Algemeen
Slechts een paar mensen kunnen alle gezichten vinden die in deze boom verborgen zitten – ben jij een van hen?
Hoeveel gezichten zie jij in deze mysterieuze boom? Test je geheugen met deze illusie
Ben jij iemand die dol is op optische illusies en breinbrekers? Dan ben je zeker niet de enige. Over de hele wereld zijn mensen gefascineerd door afbeeldingen die het brein op het verkeerde been zetten. Ze bieden een leuke, soms frustrerende uitdaging — en geven ons tegelijkertijd een goed excuus om even helemaal op te gaan in iets anders dan de dagelijkse sleur.
Zelf moet ik eerlijk toegeven dat ik er niet bijzonder goed in ben. Sterker nog: toen ik zes was, kreeg ik van mijn oma een boek vol hersenkrakers en optische illusies cadeau. Ze dacht waarschijnlijk dat het mijn logica en geduld zou aanscherpen. In werkelijkheid heeft dat boek vooral stof verzameld. Pas tien jaar later, ergens in mijn tienertijd, pakte ik het weer eens op. En zelfs toen kon ik nog steeds maar de helft van de puzzels oplossen.
Toch begrijp ik goed waarom dit soort raadsels zo populair zijn. Het is niet alleen leuk om je brein uit te dagen, het is ook interessant om te zien hoe anderen het doen. Sommige mensen zien meteen patronen en verborgen details die anderen totaal ontgaan. Dat maakt het delen van dit soort illusies online zo leuk: je kunt elkaar uitdagen, verbazen of juist laten lachen om wat je over het hoofd zag.
Met dat in gedachten stuitte ik onlangs op een fascinerende optische illusie die viraal is gegaan op internet. Het is een afbeelding die inmiddels onder de naam ‘National Leaders Tree’ rondgaat. De bedoeling is simpel: hoeveel gezichten kun jij vinden in deze boom? Maar vergis je niet — wat begint als een simpele zoekplaat, blijkt al snel een test te zijn die iets zou kunnen zeggen over je geheugen en waarnemingsvermogen.
De uitdaging: zoek de gezichten in de boom
De afbeelding toont een boom met takken, bladeren en schors. Op het eerste gezicht zie je waarschijnlijk direct twee duidelijke gezichten onderaan in de stam verwerkt. Die zijn niet te missen. Maar de echte uitdaging begint pas wanneer je verder kijkt. In de takken, tussen het bladerdek, langs de bast — overal lijken gezichten verscholen te zitten. Sommigen zijn vager dan anderen, soms haast niet van een blad te onderscheiden. En toch zijn ze er.
De afbeelding is inmiddels door duizenden mensen bekeken en gedeeld. Op platforms als YouTube, Reddit en Facebook dagen mensen elkaar uit: hoeveel gezichten zie jij? Sommigen claimen er wel vijftien te zien, anderen blijven steken bij vier of vijf. Wat het extra leuk maakt: het aantal gezichten dat je vindt zou iets kunnen zeggen over je geheugen en cognitieve scherpte.
Wat zegt jouw score over je geheugen?
Er wordt gezegd dat je aan de hand van hoeveel gezichten je weet te vinden, een indicatie krijgt van hoe sterk jouw geheugen en gezichtsherkenning zijn. Hoewel het natuurlijk geen wetenschappelijke test is, is het wel een leuke manier om jezelf eens te testen. Hieronder zie je een (speelse) interpretatie van de scores:
🔍 2 tot 4 gezichten gevonden
Iedereen ziet de twee duidelijke gezichten onderaan de boom. Als je
daarnaast nog één of twee extra gezichten hebt ontdekt, zou dat
kunnen betekenen dat je visuele geheugen of gezichtsherkenning niet
optimaal werkt. Misschien kijk je er wat vluchtig naar, of heb je
moeite met het onderscheiden van details. Dat is op zich niet erg —
maar het kan leuk zijn om vaker dit soort illusies te oefenen.
🧠 5 tot 6 gezichten gevonden
Als je in totaal vijf of zes gezichten kunt aanwijzen, zit je al in
de middenmoot. Dat betekent dat je aandachtig kijkt en gevoel hebt
voor details, maar je zou volgens sommige interpretaties wat risico
kunnen lopen op geheugenproblemen. Nogmaals, dit is geen diagnose,
maar wel een vriendelijk duwtje in de richting van mentale
training.
🌟 7 tot 8 gezichten gevonden
Goed gedaan! Je hebt een scherp oog en een prima geheugen.
Misschien heb je wat langer gekeken, meerdere keren je blik laten
dwalen over de afbeelding en jezelf bewust de tijd gegeven om
patronen te herkennen. Dat is precies de juiste aanpak bij dit
soort raadsels.
🏆 9 gezichten of meer
gevonden
Gefeliciteerd, jij behoort tot de top! Een uitstekende score. Dit
duidt op een zeer goed ontwikkelde visuele waarneming en geheugen.
Je hebt niet alleen oog voor detail, maar ook een goed ruimtelijk
inzicht. Je brein weet wat het zoekt — en vindt het. Je hebt een
sterk ontwikkeld vermogen om gezichten te herkennen, wat handig is
in allerlei sociale en professionele situaties.
Waarom we dol zijn op dit soort illusies
Optische illusies als deze hebben wereldwijd fans. Ze dagen onze hersenen uit op een manier die net genoeg inspanning kost om boeiend te blijven, zonder dat het frustrerend wordt. Je kijkt, je denkt, je telt — en dan wil je weten of anderen hetzelfde zagen als jij.
Wat ze nog interessanter maakt, is dat onze hersenen constant proberen orde aan te brengen in wat we zien. Wanneer iets afwijkt van wat we verwachten, worden we alert. Bij deze boom bijvoorbeeld verwacht je geen gezichten tussen de bladeren. Zodra je er één vindt, word je fanatieker: waar zitten de andere? Het is een visueel spel waarin je brein en je waarnemingsvermogen samenwerken.
De grote onthulling
Natuurlijk wil je na het turen en tellen weten of je het ‘goed’ hebt gedaan. In de meeste video’s of online posts over deze boom worden uiteindelijk de gezichten een voor een onthuld. Soms met cirkels of pijlen, zodat je ze niet kunt missen. En dan zie je ineens gezichten die je eerder compleet over het hoofd zag. Dat levert vaak een mix op van frustratie (“Hoe heb ik dát kunnen missen?!”) en bewondering voor het slimme ontwerp van de illustratie.
Let op: het precieze aantal gezichten dat je kunt vinden, varieert afhankelijk van de interpretatie. Sommige gezichten zijn half zichtbaar of vaag, anderen duidelijk omlijnd. Daarom kan het aantal verschillen per persoon — en dat maakt het des te leuker om er met vrienden of familie over te discussiëren.
Daag jezelf en anderen uit
Als je het leuk vond om deze illusie te proberen, deel hem dan vooral met mensen in je omgeving. Kijk hoeveel gezichten zij vinden, en vergelijk jullie scores. Het kan een grappig gesprek opleveren en wie weet… misschien zie je later bij een tweede blik nóg een gezicht dat je eerst over het hoofd zag.
Tot slot
Of je nu vier, negen of vijftien gezichten hebt gevonden: dit soort puzzels zijn een leuke manier om je hersenen actief te houden. Ze herinneren ons eraan hoe complex onze waarneming is — en hoe verrassend ons brein soms werkt.
Dus: hoeveel gezichten telde jij? Laat het ons weten in de reacties en deel het met je vrienden. Misschien heb jij wel het scherpste oog van allemaal.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”