Algemeen
Romy heeft voor het eerst acht uur gewerkt en vertelt huilend hoe zwaar dat is
Romy deelt emotionele video na eerste werkdag: “Ik ben helemaal kapot”
Voor veel jongeren is het een
herkenbaar scenario: na school of studie begint het échte werkende
leven. De overgang van vrije dagen en onregelmatige roosters naar
een vaste baan van acht uur per dag kan echter zwaarder vallen dan
verwacht.
Dat ondervond ook Romy, die onlangs haar allereerste dag in loondienst
achter de rug had en daar zichtbaar door geëmotioneerd raakte.
Van schoolbanken naar werkvloer: een grote stap
Het idee is voor de meesten
duidelijk: je gaat naar school, kiest een vervolgopleiding en vindt
daarna een baan die bij je past.
Maar de praktijk is vaak ingewikkelder. Niet iedereen vindt direct
een passende baan of ontdekt dat een vaste werkweek toch heel
anders voelt dan verwacht.
Voor jongeren die gewend zijn aan flexibele roosters of vakantiewerk kan de eerste volledige werkdag voelen als een enorme verandering. De vermoeidheid, het vroege opstaan en het wennen aan een nieuwe omgeving vragen veel energie.
De emotionele eerste dag van Romy
Romy besloot haar ervaring te
delen via een korte video op social media.
Met een vermoeid gezicht en tranen in haar ogen zei ze:
“Dag één in loondienst… en ik ben helemaal kapot. En ik moet nog naar huis.”
De opmerking kwam niet alleen luchtig over; de emotie was duidelijk voelbaar. Ze sloot af met de vraag die veel kijkers deed glimlachen maar ook meeleven:
“Dit kan toch niet de bedoeling zijn?”
De beelden tonen hoe groot de overgang kan zijn voor iemand die net begint met een vaste baan.
Van enthousiasme naar realiteit
Veel jongeren beginnen vol
goede moed aan hun eerste werkdag. Het vooruitzicht van een vast
inkomen en een nieuwe routine klinkt aantrekkelijk.
Toch kan de eerste dag tegenvallen: nieuwe collega’s, veel nieuwe
informatie en het gevoel dat er direct moet worden gepresteerd.
Bij Romy sloeg de vermoeidheid snel toe. Na acht uur werken voelde ze zich zo uitgeput dat ze haar emoties niet kon verbergen. Haar video laat zien dat zo’n eerste dag vaak meer vraagt dan verwacht.
Reacties op social media: humor en herkenning
De video werd veel gedeeld en
riep uiteenlopende reacties op.
Sommigen reageerden met een knipoog en wezen op hun eigen eerste
werkdag: “Wacht maar tot je
een week achter de rug hebt!”
Anderen toonden juist begrip en deelden dat ook zij na hun eerste
dag doodmoe waren.
De mix van humor en empathie maakte dat het fragment snel viral ging. Het werd een gespreksonderwerp over de kloof tussen verwachtingen en de realiteit van een werkweek.
Waarom de eerste dagen zo zwaar zijn
Arbeidsdeskundigen leggen uit dat vermoeidheid bij de start van een nieuwe baan heel normaal is. Het lichaam en de geest moeten wennen aan een ander ritme, nieuwe taken en langere concentratieperiodes.
Daarbij komt de spanning om nieuwe indrukken te verwerken en goed te willen presteren. Deze combinatie kan ervoor zorgen dat starters zich na één dag al uitgeput voelen.
Tips voor een soepele start in loondienst
Om de overgang gemakkelijker te maken, geven coaches en HR-professionals enkele adviezen:
-
Neem voldoende rust vooraf: probeer de dagen voor de eerste werkdag op tijd te slapen.
-
Plan geen drukke activiteiten na het werk: gun jezelf tijd om bij te komen.
-
Eet gezond en drink genoeg water: energiepeil schommelt minder als je goed voor jezelf zorgt.
-
Stel vragen op het werk: zo voorkom je onnodige stress.
-
Geef jezelf tijd: het duurt vaak enkele weken voor je gewend bent aan het nieuwe ritme.
Deze praktische tips helpen niet alleen starters zoals Romy, maar ook iedereen die van baan wisselt.
