Algemeen
Michael van Gerwen deelt met tranen in zijn ogen verschrikkelijk nieuws
Michael van Gerwen onthult emotioneel nieuws na overwinning: “Mijn vader is vorige week geopereerd”
De terugkeer van Michael van Gerwen op het dartspodium heeft veel losgemaakt bij fans én bij hemzelf. Na zijn 10-6 overwinning op collega-legende Raymond van Barneveld sprak de drievoudig wereldkampioen openhartig over de zware periode waarin hij zich momenteel bevindt. Terwijl de sportwereld toekeek, onthulde hij zichtbaar geëmotioneerd dat zijn vader recent geopereerd is vanwege k*nker.
Een beladen wedstrijd
Het affiche was er een om van te watertanden: twee Nederlandse grootheden, Michael van Gerwen en Raymond van Barneveld, tegenover elkaar op het grote podium. Toch was het spel dit keer bijzaak. Hoewel Van Gerwen met 10-6 wist te winnen, gaven de beelden na afloop meer prijs dan het scorebord. De Brabantse darter vocht tegen zijn tranen toen hij voor de camera verscheen.
“Ik heb mijn vader vorige week naar het z!ekenhuis moeten brengen. Hij is geopereerd, want er is bij hem k*nker vastgesteld,” vertelde Van Gerwen aan de pers. “Dat was voor mij een van de redenen om vanavond tóch te spelen. Ik wilde iets positiefs halen uit een ontzettend zware week.”
Privéproblemen stapelen zich op
Alsof de situatie rondom zijn vader nog niet genoeg emotionele druk met zich meebracht, speelt ook Van Gerwens persoonlijke leven een grote rol in zijn huidige mentale staat. Op 24 mei maakte de darter via sociale media bekend dat hij en zijn vrouw Daphne na tien jaar huwelijk uit elkaar gaan.
Over de exacte reden voor de breuk liet Van Gerwen zich niet uit, maar juicekanaal RealityFBI meldde destijds dat er sprake zou zijn van een affaire aan de kant van Daphne. Volgens bronnen zou zij inmiddels zelfs samenwonen met de betreffende persoon en mogelijk zwanger zijn. Deze berichten zijn nooit officieel bevestigd, maar hebben onmiskenbaar invloed gehad op de rust rondom de topsporter.
Vader én dochter als motivatie
Tijdens het toernooi nam Van Gerwen een bijzonder iemand mee om hem steun te bieden: zijn dochter. “Ze is meegekomen om mij een beetje af te leiden van alles wat er thuis en in de familie gebeurt. Ze geeft me rust,” aldus Van Gerwen. “Op momenten als deze realiseer je je hoe belangrijk familie eigenlijk is.”
Dat de darter zelf de afgelopen weken even afstand nam van het competitieve circuit is begrijpelijk. Na het nieuws van zijn relatiebreuk besloot hij zijn pijlen voor korte tijd neer te leggen. Toch hield hij de draad niet lang neer: al na twee weken gaf hij aan terug te keren naar de sport die hem groot maakte.
Prestatie onder druk
Van Gerwen liet in zijn interview weten dat het spel niet zijn hoogste niveau benaderde, maar dat dat hem nu ook even minder kon schelen. “Het was een mooi affiche, zeker voor het publiek. Maar als je weet wat je normaal kunt en het lukt niet helemaal, dan is dat jammer,” zo vertelde hij aan Sky Sports. “Toch stond ik daar vandaag met een missie: mezelf weer even herinneren dat ik het nog kan. Voor mijn vader, voor mijn dochter en ook voor mezelf.”
Het is tekenend voor Van Gerwen dat hij ondanks persoonlijke zorgen toch de mentale veerkracht vindt om professioneel te blijven presteren. De overwinning op Van Barneveld is misschien niet de mooiste uit zijn carrière, maar wel een van de meest betekenisvolle.
Steun van fans en collega’s
Na zijn emotionele onthulling stroomden op sociale media de steunbetuigingen binnen. Fans en collega-darters spraken hun bewondering uit voor de manier waarop Van Gerwen zich staande houdt in deze moeilijke periode. “Wat een kracht, wat een vechter,” klinkt het in veel reacties. Ook vanuit de dartswereld werd begrip en respect getoond.
Collega-darter Gerwyn Price schreef op X (voorheen Twitter): “Familie is alles. Respect voor Michael dat hij het podium op durfde te stappen terwijl zijn hoofd bij zijn vader moet zijn.”
Een blik vooruit
Hoe de komende weken eruit zullen zien voor Van Gerwen, blijft voorlopig onduidelijk. Veel zal afhangen van het herstel van zijn vader en hoe de darter zelf omgaat met de turbulente omstandigheden in zijn privéleven. Wel is duidelijk dat hij voorlopig zijn dartcarrière niet op pauze zet. “Sport helpt me. Het geeft me houvast, structuur en afleiding. Maar ik vergeet natuurlijk niet wat er speelt,” zei hij zelf.
Het is niet de eerste keer dat Van Gerwen zich door zware tijden heen moet slaan. In eerdere interviews liet hij al eens weten dat zijn jeugd niet altijd gemakkelijk was en dat hij juist in de sport een uitlaatklep vond. “Darten heeft me gered,” zei hij daar ooit over. Dat lijkt nu opnieuw het geval.
Een moeilijke balans
Waar de ene darter voor een groot toernooi wekenlang in afzondering gaat om zich optimaal voor te bereiden, zoekt Van Gerwen momenteel zijn balans tussen topsport en gezinsleven. “Je probeert te blijven presteren, maar ondertussen speelt er van alles. Dat maakt het extra zwaar,” aldus de 35-jarige sporter.
Hij sluit af met een wens die meer zegt dan duizend woorden: “Ik hoop dat mijn vader sterker terugkomt. We hebben dit gevecht samen te voeren.”
Vanuit het hele land stromen de steunbetuigingen binnen voor Michael van Gerwen. In een periode waarin sport, familie en persoonlijke groei samenkomen, laat hij zien wat veerkracht écht betekent. Namens velen wensen we hem en zijn dierbaren ontzettend veel sterkte toe.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.