-

Algemeen

Sophie onderging op haar elfde een abortus: ‘De arts vroeg mijn moeder of ik al ongesteld was’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Sophie (35) is getrouwd en moeder van twee kinderen van 6 en 4 jaar. Ze onderging een abortus nadat ze op haar elfde zwanger was geworden van de man die haar verkr*chtte.

“Destijds hebben we tijdens twee weken van bezinning een vierdaags evenement in de avond georganiseerd, waar ik erg naar uitkeek.”

“Je zult altijd verhalen horen over wat mij is overkomen. Ik las hierover vorig jaar op Twitter, toen in de VS het abortusdebat woedde. Bijna iedereen gelooft dat abortus na de puberteit mag. Ik denk dat hij op andere manieren goed is. De redenen zijn voor iedereen individueel.

“Ik was elf jaar oud en speelde met mijn vrienden. Ik wilde daar eten, maar mijn moeder weigerde. Aan het einde van de nacht fietste ik naar huis en de zon scheen. het is zomer Hij droeg een nieuwe Walkman, zodat hij niets kon horen.

Hetzelfde geldt voor de man die ik ontmoette. Ik dacht dat ik hem in de weg liep en zei: ‘Het spijt me.’ Ik begon te hard te rijden en zette mijn koptelefoon af. Ik hoorde hem “Fuck me” zeggen. Ik begon meteen hard te trappen, maar hij ving me al snel op. Hij pakte mij op mijn fiets en sleepte mij naar het pad tussen de garages.

Ik kende mensen die daar woonden en belde ze, maar ze waren niet thuis.Ik kreeg een aanval op mijn hoofd en onderdrukte die meestal. Het duurde niet lang, maar het was genoeg tijd om het af te maken. Ik herinner me dat iemand mij hoorde weglopen.

Toen nam een ​​vrouw mij mee naar haar huis en belde mijn moeder. “Ondertussen zal de man in de latrine worden vastgehouden totdat de p0litie arriveert.” familie “Ik was geschokt. Ik dacht dat ik te laat zou komen voor het avondeten.

Mijn moeder was net zo geschokt als zij, alsof de lucht in huis was uitgezet. Ik herinner me nog dat ik niet de moed had om te zeggen wat hij zei. Wij gebruiken dat woord nooit in ons huis. De ambulance kwam en bracht mij naar het z!ekenhuis.

Daar hebben ze mij onderzocht en gehecht. De dokter vroeg mijn moeder of ze nog steeds menstruatie had. Omdat dit niet het geval was, werd aangenomen dat ik ook niet zwanger kon worden. Ik was het grootste deel van de tijd moe en bang.

Ik wilde het slachtoffer niet steunen. Ik wilde er niet over praten. Denk het niet. De school werd op de hoogte gebracht en de leraar sprak met onze klas. Een open geest houden helpt. Ik vond het moeilijk. Er was een jongen die alles wilde weten, en ik wilde het snel vergeten. Ik was voortdurend moe en viel vaak flauw.

Dat deed bij mijn moeder alarmbellen rinkelen. Zelfs toen ze zwanger was, was ze altijd zwak. We gingen opnieuw naar het z!ekenhuis, dit keer voor een inwendige echo, wederom een ​​onverwachte gebeurtenis voor mij. Ze dacht niet dat ze zwanger was.

Ik kon geen gegevens invoeren. Ik was nog maar elf jaar oud en thuis werd er nooit over rauw eten gesproken. “Het is een heel domme show.” abortus “De ouders waren betrokken bij de procedure.

Ik kan me niet herinneren dat mij werd gevraagd of ik een abortus wilde. Dat is goed, want het was mijn beslissing die ik niet ben vergeten. Ik vraag me af of het meisje 11 jaar oud was vóór de conceptie en bevalling.