Een herkenbaar generatiegesprek
Romy’s video heeft ook een bredere discussie losgemaakt. Oudere generaties reageerden met opmerkingen als “Wij deden dit vroeger zonder te klagen”, terwijl jongere kijkers zich juist herkenden in het gevoel dat de eerste werkweek overweldigend kan zijn.
Het fragment laat zien dat er vaak een generatieverschil is in hoe men naar werk kijkt. Toch kan dit gesprek leiden tot meer begrip tussen collega’s van verschillende leeftijden.
De balans tussen werk en welzijn
Steeds meer werkgevers zien in
dat een goede start cruciaal is voor het welzijn van nieuwe
medewerkers.
Door starters rustig te laten wennen en aandacht te besteden aan
een warm welkom, kan de overgang soepeler verlopen en neemt de kans
op uitval of stress af.
Romy’s ervaring benadrukt dat naast professionaliteit ook empathie op de werkvloer belangrijk is. Een eerste dag vol nieuwe indrukken kan immers mentaal en fysiek zwaar zijn.
Leren van Romy’s ervaring
Hoewel Romy’s video een vleugje humor heeft, zit er een serieuze boodschap achter: de stap naar fulltime werk is groot en vraagt om geduld en aanpassing.
Veel kijkers deelden hun eigen ervaringen en benadrukten dat het na enkele weken vaak makkelijker wordt. De eerste dag is zelden representatief voor hoe het werk uiteindelijk zal voelen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie: een les voor iedereen die begint
De huilvideo van Romy laat zien dat de overgang van school of een flexibel bijbaantje naar een vaste baan pittig kan zijn. Het is een herinnering dat nieuwe uitdagingen tijd kosten om aan te wennen.
Met steun van collega’s, begrip van werkgevers en een gezonde dosis zelfzorg wordt de stap naar een stabiele werkweek voor de meeste mensen uiteindelijk een succes.
Martijn Krabbé diep ontroerd tijdens Gouden Televizier-Ring Gala: ‘Nu al huilen’
Het was een avond vol emotie in Koninklijk Theater Carré, waar Martijn Krabbé niet alleen de Televizier-Ring voor Beste Presentator in ontvangst nam, maar ook de harten van het publiek stal. Nog voordat zijn naam officieel werd omgeroepen, brak de zaal in een minutenlang applaus uit. De ervaren presentator werd onthaald met een staande ovatie die meer dan dertig seconden aanhield — een eerbetoon dat hem zichtbaar diep raakte.
Een warm onthaal voor een geliefde presentator
Aan het begin van de uitzending werden de genomineerden voor de verschillende categorieën aangekondigd. Toen de naam van Martijn Krabbé viel, barstte de zaal los. Niet alleen het publiek, maar ook collega’s stonden op om hem een ovatie te geven. De beelden van een geëmotioneerde Krabbé, die zichtbaar overweldigd was door het moment, werden razendsnel gedeeld op sociale media.
“Heel Koninklijk Theater Carré gaat staan voor Martijn Krabbé,” schreef presentator Jordi Beeksma op X (voorheen Twitter), met de hashtag #Televizierring.
Martijn reageerde met een breekbare stem:
“Ik moet nu al huilen.”
Zijn woorden, vol emotie, werden gevolgd door opnieuw applaus uit de zaal.
‘Het is zwaar, maar ik ben blij dat ik hier ben’
In zijn korte toespraak bedankte Krabbé het publiek voor de steun die hij de afgelopen tijd heeft gevoeld. De presentator, die kampt met gezondheidsproblemen, gaf openhartig toe dat het niet vanzelfsprekend was dat hij deze avond kon bijwonen.
“Dat ik hier ben, komt door allerlei medicijnen waarvan de ene nog een raardere naam heeft dan de andere,” vertelde hij met een glimlach. “Maar ik ben blij dat ik hier mag zijn. Ik hoop dat ik het zo lang mogelijk kan volhouden.”
Zijn kwetsbare woorden zorgden voor een golf van ontroering in de zaal. De presentator werd toegejuicht als symbool van veerkracht en dankbaarheid — iemand die ondanks alles blijft doen waar hij van houdt.
