Algemeen
Slechts een paar mensen kunnen alle gezichten vinden die in deze boom verborgen zitten – ben jij een van hen?
Hoeveel gezichten zie jij in deze mysterieuze boom? Test je geheugen met deze illusie
Ben jij iemand die dol is op optische illusies en breinbrekers? Dan ben je zeker niet de enige. Over de hele wereld zijn mensen gefascineerd door afbeeldingen die het brein op het verkeerde been zetten. Ze bieden een leuke, soms frustrerende uitdaging — en geven ons tegelijkertijd een goed excuus om even helemaal op te gaan in iets anders dan de dagelijkse sleur.
Zelf moet ik eerlijk toegeven dat ik er niet bijzonder goed in ben. Sterker nog: toen ik zes was, kreeg ik van mijn oma een boek vol hersenkrakers en optische illusies cadeau. Ze dacht waarschijnlijk dat het mijn logica en geduld zou aanscherpen. In werkelijkheid heeft dat boek vooral stof verzameld. Pas tien jaar later, ergens in mijn tienertijd, pakte ik het weer eens op. En zelfs toen kon ik nog steeds maar de helft van de puzzels oplossen.
Toch begrijp ik goed waarom dit soort raadsels zo populair zijn. Het is niet alleen leuk om je brein uit te dagen, het is ook interessant om te zien hoe anderen het doen. Sommige mensen zien meteen patronen en verborgen details die anderen totaal ontgaan. Dat maakt het delen van dit soort illusies online zo leuk: je kunt elkaar uitdagen, verbazen of juist laten lachen om wat je over het hoofd zag.
Met dat in gedachten stuitte ik onlangs op een fascinerende optische illusie die viraal is gegaan op internet. Het is een afbeelding die inmiddels onder de naam ‘National Leaders Tree’ rondgaat. De bedoeling is simpel: hoeveel gezichten kun jij vinden in deze boom? Maar vergis je niet — wat begint als een simpele zoekplaat, blijkt al snel een test te zijn die iets zou kunnen zeggen over je geheugen en waarnemingsvermogen.
De uitdaging: zoek de gezichten in de boom
De afbeelding toont een boom met takken, bladeren en schors. Op het eerste gezicht zie je waarschijnlijk direct twee duidelijke gezichten onderaan in de stam verwerkt. Die zijn niet te missen. Maar de echte uitdaging begint pas wanneer je verder kijkt. In de takken, tussen het bladerdek, langs de bast — overal lijken gezichten verscholen te zitten. Sommigen zijn vager dan anderen, soms haast niet van een blad te onderscheiden. En toch zijn ze er.
De afbeelding is inmiddels door duizenden mensen bekeken en gedeeld. Op platforms als YouTube, Reddit en Facebook dagen mensen elkaar uit: hoeveel gezichten zie jij? Sommigen claimen er wel vijftien te zien, anderen blijven steken bij vier of vijf. Wat het extra leuk maakt: het aantal gezichten dat je vindt zou iets kunnen zeggen over je geheugen en cognitieve scherpte.
Wat zegt jouw score over je geheugen?
Er wordt gezegd dat je aan de hand van hoeveel gezichten je weet te vinden, een indicatie krijgt van hoe sterk jouw geheugen en gezichtsherkenning zijn. Hoewel het natuurlijk geen wetenschappelijke test is, is het wel een leuke manier om jezelf eens te testen. Hieronder zie je een (speelse) interpretatie van de scores:
🔍 2 tot 4 gezichten gevonden
Iedereen ziet de twee duidelijke gezichten onderaan de boom. Als je
daarnaast nog één of twee extra gezichten hebt ontdekt, zou dat
kunnen betekenen dat je visuele geheugen of gezichtsherkenning niet
optimaal werkt. Misschien kijk je er wat vluchtig naar, of heb je
moeite met het onderscheiden van details. Dat is op zich niet erg —
maar het kan leuk zijn om vaker dit soort illusies te oefenen.
🧠 5 tot 6 gezichten gevonden
Als je in totaal vijf of zes gezichten kunt aanwijzen, zit je al in
de middenmoot. Dat betekent dat je aandachtig kijkt en gevoel hebt
voor details, maar je zou volgens sommige interpretaties wat risico
kunnen lopen op geheugenproblemen. Nogmaals, dit is geen diagnose,
maar wel een vriendelijk duwtje in de richting van mentale
training.
🌟 7 tot 8 gezichten gevonden
Goed gedaan! Je hebt een scherp oog en een prima geheugen.