Je lichaam is er op dat moment nog niet klaar voor, ook al ben je zwanger door middel van anticonceptie, er is een cyclusperiode van twee weken. Ik had naar de rechter kunnen stappen om het proces te bespoedigen, maar dat zou voor veel verwarring hebben gezorgd. Ik heb die twee weken met kippenvel bekeken. Ook ging ik ’s avonds naar een vierdaags evenement, iets wat ik heel graag wilde doen. Omdat ik me niet lekker voelde, stopte ik vaak onderweg. Tot nu toe wist niemand het. Hij reisde met een groot geheim.

De abortus vond plaats in een z!ekenhuis op straffe van de dood. De dokter die mij hielp was erg aardig en ik vond het erg leuk. Voor het eerst sinds de abortus voel ik me goed. Het was anderhalf jaar voor mijn eerste abortus Ik wist al op jonge leeftijd dat ik moeder wilde worden, en in die tijd was ik erg bang dat afwijzing en abortus niet mogelijk waren.

Ik deelde dat verhaal met een vriend op de middelbare school. Ik gaf hem een ​​briefje en schreef: ‘Wat is het ergste dat je is overkomen?’ ‘Opa’s z!ekte,’ antwoordde hij. Vervolgens vertelde ik hem mijn verhaal in een brief.

Het was te veel voor hem en als ik terugkijk, weet ik dat we veertien waren. “Oh, dat is jammer.” hij antwoorde. En dat is het. Toen ik 16 was, ging ik in therapie. Een jaar later ontmoette ik een man, we zijn getrouwd en hebben twee kinderen.

Hij is erg geduldig met mij. Verkr*chting tartte mijn jeugd. Ik had een gelukkiger en opener kind kunnen zijn, maar ze hebben het van mij afgenomen. De man ontsnapte uit de psychiatrische instelling waar het personeel hem de avond ervoor een vergadering had gegeven en was vergeten de deur op slot te doen. Ik weet niet of hij het nog kan vasthouden.

Terwijl ik rijd, vraag ik me nog steeds af waar dit allemaal is gebeurd. Ik zou mijn kinderen daar nooit alleen laten fietsen. Omdat het gezondheidscentrum er is. Ik begrijp de tegenstanders van abortus, maar beperk je mening tot jezelf of je situatie. Geen enkele vrouw zou een abortus moeten ondergaan

Algemeen

Dilan Yesilgoz gaat helemaal uit de kleren

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Dilan Yesilgöz deelt sportieve selfie: “Discipline is meer dan politiek alleen”

Dilan Yesilgöz staat bekend als een krachtige stem binnen de Nederlandse politiek. Als leider van de VVD en voormalig minister van Justitie weet ze zich moeiteloos staande te houden in het vaak felle debatklimaat van het Binnenhof. Maar begin dit jaar liet ze op sociale media zien dat haar discipline zich niet beperkt tot vergaderzalen en Kamerstukken. Op Instagram deelde Yesilgöz namelijk een sportieve selfie die direct veel aandacht trok.

Politica in sportmodus

Op de foto, genomen in een sportschool, is Yesilgöz te zien in een sportoutfit die haar van een heel andere kant laat zien. Geen formele blazer of nette blouse, maar een strak sporttopje en een ontspannen uitstraling. Ze lacht naar de camera, zichtbaar blij om weer in beweging te zijn. “Goed begin van het jaar,” schrijft ze erbij. Het beeld straalt niet alleen energie uit, maar ook toewijding — precies wat velen herkennen in haar politieke werk.

Sport als levensstijl

Dat Yesilgöz sport belangrijk vindt, is al vaker gebleken. Op haar socialemediakanalen deelt ze met regelmaat updates over haar actieve levensstijl. Van hardlopen tot krachttraining, de politica maakt duidelijk dat beweging voor haar meer is dan een goede gewoonte: het is een manier om balans te houden in een druk bestaan. Voor iemand met een intensieve baan in de politiek is dat geen overbodige luxe.

“Het is mooi om te zien dat ze zichzelf ook fysiek fit houdt,” schrijft een volger. “Dat geeft vertrouwen. Iemand die goed voor zichzelf zorgt, kan ook goed voor een land zorgen.” Anderen prijzen haar toegankelijkheid: “Ze laat zien dat ze gewoon een mens is, net als wij.”

