Algemeen
Slechts een paar mensen kunnen alle gezichten vinden die in deze boom verborgen zitten – ben jij een van hen?
Hoeveel gezichten zie jij in deze mysterieuze boom? Test je geheugen met deze illusie
Ben jij iemand die dol is op optische illusies en breinbrekers? Dan ben je zeker niet de enige. Over de hele wereld zijn mensen gefascineerd door afbeeldingen die het brein op het verkeerde been zetten. Ze bieden een leuke, soms frustrerende uitdaging — en geven ons tegelijkertijd een goed excuus om even helemaal op te gaan in iets anders dan de dagelijkse sleur.
Zelf moet ik eerlijk toegeven dat ik er niet bijzonder goed in ben. Sterker nog: toen ik zes was, kreeg ik van mijn oma een boek vol hersenkrakers en optische illusies cadeau. Ze dacht waarschijnlijk dat het mijn logica en geduld zou aanscherpen. In werkelijkheid heeft dat boek vooral stof verzameld. Pas tien jaar later, ergens in mijn tienertijd, pakte ik het weer eens op. En zelfs toen kon ik nog steeds maar de helft van de puzzels oplossen.
Toch begrijp ik goed waarom dit soort raadsels zo populair zijn. Het is niet alleen leuk om je brein uit te dagen, het is ook interessant om te zien hoe anderen het doen. Sommige mensen zien meteen patronen en verborgen details die anderen totaal ontgaan. Dat maakt het delen van dit soort illusies online zo leuk: je kunt elkaar uitdagen, verbazen of juist laten lachen om wat je over het hoofd zag.
Met dat in gedachten stuitte ik onlangs op een fascinerende optische illusie die viraal is gegaan op internet. Het is een afbeelding die inmiddels onder de naam ‘National Leaders Tree’ rondgaat. De bedoeling is simpel: hoeveel gezichten kun jij vinden in deze boom? Maar vergis je niet — wat begint als een simpele zoekplaat, blijkt al snel een test te zijn die iets zou kunnen zeggen over je geheugen en waarnemingsvermogen.
De uitdaging: zoek de gezichten in de boom
De afbeelding toont een boom met takken, bladeren en schors. Op het eerste gezicht zie je waarschijnlijk direct twee duidelijke gezichten onderaan in de stam verwerkt. Die zijn niet te missen. Maar de echte uitdaging begint pas wanneer je verder kijkt. In de takken, tussen het bladerdek, langs de bast — overal lijken gezichten verscholen te zitten. Sommigen zijn vager dan anderen, soms haast niet van een blad te onderscheiden. En toch zijn ze er.
De afbeelding is inmiddels door duizenden mensen bekeken en gedeeld. Op platforms als YouTube, Reddit en Facebook dagen mensen elkaar uit: hoeveel gezichten zie jij? Sommigen claimen er wel vijftien te zien, anderen blijven steken bij vier of vijf. Wat het extra leuk maakt: het aantal gezichten dat je vindt zou iets kunnen zeggen over je geheugen en cognitieve scherpte.
Wat zegt jouw score over je geheugen?
Er wordt gezegd dat je aan de hand van hoeveel gezichten je weet te vinden, een indicatie krijgt van hoe sterk jouw geheugen en gezichtsherkenning zijn. Hoewel het natuurlijk geen wetenschappelijke test is, is het wel een leuke manier om jezelf eens te testen. Hieronder zie je een (speelse) interpretatie van de scores:
🔍 2 tot 4 gezichten gevonden
Iedereen ziet de twee duidelijke gezichten onderaan de boom. Als je
daarnaast nog één of twee extra gezichten hebt ontdekt, zou dat
kunnen betekenen dat je visuele geheugen of gezichtsherkenning niet
optimaal werkt. Misschien kijk je er wat vluchtig naar, of heb je
moeite met het onderscheiden van details. Dat is op zich niet erg —
maar het kan leuk zijn om vaker dit soort illusies te oefenen.
🧠 5 tot 6 gezichten gevonden
Als je in totaal vijf of zes gezichten kunt aanwijzen, zit je al in
de middenmoot. Dat betekent dat je aandachtig kijkt en gevoel hebt
voor details, maar je zou volgens sommige interpretaties wat risico
kunnen lopen op geheugenproblemen. Nogmaals, dit is geen diagnose,
maar wel een vriendelijk duwtje in de richting van mentale
training.
🌟 7 tot 8 gezichten gevonden
Goed gedaan! Je hebt een scherp oog en een prima geheugen.
Misschien heb je wat langer gekeken, meerdere keren je blik laten
dwalen over de afbeelding en jezelf bewust de tijd gegeven om
patronen te herkennen. Dat is precies de juiste aanpak bij dit
soort raadsels.