Misschien heb je wat langer gekeken, meerdere keren je blik laten
dwalen over de afbeelding en jezelf bewust de tijd gegeven om
patronen te herkennen. Dat is precies de juiste aanpak bij dit
soort raadsels.
🏆 9 gezichten of meer
gevonden
Gefeliciteerd, jij behoort tot de top! Een uitstekende score. Dit
duidt op een zeer goed ontwikkelde visuele waarneming en geheugen.
Je hebt niet alleen oog voor detail, maar ook een goed ruimtelijk
inzicht. Je brein weet wat het zoekt — en vindt het. Je hebt een
sterk ontwikkeld vermogen om gezichten te herkennen, wat handig is
in allerlei sociale en professionele situaties.
Waarom we dol zijn op dit soort illusies
Optische illusies als deze hebben wereldwijd fans. Ze dagen onze hersenen uit op een manier die net genoeg inspanning kost om boeiend te blijven, zonder dat het frustrerend wordt. Je kijkt, je denkt, je telt — en dan wil je weten of anderen hetzelfde zagen als jij.
Wat ze nog interessanter maakt, is dat onze hersenen constant proberen orde aan te brengen in wat we zien. Wanneer iets afwijkt van wat we verwachten, worden we alert. Bij deze boom bijvoorbeeld verwacht je geen gezichten tussen de bladeren. Zodra je er één vindt, word je fanatieker: waar zitten de andere? Het is een visueel spel waarin je brein en je waarnemingsvermogen samenwerken.
De grote onthulling
Natuurlijk wil je na het turen en tellen weten of je het ‘goed’ hebt gedaan. In de meeste video’s of online posts over deze boom worden uiteindelijk de gezichten een voor een onthuld. Soms met cirkels of pijlen, zodat je ze niet kunt missen. En dan zie je ineens gezichten die je eerder compleet over het hoofd zag. Dat levert vaak een mix op van frustratie (“Hoe heb ik dát kunnen missen?!”) en bewondering voor het slimme ontwerp van de illustratie.
Let op: het precieze aantal gezichten dat je kunt vinden, varieert afhankelijk van de interpretatie. Sommige gezichten zijn half zichtbaar of vaag, anderen duidelijk omlijnd. Daarom kan het aantal verschillen per persoon — en dat maakt het des te leuker om er met vrienden of familie over te discussiëren.
Daag jezelf en anderen uit
Als je het leuk vond om deze illusie te proberen, deel hem dan vooral met mensen in je omgeving. Kijk hoeveel gezichten zij vinden, en vergelijk jullie scores. Het kan een grappig gesprek opleveren en wie weet… misschien zie je later bij een tweede blik nóg een gezicht dat je eerst over het hoofd zag.
Tot slot
Of je nu vier, negen of vijftien gezichten hebt gevonden: dit soort puzzels zijn een leuke manier om je hersenen actief te houden. Ze herinneren ons eraan hoe complex onze waarneming is — en hoe verrassend ons brein soms werkt.
Dus: hoeveel gezichten telde jij? Laat het ons weten in de reacties en deel het met je vrienden. Misschien heb jij wel het scherpste oog van allemaal.
Rob Jetten wil straatverlichting dimmen: waarom zijn voorstel zoveel losmaakt in Nederland
Het debat over energie, duurzaamheid en de toekomst van ons stroomnet bereikt steeds vaker de dagelijkse leefomgeving van Nederlanders. Waar de energietransitie lange tijd draaide om grote windparken, zonnepanelen en internationale klimaatdoelen, schuift die discussie nu steeds zichtbaarder richting maatregelen die bewoners direct raken. Een van de meest besproken voorstellen van dit moment komt van D66-leider Rob Jetten, die onlangs opperde om in heel Nederland de straatverlichting in de avonduren te dimmen of op rustige momenten zelfs (deels) uit te schakelen.
De gedachte daarachter is volgens Jetten eenvoudig: als Nederland slimmer met energie omgaat, kunnen we het overbelaste stroomnet ontlasten en tegelijkertijd het bewustzijn vergroten over ons eigen energieverbruik. Maar wat voor de één klinkt als een praktische stap in een groter duurzaamheidsplan, voelt voor de ander als een directe aantasting van veiligheid, leefbaarheid en comfort.
Het voorstel leidde binnen enkele uren tot een vloedgolf aan reacties. Zowel online als in lokale gemeenteraden werd fel gediscussieerd over de vraag: kan je zomaar het licht in de openbare ruimte terugschroeven?
In deze uitgebreide analyse zetten we de achtergronden, reacties, zorgen én mogelijke oplossingen op een rij.
