Algemeen
‘Ik weiger mijn zwangere dochter van 19 te helpen met de opvoeding van haar baby’
Wanneer je jong ouder wordt, moet je je ervan bewust zijn dat je soms met extra uitdagingen te maken krijgt waar niet iedereen mee om kan gaan. Het opvoeden van een kind is een enorme verantwoordelijkheid, en niet iedereen is bereid of in staat om deze taak op zich te nemen, vooral als het onverwachts komt.
Een moeder wendde zich tot Reddit en vroeg of ze ongelijk had nadat ze haar tienerdochter had verteld dat ze haar niet zou helpen bij het opvoeden van de baby die ze verwachtte. Dit is haar verhaal.
Mijn 19-jarige dochter, Rose, was altijd een slimme meid. Ze deed het goed op school en kreeg een volledige beurs naar een geweldige plaatselijke school.
Dit was een enorme prestatie en een teken van haar intelligentie en toewijding. Ze woont bij mij en doet het goed met haar studie, en alles leek in orde te zijn in haar leven.
Ze had een mooie toekomst voor zich met tal van mogelijkheden die op haar wachtten. Een paar maanden geleden kreeg ze een nieuw vriendje, iemand die ik niet leuk vind. Hij laat haar voortdurend in de steek, maar verdoezelt het met een grote glimlach en grootse beloften.
Dit soort gedrag baart me zorgen, omdat het duidelijk is dat hij niet betrouwbaar is. Ondanks mijn waarschuwingen zijn ze nog steeds aan het daten, en nu is ze zwanger. Deze situatie heeft alles veranderd en heeft enorme implicaties voor haar toekomst.
Zelfstandigheid
Toen ik hoorde dat Rose zwanger was, bood ik aan om de @bortus te betalen en een paar dagen vrij te nemen om haar op te nemen en haar te helpen herstellen.
Dit was mijn manier om haar te ondersteunen en haar te helpen deze moeilijke situatie te overwinnen. Ze zei echter nee. Ze gaat met haar vriend trouwen, en ze zullen één grote, gelukkige familie zijn.
Dit klinkt als een mooi plan, maar ik heb mijn twijfels over de realiteit ervan. Hij wil bij mij intrekken, en zij stopt met school terwijl hij werkt om hen te onderhouden.
Hij is een barman die niet naar de universiteit gaat. Ik lachte om dit idee, wat haar boos maakte, omdat ik het niet als een realistisch of stabiel plan zie.
Grenzen
Ze vertelde me dat ik, omdat hij niet kan intrekken, meer moet helpen met de baby. Dit kwam als een schok voor mij, omdat ik haar altijd als een heel verstandig kind heb gezien.
Ik weet niet waar dit allemaal vandaan komt. Ik vertelde haar ronduit dat als ze denkt dat ze volwassen genoeg is om een kind te krijgen en op te voeden en te trouwen, ze snel moet verhuizen en erin moet slagen volwassen te worden met de vader van het kind.
Dit is een harde waarheid, maar ik geloof dat ze het moet horen. Ik heb het enige kind opgevoed dat ik wilde.Ik wil niet dat er nog meer kinderen in mijn huis wonen.
Ik vertelde haar dat ik hier en daar voor luiers zou betalen, en dat ik haar nog steeds zou bezoeken, maar deze baby is voor 0% mijn verantwoordelijkheid.
Als ze voor adoptie kiest, wat ik vrij zeker weet dat ze dat niet zal doen, zou ik bereid zijn haar daarbij te helpen. Dit is mijn manier om mijn grenzen te stellen en duidelijk te maken dat ik mijn leven en verantwoordelijkheden niet opnieuw wil herzien.
Familie
Ze wil niet met me praten. Mijn man (haar stiefvader) houdt zich hierbuiten, maar denkt dat ik meer kan helpen. Dit heeft spanning in ons huis veroorzaakt, omdat hij een andere kijk heeft op de situatie.
Ik vertelde hem dat hij welkom was om op haar te passen en dat hij zijn mond hield. Dit is niet de meest diplomatieke manier om met zijn zorgen om te gaan, maar ik voel me sterk over mijn beslissing.
Ik kreeg mijn dochter toen ik 19 was. Ik was getrouwd met haar vader, die in het leger zat. Dit was een andere tijd en een andere situatie. Ik studeerde op 22-jarige leeftijd nog steeds op tijd af van de universiteit en alles verliep goed voor ons totdat hij stierf in dienst.
