Algemeen
Willeke Alberti maakt ingrijpend nieuws bekend
Willeke Alberti keert terug op het podium: “Zingen is mijn manier van helen”
Na een periode van stilte, verlies en diepe r0uw keert Willeke Alberti (79) terug naar dat wat haar altijd kracht gaf: het podium. In een emotionele uitzending van Shownieuws kondigde de zangeres haar comeback aan. Geen grootse herstart, geen bombast, maar een oprechte terugkeer naar wat haar hart nodig heeft. “Ik miste het zó enorm,” verklaarde ze geëmotioneerd. “Niet om het verdriet weg te zingen, maar om ermee te kunnen leven.”
Een jaar vol verlies
Oktober 2024. Willeke trekt zich terug uit het openbare leven. Niet omdat haar stem is verstomd, maar omdat het leven haar op korte tijd hard treft. De zwaarste klap: het 0verlijden van haar dochter Daniëlle van ’t Schip, op 55-jarige leeftijd, aan de gevolgen van uitgezaaide kanker. Het verlies snijdt diep — dieper dan woorden kunnen vangen. Alsof dat nog niet genoeg is, 0verlijdt in korte tijd ook haar broer, twee tantes, een oom en een neef.
“Het was te veel om in één keer te dragen,” zegt Willeke. En dus trekt ze zich terug. De optredens worden afgezegd, de agenda leeggehaald. Ze kiest voor stilte, voor tijd, voor r0uw. Voor ademen.
R0uw en ritme: het leven opnieuw leren voelen
In die maanden zonder muziek, zonder applaus en zonder microfoon vindt Willeke opnieuw haar evenwicht. Niet door het verdriet te negeren, maar door het langzaam te leren kennen. Ze praat, huilt, denkt na. En uiteindelijk: ze zingt. Niet op een podium, maar in kleine kring, met dierbaren en haar vertrouwde band.
En ergens in die intieme momenten gebeurt iets. “Ik voelde ineens: het mag weer,” vertelt ze. “Het is nog steeds pijnlijk, maar zingen geeft me kracht. Het verbindt me met Daniëlle, met mijn publiek, met het leven.”
De terugkeer op Moederdag: zelden was een datum zo beladen
Haar officiële comeback vindt plaats op een symbolisch moment: Moederdag, 11 mei 2025, in Rotterdam. Precies de dag waarop moeders worden geëerd, treedt Willeke weer op. Maar deze keer als een moeder die zélf een kind heeft moeten loslaten. De keuze voor deze dag is niet toevallig — het is een bewuste manier om Daniëlle te eren. Met muziek. Met liefde. Met herinnering.
“Ze is er niet meer in de zaal, maar ze is bij elk lied aanwezig,” zegt Willeke. “Zingen is mijn manier om haar te blijven voelen.”
Het concert stond oorspronkelijk gepland voor 2024, maar werd toen begrijpelijkerwijs uitgesteld. Nu krijgt het een diepere laag, als eerbetoon aan een moeder-dochterband die verder leeft in elke noot.
Ook Zwarte Cross staat stil bij Daniëlle
Later deze zomer staat ook een optreden gepland tijdens de Zwarte Cross in Lichtenvoorde. Voor veel artiesten is dit een van de gezelligste festivals van het jaar, maar voor Willeke krijgt het een extra emotionele lading. Er komt een speciaal moment tijdens haar set, waarin muzikaal wordt stilgestaan bij Daniëlle’s leven, werk en invloed.
Daniëlle van ’t Schip was meer dan ‘de dochter van’. Ze schreef boeken over spiritualiteit, zingeving en innerlijke rust. Zelfs tijdens haar z!ekte bleef ze zoeken naar betekenis, naar licht in het donker. Haar nalatenschap leeft voort in haar woorden — en nu ook in de muziek van haar moeder.
“Zingen is geen werk, het is mijn ademhaling”
Wie Willeke Alberti kent, weet dat muziek voor haar meer is dan werk. Het is essentie, verbinding, troost en thuis. Al sinds de jaren ’60 is ze een vaste waarde in het Nederlandse muzieklandschap, met evergreens als Spiegelbeeld, Samen Zijn en Telkens Weer. Haar optredens zijn doordrenkt van emotie, menselijkheid en warmte.
