geen toegang meer heeft tot zijn grond.
- De kijkers van het programma uiten felle kritiek op Els via sociale media, waarbij haar gedrag als asociaal wordt bestempeld.
- Meester Visser doet uiteindelijk uitspraak, maar de situatie blijft gespannen.
- In eerdere afleveringen, zoals in Goor, zien we soortgelijke hoogoplopende conflicten tussen buren die niet makkelijk op te lossen zijn.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.