-

Algemeen

Willeke Alberti maakt ingrijpend nieuws bekend

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Willeke Alberti keert terug op het podium: “Zingen is mijn manier van helen”

Na een periode van stilte, verlies en diepe r0uw keert Willeke Alberti (79) terug naar dat wat haar altijd kracht gaf: het podium. In een emotionele uitzending van Shownieuws kondigde de zangeres haar comeback aan. Geen grootse herstart, geen bombast, maar een oprechte terugkeer naar wat haar hart nodig heeft. “Ik miste het zó enorm,” verklaarde ze geëmotioneerd. “Niet om het verdriet weg te zingen, maar om ermee te kunnen leven.”


Een jaar vol verlies

Oktober 2024. Willeke trekt zich terug uit het openbare leven. Niet omdat haar stem is verstomd, maar omdat het leven haar op korte tijd hard treft. De zwaarste klap: het 0verlijden van haar dochter Daniëlle van ’t Schip, op 55-jarige leeftijd, aan de gevolgen van uitgezaaide kanker. Het verlies snijdt diep — dieper dan woorden kunnen vangen. Alsof dat nog niet genoeg is, 0verlijdt in korte tijd ook haar broer, twee tantes, een oom en een neef.

“Het was te veel om in één keer te dragen,” zegt Willeke. En dus trekt ze zich terug. De optredens worden afgezegd, de agenda leeggehaald. Ze kiest voor stilte, voor tijd, voor r0uw. Voor ademen.


R0uw en ritme: het leven opnieuw leren voelen

In die maanden zonder muziek, zonder applaus en zonder microfoon vindt Willeke opnieuw haar evenwicht. Niet door het verdriet te negeren, maar door het langzaam te leren kennen. Ze praat, huilt, denkt na. En uiteindelijk: ze zingt. Niet op een podium, maar in kleine kring, met dierbaren en haar vertrouwde band.

En ergens in die intieme momenten gebeurt iets. “Ik voelde ineens: het mag weer,” vertelt ze. “Het is nog steeds pijnlijk, maar zingen geeft me kracht. Het verbindt me met Daniëlle, met mijn publiek, met het leven.”


De terugkeer op Moederdag: zelden was een datum zo beladen

Haar officiële comeback vindt plaats op een symbolisch moment: Moederdag, 11 mei 2025, in Rotterdam. Precies de dag waarop moeders worden geëerd, treedt Willeke weer op. Maar deze keer als een moeder die zélf een kind heeft moeten loslaten. De keuze voor deze dag is niet toevallig — het is een bewuste manier om Daniëlle te eren. Met muziek. Met liefde. Met herinnering.

“Ze is er niet meer in de zaal, maar ze is bij elk lied aanwezig,” zegt Willeke. “Zingen is mijn manier om haar te blijven voelen.”

Het concert stond oorspronkelijk gepland voor 2024, maar werd toen begrijpelijkerwijs uitgesteld. Nu krijgt het een diepere laag, als eerbetoon aan een moeder-dochterband die verder leeft in elke noot.


Ook Zwarte Cross staat stil bij Daniëlle

Later deze zomer staat ook een optreden gepland tijdens de Zwarte Cross in Lichtenvoorde. Voor veel artiesten is dit een van de gezelligste festivals van het jaar, maar voor Willeke krijgt het een extra emotionele lading. Er komt een speciaal moment tijdens haar set, waarin muzikaal wordt stilgestaan bij Daniëlle’s leven, werk en invloed.

Daniëlle van ’t Schip was meer dan ‘de dochter van’. Ze schreef boeken over spiritualiteit, zingeving en innerlijke rust. Zelfs tijdens haar z!ekte bleef ze zoeken naar betekenis, naar licht in het donker. Haar nalatenschap leeft voort in haar woorden — en nu ook in de muziek van haar moeder.


“Zingen is geen werk, het is mijn ademhaling”

Wie Willeke Alberti kent, weet dat muziek voor haar meer is dan werk. Het is essentie, verbinding, troost en thuis. Al sinds de jaren ’60 is ze een vaste waarde in het Nederlandse muzieklandschap, met evergreens als Spiegelbeeld, Samen Zijn en Telkens Weer. Haar optredens zijn doordrenkt van emotie, menselijkheid en warmte.