Haar stem, gedragen door ervaring en geleefde liefde, raakt nog altijd harten. Voor velen is ze niet zomaar een zangeres, maar een baken van herkenning en herinnering. Haar muziek troost, heelt, verbindt. En in deze fase van haar leven wordt dat alleen maar sterker gevoeld.
Geen comeback, maar een doorstart
Willeke benadrukt dat haar terugkeer geen groots opgezette comeback is. Geen tourschema, geen mediacampagne, geen commercieel doel. Ze doet het omdat ze het moet voelen. Omdat het zingen haar helpt. Omdat het publiek haar nog steeds draagt — en zij het publiek.
“Ik weet niet wat de toekomst brengt,” zegt ze. “Misschien zijn het er maar een paar concerten. Misschien meer. Maar ik doe het op mijn tempo, met mijn hart als kompas.”
Haar omgeving ondersteunt haar daarin. Volgens bekenden is het geen strategie, maar een innerlijke noodzaak. Zingen helpt haar om niet overspoeld te raken door r0uw.
Voor het publiek is ze altijd gebleven
Hoewel Willeke Alberti de afgelopen tijd uit het oog was, is ze nooit uit het hart verdwenen. Onder haar fans leeft een diepe verbondenheid. Op sociale media verschijnen steunbetuigingen, herinneringen en warme woorden.
“Ze zong op de begrafenis van mijn moeder. Haar stem troostte ons toen we het zelf niet konden zeggen,” schrijft iemand op Facebook.
Voor veel mensen is haar stem verbonden aan hun levensverhaal. Aan bruiloften, begrafenissen, gezinsmomenten en jeugdherinneringen. Haar terugkeer voelt dan ook als thuiskomen — niet alleen voor haarzelf, maar ook voor wie haar jarenlang in het hart sloot.
Een stem voor wie het even niet kan zeggen
Wat Willeke doet, gaat verder dan optreden. Ze geeft een stem aan gevoelens die soms moeilijk uit te spreken zijn. R0uw, verlies, verdriet — ze verwerkt het in muziek en deelt het met anderen, zodat zij zich minder alleen voelen. In een tijd waarin veel mensen worstelen met verlies, is dat een krachtig gebaar.
Met haar terugkeer laat ze zien dat je, zelfs na de donkerste periode, weer voorzichtig naar het licht kunt lopen. Niet om het verleden te vergeten, maar om het een plek te geven. Lied voor lied. Stap voor stap.
Wat blijft is liefde
Uiteindelijk draait het bij Willeke Alberti altijd om liefde. De liefde voor haar dochter, haar familie, haar publiek. En de liefde voor muziek, die haar al decennia lang overeind houdt — ook nu.
In elk optreden, hoe klein of groot ook, klinkt die liefde door. Het is geen schreeuw, maar een fluistering die je voelt tot in je botten. Het is niet spektakel, maar echtheid. En juist daarom is haar terugkeer zo krachtig.
Conclusie: een terugkeer die raakt aan het hart
Willeke Alberti staat op. Na verlies, na stilte, na r0uw. Niet met tromgeroffel, maar met een open hart. Ze zingt opnieuw, niet ondanks het verdriet, maar dankzij haar wil om te verbinden, te troosten, en in leven te houden wat haar lief is.
Haar verhaal is herkenbaar voor iedereen die ooit afscheid nam, en toch de kracht vond om verder te gaan. Haar stem is niet alleen een muzikale terugkeer — het is een ode aan veerkracht, aan moed, en aan de liefde die nooit verdwijnt.
Wat betekent Willeke Alberti voor jou? Deel je herinnering, boodschap of steunbetuiging via onze Facebookpagina. Samen houden we de muziek en de herinneringen levend.
