Algemeen
Emma Kok (17) deelt vreselijk verdriet
Emma Kok openhartig over mentale strijd: “Mijn grootste litteken zie je niet”
Emma Kok, de jonge zangeres die miljoenen harten wist te raken met haar indrukwekkende stem en optredens, heeft zich op sociale media van haar meest kwetsbare kant laten zien. In een emotionele boodschap op Instagram deelt ze dat ze het mentaal moeilijk heeft. Ondanks haar ogenschijnlijke zelfvertrouwen, voelt Emma zich vaak angstig, onzeker en gekwetst. Het zijn eerlijke woorden van een 17-jarige artieste die niet alleen fysiek, maar ook emotioneel littekens met zich meedraagt.
Een leven met gastroparese
Emma leeft met gastroparese, een zeldzame aandoening waarbij de maagspieren hun werk niet goed doen. Hierdoor kan voedsel niet normaal worden verteerd. Al van jongs af aan is ze afhankelijk van sondevoeding. Een voedingspomp zorgt ervoor dat haar lichaam toch de nodige voedingsstoffen binnenkrijgt, maar laat ook zichtbare sporen na: op haar buik draagt ze een groot litteken, ontstaan door de medische ingreep die nodig was om de pomp te plaatsen.
Deze fysieke littekens zijn voor Emma al jaren een bron van ongemak en schaamte. Maar het is vooral de manier waarop anderen daarop reageerden – en nog steeds reageren – die diepe sporen heeft nagelaten.
Gepest vanwege haar z!ekte
Emma vertelt dat de pesterijen al begonnen in groep zeven van de basisschool. Ze werd anders behandeld, uitgelachen, genegeerd. “Ik werd me toen heel bewust van mijn z!ekte. Van mijn ‘anders-zijn’,” schrijft ze. De confrontatie met die werkelijkheid kwam hard aan en dwong haar al vroeg tot het zoeken van hulp.
Via een psycholoog leerde ze haar ervaringen een plek te geven, maar de pijn verdween nooit helemaal. “Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe vaker ik terugdenk aan mijn pestverleden,” vertelt ze. Want hoewel de pesterijen zijn gestopt, blijven de gevolgen voelbaar. In sociale situaties voelt ze zich vaak onzeker. Ze twijfelt aan zichzelf, is bang om opnieuw gekwetst te worden. “Ik kom misschien zelfverzekerd over, maar je moest eens weten wat er vanbinnen gebeurt,” schrijft ze openhartig.
Twee littekens: één zichtbaar, één onzichtbaar
Het litteken op haar buik is voor haar slechts één kant van het verhaal. “Mensen zien dat litteken en denken: ach, dat is erg. Maar mijn grootste litteken zie je niet,” zegt ze. Het is de onzichtbare schade van jarenlange opmerkingen, blikken en kleine pesterijtjes die zich hebben opgestapeld tot een blijvende onzekerheid.
Emma’s z!ekte is complex en zwaar genoeg, maar wat het nóg moeilijker maakt, zijn de mentale wonden die zijn geslagen door hoe mensen met haar omgaan. “Door mijn z!ekte heb ik het al moeilijk genoeg. Maar door die mentale littekens wordt het nóg zwaarder.”
Een oproep tot meer mededogen
In haar Instagrambericht roept Emma haar volgers op tot meer zorgvuldigheid in omgang en communicatie. “Denk na wat je tegen iemand zegt, of wat je online over iemand schrijft,” schrijft ze. “Je kan zomaar iemand een litteken bezorgen – en van littekens kom je nooit meer af.”
Met deze woorden snijdt ze een belangrijk maatschappelijk thema aan: het effect van (online) pesten, vooral bij jongeren. Wat voor de één een grapje lijkt, kan voor een ander een jarenlange worsteling veroorzaken. Emma’s verhaal herinnert ons eraan dat kwetsende woorden lang blijven hangen, zeker bij wie al kwetsbaar is.
Hoop als leidraad
Ondanks de zwaarte van haar boodschap, is Emma’s bericht ook een toonbeeld van veerkracht. Ze laat weten dat hoop altijd een centrale rol heeft gespeeld in haar leven. Die hoop wordt zelfs tastbaar in de vorm van een tattoo op haar arm: Never lose hope.
