Algemeen
Willeke Alberti maakt ingrijpend nieuws bekend
Willeke Alberti keert terug op het podium: “Zingen is mijn manier van helen”
Na een periode van stilte, verlies en diepe r0uw keert Willeke Alberti (79) terug naar dat wat haar altijd kracht gaf: het podium. In een emotionele uitzending van Shownieuws kondigde de zangeres haar comeback aan. Geen grootse herstart, geen bombast, maar een oprechte terugkeer naar wat haar hart nodig heeft. “Ik miste het zó enorm,” verklaarde ze geëmotioneerd. “Niet om het verdriet weg te zingen, maar om ermee te kunnen leven.”
Een jaar vol verlies
Oktober 2024. Willeke trekt zich terug uit het openbare leven. Niet omdat haar stem is verstomd, maar omdat het leven haar op korte tijd hard treft. De zwaarste klap: het 0verlijden van haar dochter Daniëlle van ’t Schip, op 55-jarige leeftijd, aan de gevolgen van uitgezaaide kanker. Het verlies snijdt diep — dieper dan woorden kunnen vangen. Alsof dat nog niet genoeg is, 0verlijdt in korte tijd ook haar broer, twee tantes, een oom en een neef.
“Het was te veel om in één keer te dragen,” zegt Willeke. En dus trekt ze zich terug. De optredens worden afgezegd, de agenda leeggehaald. Ze kiest voor stilte, voor tijd, voor r0uw. Voor ademen.

