Nieuwste
Schoolruimte wordt opgeëist door moslimkolonisten voor islamitische activiteiten
In Den Haag is er 0nenigheid ontstaan op het ROC Mondriaan, waar moslimstudenten eisen dat er een speciale ruimte in het schoolgebouw wordt ingericht waar ze hun geloof kunnen praktiseren.
De studenten hebben zelfs een petitie ingediend bij de
schoolleiding om hun eis kracht bij te zetten.
Dit heeft geleid tot verontwaardiging bij Sebastian Kruis, de
fractievoorzitter van de PVV.
Hij beschouwt dit als “het zoveelste voorbeeld” van
moslimgemeenschappen die proberen “onze” openbare ruimte te claimen
om hun religie en cultuur te bevorderen.
Kruis benadrukt dat ROC Mondriaan een openbare school is en dat
er geen plaats zou moeten zijn voor gebedsruimtes volgens hem.
Hij wordt daarin gesteund door Rita Verdonk, die betoogt dat
scholen openbare plaatsen zijn waar geen ruimte hoort te zijn voor
religieuze praktijken.
Ze benadrukt het belang van het handhaven van de scheiding van
kerk en staat.
Aan de andere kant vinden sommige moslimstudenten dat er wel
gebedsruimtes moeten zijn op school.
Een studente met een hoofddoekje argumenteert dat sommige mensen
hun gebeden moeten verrichten en na school mogelijk moeten gaan
werken, waardoor ze geen gelegenheid hebben om elders te
bidden.
Ze pleit voor respect en wederzijds begrip tussen verschillende
religies en culturen.
Ze voegt eraan toe dat moslims zich ook moeten aanpassen aan
Nederlandse vrije dagen en feestdagen, en verwachten dat ze de
ruimte krijgen om op school te bidden.
Sebastian Kruis betoogt echter dat er al studieruimtes zijn waar
studenten in stilte kunnen bidden, maar dat de moslimstudenten een
aparte gebedsruimte met een gebedstapijt en de juiste richting naar
Mekka eisen.
Hij vreest dat de school uiteindelijk toe zal geven aan deze
eisen en pleit voor standvastigheid in het openbaar bestuur.
De discussie over dit onderwerp blijft voortduren.
De discussie over de eis voor een speciale gebedsruimte op het
ROC Mondriaan gaat onverminderd voort, met verschillende
standpunten en overtuigingen die in het debat naar voren komen.
Voorstanders van de gebedsruimte benadrukken het belang van
inclusiviteit en respect voor religieuze diversiteit.
Ze stellen dat het bieden van een gebedsruimte op school niet
alleen een kwestie van gemak is voor de studenten, maar ook een
teken van erkenning van hun religieuze behoeften.
Ze pleiten ervoor dat het onderwijsinstellingen een inclusieve
omgeving creëren waar alle studenten hun religie vrij kunnen
beleven.
Aan de andere kant zijn tegenstanders van mening dat religieuze
praktijken geen plaats horen te hebben op openbare scholen, waar
secularisme en scheiding van kerk en staat centraal staan.
Ze maken zich zorgen over de precedentwerking en vrezen dat het toestaan van een gebedsruimte kan leiden tot verdere eisen voor religieuze voorzieningen op scholen.
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.