Deze ervaring heeft mij gevormd en ik geloof dat het feit dat het voor mij goed is gelukt, het oordeel van mijn dochter vertroebelt. Haar vriend kan haar of haar kind niet eens een ziektekostenverzekering aanbieden. Het is een heel ander scenario, en ik wil niet dat ze dezelfde fouten maakt als ik.
Besluit
Velen van jullie suggereren dat ik haar nog steeds bij mij laat wonen en de baby houd. Dit gebeurt niet! Ik wil geen baby in huis, punt uit – en ik pas ook niet op.
Dit is een harde grens voor mij en iets waar ik niet van af zal wijken. Ik doe normale grootouderdingen, zoals op verjaardagsfeestjes verschijnen en hier en daar cadeautjes kopen, maar dat is het dan. Wat vind je van deze situatie?
Joke Bruijs (73) laat indrukwekkend nalatenschap achter na bewogen leven
Nederland heeft afscheid moeten nemen van een bijzondere vrouw: Joke Bruijs. De veelzijdige actrice en zangeres is op 73-jarige leeftijd heengegaan, zo maakte haar management bekend. Het nieuws kwam kort na het verlies van haar ex-man en goede vriend Gerard Cox, met wie zij decennialang een bijzondere band deelde. Ondanks hun scheiding bleef hun samenwerking intens en hartelijk. Dat zij vrijwel in dezelfde periode hun laatste hoofdstuk afsloten, voelt voor velen symbolisch.
Strijd tegen z!ekte
De laatste jaren stond Joke’s gezondheid onder druk. Ze leefde met de z!ekte van Parkinson, een aandoening die steeds meer invloed kreeg op haar dagelijks leven. Gerard Cox sprak er recent nog openlijk over in een interview, waarin hij aangaf dat het steeds moeilijker werd voor zijn ex-partner. Toch bleef Joke, ondanks haar fysieke beperkingen, zo lang mogelijk actief en betrokken bij haar werk en haar omgeving.
Dat ze haar lichaam ter beschikking heeft gesteld aan de wetenschap, is tekenend voor haar nuchtere en betrokken aard. In plaats van een traditionele uitvaart koos zij bewust voor een bijdrage aan onderzoek, zodat toekomstige generaties kunnen leren van haar situatie. Het besluit raakt veel mensen, omdat het zoveel zegt over wie Joke was: iemand die altijd vooruitkeek en het grotere belang diende.
Een carrière vol hoogtepunten
Joke Bruijs groeide uit tot een veelzijdig gezicht in de Nederlandse entertainmentwereld. Haar stem, haar humor en haar warme uitstraling maakten haar geliefd bij een breed publiek. Als zangeres maakte ze naam met haar muzikale optredens, terwijl ze als actrice furore maakte op televisie en in het theater.
Een van de grootste mijlpalen in haar loopbaan was de populaire tv-serie Toen Was Geluk Heel Gewoon. Samen met Gerard Cox wist ze jarenlang miljoenen kijkers aan zich te binden met de herkenbare, humoristische en toch altijd menselijke verhalen. Hun chemie op het scherm werd vaak geprezen, ook lang nadat hun huwelijk voorbij was.
In 2022 werkten ze opnieuw samen, dit keer in de film Casa Coco. Het was voor beiden een terugkeer naar het witte doek, en opnieuw viel de natuurlijke wisselwerking tussen de twee op. Hun samenwerking bewees dat kunst en persoonlijke relaties soms los van elkaar kunnen bestaan, maar elkaar ook kunnen versterken.
Een bijzondere band met Gerard Cox
De relatie tussen Joke Bruijs en Gerard Cox ging verder dan wat het publiek op het scherm zag. Hoewel hun huwelijk in de loop der jaren strandde, bleef de vriendschap overeind. Ze ondersteunden elkaar in werk en privé, en spraken vaak liefdevol over de tijd die ze samen hadden gedeeld.
Dat beiden binnen enkele dagen tijd zijn heengegaan, raakt velen. Voor fans voelt het alsof een iconisch duo uit de Nederlandse cultuur definitief is verdwenen. Het contrast tussen hun humoristische, vaak luchtige optredens en het verdriet van deze periode onderstreept de diepe band die ze met elkaar hadden – een band die niet gebroken werd door tijd of omstandigheden.
Joke als mens: warm en toegankelijk
Collega’s en vrienden omschrijven Joke als iemand met een hart van goud. Ze was hartelijk, toegankelijk en stond altijd klaar voor de mensen om haar heen. Ondanks haar bekendheid bleef ze zichzelf en gaf ze vaak blijk van een nuchtere kijk op het leven.