Een andere kant van Yesilgöz

De post werd al snel opgepikt door verschillende media en zorgde voor veel positieve reacties. Niet alleen vanwege het sportieve plaatje, maar vooral omdat het een andere, meer persoonlijke kant van Yesilgöz laat zien. In een tijd waarin politici vaak als afstandelijk worden ervaren, laat zij zien dat ook zij haar momenten van ontspanning en zelfzorg nodig heeft.

De reacties onder de foto zijn dan ook overwegend warm en enthousiast. “Wat een krachtige vrouw,” reageert iemand. “Zowel in het parlement als in de sportschool een voorbeeld.” Een ander schrijft: “Mooie mix van vastberadenheid en menselijkheid.”

Discipline als rode draad

Wie Dilan Yesilgöz al langer volgt, weet dat discipline een rode draad vormt in haar leven. Van haar jeugd als dochter van een gevluchte vader tot haar opmars binnen de landelijke politiek: ze weet wat doorzetten betekent. Diezelfde vastberadenheid vertaalt zich ook in haar persoonlijke keuzes, waaronder sport en gezondheid.

“Sport helpt me scherp te blijven,” vertelde ze eerder in een interview. “Het geeft me energie én rust. Dat is essentieel als je in zo’n veeleisende functie zit.” Die combinatie van kracht en kwetsbaarheid maakt haar voor veel mensen herkenbaar — en inspirerend.

De balans tussen werk en welzijn

Yesilgöz is niet de enige politicus die laat zien dat lichamelijke gezondheid hand in hand kan gaan met een politieke carrière. Toch weet ze haar boodschap op een frisse en eigentijdse manier over te brengen, waarbij ze haar volgers op een natuurlijke manier meeneemt in haar dagelijkse leven. Zonder pretentie, zonder filters — maar met een duidelijke boodschap: zorg goed voor jezelf, óók als je veel verantwoordelijkheid draagt.

De sportieve kant van de VVD-leider sluit bovendien aan bij een bredere trend: steeds meer publieke figuren doorbreken het beeld van de ‘altijd-serieuze politicus’ en tonen ook hun menselijkheid. En dat wordt door velen gewaardeerd.

Positieve reacties en publieke impact

De Instagram-post werd duizenden keren bekeken en kreeg honderden likes en reacties. Van fans die haar bewonderen tot collega’s die haar sportieve inzet prijzen: de steun was unaniem positief. “Een voorbeeld van kracht en balans,” schreef een andere volger. “Precies wat leiderschap nodig heeft in deze tijd.”

Ook op X (voorheen Twitter) werd de foto veel gedeeld. Sommige gebruikers merkten op hoe prettig het is om eens een ‘andere’ politicus te zien: iemand die zichzelf niet alleen serieus neemt in het werk, maar ook in zelfzorg en gezondheid.

Geen pose, maar een boodschap

Hoewel sommige selfies van politici vooral bedoeld lijken om de aandacht te trekken, oogt de sportfoto van Yesilgöz vooral als een oprecht moment van trots. Trots op haar inzet, haar gezondheid en haar motivatie om het nieuwe jaar goed te beginnen. En precies dát maakt haar voorbeeld krachtig.

In plaats van zich te beperken tot de politieke arena, laat Dilan Yesilgöz zien dat discipline en leiderschap ook buiten het Kamergebouw betekenis hebben. In de sportschool, in het dagelijks leven en in hoe je met jezelf omgaat.


Conclusie:
Dilan Yesilgöz blijft verrassen — niet alleen met haar politieke scherpte, maar ook met haar persoonlijke uitstraling en discipline. Haar sportieve selfie is meer dan alleen een plaatje: het is een boodschap over balans, gezondheid en doorzettingsvermogen. En juist dat maakt haar als politicus én mens alleen maar sterker.

Lees verder