-

Algemeen

Suzan & Freek waren al bezig met voorbereidingen voor The Voice

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Suzan & Freek stoppen met alle optredens na schokkend nieuws over Freek: “Een heftige tijd”

Het nieuws sloeg in als een bom: Freek Rikkerink (32) van het populaire duo Suzan & Freek blijkt ongeneeslijk ziek. Hij heeft uitgezaaide longkanker, zo maakten ze deze week bekend via hun Instagram. Hun wereld staat volledig op zijn kop – en daarmee komt er abrupt een einde aan al hun geplande optredens en projecten.

Suzan en Freek zouden komend weekend opnieuw drie keer optreden in de Ziggo Dome, maar die concerten zijn per direct gecanceld. Ook hun geplande deelname aan het nieuwe seizoen van The Voice of Holland gaat niet door. “We zitten in een heftige tijd,” laten ze weten.

Een onafscheidelijk duo

Suzan & Freek vormen al 18 jaar een onafscheidelijk duo – zowel privé als op het podium. Hun muziek, met bekende hits als Als het avond is, Goud en Batterij, bracht hen van kleine zalen naar grote arena’s. Vorige week stonden ze nog drie keer in een uitverkocht Ziggo Dome, een mijlpaal die hen veel betekende.

Hun populariteit groeide explosief sinds hun cover van Don’t Let Me Down van The Chainsmokers in 2016 viraal ging. Sindsdien zijn Suzan Stortelder en Freek Rikkerink niet meer weg te denken uit de Nederlandse muziekscene.

Van concerten naar afscheid

In de komende weken zouden ze nog eens drie keer optreden in de Ziggo Dome. Daarna stond er een concertreeks in het Antwerpse Sportpaleis op de planning. Maar nu is alles anders. “We hebben besloten om alle optredens en professionele activiteiten voorlopig stil te leggen,” schrijven ze op hun social media.

Het stel vraagt om rust en privacy in deze moeilijke tijd. “We willen deze tijd samen doorbrengen, om nog zo lang mogelijk te genieten van wat ons gegund is,” delen ze emotioneel.

Een droom die in duigen valt

Naast hun optredens zouden Suzan en Freek ook duocoach worden in het nieuwe seizoen van The Voice of Holland. Samen met collega’s als Ilse DeLange, Willie Wartaal en Dinand Woesthoff zouden ze talenten coachen. Een bijzonder avontuur, waar ze zich allebei enorm op verheugden.

“We hebben al wat meetings gehad en een keer geluncht met iedereen,” vertelde Freek vorige week nog tijdens een interview op Radio 538. De opnames zouden in het najaar van 2025 plaatsvinden. “Het is spannend om in die stoel te zitten,” zei Suzan destijds met een glimlach. Freek voegde eraan toe: “We hebben veel gesprekken gehad met RTL en ITV over hoe het allemaal in z’n werk gaat.”

Spontane auditie met bureaustoelen

In hetzelfde gesprek vertelden ze lachend hoe hun auditie bij The Voice verliep. “We moesten auditie doen in een lege loods in Hilversum,” zei Freek. “Daar stonden bureaustoeltjes waar je op moest zitten alsof het de bekende Voice-stoelen waren.”

Suzan voegde eraan toe: “En dan draaiden we alsof het echte stoelen waren, met een speelgoedknop om op te drukken. Ze wilden zien hoe de vibe was als we het samen zouden doen.”

De gesprekken met de andere coaches en een geplande coachlunch stonden nog op de planning. “We zouden dat doen na de Ziggo-reeks,” zei Freek. Maar alles is nu opgeschort – en wat er in de toekomst gebeurt, is onzeker.

Een tijd van genieten en afscheid nemen

Voor Suzan en Freek is het nu vooral belangrijk om tijd met elkaar door te brengen. Naast het verdrietige nieuws over Freeks gezondheid, is er ook een lichtpuntje: Suzan is zwanger van hun eerste kindje. Eind dit jaar verwachten ze hun baby, wat deze periode nog emotioneler maakt.

Suzan en Freek zeggen het zelf: “We willen nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, ook al weten we niet hoe lang dat zal zijn.” Volgens hun artsen heeft Freek nog maar enkele maanden te leven. Het is een harde realiteit waar ze nu mee moeten leren omgaan.

Een golf van medeleven

Het verdrietige nieuws raakt niet alleen hun familie en vrienden, maar ook hun fans en collega’s. RTL Boulevard reageerde geschokt: “Onze gedachten zijn bij Freek, Suzan en iedereen om hen heen in deze heftige tijd.” Verslaggever Aran Bade zei: “Het staat natuurlijk nu volledig op z’n kop. Ik kan me voorstellen dat alles naar de achtergrond verdwijnt als je dit hoort.”

