Algemeen
Ibrahim (20) kwam naar Nederland om rijk te worden: ”Dit land is niks”
Ibrahim (20) had een grote droom. Hij was van plan om snel rijk te worden en dacht daarvoor in Nederland aan het juiste adres te zijn.
Maar die droom spatte algauw uit elkaar. In plaats van tonnen geld te vinden, moest hij ondertussen besluiten om terug naar Marokko te gaan.
Hij zegt dat hij op het internet mooie foto’s van Europa had gezien. “Onze familie is afkomstig uit Fez. Ik heb vijf broers en drie zussen. We hadden het thuis financieel dus niet al te breed, en mijn vader werkte zich krom om zijn familie te onderhouden.”
“We hebben niet veel kansen in Marokko. De inkomens zijn laag. Hoeveel ik ook van mijn vader houd, ik wens dat mijn kinderen later een prachtige toekomst hebben.”
“Ik zag mooie foto’s van Nederland op het internet. Via een groep op Facebook kwam ik in contact met personen die van Marokko ook naar Nederland waren gereisd.”
“Ze zeiden me dat het geweldig is en dat de overheid je overal bij steunt, van inkomen tot huisvesting.”
“Op dat moment was de beslissing gevallen. Ik was in de ban van de verhalen die anderen over Nederland vertelden. Thuis waren ze niet zo enthousiast.”
“Mijn ouders, maar ook mijn zussen en broers, wilden me tegenhouden. Ze waren vooral bang dat ik in een vreemd land alleen zou komen te staan. Ik dacht daar zelf helemaal niet over na. Er was me verteld dat de overheid me altijd zou helpen. Dus maakte ik algauw het besluit om toch te vertrekken.”
“Het grote probleem was dat ik geen geld had voor een vliegtuigticket. Enkele honderden euro’s lijkt niet veel, maar ik had ze simpelweg niet. Uiteindelijk leende mijn oom me geld, op voorwaarde dat ik alles zou terugbetalen.”
In Nederland aangekomen ontdekte Ibrahim algauw dat de hulp waarop hij gehoopt had, niet zo eenvoudig te vinden was. “Toen ik op Schiphol landde, had ik niet het minste idee waar ik naartoe moest.”
Hij had via andere mensen gehoord dat er in Ter Apel een plaats was waar hij kon overnachten en waar ze hem geld zouden geven. Daar kreeg hij te horen dat dit toch niet zo simpel was. Er waren allerlei formaliteiten en hij zou lang moeten wachten.
“Ik had het me totaal anders voorgesteld. Eigenlijk wilde ik meteen een baan zoeken en veel geld verdienen. Zo zou ik dan toch mijn familie kunnen helpen.”
“Ondertussen zijn we twee jaar verder. Omdat ik Marokkaan ben krijg ik dus geen verblijfsvergunning. Ik snap het niet, wat ik heb verkeerd gedaan?”
Nu verblijft de jongeman soms bij vrienden of slaapt hij in het park. “Mijn situatie is niet leuk. Het liefst van al ga ik terug naar Marokko. Daar had ik minstens nog toekomstperspectieven. In Nederland is het niet fijn meer.”
Ibrahim zegt dat hij geen cent meer op zak heeft en niet kan wachten om terug te keren naar zijn vaderland.
De 79-jarige Lee Towers, bekend om zijn kenmerkende stemgeluid en betrokkenheid bij de Rotterdamse marathon, beleeft momenteel een zware periode. De geliefde zanger is opnieuw ten val gekomen, en dit keer met serieuze gevolgen. In een openhartig gesprek met De Telegraaf doet hij zijn verhaal over pijn, gemis en zijn vastberadenheid om door te zetten.
Ernstige val, gekneusde ribben
De nieuwe val kwam onverwacht en had directe fysieke impact. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee. Het gevolg: gekneusde ribben, die het ademen pijnlijk maken en zijn mobiliteit verder beperken. Zijn rollator, waar hij al op was aangewezen, is nu nauwelijks meer bruikbaar.
Medische zorgen stapelen zich op
De val komt bovenop een reeks bestaande gezondheidsproblemen. Zo onderging Lee recent nog een operatie vanwege nierstenen, wat zijn fysieke herstel vertraagde. Daarnaast kampt hij met een pijnlijke slijmbeursontsteking in zijn heup. Het maakt zijn bewegingsvrijheid minimaal, en het dagelijks functioneren een grote uitdaging. “Lopen ging al moeilijk, maar nu kan ik vrijwel niets meer,” zegt hij.
Pijn door gemis van dierbare momenten
Naast de fysieke klachten is er ook emotionele pijn. Het missen van de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater viel hem zwaar. Grote namen als André van Duin en Jenny Arean stonden op het podium, maar Lee moest het laten schieten. “Dat vond ik echt rot,” vertelt hij. “Ik kon amper ademhalen, laat staan zingen.”
Toch blijft Lee optimistisch
Ondanks alles weigert Lee zich te laten breken. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan voorlopig op een laag pitje, maar hij blijft zich inzetten voor herstel. Meerdere keren per week probeert hij naar de sportschool te gaan. “Ik wil in beweging blijven en sterker worden,” aldus Lee. Zijn doel: fit zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Doorzetten zit in zijn karakter
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om tegenslag. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie ging het opnieuw mis: hij viel van een hometrainer en brak zijn hand. Beide keren vocht hij zich terug, gedreven door zijn wilskracht en liefde voor het vak.
De kracht van mentale veerkracht
Wat Lee onderscheidt, is zijn mentale kracht. Hoewel zijn lichaam hem in de steek laat, blijft zijn geest sterk. Hij mist het podium, zijn collega’s en zijn publiek, maar houdt vast aan de hoop op herstel. Zijn verhaal is een inspiratiebron voor velen, en een krachtig voorbeeld van doorzettingsvermogen op hoge leeftijd.
Lee’s blik op de toekomst
Voor Lee Towers blijft het leven waardevol, zelfs in zware tijden. Hij kijkt vooruit, hoopt op betere dagen en houdt zijn positiviteit vast. “Ik laat me niet verslaan,” zegt hij, en dat is te voelen in alles wat hij vertelt. Een zanger in ruststand, maar met een hart dat blijft zingen.