Algemeen
Verschrikkelijk nieuws voor Maarten van Rossem: ´Veel sterkte in deze moeilijke tijd´
De bekende historicus en voormalig jurylid van De Slimste Mens, Maarten van Rossem, beleeft een zware periode in zijn privéleven. Zijn vrouw Winnie is recent ernstig ten val gekomen en heeft daarbij haar heup op twee plaatsen gebroken. Sindsdien moet zij zich met een rollator voortbewegen. In een open interview met het weekblad Story deelt Maarten zijn gevoelens over deze ingrijpende gebeurtenis.
Een huwelijk van meer dan vijftig jaar
Maarten en Winnie zijn al sinds 1969 getrouwd. Hun ontmoeting vond plaats tijdens een sinterklaasfeest. Het stel kreeg twee kinderen: dochter Ottelien en zoon Niels. Toch was het krijgen van kinderen lange tijd onzeker. Winnie voelde daar aanvankelijk weinig voor, en ook Maarten had geen sterke kinderwens. Uiteindelijk kwam het er toch van. “Ik ben als kinderhater volledig omgeturnd,” bekent Maarten in zijn eigen blad Maarten!. “Ik vind kinderen hartstikke leuk.”
Ouder worden met zorgen
De val van zijn vrouw confronteert Maarten opnieuw met de ongemakken van ouderdom. Toch blijft hij er nuchter onder. “Dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden,” zegt hij. Die nuchterheid typeert zijn houding tegenover het leven. Hij erkent de zwaarte van de situatie, maar blijft ver weg van overdreven sentimentaliteit. De zorg voor zijn vrouw raakt hem diep, maar hij blijft rationeel.
Eerdere confrontatie met aftakeling
De huidige situatie roept bij Maarten herinneringen op aan zijn moeder, die leed aan Parkinson en dementie. “Ze takelde enorm af,” vertelde hij eerder. Zijn manier van spreken over zulke gevoelige onderwerpen is direct en eerlijk. In een opvallende uitspraak liet hij ooit weten: “We hebben weleens gedacht haar te vermoorden met een kussentje, maar je weet: je gaat achter de tralies.” Die rauwe eerlijkheid is typerend voor zijn stijl: confronterend maar niet gespeend van humor.
Een bijzonder eerbetoon in Utrecht
Ondanks de zorgen thuis, werd Maarten onlangs geëerd met een bijzonder gebaar. In het Wilhelminapark in Utrecht werd een bankje onthuld, speciaal voor hem geplaatst. De burgemeester van Utrecht, Sharon Dijksma, verrichtte de onthulling. Het initiatief kwam van de producent van De Slimste Mens, waar Maarten twaalf jaar lang aan verbonden was.
Humor bij het eerbetoon
Tijdens de onthulling kon Maarten zijn cynische humor niet laten varen. Hij grapte dat hij hoopt dat mensen niet eindeloos gaan zeuren als ze naast hem op zijn bankje plaatsnemen. Producent Bernhard van den Bosch voegde daar lachend aan toe: “Groet hem gerust, maar blijf niet te lang zitten.” Die lichte toon hielp om het eerbetoon luchtig te houden, ondanks de zwaarte van Maartens privéleven.
De kracht van nuchterheid
Wat Maarten onderscheidt, is zijn vermogen om pijnlijke thema’s als ziekte, ouderdom en zorg bespreekbaar te maken zonder in zelfmedelijden te vervallen. Hij erkent het lijden, maar blijft trouw aan zijn realistische, soms cynische kijk op het leven. Die houding maakt hem tot een unieke stem in het publieke debat.
Relevantie en waardering
Maartens persoonlijke situatie en zijn recente erkenning in Utrecht tonen aan hoezeer hij nog altijd gewaardeerd wordt. Zijn invloed blijft voelbaar, zowel als commentator van maatschappelijke zaken als in de manier waarop hij zijn persoonlijke ervaringen deelt. Zelfs in moeilijke tijden blijft hij trouw aan zichzelf: eerlijk, scherp en altijd met een vleugje ironie.
Maxime Meiland staat aan de vooravond van een emotionele verandering in haar gezinsleven. Haar jongste dochter Vivé begint na de zomer aan haar avontuur op de basisschool. Een spannende mijlpaal, niet alleen voor het meisje zelf, maar ook voor Maxime, die moet wennen aan een huis waarin het binnenkort een stuk stiller zal zijn.
Vivé staat te popelen
Volgens Maxime is Vivé er helemaal klaar voor. In een interview met Shownieuws vertelt ze enthousiast over de aanstaande start van haar dochter op school. “Ze is er echt aan toe,” aldus Maxime. “Ze heeft al kennisgemaakt met de klas en de juffen. En al haar vriendinnetjes van de opvang zijn inmiddels doorgegaan naar de basisschool, dus ze kijkt er enorm naar uit.” De kleine meid lijkt klaar voor een nieuw hoofdstuk, waarin ze haar vleugels verder mag uitslaan.
Het lege huis
Voor Maxime zelf wordt het een ander verhaal. Hoewel ze blij is voor haar dochter, voelt ze ook dat het gemis zal toeslaan wanneer het huis ineens stil is. “Ik denk dat ik af en toe ga denken: wat is het stil in huis.” De overgang naar een rustiger huishouden betekent voor haar niet alleen een praktische verandering, maar vooral een em0ti0nele.
Kriebels voor een derde kindje?
De vraag die dan rijst: komt er misschien nog een derde kindje? Maxime sluit het niet uit, maar houdt voorlopig nog een slag om de arm. “Ik wil eerst lekker in het nieuwe huis zitten en dan kijken of het weer begint te kriebelen,” zegt ze daarover. De mogelijkheid blijft dus open, maar van een concrete beslissing is nog geen sprake.
Twijfel en dankbaarheid
Toch twijfelt Maxime ook of ze opnieuw vanaf nul wil beginnen. “Aan de andere kant ben ik ook ontzettend blij met deze twee meiden,” legt ze uit. “Met een baby begin je toch weer helemaal van vooraf aan, en dat is ook wel weer pittig.” Die eerlijkheid tekent haar: ze koestert wat ze heeft, maar erkent ook de uitdagingen van opnieuw moeder worden.
Een beladen week
Naast de plannen voor haar gezin, beleefde Maxime onlangs ook een bijzonder zware en beladen dag. Ze moest opnieuw naar de rechtbank vanwege de zaak rond de man die ze in haar boek beschuldigt van verkrachting. De verdachte wil haar als getuige horen, en dat bracht Maxime opnieuw oog in oog met een pijnlijk verleden.
Het verleden laat sporen na
In haar boek Maxime Misbruikt, ontspoort en nu… gelukkig! doet ze openhartig verslag van het trauma dat ze heeft meegemaakt. De rechtszaak maakt veel los, maar Maxime probeert haar rust en balans te bewaren – voor zichzelf én voor haar dochters. Dat ze dit alles combineert met het moederschap, maakt haar pad bewonderenswaardig en bewogen.
Kijken naar de toekomst
Hoe de toekomst eruitziet voor Maxime en haar gezin blijft nog even onduidelijk. Of er een derde kindje komt of niet, ze laat het leven zijn gang gaan. Eén ding is zeker: de liefde voor haar dochters Claire en Vivé is haar kompas. De stilte in huis mag dan komen, maar de warmte en levendigheid van het moederschap blijven altijd aanwezig.