R0uw en ritme: het leven opnieuw leren voelen
In die maanden zonder muziek, zonder applaus en zonder microfoon vindt Willeke opnieuw haar evenwicht. Niet door het verdriet te negeren, maar door het langzaam te leren kennen. Ze praat, huilt, denkt na. En uiteindelijk: ze zingt. Niet op een podium, maar in kleine kring, met dierbaren en haar vertrouwde band.
En ergens in die intieme momenten gebeurt iets. “Ik voelde ineens: het mag weer,” vertelt ze. “Het is nog steeds pijnlijk, maar zingen geeft me kracht. Het verbindt me met Daniëlle, met mijn publiek, met het leven.”
De terugkeer op Moederdag: zelden was een datum zo beladen
Haar officiële comeback vindt plaats op een symbolisch moment: Moederdag, 11 mei 2025, in Rotterdam. Precies de dag waarop moeders worden geëerd, treedt Willeke weer op. Maar deze keer als een moeder die zélf een kind heeft moeten loslaten. De keuze voor deze dag is niet toevallig — het is een bewuste manier om Daniëlle te eren. Met muziek. Met liefde. Met herinnering.
“Ze is er niet meer in de zaal, maar ze is bij elk lied aanwezig,” zegt Willeke. “Zingen is mijn manier om haar te blijven voelen.”
Het concert stond oorspronkelijk gepland voor 2024, maar werd toen begrijpelijkerwijs uitgesteld. Nu krijgt het een diepere laag, als eerbetoon aan een moeder-dochterband die verder leeft in elke noot.
Ook Zwarte Cross staat stil bij Daniëlle
Later deze zomer staat ook een optreden gepland tijdens de Zwarte Cross in Lichtenvoorde. Voor veel artiesten is dit een van de gezelligste festivals van het jaar, maar voor Willeke krijgt het een extra emotionele lading. Er komt een speciaal moment tijdens haar set, waarin muzikaal wordt stilgestaan bij Daniëlle’s leven, werk en invloed.
Daniëlle van ’t Schip was meer dan ‘de dochter van’. Ze schreef boeken over spiritualiteit, zingeving en innerlijke rust. Zelfs tijdens haar z!ekte bleef ze zoeken naar betekenis, naar licht in het donker. Haar nalatenschap leeft voort in haar woorden — en nu ook in de muziek van haar moeder.
“Zingen is geen werk, het is mijn ademhaling”
Wie Willeke Alberti kent, weet dat muziek voor haar meer is dan werk. Het is essentie, verbinding, troost en thuis. Al sinds de jaren ’60 is ze een vaste waarde in het Nederlandse muzieklandschap, met evergreens als Spiegelbeeld, Samen Zijn en Telkens Weer. Haar optredens zijn doordrenkt van emotie, menselijkheid en warmte.
Haar stem, gedragen door ervaring en geleefde liefde, raakt nog altijd harten. Voor velen is ze niet zomaar een zangeres, maar een baken van herkenning en herinnering. Haar muziek troost, heelt, verbindt. En in deze fase van haar leven wordt dat alleen maar sterker gevoeld.
Geen comeback, maar een doorstart
Willeke benadrukt dat haar terugkeer geen groots opgezette comeback is. Geen tourschema, geen mediacampagne, geen commercieel doel. Ze doet het omdat ze het moet voelen. Omdat het zingen haar helpt. Omdat het publiek haar nog steeds draagt — en zij het publiek.
“Ik weet niet wat de toekomst brengt,” zegt ze. “Misschien zijn het er maar een paar concerten. Misschien meer. Maar ik doe het op mijn tempo, met mijn hart als kompas.”
Haar omgeving ondersteunt haar daarin. Volgens bekenden is het geen strategie, maar een innerlijke noodzaak. Zingen helpt haar om niet overspoeld te raken door r0uw.
Voor het publiek is ze altijd gebleven
Hoewel Willeke Alberti de afgelopen tijd uit het oog was, is ze nooit uit het hart verdwenen. Onder haar fans leeft een diepe verbondenheid. Op sociale media verschijnen steunbetuigingen, herinneringen en warme woorden.
“Ze zong op de begrafenis van mijn moeder. Haar stem troostte ons toen we het zelf niet konden zeggen,” schrijft iemand op Facebook.
Voor veel mensen is haar stem verbonden aan hun levensverhaal. Aan bruiloften, begrafenissen, gezinsmomenten en jeugdherinneringen. Haar terugkeer voelt dan ook als thuiskomen — niet alleen voor haarzelf, maar ook voor wie haar jarenlang in het hart sloot.
Een stem voor wie het even niet kan zeggen
Wat Willeke doet, gaat verder dan optreden. Ze geeft een stem aan gevoelens die soms moeilijk uit te spreken zijn. R0uw, verlies, verdriet — ze verwerkt het in muziek en deelt het met anderen, zodat zij zich minder alleen voelen. In een tijd waarin veel mensen worstelen met verlies, is dat een krachtig gebaar.
Met haar terugkeer laat ze zien dat je, zelfs na de donkerste periode, weer voorzichtig naar het licht kunt lopen. Niet om het verleden te vergeten, maar om het een plek te geven. Lied voor lied. Stap voor stap.
Wat blijft is liefde
Uiteindelijk draait het bij Willeke Alberti altijd om liefde. De liefde voor haar dochter, haar familie, haar publiek. En de liefde voor muziek, die haar al decennia lang overeind houdt — ook nu.
In elk optreden, hoe klein of groot ook, klinkt die liefde door. Het is geen schreeuw, maar een fluistering die je voelt tot in je botten. Het is niet spektakel, maar echtheid. En juist daarom is haar terugkeer zo krachtig.
Conclusie: een terugkeer die raakt aan het hart
Willeke Alberti staat op. Na verlies, na stilte, na r0uw. Niet met tromgeroffel, maar met een open hart. Ze zingt opnieuw, niet ondanks het verdriet, maar dankzij haar wil om te verbinden, te troosten, en in leven te houden wat haar lief is.
Haar verhaal is herkenbaar voor iedereen die ooit afscheid nam, en toch de kracht vond om verder te gaan. Haar stem is niet alleen een muzikale terugkeer — het is een ode aan veerkracht, aan moed, en aan de liefde die nooit verdwijnt.
Wat betekent Willeke Alberti voor jou? Deel je herinnering, boodschap of steunbetuiging via onze Facebookpagina. Samen houden we de muziek en de herinneringen levend.
Algemeen
Winter Vol Liefde-Denise bevestigt breuk met Mike en vertelt iets waar veel mensen van schrikken