🏆 9 gezichten of meer
gevonden
Gefeliciteerd, jij behoort tot de top! Een uitstekende score. Dit
duidt op een zeer goed ontwikkelde visuele waarneming en geheugen.
Je hebt niet alleen oog voor detail, maar ook een goed ruimtelijk
inzicht. Je brein weet wat het zoekt — en vindt het. Je hebt een
sterk ontwikkeld vermogen om gezichten te herkennen, wat handig is
in allerlei sociale en professionele situaties.
Waarom we dol zijn op dit soort illusies
Optische illusies als deze hebben wereldwijd fans. Ze dagen onze hersenen uit op een manier die net genoeg inspanning kost om boeiend te blijven, zonder dat het frustrerend wordt. Je kijkt, je denkt, je telt — en dan wil je weten of anderen hetzelfde zagen als jij.
Wat ze nog interessanter maakt, is dat onze hersenen constant proberen orde aan te brengen in wat we zien. Wanneer iets afwijkt van wat we verwachten, worden we alert. Bij deze boom bijvoorbeeld verwacht je geen gezichten tussen de bladeren. Zodra je er één vindt, word je fanatieker: waar zitten de andere? Het is een visueel spel waarin je brein en je waarnemingsvermogen samenwerken.
De grote onthulling
Natuurlijk wil je na het turen en tellen weten of je het ‘goed’ hebt gedaan. In de meeste video’s of online posts over deze boom worden uiteindelijk de gezichten een voor een onthuld. Soms met cirkels of pijlen, zodat je ze niet kunt missen. En dan zie je ineens gezichten die je eerder compleet over het hoofd zag. Dat levert vaak een mix op van frustratie (“Hoe heb ik dát kunnen missen?!”) en bewondering voor het slimme ontwerp van de illustratie.
Let op: het precieze aantal gezichten dat je kunt vinden, varieert afhankelijk van de interpretatie. Sommige gezichten zijn half zichtbaar of vaag, anderen duidelijk omlijnd. Daarom kan het aantal verschillen per persoon — en dat maakt het des te leuker om er met vrienden of familie over te discussiëren.
Daag jezelf en anderen uit
Als je het leuk vond om deze illusie te proberen, deel hem dan vooral met mensen in je omgeving. Kijk hoeveel gezichten zij vinden, en vergelijk jullie scores. Het kan een grappig gesprek opleveren en wie weet… misschien zie je later bij een tweede blik nóg een gezicht dat je eerst over het hoofd zag.
Tot slot
Of je nu vier, negen of vijftien gezichten hebt gevonden: dit soort puzzels zijn een leuke manier om je hersenen actief te houden. Ze herinneren ons eraan hoe complex onze waarneming is — en hoe verrassend ons brein soms werkt.
Dus: hoeveel gezichten telde jij? Laat het ons weten in de reacties en deel het met je vrienden. Misschien heb jij wel het scherpste oog van allemaal.
De feestdagen zijn voor veel Nederlanders onlosmakelijk verbonden met muziek, televisie en nostalgie. Op Tweede Kerstdag stemden dan ook veel kijkers af op Sterren in concert: André Hazes, een uitzending waarin André Hazes centraal stond. De zanger trok de afgelopen maanden met succes langs theaters met een show rond het repertoire van zijn vader, waarbij hij klassiekers nieuw leven inblies en persoonlijke verhalen deelde. In de zalen werd dat initiatief warm onthaald. Op televisie bleek de ontvangst echter een stuk minder eenduidig.
Verwachtingen lagen hoog
Dat de lat hoog lag, was geen verrassing. Kerstuitzendingen worden vaak gezien als hét moment voor muzikale hoogtepunten: zorgvuldig geregisseerd, technisch perfect en emotioneel raak. Veel kijkers gingen er daarom vanuit dat de televisieregistratie dezelfde intensiteit en samenhang zou hebben als de theatervoorstellingen. Bovendien speelt de naam Hazes, zeker tijdens de feestdagen, sterk in op gevoelens van herkenning en nostalgie. Dat alles zorgde voor hoge verwachtingen.
Online kritiek na de uitzending
Vrijwel direct na afloop van de uitzending barstte de discussie los op sociale media. Op X en andere platforms verschenen honderden reacties van kijkers die teleurgesteld waren. Een veelgehoorde klacht was dat het optreden “rommelig” overkwam. Sommige kijkers vonden dat de nummers niet vloeiend in elkaar overliepen, anderen misten de emotionele opbouw die ze in het theater wél hadden ervaren. “Het voelde alsof ik halverwege een repetitie zat,” schreef iemand. Een ander merkte op: “In de zaal was het prachtig, maar op tv komt het niet tot zijn recht.”