Haar stem, gedragen door ervaring en geleefde liefde, raakt nog altijd harten. Voor velen is ze niet zomaar een zangeres, maar een baken van herkenning en herinnering. Haar muziek troost, heelt, verbindt. En in deze fase van haar leven wordt dat alleen maar sterker gevoeld.


Geen comeback, maar een doorstart

Willeke benadrukt dat haar terugkeer geen groots opgezette comeback is. Geen tourschema, geen mediacampagne, geen commercieel doel. Ze doet het omdat ze het moet voelen. Omdat het zingen haar helpt. Omdat het publiek haar nog steeds draagt — en zij het publiek.

“Ik weet niet wat de toekomst brengt,” zegt ze. “Misschien zijn het er maar een paar concerten. Misschien meer. Maar ik doe het op mijn tempo, met mijn hart als kompas.”

Haar omgeving ondersteunt haar daarin. Volgens bekenden is het geen strategie, maar een innerlijke noodzaak. Zingen helpt haar om niet overspoeld te raken door r0uw.


Voor het publiek is ze altijd gebleven

Hoewel Willeke Alberti de afgelopen tijd uit het oog was, is ze nooit uit het hart verdwenen. Onder haar fans leeft een diepe verbondenheid. Op sociale media verschijnen steunbetuigingen, herinneringen en warme woorden.

“Ze zong op de begrafenis van mijn moeder. Haar stem troostte ons toen we het zelf niet konden zeggen,” schrijft iemand op Facebook.

Voor veel mensen is haar stem verbonden aan hun levensverhaal. Aan bruiloften, begrafenissen, gezinsmomenten en jeugdherinneringen. Haar terugkeer voelt dan ook als thuiskomen — niet alleen voor haarzelf, maar ook voor wie haar jarenlang in het hart sloot.


Een stem voor wie het even niet kan zeggen

Wat Willeke doet, gaat verder dan optreden. Ze geeft een stem aan gevoelens die soms moeilijk uit te spreken zijn. R0uw, verlies, verdriet — ze verwerkt het in muziek en deelt het met anderen, zodat zij zich minder alleen voelen. In een tijd waarin veel mensen worstelen met verlies, is dat een krachtig gebaar.

Met haar terugkeer laat ze zien dat je, zelfs na de donkerste periode, weer voorzichtig naar het licht kunt lopen. Niet om het verleden te vergeten, maar om het een plek te geven. Lied voor lied. Stap voor stap.


Wat blijft is liefde

Uiteindelijk draait het bij Willeke Alberti altijd om liefde. De liefde voor haar dochter, haar familie, haar publiek. En de liefde voor muziek, die haar al decennia lang overeind houdt — ook nu.

In elk optreden, hoe klein of groot ook, klinkt die liefde door. Het is geen schreeuw, maar een fluistering die je voelt tot in je botten. Het is niet spektakel, maar echtheid. En juist daarom is haar terugkeer zo krachtig.


Conclusie: een terugkeer die raakt aan het hart

Willeke Alberti staat op. Na verlies, na stilte, na r0uw. Niet met tromgeroffel, maar met een open hart. Ze zingt opnieuw, niet ondanks het verdriet, maar dankzij haar wil om te verbinden, te troosten, en in leven te houden wat haar lief is.

Haar verhaal is herkenbaar voor iedereen die ooit afscheid nam, en toch de kracht vond om verder te gaan. Haar stem is niet alleen een muzikale terugkeer — het is een ode aan veerkracht, aan moed, en aan de liefde die nooit verdwijnt.


Wat betekent Willeke Alberti voor jou? Deel je herinnering, boodschap of steunbetuiging via onze Facebookpagina. Samen houden we de muziek en de herinneringen levend.

