-

Algemeen

Mijn broer gooide oma op straat omdat ze geen geld meer had, maar leerde wijze les

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Op een ogenschijnlijk normale dag nam mijn broer Paul een beslissing die de dynamiek van onze familie voorgoed zou veranderen. Gedreven door financiële stress en de druk om voor zijn eigen gezin te zorgen, besloot hij dat het tijd was voor onze oma Eleanor om het ouderlijk huis te verlaten.

“Ze kost te veel,” verklaarde hij tijdens een intens gesprek waarbij de emoties hoog opliepen. Deze uitspraak markeerde een pijnlijk moment waarbij financiële overwegingen zwaarder leken te wegen dan jaren van familiebanden. Ik, Rachel, stond aan de zijlijn, geschokt door zijn gebrek aan medeleven en begrip. “Paul, ze is onze oma. Ze heeft ons opgevoed, herinner je dat niet?” probeerde ik te argumenteren, hopend op een sprankje herkenning van de liefde die ze ons altijd had gegeven.

Toen Paul onwrikbaar bleek in zijn besluit, nam ik het op me om oma Eleanor onder mijn vleugels te nemen. In mijn huis richtte ik de logeerkamer in als haar nieuwe heiligdom, compleet met ruimte voor haar schilderijen en persoonlijke herinneringen.

Deze kamer was meer dan een slaapplaats; het was een plek waar oma Eleanor haar creativiteit en passie voor schilderen kon herontdekken zonder zich een last te voelen.

Dit gebaar ging verder dan alleen liefdadigheid; het was een uitdrukking van diepe liefde en respect voor de vrouw die een sleutelrol in ons leven had gespeeld en ons had gevormd tot de mensen die we vandaag de dag zijn.

Onder mijn dak bloeide oma Eleanor niet alleen op persoonlijk vlak, maar vond ze ook nieuwe inspiratie in haar kunst. Met de aanmoediging van mijn kinderen, die haar grootste supporters werden, begon ze weer te schilderen. Haar werken, die een levendige uitdrukking waren van haar innerlijke wereld, trokken al snel de aandacht op sociale media.

Deze blootstelling leidde tot een uitnodiging voor een solotentoonstelling in een plaatselijke galerie. Het succes van deze tentoonstelling was overweldigend: bijna elk schilderij vond een nieuwe eigenaar en de daaropvolgende opdrachten zorgden voor haar financiële onafhankelijkheid.

Toen het nieuws van oma Eleanor’s succes Paul bereikte, kwam hij bij me langs, zijn houding gevuld met spijt en realisatie. “Ik heb een fout gemaakt,” bekende hij.

Maar voor oma Eleanor waren zijn verontschuldigingen te laat. Ze confronteerde hem met zijn oppervlakkige houding en benadrukte dat ware familie draait om liefde en steun, niet om wat men financieel kan bijdragen.

De afwijzing van Pauls excuses door oma was een pijnlijke maar noodzakelijke les in de ware waarden die een familie bij elkaar houden. Terwijl oma Eleanor’s artistieke carrière tot bloei kwam, herdefinieerde haar verhaal onze familiewaarden en -dynamiek. Haar veerkracht en waardigheid werden een inspiratiebron voor de gemeenschap en een leerrijk moment voor ons allemaal.

Mijn kinderen leerden de waarde van creatieve expressie en de kracht van standvastigheid rechtstreeks van een vrouw die de essentie van ware rijkdom belichaamde: liefde en respect van degenen die er echt toe doen.

Algemeen

Linda de Mol en Jeroen Rietbergen zijn weer gaan samenwonen: ‘Kleding van Jeroen ligt weer in de kast’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Linda de Mol hervindt rust en liefde in Portugal: “Sommige dingen zijn te waardevol om los te laten”

Na een bewogen periode, waarin zowel haar carrière als privéleven onder een vergrootglas lagen, lijkt Linda de Mol opnieuw balans te hebben gevonden. In het nieuwste nummer van haar eigen tijdschrift LINDA. blikt de presentatrice openhartig terug op de afgelopen tijd — en doet ze een opvallende onthulling: de kleding van Jeroen Rietbergen ligt weer keurig in hun vakantiehuis in de Portugese Algarve. Een klein detail, maar met een grote betekenis. Zonder het met zoveel woorden te zeggen, bevestigt Linda daarmee wat velen al vermoedden: zij en Jeroen zijn weer samen.

Een huis vol herinneringen aan familie, liefde en verlies

Al meer dan drie decennia is het vakantiehuis in Portugal een vaste plek voor Linda en haar gezin. Een huis waar niet alleen zomerse ontspanning centraal staat, maar waar ook tal van dierbare herinneringen liggen opgeslagen. In het interview deelt Linda hoe het huis al generaties lang een toevluchtsoord is — een plek waar ze samenkwam met haar kinderen, haar broer Jeroen, haar ouders en natuurlijk met Jeroen Rietbergen.

“Het leven gaat hier langzamer, en daardoor denk je er meer over na,” vertelt ze reflecterend. Het huis voelt als een tijdscapsule, waarin herinneringen uit het verleden moeiteloos samensmelten met het heden. Zo ligt het oude jeanshoedje van haar moeder nog altijd op zijn plek, als een tastbaar eerbetoon aan wie ze was. En nu dus ook de kleding van Jeroen — een subtiel, maar krachtig teken dat de liefde tussen hen opnieuw vorm heeft gekregen.