Geluid en zang onder de loep
Het meest besproken onderwerp was het stemgeluid van Hazes. Kijkers vroegen zich af of er iets mis was met de geluidsmix of de microfooninstellingen. Enkelen suggereerden dat het geluid “vlak” of “doffer” klonk dan verwacht. Anderen dachten juist dat de zanger zijn stem bewust aanpaste om dichter bij het timbre van zijn vader te blijven. Die interpretaties liepen sterk uiteen en bleven vooral speculatief.
Wat opviel: veel reacties begonnen met waardering voor Hazes’ intentie en inzet, maar eindigden met teleurstelling over de uitvoering op televisie. “Het idee is mooi, maar het geluid werkte niet mee,” vatte een kijker samen. Daarmee werd duidelijk dat de kritiek zich niet zozeer richtte op het repertoire, maar op hoe dat via het scherm werd overgebracht.
De kloof tussen zaal en huiskamer
Een belangrijk verschil tussen theater en televisie is de beleving. In een zaal spelen akoestiek, sfeer en directe interactie met het publiek een grote rol. Kleine imperfecties verdwijnen in de energie van het moment. Op televisie ligt dat anders: elk detail wordt uitvergroot en elke onvolkomenheid valt sneller op. Muziekredacteuren wijzen er vaker op dat een registratie niet automatisch dezelfde impact heeft als een live-ervaring.
In het geval van Sterren in concert lijkt die kloof extra zichtbaar. Waar bezoekers van de tour spreken over kippenvelmomenten, misten televisiekijkers diezelfde intensiteit. Dat betekent niet dat de show inhoudelijk zwak was, maar wel dat de vertaalslag naar televisie niet iedereen overtuigde.
Discussie over uitstraling
Naast het geluid en de opbouw werd ook Hazes’ uitstraling besproken. Sommige kijkers vonden hem minder ontspannen ogen dan ze gewend zijn. Daarbij werd door een klein deel van het publiek gespeculeerd over mogelijke oorzaken. Het is belangrijk om te benadrukken dat dit interpretaties van kijkers waren en geen vastgestelde feiten. Zulke aannames zeggen vaak meer over de verwachtingen van het publiek dan over de artiest zelf.
In veel reacties klonk juist begrip door voor de druk waaronder artiesten staan tijdens zulke uitzendingen. Kersttelevisie bereikt een enorm publiek en elk optreden wordt nauwlettend gevolgd. Dat kan spanning met zich meebrengen, zeker wanneer het repertoire emotioneel beladen is.
Dit bericht op Instagram bekijken
Loyaliteit van fans
Tegelijkertijd stonden veel fans pal achter Hazes. Zij wezen erop dat hij met zijn theatertour juist had laten zien hoe zorgvuldig en respectvol hij met het muzikale erfgoed omgaat. “Eén tv-avond doet niets af aan wat hij in de zalen neerzet,” schreef een supporter. Anderen benadrukten dat live muziek per definitie kwetsbaar is en dat niet elke registratie perfect hoeft te zijn.
Die loyaliteit laat zien dat Hazes over een sterke achterban beschikt, die bereid is nuance aan te brengen in de discussie. Voor hen weegt het totaalbeeld zwaarder dan één kritische uitzending.
Televisie als vergrootglas
Het voorval onderstreept hoe televisie fungeert als vergrootglas. Een optreden dat in de ene context uitstekend werkt, kan in een andere setting anders worden ontvangen. Dat geldt zeker voor artiesten die werken met herkenbare klassiekers: het publiek kent de nummers door en door en hoort elk verschil.
Voor omroepen en producers ligt daar een uitdaging. Hoe zorg je ervoor dat de magie van het theater behouden blijft op het scherm? Techniek, montage en geluidsregie spelen daarbij een cruciale rol. Als één van die schakels hapert, kan dat het totaalbeeld beïnvloeden.
Wat blijft hangen
Na twee kerstdagen was één ding duidelijk: het optreden van André Hazes liet niemand onverschillig. De reacties waren fel, maar ook betrokken. Dat op zich is een teken van relevantie. Muziek die niets oproept, verdwijnt geruisloos. Dit optreden zorgde juist voor gesprek, discussie en reflectie.
Of de kritiek Hazes zal aanzetten tot aanpassingen in toekomstige registraties, valt af te wachten. Zijn theatertour bewees al dat hij in staat is om publiek te raken. De televisieversie liet zien hoe complex het is om die ervaring één-op-één over te brengen naar de huiskamer.
Conclusie
Sterren in concert: André Hazes werd voor veel kijkers niet de muzikale kerstbeleving waarop ze hadden gehoopt. Techniek, verwachtingen en de vergelijking met live-ervaringen speelden daarbij een grote rol. Tegelijk blijft de waardering voor Hazes’ inzet en zijn eerbetoon aan het repertoire overeind. Het debat laat vooral zien hoe groot de betrokkenheid is – en hoe hoog de lat ligt wanneer muziek en kerst samenkomen op televisie.