Algemeen
Gast in LLDL laat aan de lopende band loeiharde scheten tijdens het koken: ‘Poeh, die stinkt!’
Wanneer je je opgeeft voor Lang Leve de Liefde (LLDL), doe je dat natuurlijk met de hoop de liefde van je leven te ontmoeten. Het concept van de show is simpel maar effectief: je ontmoet je date pas wanneer je samen een luxe villa binnenstapt, en vanaf dat moment moet je minstens 24 uur met elkaar doorbrengen. Gedurende die tijd moet je zien of er een vonk overslaat en of je een echte connectie voelt. Als dat niet het geval is, kun je na 24 uur besluiten dat het niet werkt en verdergaan met je leven. Maar die 24 uur kunnen soms heel lang lijken, vooral als er sprake is van een mismatch.
Eerste Indrukken: Uiterlijk of Karakter?
In veel gevallen weten deelnemers al bij het eerste oogcontact of er potentie is. Soms spreekt het uiterlijk van de ander je niet direct aan, en dat kan een ontmoedigende start zijn. Toch biedt die 24 uur een kans om iemand op een dieper niveau te leren kennen. Misschien blijkt het innerlijk van je date een verrassing en ontwikkel je alsnog gevoelens. In die tijd ga je samen alledaagse dingen doen zoals boodschappen, koken, in de hottub zitten of deelnemen aan andere activiteiten die voor verbinding kunnen zorgen.
Een belangrijk onderdeel van het proces is ook het delen van je slaapruimte. Sommige stellen kiezen ervoor om samen te slapen, terwijl anderen besluiten apart te slapen. In dat geval moet een van de twee op de bank slapen. Deze keuzes dragen bij aan de dynamiek en kunnen invloed hebben op hoe goed of slecht de date verloopt.
Kleine Irritaties Worden Snel Groot
Tijdens die 24 uur kunnen er veel dingen gebeuren. Kleine eigenaardigheden of slechte gewoontes, die je normaal niet meteen zou opmerken, kunnen al snel irritant worden. Waar je in een normale situatie misschien een paar dates zou hebben voor je echt samen tijd doorbrengt, word je bij LLDL meteen in het diepe gegooid. Dit zorgt ervoor dat alle eigenaardigheden of ongemakken meteen aan de oppervlakte komen.
Een goed voorbeeld hiervan is wat er gebeurde in een specifieke aflevering met een man, laten we hem voor het gemak “Bert” noemen. Bert had zich aangemeld met de hoop een leuke vrouw te ontmoeten, maar zijn deelname ging niet helemaal zoals gepland.
Bert en Zijn Ongewenste Gasuitstoot
Op een dag besluit Bert samen met zijn date te gaan koken, een activiteit die vaak als romantisch en verbindend wordt gezien. Samen koken is een goede manier om elkaar beter te leren kennen in een ontspannen setting. De voorbereidingen beginnen goed, maar al snel blijkt dat Bert een klein probleem heeft. Hij had een paar dagen daarvoor iets verkeerds gegeten en was daar nog steeds niet helemaal van hersteld. Dit leidde tot een vervelend bijeffect: Bert had totaal geen controle meer over zijn darmen.
Terwijl hij bezig is met het snijden van een uitje, begint Bert onophoudelijk loeiharde winden te laten. Zijn gasuitstoot was zo luid en frequent dat het niet onopgemerkt kon blijven. Zijn date, die nog hoopvol was begonnen aan hun gezamenlijke kookervaring, was zichtbaar ongemakkelijk. Bert zelf leek zich er weinig zorgen om te maken en lachte het weg, maar voor zijn date was het een serieuze afknapper.
Wanneer Lichamelijke Gebreken de Romantiek Overschaduwen
Hoewel iedereen wel eens last heeft van een gênant moment, zoals een windje laten, is het verschil in hoe je hiermee omgaat vaak bepalend voor de sfeer. In Berts geval zorgde zijn aanhoudende gasuitstoot voor een enorme barrière tussen hem en zijn date. Het was duidelijk dat ze niet meer comfortabel was in zijn gezelschap. Hoewel ze haar best deed om beleefd te blijven, werd het al snel duidelijk dat de kans op romantiek snel afnam met elk geluid dat Bert produceerde.
Bert probeerde het nog goed te praten door te zeggen dat hij echt iets verkeerd had gegeten, maar het kwaad was al geschied. Zijn date keek hem alleen maar ongelovig aan, alsof ze niet kon bevatten dat dit echt gebeurde tijdens hun allereerste ontmoeting.
De Impact van Eerste Indrukken
Deze situatie laat goed zien hoe snel een date kan omslaan van veelbelovend naar ongemakkelijk. De eerste indruk is vaak bepalend, en hoewel uiterlijk en charme een rol spelen, kan gedrag een nog grotere impact hebben. Bij Lang Leve de Liefde heb je maar 24 uur om iemand te overtuigen dat je een potentiële match bent, en kleine dingen kunnen al snel grote problemen worden.
In het geval van Bert bleek dat een lichamelijke kwaal genoeg was om zijn kansen te ruïneren. Zijn date, die aanvankelijk misschien nog open stond voor een kennismaking, verloor haar interesse door het onophoudelijke ongemak dat hij veroorzaakte. En hoewel Bert het misschien niet zo serieus nam, was het voor zijn date een duidelijke breekpunt.
De Essentie van Lang Leve de Liefde
Het programma Lang Leve de Liefde is in wezen een sociaal experiment waarin mensen in een korte tijd proberen uit te vinden of ze een klik hebben met een compleet onbekende. Het laat zien hoe moeilijk het kan zijn om in zo’n korte periode iemand echt te leren kennen, en hoe snel eerste indrukken kunnen veranderen. Het is een balans tussen fysieke aantrekkingskracht en emotionele compatibiliteit, en de tijdslimiet van 24 uur voegt een extra laag van druk toe aan het proces.
Wat Bert’s ervaring duidelijk maakt, is dat zelfs kleine dingen zoals lichamelijke ongemakken grote gevolgen kunnen hebben voor de chemie tussen twee mensen. In een normale date-omgeving zou dit misschien minder problematisch zijn, maar in een omgeving waar je 24 uur samen doorbrengt en geen uitweg hebt, kunnen dit soort problemen snel escaleren.
Conclusie: De Wispelturigheid van de Liefde
Het verhaal van Bert is een komisch maar ook leerzaam voorbeeld van hoe lichamelijke ongemakken en eerste indrukken het succes van een date kunnen beïnvloeden. Bij Lang Leve de Liefde krijgen deelnemers maar één kans om te laten zien wie ze echt zijn, en dat betekent dat zelfs de kleinste misstappen grote gevolgen kunnen hebben.
Berts ervaring toont aan dat zelfs iets kleins als het laten van winden tijdens het koken genoeg kan zijn om een potentiële romantische connectie te laten ontsporen. Voor sommige kijkers zal zijn verhaal een waarschuwing zijn: zorg ervoor dat je altijd op je best bent, want in de liefde – en vooral in Lang Leve de Liefde – kan de kleinste fout het einde van een romance betekenen.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.