Algemeen

Vreselijk gezinsdrama op vakantie in Turkije: Twee Nederlandse broertjes levenloos gevonden in hotel, vader in kritieke toestand

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tragisch drama in Istanbul: twee Nederlandse broers omgekomen, vader in kritieke toestand

Wat begon als een onschuldige vakantie in Istanbul, eindigde in een nachtmerrie. Twee jonge Nederlandse broers van 17 en 15 jaar zijn in een hotelkamer d00d aangetroffen. Hun vader, de 57-jarige Rachid, ligt nog altijd in kritieke toestand in een z!ekenhuis in de Turkse stad. Het tragische nieuws is bevestigd door onder meer het Algemeen Dagblad en lokale Turkse media.

De drie, met een Surinaams-Hindoestaanse achtergrond, vertrokken samen naar Turkije voor een ontspannen reis die in het teken had moeten staan van samenzijn, rust en het ontdekken van een wereldstad. Niemand had kunnen voorzien dat het gezin in zo’n huiveringwekkend drama terecht zou komen.


Vakantie in hartje Istanbul

De familie verbleef in het Grand Sami Hotel, gelegen bij het Beyazit-plein, niet ver van de beroemde Grote Bazaar. Het hotel trekt jaarlijks veel toeristen en staat bekend als een centraal gelegen uitvalsbasis voor wie de Turkse metropool wil verkennen.

Volgens berichten uit Turkse media ging de avond voorafgaand aan het drama nog normaal voorbij. Rachid en zijn twee zonen brachten tijd door in de bekende Taksim-wijk, een bruisend gebied vol restaurants, winkels en uitgaansgelegenheden. Daar zouden zij gezamenlijk hebben gegeten voordat ze terugkeerden naar hun hotel.


Macabere vondst in hotelkamer

Wat er in de uren daarna is gebeurd, is nog altijd niet volledig duidelijk. Wel is bekend dat de familie de nacht in hun kamer doorbracht en dat pas de volgende dag alarm werd geslagen.

Een hotelmedewerker besloot de kamer te controleren, omdat hij wilde nagaan of het gezin inmiddels was uitgecheckt. Toen er op de deur werd geklopt, hoorde hij de stem van de vader, waarop de deur werd geopend. Het tafereel dat zich toen aan zijn ogen ontspon, beschreef hij later als “onwerkelijk”.

De twee broers werden levenloos aangetroffen. Een van hen lag op bed, de ander lag op de grond. Voor beiden kon niets meer worden gedaan.


Vader in shock

De hotelmedewerker verklaarde later aan lokale media dat vader Rachid in diepe shock verkeerde. “Toen ik de kamer betrad, lagen beide jongens d00d in de kamer. Ik voelde aan hun polsen, maar er was geen hartslag. De vader was compleet in paniek.”

Het hotelpersoneel schakelde direct medische hulp in. Vader Rachid kreeg ter plekke eerste zorg en werd vervolgens met spoed naar het z!ekenhuis gebracht. Zijn toestand wordt als kritiek omschreven. Volgens de eerste berichten wordt er nog steeds gevreesd voor zijn leven.


Onderzoek naar de oorzaak

De autoriteiten in Istanbul zijn direct begonnen met een uitgebreid onderzoek. Een van de eerste aannames is dat de oorzaak mogelijk ligt bij voedselvergiftiging of een andere medische complicatie.

Vader Rachid zou tegenover de p0litie hebben verklaard dat zowel hij als zijn zonen zich na het avondeten niet goed voelden. Omdat er geen sporen van gew*ld zijn aangetroffen in de hotelkamer, lijkt een m!sdrijf op dit moment onwaarschijnlijk. Toch houden de Turkse autoriteiten alle scenario’s open totdat forensisch onderzoek volledige duidelijkheid geeft.


Witte pakken en forensisch onderzoek

Op beelden die in de Turkse media circuleren, is te zien hoe f0rensische experts in witte pakken door het hotel en de kamer bewegen. Zij verzamelden monsters, fotografeerden de kamer en namen persoonlijke spullen mee voor verder onderzoek. Ook medewerkers van het hotel zijn verhoord om de uren voorafgaand aan de tragedie zo goed mogelijk te reconstrueren.

Het hotel is niet afgesloten, maar de betrokken kamer is tot nader order ontoegankelijk verklaard. De resultaten van het toxicologisch onderzoek worden op korte termijn verwacht.


