Algemeen
Patrick (58) is gestopt met werken omdat hij er moe van wordt: ‘Uitkering geeft stabiliteit’

De 58-jarige Patrick uit het Vlaams-Brabantse Hoeilaart is sinds juni vorig jaar werkloos. Hij werkte 42 jaar voor een bedrijf, maar dit ging plotseling failliet.
De man ging overal solliciteren voor een nieuwe baan. Hij kwam er algauw achter dat werken eigenlijk niet meer loont.
In gesprek met Het Laatste Nieuws legt hij uit waarom. “Als ik wil heb ik volgende week werk”, klinkt het.
“Maar ik heb alle kosten om te gaan werken en de inkomsten naast elkaar gelegd. Waarom zou ik moeite doen voor maar 200 euro extra?”
Bij zijn laatste werkgever had Patrick een auto van de zaak. Die moest hij uiteraard meteen inleveren.
Daarover zegt Patrick: “Ik zou dus moeten investeren in een nieuwe auto. Dat kost makkelijk rond de 15 à 20.000 euro. Ik wil ook geen wrak kopen. Maar over twee jaar zou ik die alweer verkopen, ik ga dan met pensioen.”
Vanwege zijn woonplaats wilde hij absoluut geen gebruik maken van het openbaar vervoer. “Voor een traject van 15 kilometer ben ik 2 uur onderweg.”
Een nieuwe auto zit er wel niet in. “Als je dan nog verzekeringen, inschrijvingsbelasting, onderhoud en kilometers moet betalen, dan kost alleen een auto me al zo’n 1.000 euro per maand.”
Naast het openbaar vervoer is er nog een groot probleem voor Patrick. Ook het salaris zit hem dwars.
Hij legt uit: “Ik krijg nu 1.400 euro werkloosheidsuitkering. Na een jaar zakt dat naar 1.200 euro. Stel dat ik een nieuwe baan zou krijgen met een loon van ongeveer 2.500 euro netto.”
“Min de kosten van de auto: dan hebben we het over een verschil van 100 tot 200 euro per maand. Dat neemt mijn motivatie wel weg, ja. En als ik dan werk zou aannemen waar je niets voor hoeft te kunnen wordt er nog minder betaald.”
Patrick heeft zich neergelegd bij de huidige situatie. Dat vindt hij helemaal prima. Naar eigen zeggen is hij zelfs niet arm.
“Ik heb ook spaargeld, dus ik eet geen boterham minder. Waarom zou ik risico’s nemen terwijl ik met een uitkering stabiliteit heb? Met alle respect, maar daar ga ik mezelf niet meer moe voor laten maken.”
Excuseer mijn directheid, maar dat noem ik NIET ‘willen werken’
De dragende schouders van onze samenleving bezwijken onder die mentaliteit, want de last wordt veel te groot. Wanneer dringt dit door?
Dit bedreigt de zorgstaat voor wie het echt nodig heeft https://t.co/6w1oJ7YysU
— Ilse Degreef (@Ilse_Degreef) February 27, 2023

Algemeen
Flinke beroering over Willem-Alexander: ”Dit kan echt niet!”

Koning Willem-Alexander bij Portugese Synagoge: stoïcijnse aanwezigheid, verdeeld publiek
Vandaag bracht koning Willem-Alexander een officieel werkbezoek aan de Portugese Synagoge in Amsterdam. Tijdens het gebed, waarin werd gebeden voor Israël, het IDF, gegijzelden en het koninklijk huis, bleef zijn houding opvallend beheerst. Zijn gezichtsuitdrukking bleef onverstoorbaar – hoewel een glimlach of applaus hier en daar te zien was – wat leidde tot vele reacties op sociale media.
Gereserveerde stilte en symboliek
Hoewel de koning af en toe glimlachte en applaudisseerde na toespraken, bleef hij vooral opvallend ingetogen tijdens het gebed dat de volledige regio van Israël in religieus perspectief omschreef, inclusief Palestijnse gebieden zoals benoemd in heilige teksten.
Deze ingetogenheid werd door velen opgemerkt: sommigen noemden het respectvol, anderen vonden het emotieloos. Op sociale media was de meningenverdeling duidelijk zichtbaar.
Een eeuwige band met de Joodse gemeenschap
Tijdens zijn toespraak onderstreepte de koning de diepe en historische band tussen het koningshuis en de Joodse gemeenschap. Die relatie gaat terug tot de zeventiende eeuw, toen Portugese joden naar Nederland kwamen en met open armen werden ontvangen.
Voorafgaand aan het bezoek was het programma gedeeld met het koningshuis, waardoor de gebeden van vandaag niet als politiek geladen maar als traditioneel cultureel en religieus werden gezien.
Strenge beveiliging en zichtbare solidariteit
De synagoge stond er extra zwaar beveiligd bij: naast p0litie zagen we ook marechaussee en zelfs IDF-militairen. De aanwezigheid van de koning versterkte het gevoel van solidariteit, waardigheid en nationale betrokkenheid.
Van afstandelijkheid naar persoonlijk contact
Na de dienst nam Willem-Alexander ruim tijd voor gesprek. Hij praatte met vertegenwoordigers en jongeren en toonde zich tijdens die gesprekken een stuk warmer. Hij deelde anekdotes over zijn familie, gaf handdrukken en lachte oprechte glimlachen. Die toegankelijke houding maakte indruk en veranderde de sfeer merkbaar – en liet zien hoe persoonlijk contact meer verbindt dan formele afstandelijkheid.
Publieksreacties: van waardering tot kritiek
Op sociale media wemelde het van uiteenlopende reacties.
-
Caroline van der Plas noemde het een mooi moment dat de koning er was en liet zich positief uit.
-
Anderen uitten hun kritiek, vonden het bezoek te politiek geladen of niet gepast in deze context.
Willem Alexander gaat dus gewoon keihard over lijken.
Geen woorden meer voor hoe fout dit is😡😡😡
Mijn woede wordt extreem groot. Ik walg totaal van de machthebbers in Nederland.
Het gaat helemaal nergens meer over, behalve macht en belangen.https://t.co/3uq7BUvrtb
— Frank van der Linde🍉 (@frankvdlinde) September 7, 2025
Wat een waardeloze zak is koning Willem Alexander. Zegt niets, doet niets wanneer men bidt voor Israël en haar leger. Keurt genocide stilzwijgend goed. https://t.co/C9bGaA82yi
— Michel Hoetmer – michelhoetmer.bsky.social (@MichelHoetmer) September 7, 2025
Key-points
-
Koning Willem-Alexander bezocht de Portugese Synagoge en nam deel aan het gebed voor Israël, IDF en gegijzelden.
-
Hij oogde stoïcijns, maar toonde later oprechte interesse tijdens gesprekken met jongeren en vertegenwoordigers.
-
De historische band met de Joodse gemeenschap werd benadrukt.
-
Zware beveiliging onderstreepte de ernst en betekenis van het bezoek.
-
Publieksreacties liepen uiteen van warmte en waardering tot terughoudende kritiek.