“Mijn ouders hebben me altijd geleerd om de hoop nooit op te geven,” zegt ze. “Elke nacht bid ik dat ik ooit beter word. En dat ik nooit de moed verlies.” Het is een intiem inkijkje in haar geloof, haar familieband en haar innerlijke kracht. Juist door haar kwetsbaarheid te tonen, weet Emma opnieuw te inspireren.
Een rolmodel voor velen
Dat Emma op jonge leeftijd al zo open durft te zijn over mentale gezondheid, verdient bewondering. Veel jongeren worstelen met vergelijkbare gevoelens van onzekerheid, maar weten niet hoe ze die moeten uitspreken. Door haar verhaal te delen, geeft Emma een stem aan die stille worstelingen.
Ze laat zien dat het oké is om je kwetsbaar te voelen. Dat angst, onzekerheid en verdriet geen tekenen van zwakte zijn, maar van menselijkheid. En dat het mogelijk is om kracht te putten uit moeilijke periodes – juist als je die deelt met anderen.
Ondersteuning van haar omgeving
De reacties op haar bericht zijn hartverwarmend. Fans uit binnen- en buitenland spreken hun steun en respect uit. Ook collega-artiesten en bekenden uit de media laten weten dat ze achter haar staan. De waardering voor haar eerlijkheid is groot, en velen herkennen zich in haar gevoelens.
Emma’s ouders – met wie ze een hechte band heeft – zijn voor haar een constante bron van steun. In eerdere interviews gaf ze al aan dat ze zonder hen waarschijnlijk nooit zo ver was gekomen. Hun liefde, geloof en aanmoediging vormen de veilige basis waarop ze kan terugvallen.
Blijvende impact van een jonge stem
Emma Kok is nog maar 17, maar haar stem reikt ver. Niet alleen op het podium, maar ook in gesprekken over gezondheid, veerkracht en zelfbeeld. Ze durft onderwerpen aan te snijden die anderen liever vermijden – en doet dat met een openheid die zowel ontwapenend als krachtig is.
In een wereld waar jongeren steeds vaker worstelen met mentale druk en prestatielast, is Emma’s boodschap een belangrijk signaal: niemand hoeft zich te schamen voor zijn of haar gevoelens. En iedereen verdient het om gezien en gehoord te worden – ook als het even niet goed gaat.
Tot slot: een uitnodiging tot reflectie
Emma’s verhaal nodigt uit tot meer begrip. Voor jongeren die z!ek zijn, voor mensen met zichtbare én onzichtbare littekens, voor iedereen die zich ‘anders’ voelt. Ze vraagt geen medelijden, maar bewustzijn. Een beetje zachtheid. Een beetje meer aandacht voor wat woorden kunnen doen.
Haar boodschap is helder: laten we beter voor elkaar zorgen. Niet alleen met complimenten en applaus, maar ook met respect, voorzichtigheid en liefde.
En misschien, als we dat doen, kunnen we meehelpen om een wereld te creëren waarin minder littekens achterblijven — zichtbaar of onzichtbaar.
Jada Borsato legt school naast zich neer en kiest volledig voor muziek: eerste optredens roepen gemengde reacties op
De naam Borsato is in Nederland onlosmakelijk verbonden met muziek. Nadat vader Marco Borsato jarenlang succes had met zijn imposante zangcarrière, is nu dochter Jada Borsato bezig om haar eigen weg te vinden in de muziekindustrie. Onlangs gaf de jonge zangeres in een interview aan dat ze gestopt is met school, omdat ze haar energie volledig wil steken in het bouwen van een carrière als artiest.
Vol voor de muziek
Jada, dochter van Marco en Leontine Borsato, koos er kort na de middelbare school voor om geen vervolgopleiding te starten. In plaats daarvan besloot ze al haar aandacht te richten op zingen en optreden. “Ik heb geen plan B,” vertelde ze twee maanden geleden in een gesprek met het Algemeen Dagblad. Volgens de zangeres kan ze momenteel leven van haar muziek, al erkent ze dat het een onzekere weg is. “De ene maand verdien ik genoeg, de andere maand weet ik het niet zeker,” legde ze openhartig uit.
