Nieuwste
Migranten verstoren de rust van Elena en anderen: “Ik kan het niet meer aan”
Elena Safronova uit Apeldoorn heeft al twee jaar last van haar buren. Deze buren zijn arbeidsmigranten die in een eengezinswoning met meerdere slaapkamers naast Elena wonen. Ze veroorzaken veel overlast voor de omwonenden, zoals feestjes, dagelijkse barbecues, geschreeuw, geluidsoverlast, stankoverlast en parkeerproblemen.
Elena en haar buurtgenoten hebben al van alles geprobeerd, van
gesprekken met de eigenaar en verhuurder van de woning tot
procedures bij de gemeente.
Niets lijkt te helpen en Elena is aan het einde van haar latijn.
Ze eist dat er iets verandert, want ze kan niet langer zo doorgaan.
Ze is haar woonplezier volledig kwijt.
Samen met haar buurtgenoten spande Elena een bezwaarprocedure
aan bij de gemeente Apeldoorn om de vergunning voor de woning van
haar buren in te laten trekken.
De gemeente geeft deze vergunningen af, zodat eigenaren hun
woningen kunnen verhuren aan grotere groepen mensen. De
bezwarencommissie oordeelde echter dat de vergunning niet
ingetrokken hoefde te worden, mits de verhuurder en de huurder
ervoor zouden zorgen dat de overlast zou verdwijnen.
Bovendien waren er volgens de commissie ‘niet voldoende
klachten’ binnengekomen. De vergunning werd zelfs verlengd, tot
grote frustratie van Elena en haar buurtgenoten.
De overlast verdween echter niet en de buren besloten daarom elk
incident door te spelen aan de gemeente. Ook is er een nieuwe
bezwaarprocedure ingediend. Advocaat Ten Kortenaar behartigt de
belangen van Elena en meldt dat de overlast erger en erger
wordt.
Daarom zijn ze in beroep gegaan en willen ze dat de vergunning
ingetrokken wordt. Als dat niet wordt toegewezen, willen ze dat de
rechter de gemeente Apeldoorn oplegt om maatregelen te nemen.
Volgens de gemeente Apeldoorn zijn er inderdaad meerdere
meldingen binnengekomen over de overlast, zoals rook- en
parkeeroverlast en geluidsoverlast.
Daarom is de termijn van de vergunning verkort van vijf naar
twee jaar. Daarnaast heeft de gemeente meerdere gesprekken gevoerd
met de eigenaar en verhuurder van het pand en zijn de regels voor
huurders aangescherpt. Bij zowel de eigenaar als de verhuurder is
bekend dat bij aanhoudende ernstige overlast de vergunning
ingetrokken kan worden.
De zaak dient aankomende woensdag en op dit moment wil de
gemeente niet meer kwijt over de situatie vanwege de lopende
juridische procedure.
Het probleem van overlast door arbeidsmigranten is niet nieuw en komt in meer steden voor. Vaak is het zo dat de arbeidsmigranten door hun werkgevers gehuisvest worden in woningen die daarvoor niet geschikt zijn. Dit kan voor overlast zorgen bij de omwonenden.
Elena kan er niet meer tegen, de overlast van arbeidsmigranten in hun huizenrijtje houdt maar aan https://t.co/ToentoyCK1
— De Gelderlander (@DeGelderlander) April 17, 2023
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.