Onder het bericht dat Suzan en Freek zelf deelden, stromen steunbetuigingen binnen. Velen spreken hun respect en liefde uit. “Wat een oneerlijk en verdrietig nieuws. Heel veel kracht en liefde gewenst,” schrijft een fan. Een ander zegt: “Jullie muziek heeft ons zoveel gebracht, nu willen we iets teruggeven: rust en ruimte voor jullie samen.”

Een periode van stilte

Suzan en Freek willen in de komende tijd vooral één ding: rust. Ze hebben altijd alles samen gedaan, en dat willen ze ook nu blijven doen. Alle energie die er nog is, gaat naar elkaar en naar het kindje dat onderweg is.

Voor hun fans is het een begrijpelijke, maar ook pijnlijke boodschap. De muziek van Suzan & Freek is voor velen een soundtrack bij mooie én moeilijke momenten. Nu is het tijd voor stilte – en voor het koesteren van herinneringen.

De kracht van hun verhaal

Het verhaal van Suzan en Freek is er een van liefde, vertrouwen en samenwerking. Ze begonnen als een jong stel dat covers maakte op social media, en groeiden uit tot een van de populairste acts in Nederland. Wat hen altijd kenmerkte, was de pure chemie en het plezier dat ze samen hadden.

Datzelfde gevoel willen ze nu vasthouden in deze zware tijd. Het kindje dat op komst is, geeft hen iets om naar uit te kijken. “We blijven elkaar vasthouden,” schreven ze in hun emotionele boodschap. En dat is precies wat ze doen: elkaar vasthouden, in goede en in slechte tijden.

Een toekomst vol liefde

Wat de toekomst ook zal brengen, Suzan en Freek hebben al laten zien hoe krachtig hun liefde is. Of ze ooit nog terugkomen op het podium, weet niemand. Maar één ding staat vast: de komende tijd draait volledig om elkaar, om hun kindje en om alles wat er nog wél is.

We wensen Suzan, Freek en hun dierbaren alle liefde, kracht en warmte toe in deze bijzondere en moeilijke periode. Hun muziek zal altijd blijven, maar nu is het tijd om het leven te vieren in stilte – met elkaar.

Algemeen

Enorme ophef om gebeurtenis tijdens stille tocht voor Emma en Jeffrey: ”Respectloos”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Beerta in diepe r0uw: stille tocht en verontwaardiging op sociale media

Het verdriet in Beerta is nauwelijks te bevatten. Het dorp, maar ook omliggende steden en dorpen in Nederland, r0uwen om de tragische d00d van Jeffrey (10) en zijn zusje Emma (8). De stille tocht die maandagavond werd gehouden, bracht honderden mensen op de been. Maar terwijl het samenzijn werd gekenmerkt door stilte en medeleven, ontstond op sociale media tegelijkertijd flinke woede over de manier waarop sommige media verslag deden.

Een golf van verdriet

De gebeurtenis heeft het kleine dorp Beerta zwaar getroffen. Op straat hangt de vlag halfstok bij veel huizen. Het is een stil teken van verdriet en solidariteit, want iedereen in de gemeenschap is geraakt door wat er is gebeurd. Jeffrey en Emma waren bekende gezichten op hun school en in de buurt, en hun plotselinge 0verlijden heeft een diepe wond geslagen in het leven van velen.

Rond 18.30 uur begon de stille tocht. Volgens Dagblad van het Noorden waren er ongeveer vierhonderd deelnemers, en langs de route stonden nog eens tientallen mensen die wilden laten zien dat hun gedachten bij de kinderen en hun familie zijn. De stoet voerde langs de school van Jeffrey en Emma, een plek vol herinneringen en jeugdige energie die nu overschaduwd wordt door een ondraaglijk verlies.

Een ontroerende stoet van bloemen en knuffels

De stille tocht was indrukwekkend en aangrijpend. Op de r0uwauto, waarin de lichamen van Jeffrey en Emma werden vervoerd, werden massaal bloemen en knuffels neergelegd. Sommige van deze knuffels werden zelfs meegegeven in de r0uwauto, als een laatste groet en een teken van liefde van klasgenootjes en buurtkinderen.

De tocht eindigde bij de kerk, waar verschillende mensen het woord namen. Burgemeester Cora-Yfke Sikkema van de gemeente Oldambt sprak de aanwezigen toe, net als burgemeester Ben Visser van de gemeente Eemsdelta. Hun woorden waren troostend, maar ook doordrongen van het besef dat dit verdriet niet zomaar zal verdwijnen.

Hartverscheurende woorden van familieleden

Wat het meest binnenkwam, waren de woorden van de familie zelf. Halfbroer Rubertus en Josselino spraken allebei. In hun woorden klonk het rauwe verdriet door van twee jonge levens die veel te vroeg zijn geëindigd. “Het was hartverscheurend,” zegt een aanwezige. “Je zag dat iedereen die daar stond, het voelde tot in hun ziel.”