Raymond van Barneveld verrast in ‘Sterren op het Doek’: een nieuwe uitstraling, een nieuwe gezondheid en een nieuw hoofdstuk
De recente verschijning van Raymond van Barneveld in het televisieprogramma Sterren op het Doek zorgde direct voor verbaasde reacties. Kijkers merkten meteen dat de vijfvoudig wereldkampioen er anders uitzag dan ze in jaren hadden gezien. Een frisser gezicht, een energiekere houding en een aanzienlijk slanker postuur: het totaalplaatje viel op.
Presentator Özcan Akyol zag het als eerste. Niet alleen het uiterlijk van de darter leek veranderd, maar ook zijn energie, zijn houding en zelfs de manier waarop hij naar zichzelf keek. In de aflevering vertelde Van Barneveld openhartig hoe die verandering tot stand kwam — en waarom het noodzakelijk was om zijn leven volledig om te gooien.
Een dringend signaal van zijn lichaam
De ommekeer begon niet bij een spontane wens om gezonder te leven, maar bij een ontstekend alarm in zijn lichaam. De darter kreeg de diagnose suikerziekte en diabetes type 2, iets wat hem confronteerde met de realiteit dat zijn toenmalige levensstijl niet langer houdbaar was.
Hij woog op dat moment meer dan 140 kilo. Dat punt voelde als een grens die hij niet wilde overschrijden. Het werd een duidelijke waarschuwing: als hij op die voet doorging, zou zijn gezondheid er onherroepelijk onder lijden. Dat besef zette alles in beweging.
Stap voor stap begon Van Barneveld zijn levensstijl aan te passen. Geen extreme diëten, geen haastige beslissingen, maar rustige, haalbare stappen die uiteindelijk indrukwekkende resultaten opleverden. De kilo’s verdwenen langzaam maar gestaag. Toen hij op 96 kilo uitkwam, realiseerde hij zich dat hij maar liefst 44 kilo kwijt was geraakt. Pas toen zag hij hoe groot de verandering eigenlijk was.
Het ging niet om een cosmetische ingreep of een plotselinge transformatie. Het ging om gezondheid. Om dagelijks beter functioneren. Om kunnen ademen zonder moeite. Om weer controle voelen.
Uiterlijke aanpassingen als bijkomend effect
Hoewel de focus op gezondheid lag, vertelde Van Barneveld ook dat er een paar uiterlijke verbeteringen plaatsvonden. Hij is al jaren gewend om zijn haar jaarlijks te laten opfrissen door middel van een speciale behandeling. Dit zorgt voor een verzorgd uiterlijk zonder overdreven veranderingen.
Daarnaast liet hij zijn gebit vernieuwen, iets waar hij met een glimlach op terugblikt. In de aflevering vertelde hij dat deze verandering hem zelfs een nieuwe liefde bracht, een opmerking die door Özcan met een grijns werd ontvangen. Achter de luchtigheid schuilt echter een duidelijk signaal: zijn verbeterde gezondheid en uiterlijke zelfzorg hebben hem ook op persoonlijk vlak meer zelfvertrouwen gegeven.
Maar telkens wanneer Özcan hem complimenteert, benadrukt de darter dat het er vooral om gaat hoe hij zich vanbinnen voelt: rustiger, energieker en minder belemmerd door een lichaam dat te zwaar voor hem werd.
Weer vrij kunnen bewegen: een wereld van verschil
De dartlegende vertelde dat alledaagse handelingen steeds moeilijker werden toen hij het hoogste gewicht bereikte. Veters strikken lukte alleen nog met zijn voet op een stoel. Een kleine wandeling zorgde al voor een zweetaanval. Traplopen voelde als een topprestatie.
Hij merkte dat hij begon te leven om zijn lichaam heen. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren, werden kleine obstakels die hem dagelijks frustreerden. Daardoor voelde hij zich steeds minder zichzelf.
Nu zijn gewicht gezakt is, ervaart hij een enorme fysieke opluchting. Hij kan zich vrijer bewegen. Hij heeft meer lucht. Hij voelt zich sterker. Dat is misschien wel de grootste winst: niet de cijfers op de weegschaal, maar het gevoel dat terugkwam.
