Algemeen
Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’
“Ik ben haar langzaam aan het verliezen”: Gerard Cox openhartig over Joke Bruijs en hun onbreekbare band
Gerard Cox (85) en Joke Bruijs (73) delen een levenslange band die verder gaat dan liefde alleen. Als voormalige partners, maar vooral als zielsverwanten, deelden ze decennialang lief en leed – op het podium, in de studio en ver daarbuiten. Nu Joke kampt met een ernstige vorm van Parkinson, spreekt Gerard openhartig over de impact daarvan op hun bijzondere relatie. “Ik zie haar langzaam verdwijnen,” zegt hij met gebroken stem. “En ik kan niets doen.”
Een leven lang verbonden
Jarenlang waren Gerard en Joke hét voorbeeld van een muzikale en persoonlijke symbiose. Ze stonden samen op het podium, zongen duetten die recht naar het hart gingen en schitterden zij aan zij in iconische televisieseries als Toen Was Geluk Heel Gewoon. Zelfs na hun scheiding bleven ze onafscheidelijk, iets wat in de media meermaals bewondering oogstte.
Die verbondenheid is gebleven, ook nu het leven moeilijker wordt voor Joke. In een recent interview met Mezza, het weekendmagazine van het AD, deelt Gerard hoe zwaar hij het vindt om haar gezondheid te zien achteruitgaan. Joke lijdt aan een progressieve vorm van Parkinson, een aandoening die haar spraakvermogen, gezichtsvermogen en mobiliteit steeds verder beperkt.
“Ze glipt bij me weg”
Voor Gerard voelt het alsof hij haar beetje bij beetje kwijtraakt. “Ze kan nauwelijks meer praten en ziet slecht,” vertelt hij zichtbaar aangeslagen. “Het gewone leven is voor haar bijna niet meer mogelijk. En dat doet pijn. Ik ben haar langzaam aan het verliezen.”
Zijn woorden zijn teder en tegelijk schrijnend. Dit is geen vluchtige herinnering aan een ex-partner, maar een ode aan een vrouw die een essentieel deel van zijn leven is en blijft. “Ze is het belangrijkste mens in mijn leven,” aldus Gerard. “Niet als geliefde, maar als iemand die mijn ziel kent.”
De kracht van muziek
Hoewel Joke steeds minder in staat is om gesprekken te voeren, blijft muziek een brug tussen toen en nu. Gerard vertelt dat hij haar geregeld opzoekt – niet alleen uit loyaliteit, maar uit diepe genegenheid. Tijdens die momenten doet hij iets wat hen altijd heeft verbonden: hij zingt voor haar.
“Als ik halverwege een liedje net doe alsof ik de tekst niet meer weet, vult zij het aan,” vertelt hij met een glimlach vol weemoed. “Dat is magisch. Alsof de muziek ons even terugbrengt naar vroeger.” Het zijn die korte momenten van herkenning en licht die het verschil maken in donkere dagen.
Een leven in de schijnwerpers
Joke Bruijs heeft een indrukwekkende carrière achter de rug. Ze was jarenlang een vaste waarde in het Nederlandse theater, op televisie en in de muziek. Haar veelzijdigheid maakte haar tot een geliefd gezicht bij jong en oud. In 2022 schitterde ze nog met Gerard in de film Casa Coco, waarin hun band ook op het witte doek werd vereeuwigd.
In april 2023 maakte Joke bekend dat ze gediagnosticeerd was met een ernstige vorm van Parkinson. Kort daarna trok ze zich terug uit de schijnwerpers. Voor veel fans was dit een pijnlijk moment – een icoon dat hen jarenlang ontroerde, koos voor de luwte. Voor Gerard was het een nieuw hoofdstuk in hun samenzijn. Niet meer als artiesten, maar als trouwe zielsverwanten.
De impact van Parkinson
Parkinson is een z!ekte die langzaam het lichaam overneemt. Het beperkt de spiercontrole, beïnvloedt de spraak, tast het zicht aan en kan ook het geheugen aantasten. Voor iemand als Joke, die altijd in de spotlight stond en gewend was zichzelf expressief uit te drukken, is dit een zware strijd.
