Economie
Dalmatiër die pootjes verloor in Chinees slachthuis vindt gouden mandje.

Emma Roo heeft een zware start gehad in het leven. Ze had een kleine teenafwijking bij haar geboorte. Daarom lieten de fokkers haar in de steek en zo belandde ze in een Chinees slachthuis.
In 2017 is Emma gelukkig gered. Maar op dat moment waren haar voorpoten geamputeerd, waren de puntjes van haar oren afgeschoren en miste ze een stuk van haar staart. Emma was toen amper acht weken oud …
Haar redders schakelden de hulp in van Dalmatian Rescue of South Florida. De hond had immers een veel grotere kans om in het buitenland door iemand geadopteerd te worden. In januari 2020 arriveerde Emma in de Verenigde Staten. Dat was precies voor het ogenblik dat dierentransporten zijn stopgezet als gevolg van de coronapandemie.
Toen Misha Rackcliff Hunt een foto zag van de verminkte hond, wist ze meteen dat ze haar moest leren kennen. De vrouw reed vijf uur lang om de hond op te halen.
Misha onthulde: “Toen ik haar leerde kennen, dacht ik dat ze misschien afstandelijk was of vanwege haar trauma niet geïnteresseerd was in mensen, maar ze viel onmiddellijk in mijn armen.”
Omdat mensen haar vertrouwen zo zwaar geschonden hadden, moest Emma leren dat er ook lieve mensen zijn. Emma Roo had een heilige schrik voor mannen. Ze schakelden de hulp in van een mannelijke massagetherapeut om die angsten te bezweren.
Verder was Emma ook doodsbang van bepaalde geluiden, zoals van stofzuigers en grasmaaiers.
Misha legde uit: “Toen ik haar voor het eerst naar huis bracht, krijste ze het uit als ik de kamer uitging. Ze was altijd heel beschermend over haar voedsel en speelgoed. Op een bepaald moment bewaakte ze zelfs willekeurige kledingstukken van mij, omdat ze vreesde dat iemand het zou afpakken.”
Maar Emma heeft met Misha een geweldige mama gevonden! Nu is ze weer helemaal open gebloeid en ze is de liefste hond ooit!
Misha heeft er geen seconde spijt van dat ze Emma adopteerde. Ze zou het zo opnieuw doen. De vrouw zegt dat de hond met haar beperking helemaal geen last is, maar eerder een zegen.
Misha voegde er nog aan toe: “Ik heb zo veel mensen horen zeggen dat ik haar beter had laten inslapen vanwege haar lijden, maar als ik naar deze gelukkige en glimlachende hond kijk, kan ik me niet inbeelden dat ik haar leven zou willen stopzetten!”

Economie
Sylvie Meis haalt snoeihard uit naar ‘gefrustreerde witte mannen’ van VI: ‘Ze zijn respectloos’

Sylvie Meis heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met een vlijmscherp interview in de YouTube-serie Open Kaart van Robbert Rodenburg. In het openhartige gesprek neemt de presentatrice geen blad voor de mond. Vooral haar harde woorden over mediamagnaat John de Mol en de mannen van Vandaag Inside maakten indruk. Volgens Sylvie is het onbegrijpelijk dat zulke “oude, gefrustreerde witte mannen” anno 2025 nog steeds een platform krijgen.
Geen blad voor de mond
Vanaf de eerste minuut laat Sylvie duidelijk merken dat ze niets meer inslikt. Ze is kritisch op hoe de media werken, wie daarin de macht hebben en waarom bepaalde figuren – zoals de mannen van VI – nog steeds op televisie mogen zeggen wat ze willen. Volgens haar is het tijd voor verandering. “Waarom krijgen dit soort mannen nog altijd zoveel zendtijd?” vraagt ze zich hardop af. De uitspraken zijn fel, maar voor Sylvie gaat het om meer dan alleen media-analyse: het is een pleidooi voor respect en eerlijkheid.
Een vrouw met haar eigen pad
Tijdens het interview staat Sylvie ook stil bij haar eigen positie in het medialandschap. Jarenlang heeft ze zich blootgesteld aan de publieke opinie, maar daar is verandering in gekomen. Ze geeft aan dat ze haar grenzen heeft leren stellen. “Ik heb geen man nodig om mijn leven te leiden,” zegt ze resoluut. De hardnekkige beeldvorming dat ze alleen geïnteresseerd zou zijn in rijke mannen, noemt ze onterecht en beledigend. “Ik ben zelfstandig, succesvol en ik red me prima.”
De impact van een woninginbraak
Tussen de kritische noten door deelt Sylvie ook een persoonlijke gebeurtenis: de woninginbraak in Hamburg. Tijdens deze brute diefstal verloor ze kostbare spullen, waaronder exclusieve Hermès-tassen en sieraden. Maar nog ingrijpender was het verlies van haar gevoel van veiligheid. Sylvie vertelt dat ze lange tijd slecht sliep na de inbraak. Het trauma van die nacht werkt nog steeds door in haar dagelijks leven.
Online haat en steun van Robbert Rodenburg
De aflevering van Open Kaart kreeg al snel veel aandacht, maar riep ook hevige reacties op. Presentator Robbert Rodenburg liet via Instagram weten dat hij geschrokken was van de haatberichten die binnenstroomden. Sommige reacties waren volgens hem zo heftig, dat hij besloot ze te verwijderen. “Dit gesprek verdiende meer respect,” schreef hij. Ondanks alles liet Robbert weten trots te zijn op Sylvie’s openheid en de manier waarop zij zich kwetsbaar én krachtig opstelde.
Geen plaats meer voor respectloze talkshows
Sylvie maakt in het interview duidelijk dat ze heel bewust kiest met wie ze haar verhaal deelt. Ze schuift niet langer aan bij talkshows waar ze zich niet veilig voelt. “Ik laat me niet langer afmaken voor kijkcijfers,” zegt ze. Die houding komt voort uit ervaring: Sylvie heeft geleerd haar grenzen te bewaken en voelt zich sterker dan ooit.
Vastberaden en standvastig
Dat Sylvie niet bang is om haar mening te geven, is na dit interview wel duidelijk. Ze durft zich uit te spreken tegen grote namen in de media en trekt zich niets aan van publieke verontwaardiging. Ze blijft trouw aan zichzelf en aan haar principes. Haar uitgesproken houding levert haar soms kritiek op, maar ook bewondering.
Geen terugtrekkende beweging
Waar anderen zich wellicht zouden terugtrekken na zoveel ophef, kiest Sylvie er juist voor om door te gaan. Ze wil een stem geven aan vrouwen die zich miskend voelen in de media. Haar verhaal in Open Kaart is daar het bewijs van: persoonlijk, eerlijk en zonder concessies.
Een vrouw die blijft opvallen
Met dit interview bevestigt Sylvie Meis haar status als sterke en onafhankelijke vrouw. Ze laat zich niet kleineren, spreekt zich uit en bepaalt zélf haar koers. Haar kritische blik en persoonlijke verhalen zorgen ervoor dat we nog lang niet het laatste van haar gehoord hebben.