Het sprookje tussen Winter Vol Liefde-Mike en Denise voorbij: zij doorbreekt de stilte en vertelt waarom het écht misliep
Het leek even alsof de liefde tussen Mike uit Winter Vol Liefde en Denise een nieuw begin had gekregen, maar achter de schermen bleek de werkelijkheid ingewikkelder dan kijkers ooit konden vermoeden. Maandenlang deden geruchten de ronde dat de twee uit elkaar zouden zijn, maar geen van beiden wilde daar een verklaring over geven. Tot nu. In gesprek met weekblad Story bevestigt Denise de breuk en deelt ze een aantal opvallende inzichten die laten zien hoe complex de relatie was.

Haar woorden zijn eerlijk, kwetsbaar en laten weinig aan de verbeelding over: ze voelt zich gekwetst, buitengesloten en vooral teleurgesteld. “Er zijn spelletjes gespeeld,” zegt ze. En dat raakt.
Denise gaf alles op voor de liefde
Kijkers van Winter Vol Liefde weten nog hoe het begon. Mike, de voormalig skileraar in de dertig, was op zoek naar een nieuwe start in de liefde. In eerste instantie leek hij voor Antine te kiezen, maar dat liep al snel stuk. Daarna kwam Denise — opnieuw — in beeld.
Voor haar voelde het alsof ze eindelijk een kans kreeg om te bouwen aan iets moois. Zonder twijfel zegde ze haar baan op, pakte haar spullen en vertrok naar Seefeld, waar Mike destijds woonde. Niet veel later verhuisden Mike, zijn moeder Monique en zijn vader gezamenlijk naar het Spaanse Altea. Ook daar sloot Denise zich bij hen aan, in de hoop dat de grote stap de basis zou vormen voor een nieuw leven samen.
Het leek een romantisch avontuur, maar in werkelijkheid werd het een turbulente periode waarin veel meer speelde dan de buitenwereld kon zien.

Geruchten over een breuk: stilte van Mike, woorden van moeder Monique
Enkele maanden geleden ontstonden op sociale media de eerste vermoedens dat het niet meer goed ging tussen Mike en Denise. De twee verschenen minder samen op foto’s en hun online activiteiten deden vermoeden dat er afstand was ontstaan.
Mike gaf geen enkele uitleg, en ook Denise zweeg in eerste instantie. Verrassend genoeg was het Mike’s moeder Monique die wél reageerde op de geruchten. Zij beweerde dat alles “dik aan” was tussen de twee en dat er niets aan de hand zou zijn.
Toch bleek nu dat de waarheid een stuk anders lag dan wat er naar buiten werd gebracht.

Denise doorbreekt de stilte: “Ik heb heel veel liefdesverdriet”
Tegenover Story vertelt Denise voor het eerst eerlijk over wat er is gebeurd. De relatie is al “een paar maanden” voorbij, maar de pijn is nog lang niet verdwenen.
Ze benadrukt dat zij degene niet was die de relatie beëindigde. Sterker nog: ze werd overvallen door hoe alles liep.
“Als het gaat om gezondheid of om relaties, dan mag je niet spelen met gevoelens,” vertelt ze. “Ik heb heel veel emoties, en daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Dat is niet gebeurd. Ik moest stil blijven, niets zeggen, alles midden houden. Dat vond ik heel moeilijk.”
Voor Denise voelde het alsof gedeelde emoties ineens privé werden gemaakt, terwijl zij juist eerlijkheid en duidelijkheid wilde. De situatie zorgde voor veel verwarring, verdriet en een gevoel van machteloosheid.