Bekend als ‘BN’er-kind’
Nederland kent inmiddels meerdere kinderen van bekende Nederlanders die een eigen plek proberen te veroveren in de showbizz. Denk bijvoorbeeld aan Sem van Dijk, de zoon van Wendy van Dijk en Xander de Buisonjé, of aan de familie Froger, waarvan de kinderen al jaren zingen zonder echt door te breken. Ook bij de familie Borsato wordt met belangstelling gekeken of de volgende generatie eenzelfde muzikale impact kan maken. Jada’s broer Luca speelt gitaar, maar heeft nog geen notering in de hitlijsten weten te behalen. Voor Jada geldt voorlopig hetzelfde: ze werkt hard, maar een grote hit is nog niet op haar naam geschreven.
Eerste stappen in de spotlight
Jada bracht eerder haar single Blik Op Jou uit, die inmiddels ruim 50.000 keer bekeken is op YouTube. Hoewel dit bescheiden cijfers zijn vergeleken met grote artiesten, benadrukt de jonge zangeres dat elke luisteraar telt en dat ze stap voor stap wil groeien. “Het is een proces,” aldus Jada.
Afgelopen week stond ze opnieuw op het podium, dit keer in Café de Bank in Veendam. Het optreden, in een intieme setting, was voor haar een kans om zich te laten zien aan een livepubliek. Bezoekers deelden foto’s en video’s van het optreden via sociale media.
Verdeelde reacties
Zoals vaak gebeurt bij jonge artiesten, riep ook dit optreden gemengde reacties op. Waar sommigen het waardeerden dat Jada haar passie durft te volgen en zich kwetsbaar opstelt op het podium, waren anderen kritisch over haar zang. “Ze moet nog veel groeien,” merkte een bezoeker op. Een andere kijker vond dat Jada meer tijd nodig heeft om zich te ontwikkelen voordat ze grotere podia betreedt.
Online werden ook minder milde opmerkingen gemaakt, waarbij sommigen de vergelijking met haar ouders niet konden laten. Toch is er een groeiende groep fans die juist nieuwsgierig blijft naar Jada’s ontwikkeling en haar moed prijst om ondanks kritiek door te gaan.
Een onzeker pad
De muziekindustrie staat bekend als een onvoorspelbare wereld, zeker voor jonge artiesten die nog aan het begin staan. Het feit dat Jada openlijk toegeeft dat er geen vast inkomen is en dat ze zonder plan B vol inzet op muziek, maakt haar verhaal extra kwetsbaar én inspirerend. Het getuigt van lef en doorzettingsvermogen om te kiezen voor een droom die allesbehalve gegarandeerd succes biedt.
Toekomstplannen
Hoewel er op dit moment nog geen concrete aankondigingen zijn van nieuwe singles of albums, lijkt Jada vastberaden om door te zetten. Ze blijft optreden in kleinere zalen en café’s, waar ze ervaring kan opdoen en haar stem verder kan ontwikkelen. Bovendien is ze actief op sociale media, waar ze haar volgers meeneemt in haar muzikale reis.
De druk van een bekende achternaam
Voor Jada is het onvermijdelijk dat haar carrière vergeleken wordt met die van haar vader. Marco Borsato bouwde in de jaren negentig en tweeduizend een indrukwekkende muziekcarrière op met vele hits en uitverkochte concerten. Voor zijn dochter kan die nalatenschap zowel een springplank als een last zijn: de verwachtingen liggen hoog, maar tegelijkertijd kan de naam deuren openen.
Jong talent in ontwikkeling
Of Jada het uiteindelijk redt om een blijvende plek te veroveren in de Nederlandse muziekwereld, zal de toekomst uitwijzen. Voor nu lijkt ze vooral bezig te zijn met ervaring opdoen, vallen en opstaan, en leren van elk optreden. Veel fans zien in haar een jong talent dat tijd nodig heeft om zichzelf te vormen en te groeien in een wereld die vaak snel oordeelt.
Wat vaststaat: Jada kiest bewust voor haar passie en zet daar alles op in. En dat alleen al maakt haar verhaal interessant om te volgen.