Haar warmte kwam niet alleen tot uiting in haar werk, maar ook in haar persoonlijke contacten. Acteurs, muzikanten en crewleden die met haar samenwerkten, spreken van een vrouw die altijd ruimte liet voor humor en gezelligheid, ook tijdens lange draaidagen.
Geen uitvaart, maar een bewuste keuze
Het besluit om geen uitvaart te organiseren, heeft voor veel mensen verrassing gebracht. Toch past het bij Joke. Ze koos ervoor haar lichaam ter beschikking te stellen aan de wetenschap, waarmee ze een laatste daad van betekenis leverde. Voor haar stond altijd het grotere geheel voorop: bijdragen aan kennis, vooruitgang en de samenleving.
Voor fans en bekenden biedt dit geen gelegenheid voor een traditioneel afscheid, maar velen grijpen sociale media aan om herinneringen en foto’s te delen. Op die manier leeft haar nalatenschap voort, niet alleen in haar werk, maar ook in de persoonlijke herinneringen die ze heeft achtergelaten.
Een stem en gezicht van generaties
Joke’s werk kende een breed bereik. Jong en oud konden genieten van haar optredens, juist omdat ze erin slaagde om herkenbaarheid en humor samen te brengen. Haar muziek bracht vreugde op feesten en partijen, terwijl haar acteerwerk vaak troost en vermaak bood tijdens de avonden op de bank.
De veelzijdigheid van haar carrière maakt dat ze niet in één hokje te plaatsen is. Of het nu ging om een theaterrol, een lied of een televisiescène: Joke maakte het zich eigen en wist haar publiek te raken. Daarmee behoort zij tot de generatie artiesten die een blijvende indruk heeft nagelaten op de Nederlandse cultuur.
De erfenis van een duo
De samenwerking tussen Joke en Gerard zal altijd een bijzonder hoofdstuk in de Nederlandse televisiegeschiedenis blijven. Hun gezamenlijke werk staat symbool voor een tijd waarin humor, herkenbaarheid en warmte centraal stonden in de huiskamer.
Hun 0verlijden in dezelfde periode voelt voor velen als het sluiten van een tijdperk. Toch leeft hun nalatenschap voort in talloze herhalingen van Toen Was Geluk Heel Gewoon, in muziek, in film en vooral in de herinneringen van kijkers die met hun werk zijn opgegroeid.
Publieke reacties en steun
Na het bekendmaken van Joke’s 0verlijden stromen de reacties binnen. Fans, collega’s en vrienden delen hun herinneringen en betuigen steun aan haar naasten. Veel mensen benadrukken haar humor, haar warmte en de manier waarop ze zichzelf altijd trouw bleef.
Op sociale media worden fragmenten gedeeld van haar bekendste rollen en optredens. Het laat zien dat Joke niet alleen een publiek figuur was, maar ook iemand die een diepe indruk naliet in de harten van velen.
Symboliek en herinnering
Dat Joke Bruijs en Gerard Cox kort na elkaar het toneel verlieten, wordt door velen gezien als een bijzondere vorm van symboliek. Hun levens en carrières waren zo nauw met elkaar verweven dat hun heengaan in dezelfde periode bijna als vanzelfsprekend voelt. Het is pijnlijk, maar tegelijk troostend: alsof ze elkaar, ook na de scheiding en alle jaren van samenwerking, nooit helemaal loslieten.
Een laatste groet
Met het 0verlijden van Joke Bruijs verliest Nederland een van zijn meest veelzijdige artiesten. Haar werk, haar stem en haar humor zullen blijven voortleven. Voor het publiek dat jarenlang met haar meeleefde, voelt dit verlies groot. Maar in de keuzes die ze maakte – zoals het ter beschikking stellen van haar lichaam aan de wetenschap – schuilt ook de boodschap dat het leven draait om meer dan roem of traditie.
Joke laat een nalatenschap na van warmte, professionaliteit en menselijkheid. Ze herinnerde ons eraan dat lachen en huilen soms dicht bij elkaar liggen, en dat kunst een spiegel kan zijn van het leven zelf.
Key-points
-
Joke Bruijs is op 73-jarige leeftijd heengegaan, kort na het 0verlijden van haar ex-man en vriend Gerard Cox.
-
Ze leed aan de z!ekte van Parkinson en koos ervoor haar lichaam aan de wetenschap te schenken.
-
Bekend van o.a. Toen Was Geluk Heel Gewoon en de film Casa Coco.
-
Haar samenwerking met Gerard Cox werd iconisch en blijft een blijvend hoofdstuk in de Nederlandse cultuur.
-
Joke wordt herinnerd als een warme, toegankelijke en veelzijdige vrouw die een onuitwisbare indruk heeft nagelaten.