“Ze heeft het ontzettend zwaar,” zegt Gerard. “Elke dag is een gevecht. En je weet dat het alleen maar moeilijker wordt.” Niet alleen voor Joke, maar ook voor haar omgeving. Voor Gerard, die met lede ogen toeziet hoe iemand van wie hij houdt stukje bij beetje verdwijnt in de mist van de z!ekte.
Niet alleen in haar strijd
Joke is niet alleen. Ze wordt liefdevol ondersteund door haar echtgenoot Frits Landesbergen, een gerenommeerd jazzmuzikant die haar in deze fase van haar leven alle rust en geborgenheid biedt die ze nodig heeft. Gerard spreekt daar met veel respect over. “Frits is er voor haar, en dat stelt me gerust. Ik weet dat ze in goede handen is.”
Er is geen sprake van jaloezie of wrok – alleen dankbaarheid. De band tussen Gerard en Joke is niet gebaseerd op romantiek, maar op iets dat dieper gaat: gedeelde herinneringen, levenslange verbondenheid en onvoorwaardelijke steun.
Afscheid in fasen
Het afscheid van Joke is geen plotseling moment, maar een proces dat zich in fasen voltrekt. Voor Gerard is elke ontmoeting kostbaar. “Elke keer dat ik haar zie, vraag ik me af of het de laatste keer is dat ze me nog echt herkent,” zegt hij.
Kleine momenten worden groot. Een blik, een glimlach, een herinnering aan een liedje. Het zijn die brokjes menselijkheid die hij koestert als goud. “Ze is er nog, maar ik weet dat dat niet eeuwig zal duren. En dat breekt mijn hart.”
Liefde in pure vorm
De relatie tussen Gerard en Joke is het bewijs dat liefde vele vormen kent. Ook als de romantiek verdwenen is, blijft er iets over dat misschien nog waardevoller is: vriendschap, trouw en diepe genegenheid. “Ik hou nog altijd van haar,” zegt Gerard. “En ik blijf haar bezoeken, tot het niet meer kan.”
Die toewijding raakt. Het is liefde in de meest pure, onbaatzuchtige vorm. Zonder bezit, zonder voorwaarden – alleen de wens om er te zijn voor de ander.
Een boodschap aan ons allemaal
Door zijn verhaal te delen, laat Gerard zien wat velen dagelijks meemaken maar zelden durven uit te spreken: het verdriet van het moeten loslaten terwijl iemand er nog is. De machteloosheid van een z!ekte die je niet kunt stoppen. En tegelijk de kracht van verbondenheid die blijft, zelfs als woorden ontbreken.
Hij roept op tot empathie en menselijkheid. “Kijk naar wat je hebt, en koester het,” lijkt hij te zeggen. “Want morgen kan het anders zijn.”
Tot slot
Gerard Cox verliest Joke niet ineens, maar in kleine stapjes. Toch houdt hij haar vast – met zijn stem, zijn aanwezigheid, zijn herinneringen. En vooral met zijn liefde. Want waar woorden tekortschieten, blijft de muziek. En waar hoop vervaagt, blijft verbondenheid bestaan.
🕊️ Wil jij Joke en Gerard een hart onder de riem steken? Laat dan een warme boodschap achter op sociale media. Elk woord telt. Elk gebaar geeft kracht.
Laatste aflevering Uit de Schulden stuit op kritiek: ‘Is dit nu de boodschap die je wilt uitdragen?’
De slotaflevering van het RTL-programma Uit de Schulden heeft voor gemengde reacties gezorgd. Waar sommige kijkers geraakt werden door de persoonlijke verhalen en afsluitende gesprekken van de deelnemers, klonk er op sociale media ook stevige kritiek – met name op het verhaal van deelneemster Wilma. Haar keuze om zich op een carrière als vlogger te storten, roept vragen op bij kijkers én mediakenners.
Afsluiten in stijl
In de laatste aflevering van het seizoen worden vijf huishoudens gevolgd die wekenlang hulp hebben gekregen bij het aanpakken van hun financiële situatie. De serie wordt afgesloten met een positieve noot: alle deelnemers krijgen een make-over en een professionele fotoshoot, om hen een nieuwe start te geven – uiterlijk én innerlijk.
Het is een moment van terugblikken, maar ook van vooruitkijken. Voor veel deelnemers was het traject intens en emotioneel, met soms schrijnende schulden en uitzichtloze situaties. Dat er nu iets van licht aan het einde van de tunnel is, geeft hoop. Maar niet alles werd met gejuich ontvangen.