Kritieke toestand vader

Over de toestand van de 57-jarige Rachid is nog veel onduidelijk. Het z!ekenhuis heeft bevestigd dat hij nog in kritieke toestand verkeert. Turkse media spreken van intensieve behandeling, maar details over de exacte klachten of diagnose zijn niet gedeeld.

Dat maakt de onzekerheid voor familie en vrienden in Nederland nog groter. Het nieuws dat twee jonge levens abrupt zijn geëindigd, terwijl hun vader vecht voor zijn leven, laat een spoor van ongeloof en verdriet achter.


Reacties uit de gemeenschap

In Nederland komt het nieuws hard aan, zeker binnen de Surinaams-Hindoestaanse gemeenschap waar de familie deel van uitmaakt. Op sociale media wordt massaal meegeleefd. Woorden als “onwerkelijk”, “verschrikkelijk” en “intens verdrietig” vallen veelvuldig.

Mensen spreken hun medeleven uit en hopen dat vader Rachid het overleeft. Ook benadrukken velen hoe oneerlijk het voelt dat een vakantie die bedoeld was om plezier te maken en herinneringen op te bouwen, zo’n tragische wending heeft gekregen.


Toerisme en risico’s

Het incident roept ook vragen op over voedselveiligheid en gezondheidsrisico’s bij buitenlandse reizen. Turkije is een populaire vakantiebestemming voor Nederlanders, en jaarlijks reizen honderdduizenden landgenoten af naar Istanbul en andere Turkse steden.

Hoewel ernstige incidenten zeldzaam zijn, laten de gebeurtenissen van deze week zien dat gezondheidsproblemen onverwacht kunnen toeslaan. Mogelijke voedselvergiftiging, slechte hygiëne of onbekende medische omstandigheden kunnen in een onbekend land extra risico’s met zich meebrengen.


Autoriteiten in actie

De Turkse p0litie benadrukt dat het onderzoek prioriteit heeft. Niet alleen om duidelijkheid te verschaffen over de d00dsoorzaak van de jongens, maar ook om de gezondheidssituatie van de vader beter te begrijpen.

Hotelpersoneel is verhoord, camerabeelden worden bekeken en er worden monsters van voedsel en drank uit de hotelkeuken geanalyseerd. Pas wanneer al deze gegevens bekend zijn, kan er definitief worden vastgesteld wat er precies gebeurd is.


Een gemeenschap in rouw

In Nederland proberen vrienden, familieleden en buurtgenoten de tragedie te verwerken. Twee jonge levens, aan het begin van hun toekomst, zijn weggevallen. Ouders, leraren en leeftijdsgenoten reageren geschokt. Scholen bereiden zich voor om leerlingen op te vangen die getroffen zijn door het verlies van klasgenoten of vrienden.

De nabestaanden hebben inmiddels laten weten dat ze in diepe rouw verkeren en vragen om rust en privacy om dit onvoorstelbare verlies te kunnen verwerken.


Hoop op gerechtigheid en duidelijkheid

Hoewel er geen sprake lijkt van een misdrijf, is er bij velen toch de hoop dat het onderzoek snel volledige duidelijkheid brengt. Het idee dat een medische oorzaak, zoals vergiftiging of een andere aandoening, verantwoordelijk zou zijn voor dit drama, maakt het niet minder zwaar – maar geeft mogelijk wel een stukje houvast.

Voor nu blijft de situatie onzeker, vooral zolang vader Rachid nog in kritieke toestand in het z!ekenhuis ligt.


Conclusie

Het verhaal van de broers uit Nederland die in een hotel in Istanbul om het leven kwamen, is hartverscheurend. Hun vakantie veranderde in een tragedie die diepe sporen nalaat, zowel in Turkije als in Nederland.

De komende dagen moet duidelijk worden wat de precieze oorzaak was. Tot die tijd overheerst het verdriet, de verslagenheid en de hoop dat de vader dit drama zal overleven.

Wat resteert, is de herinnering aan twee veel te jonge levens die abrupt zijn geëindigd – en de oproep om de familie in deze moeilijke tijd rust en steun te geven.

Lees verder