“Er is iets verborgen gehouden”
In haar verhaal hint Denise op momenten waarop dingen niet volledig uitgesproken zijn. Ze vertelt dat er ‘spelletjes’ zijn gespeeld, iets wat haar bijzonder geraakt heeft.
Ze zegt:
“Gevoelens zijn geen spel. Als je iemand liefhebt en samen iets
opbouwt, dan ben je eerlijk tegen elkaar. Er zijn dingen
weggelaten, verzwegen of in het midden gelaten. Dat doet pijn, want
ik ben iemand die alles vanuit emotie beleeft.”
Hoewel ze niet inhoudelijk kan zeggen wat er precies is gebeurd, maakt ze duidelijk dat de periode zwaar was. De turbulentie zat volgens haar niet in de leuke momenten, maar juist in de dingen die niet gezegd mochten worden.
De realityserie: waarom Denise nu niet alles kan vertellen
Een belangrijk punt dat Denise aanhaalt, is dat ze momenteel niet vrij is om volledig open te zijn. Over een paar weken verschijnt namelijk een realityserie waarin Mike, moeder Monique én Denise te zien zijn. De productie wil uiteraard dat de kijkers het verhaal volgen via het programma — niet via interviews.
Daardoor voelt Denise zich beperkt in wat ze mag zeggen. “Je wordt een soort monddood gemaakt,” legt ze uit.
Zelf had ze het liever anders
gezien.
“Als een relatie eindigt, dan communiceer je dat samen. Maar ik
mocht niets bekendmaken totdat de serie uitgezonden is. Dat voelt
heel onprettig, zeker als je zelf nog midden in je verdriet
zit.”
Voor haar is het vooruitzicht om straks zichzelf op tv te zien in scènes waarin ze nog verliefd was, ronduit pijnlijk. “Hoe wij samen waren… dat ga ik terugzien. En dat gaat zeer doen.”
“We hebben het ook echt leuk gehad, maar het was turbulent”
Ondanks alles kijkt Denise niet alleen met teleurstelling terug op de relatie. Ze benadrukt dat ze veel mooie momenten hebben gedeeld en dat er echte liefde was.
“We hebben het echt leuk gehad,” zegt ze. “Maar het was ook turbulent. Er gebeurde veel in korte tijd. Verhuizen, alles opgeven, nieuwe situaties… Dat is intens. En sommige dingen zijn gewoon niet goed gegaan.”
Denise laat daarmee zien hoe complex de dynamiek tussen twee mensen kan zijn, zeker wanneer er camera’s, families, verhuizingen en publieke verwachtingen bij komen kijken.
De emotionele nasleep: liefdesverdriet is ook een vorm van pijn
Wat vooral opvalt, is de manier waarop Denise haar gevoel omschrijft. Ze legt uit dat liefdesverdriet volgens haar bijna voelt als een aandoening — iets dat je volledig kan overnemen en waar je niet zomaar van herstelt.
“Liefdesverdriet is ook een vorm van pijn,” vertelt ze. “En daar kun je niet mee spotten. Het is iets dat je raakt, lichamelijk en geestelijk. Het slokt je op als je het niet serieus neemt.”
Voor haar is het een proces, iets dat tijd nodig heeft. Maar ze blijft hopen dat het delen van haar kant van het verhaal een stukje verlichting geeft.

Wat gaat er nu gebeuren?
De komende maanden zal de nieuwe realityserie ongetwijfeld voor veel gesprek zorgen. Kijkers zullen Mike, Denise en moeder Monique opnieuw volgen — maar dit keer met kennis van de breuk en de emoties die daarachter schuilgaan.
Voor Denise betekent het opnieuw doorleven van fragmenten uit een periode die zowel liefdevol als pijnlijk was. Toch hoopt ze dat mensen begrijpen dat achter de vrolijke beelden ook echte gevoelens schuilgingen.

Een hoofdstuk afgesloten, maar het verhaal nog niet helemaal verteld
Hoewel de relatie voorbij is, is het duidelijk dat voor Denise het verhaal nog niet helemaal afgerond voelt. De serie moet nog komen, de emoties zijn nog vers en de toekomst nog onduidelijk.
Toch is haar openheid bewonderenswaardig. Zeker in een wereld waarin reality-tv de grenzen tussen echt en gespeeld voortdurend vervaagt, is het verfrissend wanneer iemand eerlijk durft te vertellen wat er in haar hart omgaat.
Wat er precies gebeurd is, blijft voor nu nog even in het midden — maar één ding is duidelijk: dit hoofdstuk heeft diepe indruk gemaakt.