De schaduw uit zijn jeugd: onzekerheid die nooit volledig wegging
Naast alle fysieke veranderingen deelt Van Barneveld ook een kwetsbaar verhaal over zijn jeugd. Hij vertelt hoe hij opgroeide in een omgeving zonder vrienden in de buurt. Terwijl leeftijdsgenoten naar de film gingen, buiten speelden of samen tijd doorbrachten, was dat voor hem niet vanzelfsprekend.
Die periode liet diepe sporen achter. Hij leerde al jong hoe isolatie voelt, en dat vormde zijn zelfbeeld. Het idee dat dingen “niet zouden lukken” nestelde zich in zijn gedachten en zou nog jaren met hem meegaan.
Deze onzekerheden verdwenen niet toen hij later sportief succes behaalde. Ze bleven sluimeren op de achtergrond, vaak net buiten beeld, maar altijd voelbaar.
Een wereldkampioen met een menselijke kwetsbaarheid
Darten gaf hem een veilige plek. In die wereld kon hij schitteren, ontspannen en boven zichzelf uitstijgen. Met vier wereldtitels bij de BDO en één bij de PDC groeide hij uit tot een icoon binnen de sport. Maar ook tijdens die gloriedagen bleven momenten van twijfel en verdriet zichtbaar.
Bekende interviews na verliespartijen — waarin Van Barneveld geëmotioneerd was of zichzelf tekort vond schieten — tonen aan hoe hardnekkig dat innerlijke stemmetje soms bleef. Özcan benoemde in het gesprek dat jonge mensen allemaal mislukkingen ervaren, maar Van Barneveld legde uit dat zijn onzekerheden dieper geworteld waren.
Deze openheid maakte grote indruk op kijkers. Het liet zien dat zelfs een topsporter met een indrukwekkende carrière niet immuun is voor twijfel, faalangst of oude wonden.
Screenshot
Een nieuw hoofdstuk richting het WK
Nu Van Barneveld fysiek en mentaal sterker in het leven staat, kijkt hij vol nieuwe energie naar de toekomst. De komende editie van het WK, waar hij begint tegen Stefan Bellmont, voelt anders dan eerdere toernooien. Niet omdat de druk weg is, maar omdat hij zichzelf opnieuw heeft leren kennen.
Hij geeft aan dat hij meer rust ervaart, beter herstelt en helder in zijn hoofd is. Dat alles vergroot zijn focus, een belangrijke factor in de dartsport waarin concentratie allesbepalend is.
De aflevering van Sterren op het Doek, die zaterdag wordt uitgezonden, laat precies dat zien: de mens achter de sportheld, iemand die niet alleen strijdt op het podium, maar ook achter de schermen. Iemand die zichzelf opnieuw moest uitvinden.
Hoe zijn verhaal kijkers raakt
Het verhaal van Van Barneveld roept veel reacties op. Niet omdat hij met een spectaculaire transformatie kwam, maar omdat zijn ontwikkeling zo herkenbaar en menselijk is.
Hij spreekt over gezondheid, discipline, tegenslagen, angst, liefde, hoop en doorzetten. Dat maakt de dartlegende opeens geen mythisch figuur, maar een mens met een verhaal dat bij velen binnenkomt.
Zijn openheid nodigt uit tot een gesprek over:
-
het belang van tijdig ingrijpen bij gezondheidsklachten
-
mentale veerkracht en zelfbeeld
-
veranderingen die tijd, moed en geduld vergen
-
hoe verleden en toekomst elkaar blijven beïnvloeden
Dartsliefhebbers en kijkers van Sterren op het Doek reageren dan ook massaal op sociale media.
Een inspirerende boodschap
Het nieuwe hoofdstuk van Raymond van Barneveld laat zien dat een ommekeer mogelijk is, zelfs wanneer je denkt dat een bepaald patroon al jaren vastzit. Zijn verhaal gaat niet alleen over afvallen, maar over het hervinden van waardigheid, lucht, ruimte en vertrouwen in het eigen lichaam.
Het is een herinnering dat gezondheidskeuzes soms zwaar zijn, maar altijd waardevol. En dat ook mensen die aan de top hebben gestaan, opnieuw moeten leren hoe ze in hun kracht kunnen komen.