Wilma in de spotlights
De meeste aandacht gaat deze aflevering naar Wilma, een vrouw die openhartig vertelt over haar deelname aan het programma én over haar toekomstplannen. Ze zit momenteel in de wettelijke schuldsanering (Wsnp), en heeft – naar eigen zeggen – haar leven weer enigszins op de rit. Over anderhalf jaar zou ze schuldenvrij moeten zijn.
Tijdens de aflevering vertelt Wilma dat ze zich volledig richt op ‘vloggen’. Het programma haakt hierop in en nodigt een professionele influencer uit om haar advies en tips te geven over hoe ze haar online aanwezigheid kan verbeteren. Ze krijgt onder meer uitleg over cameragebruik, contentplanning en volgersgroei.
Hoewel het segment bedoeld lijkt als positieve stimulans voor persoonlijke groei, leidt het bij veel kijkers tot verbazing en zelfs frustratie.
“Is schuldsanering nu een feestje?”
Op sociale media wordt de keuze om Wilma’s vlogs centraal te stellen stevig bekritiseerd. Veel kijkers uiten hun onbegrip over het feit dat er geen concretere stap richting duurzaam werk wordt gezet.
Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter):
“Wat een gemiste kans dat ze deze mensen niet aan een échte baan helpen. Dit voelt als een sprookje verkopen, in plaats van realistische hulp.”
Een ander merkt op:
“Ik irriteer me mateloos aan hoe de schuldsanering wordt neergezet als een soort beloning. Alsof dit het einddoel is, in plaats van een moeilijke weg met verantwoordelijkheid en doorzettingsvermogen.”
Ook het idee dat Wilma op termijn van vloggen zou kunnen leven, wordt door sommigen met scepsis bekeken. Er wordt gewezen op het feit dat een succesvolle online carrière uitzonderlijk is, en slechts voor weinigen weggelegd.
Ik irriteer me mateloos aan het feit dat in #uitdeschulden De WSNP (Wettelijke Schuldsanering Natuurlijke Personen) als een soort feestje gebracht wordt. Zo van huppa daar kom je zo even in joh
— Veerle (@Veertje87) June 24, 2025
Wat een gemiste kans dat ze deze mensen niet aan/naar een duurzame echte baan helpen. #UitDeSchulden pic.twitter.com/ORFoFNQJ70
— Ragna Post (@Ragnapost) June 24, 2025
Persoonlijke verhalen versus publieke opinie
Toch valt er ook begrip te bespeuren. Verschillende kijkers geven aan dat Wilma oprecht overkomt, en dat haar enthousiasme wellicht voortkomt uit hernieuwde hoop na jaren van financiële zorgen. Een kleine groep fans noemt haar plannen “moedig” en “creatief”.
Een reactie op Instagram:
“We kunnen ook gewoon blij zijn dat ze iets gevonden heeft waar ze blij van wordt. Laat haar tenminste proberen haar weg te vinden in plaats van haar meteen af te branden.”
Maar die stemmen vormen een minderheid. De algemene teneur is kritisch, vooral over de boodschap die de aflevering – volgens kijkers – onbedoeld uitstraalt. In plaats van een voorbeeld te stellen van structureel herstel en herintreding op de arbeidsmarkt, lijkt de aflevering het beeld te schetsen dat online zichtbaarheid voldoende is om een nieuw leven op te bouwen.
Juichen omdat iemand in de schuldsanering gaat. Ergens gaat er toch iets mis. En blijft krom dat na 1.5 jaar alle schulden weg zijn. Ik heb gewoon alles zelf afbetaald. Ik lijk wel gek #uitdeschulden
— Linda van der Ende (@lin1975) June 24, 2025
Tina Nijkamp: “RTL moet zich schamen”
De kritiek bleef niet beperkt tot het publiek. Ook oud-zenderbaas en televisiekenner Tina Nijkamp uitte haar zorgen in duidelijke bewoordingen. Op haar socialmediakanaal schreef zij:
“Waarom zou John Williams de wijsheid in pacht hebben om mensen met zware financiële en psychische problemen op camera te begeleiden?”
“Is hij afgestudeerd psycholoog? Heeft hij schulddienstverlening gestudeerd? Waarom RTL dit programma heeft uitgezonden is mij een raadsel.”