Terug naar de basis: Portugal als plek van bezinning

Linda’s liefde voor Portugal is niet nieuw. Al sinds haar jonge jaren is het haar tweede thuis, en dat blijkt ook uit de warmte waarmee ze over het land praat. Toch verliep het betrekken van het huis niet zonder slag of stoot. In de beginjaren werd het gezin geconfronteerd met een ambitieuze verbouwing die al snel uitmondde in taferelen zoals we die kennen uit Ik Vertrek. Denk aan taalbarrières, cultuurverschillen en misverstanden die uiteindelijk vooral voor komische anekdotes zorgden.


Een palmboompje met een verhaal

Eén van de meest gedenkwaardige momenten uit die periode was de kwestie rond een klein palmboompje in de tuin. Het boompje was ooit geplant door de vorige bewoners, ter nagedachtenis aan hun overleden zoon. Linda voelde direct dat het boompje méér was dan zomaar een plant en beloofde het met zorg te behandelen. Ze gaf het zelfs een ‘ereplek’ in het nieuwe tuinontwerp.

Maar tijdens de verbouwing ging het mis. De Portugese aannemer begreep haar uitleg niet helemaal goed. Toen Linda terugkwam van een korte reis, bleek het boompje pontificaal te zijn ingegraven — midden op het nieuwe terras. “Op de plek waar de zonnebedjes moesten komen!” zegt Linda met een glimlach. De aannemer keek haar vol trots aan: “You say tree very important, tree must stay!” Waarop Linda alleen maar kon zuchten: “Yes, maar niet hier midden op het terras!”

Het verhaal is luchtig en humoristisch, maar heeft een onderliggende betekenis: sommige dingen zijn te waardevol om zomaar te verplaatsen. Het boompje staat er nog steeds, als symbool voor trouw, herinnering en respect — waarden die ook terugkeren in haar hernieuwde band met Jeroen.


De liefde tussen Linda en Jeroen: geen makkelijke weg

De terugkeer van Jeroen Rietbergen in Linda’s leven komt na een roerige tijd. Hun relatie werd eerder overschaduwd door berichtgeving in de media, wat leidde tot een tijdelijke breuk. De publieke opinie was verdeeld en Linda trok zich lange tijd terug uit de schijnwerpers. Ze worstelde met gevoelens van teleurstelling, verdriet en twijfel — allemaal zichtbaar, maar nooit volledig uitgesproken.

Toch toont ze zich nu kwetsbaar en eerlijk. In haar eigen omgeving, op haar eigen tempo. De keuze om opnieuw samen te zijn met Jeroen lijkt er een van volwassenheid, vergeving en wellicht ook acceptatie. Het is geen statement, geen show — het is een stille herstart, waarbij het samen-zijn voorop staat.


“Je hoeft niet alles uit te leggen om begrepen te worden”

Dat Linda haar terugkeer naar rust en liefde niet breed uitsmeert in de media, lijkt een bewuste keuze. Ze gelooft in de kracht van het subtiele: het laten zien van de kleren van Jeroen in de kast van hun gezamenlijke vakantiehuis is wat haar betreft genoeg. De rest mag men zelf invullen. “Soms hoef je niet alles uit te leggen om begrepen te worden,” lijkt haar boodschap.

Het past ook bij de Linda zoals velen haar waarderen: een vrouw die ondanks haar publieke leven, haar privégevoelens beschermt. Die kiest voor nuance in plaats van sensatie. En die weet dat sommige dingen, hoe klein ook, voor haarzelf groots van betekenis zijn.


De kracht van herinneringen en rituelen

In het interview benadrukt Linda hoe belangrijk kleine rituelen zijn geworden. Zo houdt ze vast aan tradities die haar moeder ooit startte. Barbecues op het terras, lange wandelingen langs het strand, samen lachen aan tafel — het zijn rituelen die haar verbinden met haar familie én met zichzelf.

Het huis in Portugal is daarmee niet alleen een vakantiewoning, maar een plek van herinnering, groei en heling. Een plek waar verdriet én liefde mogen bestaan naast elkaar.


Een boodschap aan haar kinderen: “Dat boompje is belangrijk”

Linda sluit het interview af met een ontroerende boodschap aan haar kinderen. Ze vertelt dat ze het palmboompje in de tuin heeft laten opnemen in haar testament. “Ook als ik er niet meer ben, moet dat boompje blijven leven,” zegt ze resoluut. Daarmee geeft ze niet alleen blijk van haar liefde voor het leven, maar ook van haar wens om haar waarden door te geven.

Het is een kleine boom, maar met een groot verhaal. Net zoals de liefde tussen haar en Jeroen — niet perfect, maar diepgeworteld. En blijkbaar sterk genoeg om opnieuw te mogen groeien.


Conclusie: Stil geluk in de Portugese zon

Linda de Mol hoeft geen grote woorden meer. Geen interviews vol verklaringen, geen Instagram-posts met hartjes of hashtags. Het beeld van een kast, gevuld met herinneringen en een paar kledingstukken, zegt genoeg. In de rust van de Portugese Algarve heeft ze niet alleen zichzelf hervonden, maar ook de liefde.

En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat het leven soms een omweg neemt, om je terug te brengen naar waar je altijd al thuis was.

Lees verder