Woede en onbegrip over mediamoment

Toch was er naast het verdriet ook woede en onbegrip. Er was veel pers aanwezig om verslag te doen van de stille tocht, maar één verslaggever van het programma Nieuws van de Dag wist de woede van veel mensen op te wekken. Terwijl de stoet langzaam en in stilte langs hem trok, besloot hij mensen te gaan interviewen. Een actie die door velen als volkomen respectloos werd ervaren.

Op sociale media lieten mensen massaal hun afkeuring blijken. “Respectloos tijdens de stille tocht een interview doen terwijl de stoet langsloopt,” schreef iemand op X (voorheen Twitter). Een ander schreef: “OMG. Dat verslag bij Nieuws van de Dag over de stille tocht… Echt meer tenenkrommend kan bijna niet. Kijk dat programma voor het eerst (en meteen voor het laatst).”

De verontwaardiging bleef niet beperkt tot enkele berichten. Het werd een onderwerp van gesprek op sociale media, waarbij mensen zich afvroegen of journalisten soms niet meer aanvoelen wanneer het moment niet geschikt is voor een interview. “Er zijn momenten waarop je gewoon stil moet zijn,” schreef iemand. “Dit was zo’n moment.”

Een gemeenschap die steun zoekt

De stille tocht zelf was een krachtig gebaar van verbondenheid. Mensen kwamen samen om hun steun te betuigen aan de familie, maar ook om elkaar vast te houden in dit verdriet. “We kunnen het niet begrijpen,” zegt een buurtbewoner. “Je ziet kinderen van hun leeftijd in de stoet meelopen, met bloemen en knuffels, en dan breekt je hart.”

Voor veel ouders in Beerta en omgeving was het een moment van reflectie en angst. “Je zet je eigen kinderen ineens in een ander licht,” zegt een moeder die haar dochtertje bij de hand hield tijdens de tocht. “Het is zó oneerlijk en zó pijnlijk.”

Een oproep tot stilte en respect

Wat de verontwaardiging over het gedrag van de verslaggever nog pijnlijker maakt, is dat de stille tocht juist bedoeld was als een moment van stilte. Geen woorden, geen interviews, geen nieuwsgierigheid – alleen stilte en medeleven. “Ik snap dat media willen verslaan wat er gebeurt,” zegt een man die de tocht meemaakte. “Maar er is een tijd en een plaats voor alles. Dit was niet het moment.”

Ook op de Facebookpagina van de gemeente Oldambt werd een oproep gedaan om de familie en de nabestaanden rust en privacy te gunnen. “De familie heeft het al zwaar genoeg. Respecteer hun verdriet,” stond er te lezen.

Het verdriet zal nog lang blijven hangen

Het verlies van Jeffrey en Emma zal de gemeenschap nog lang bezighouden. In de dagen na de stille tocht blijven mensen bloemen en knuffels brengen naar de school en de kerk. Het zijn kleine gebaren, maar ze betekenen veel. “We willen laten zien dat we er voor elkaar zijn,” zegt een vader die zijn zoontje een tekening liet maken voor de familie. “Het is het minste wat we kunnen doen.”

De stille tocht was een manier om samen stil te staan bij het verdriet. Een manier om te laten zien dat Jeffrey en Emma niet vergeten worden. Maar ook een manier om als gemeenschap elkaar vast te houden en troost te vinden in verbondenheid.

Een les in menselijkheid

De ophef over de interviewende verslaggever is voor veel mensen een les in hoe belangrijk het is om stil te kunnen zijn. Om ruimte te laten voor verdriet en om niet alles meteen te willen begrijpen of uitleggen. Soms is het enige wat je kunt doen, er gewoon zijn. Zonder woorden, zonder vragen – alleen met medeleven en een luisterend hart.

“Dat is wat een stille tocht hoort te zijn,” zegt een vrouw die met haar man en twee kinderen meeliep. “Even stilstaan. Even voelen. En elkaar vasthouden. Daar kan geen interview tegenop.”

De kracht van stilte

De stille tocht in Beerta liet zien hoe krachtig stilte kan zijn. In een wereld waarin alles steeds luider wordt, was dit een moment van rust en bezinning. Een moment waarop verdriet gedeeld werd zonder woorden, maar met gebaren van liefde en medeleven. En dat is misschien wel het mooiste eerbetoon dat Jeffrey en Emma konden krijgen.

Hun namen zullen nog vaak genoemd worden in Beerta en ver daarbuiten. Maar het is vooral de herinnering aan hun lach, hun onbevangenheid en hun veel te korte leven die zal blijven nazinderen. In de stilte van de tocht klonk dat luider dan welk interview dan ook. En dat is precies wat mensen nodig hadden: een moment van stilte, om te r0uwen en om elkaar weer vast te houden.

Lees verder