Kijken met tranen in de ogen
Op sociale media stromen sindsdien duizenden reacties binnen van kijkers die geraakt zijn door Martijns verschijning. Veel mensen schrijven dat ze het niet droog hielden tijdens zijn emotionele moment.
Een gebruiker schrijft:
“Ik huil niet zo vaak voor de tv, maar toen ik Martijn Krabbé zag, moest ik echt een traantje laten. Zet hem op, kerel!”
Een ander reageert:
“Zó mooi om Martijn daar te zien… staande ovatie, en dan zegt hij ‘nu al huilen’. En ik nu ook.”
De hashtags #MartijnKrabbé en #Televizierring behoorden al snel tot de meest gedeelde onderwerpen van de avond.
Rust nemen, maar ook genieten
Na afloop van de show sprak Martijn slechts kort met de pers. Hij liet weten dat zijn aanwezigheid hem veel energie kostte, en dat hij voorzichtig moet omgaan met zijn herstel.
“Ik moet zuinig zijn met mijn energie,” vertelde hij. “Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik vanavond geen interviews doe. Maar ik heb enorm genoten, dat wel.”
Ondanks zijn vermoeidheid straalde Krabbé zichtbaar tijdens het gala. Zijn oprechte woorden en warme glimlach maakten grote indruk op zowel collega’s als fans.
Heel Koninklijk Theater Carré gaat staan voor Martijn Krabbé. #Televizierring pic.twitter.com/OZ5zcVD3MK
— Jordi Beeksma (@jordibeeksma) October 16, 2025
De overwinning van de avond
Later op de avond werd duidelijk dat de emoties van Martijn niet voor niets waren: hij mocht de Televizier-Ring voor Beste Presentator daadwerkelijk mee naar huis nemen. Hij versloeg collega’s Wilfred Genee en Hélène Hendriks, die de prijs twee jaar geleden won.
Toen zijn naam werd omgeroepen, stond het publiek opnieuw op. Martijn, zichtbaar aangedaan, nam de prijs in ontvangst met een bescheiden buiging.
“Met deze prijs voelt mijn televisiecarrière als een hoofdstuk met een gouden randje,” zei hij ontroerd. “Ik ben iedereen dankbaar die mij door de jaren heen heeft gesteund.”
De woorden riepen luid applaus op, en voor veel aanwezigen was dit hét ontroerende moment van de avond.
Een carrière vol hoogtepunten
Martijn Krabbé is al decennialang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Van The Voice of Holland tot Dancing on Ice en Kopen Zonder Kijken — zijn veelzijdigheid en warmte maken hem tot een van de meest geliefde presentatoren van het land.
Collega’s omschrijven hem als een professional die niet alleen zijn vak verstaat, maar ook “de mens achter de camera” nooit uit het oog verliest. Zijn kalme stijl, humor en empathie maken dat kijkers zich aan hem hechten.
Dat juist hij nu de Televizier-Ring voor Beste Presentator ontvangt, voelt voor velen als gerechtigheid.
“Zo gegund!” is de meest gedeelde reactie onder kijkers.
De kracht van kwetsbaarheid
Waar het gala doorgaans draait om glitter en glamour, werd het dit jaar vooral een avond waarin echtheid en menselijkheid centraal stonden. Martijns emotionele verschijning herinnert eraan dat televisie niet alleen om entertainment draait, maar ook om verbinding.
Zijn woorden, uitgesproken met trilling in de stem, resoneerden diep bij velen:
“Ik hoop dat ik dit nog even mag volhouden.”
Een zin die, hoewel eenvoudig, symbool staat voor zijn dankbaarheid — én voor de steun die hij krijgt van zijn publiek.
Een gouden avond
Met zijn welverdiende prijs sloot Martijn Krabbé de avond af als de onbetwiste publiekslieveling. Zijn overwinning voelde als meer dan een professionele bekroning; het was een moment van erkenning, liefde en respect.
De beelden van een ontroerde Martijn, met tranen in zijn ogen en een gouden glimlach op zijn gezicht, zullen velen bijblijven.
“Hiermee is mijn afscheid van de televisie echt van een gouden randje voorzien,” besloot hij, zichtbaar geëmotioneerd.
En dat gouden randje straalde niet alleen van zijn prijs — maar vooral van hemzelf.