Waarom straatverlichting volgens Jetten op tafel ligt
Rob Jetten, die zich tijdens zijn politieke loopbaan heeft ontpopt tot een van de meest zichtbare voorstanders van een duurzame toekomst, benadrukt dat Nederland op een belangrijk kruispunt staat. De vraag naar elektriciteit stijgt razendsnel, onder meer door de groei van elektrische auto’s, warmtepompen, datacenters en industrieën die overstappen op elektrisch produceren.
Het stroomnet raakt daardoor steeds voller. Op sommige plekken zijn er al wachtlijsten voor bedrijven, sportclubs en woningprojecten die willen aansluiten.
Volgens Jetten is het daarom noodzakelijk om te kijken waar op korte termijn ruimte gecreëerd kan worden:
-
zonder ingewikkelde procedures,
-
zonder miljardeninvesteringen,
-
en zonder ingrijpende verbouwingen.
Openbare verlichting vormt daarbij een interessant puzzelstuk. In Nederland staan ruim 3,5 miljoen lichtmasten, die samen verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk deel van het energiegebruik van gemeenten.
Dat betekent volgens Jetten niet dat het licht overal en altijd uit moet. Hij pleit voor slimme verlichting: fel waar nodig, gedimd waar mogelijk.
“Het gaat niet om besparen om het besparen,” benadrukte hij. “Het gaat om bewust omgaan met energie op momenten dat het net overbelast is.”
Hij wijst erop dat veel gemeenten al experimenteren met sensoren, dimschema’s en energiezuinige LED-verlichting. In sommige dorpen gaat het licht automatisch feller branden zodra er iemand langsloopt; op andere plekken wordt verlichting ’s nachts al deels gedimd.
Toch vindt Jetten dat dit niet langer afhankelijk mag zijn van individuele gemeenten: er moet een landelijke strategie komen.
De zorgen van burgers: ‘Een donkere straat voelt niet veilig’
Waar Jetten vooral kijkt naar duurzaamheid en het efficiënt inzetten van energie, klinkt bij veel Nederlanders een heel andere zorg: veiligheid.
1. Onveiligheidsgevoel
Vooral vrouwen, ouderen en ouders van tieners spreken zich daar duidelijk over uit. Donkere straten worden al snel geassocieerd met onoverzichtelijke situaties, minder zicht en een groter gevoel van kwetsbaarheid.
Het gaat daarbij niet alleen om daadwerkelijke risico’s, maar vooral om het gevoel dat ontstaat wanneer een buurt minder verlicht is.
“Je voelt je gewoon minder
prettig in het donker,” schrijft een gebruiker op X.
“Hoe leg ik mijn dochter van 15 uit dat ze voortaan door donkere
straten naar huis moet fietsen?”
2. Verkeersveiligheid
Verkeersdeskundigen wijzen daarnaast op de gevaren van te weinig licht op:
-
rotondes
-
kruispunten
-
fietspaden
-
oversteken
-
landelijke wegen zonder vangrails
Nederland is een fietsland, en goede zichtbaarheid is een belangrijk onderdeel van verkeersveiligheid. Vooral in de herfst- en wintermaanden, wanneer veel scholieren vroeg vertrekken en laat thuiskomen, kan dimmen volgens experts tot verwarrende of gevaarlijke situaties leiden.
Een verkeersonderzoeker uit
Utrecht verwoordde het zo:
“Het is een begrijpelijke maatregel vanuit energiebesparing, maar
we moeten ontzettend voorzichtig zijn. Je wilt geen risico dat te
voorkomen was.”
Is de energiewinst wel zo groot?
Een andere lijn van kritiek richt zich op de vraag of deze maatregel überhaupt veel oplevert. Straatverlichting zou volgens sceptici maar een klein deel zijn van het totale energieverbruik in Nederland.
Critici noemen het daarom symboolpolitiek: zichtbaar, maar niet substantieel.
Waarom, zo vragen zij, ligt de focus op:
-
gezinnen,
-
woonwijken,
-
dorpen en steden,
terwijl energie-intensieve sectoren zoals industrie, datacenters, agrarische bedrijven en luchtvaart minder vaak onderwerp zijn van dergelijke maatregelen?
De kritiek komt neer op één
vraag:
Wordt de
verantwoordelijkheid eerlijk verdeeld?
Jetten reageerde daarop door te zeggen dat de energietransitie een gezamenlijke inspanning is, waarbij zowel grote als kleine maatregelen bijdragen aan het geheel.
Experts vragen om nuance: niet overal hoeft het licht aan te blijven
Hoewel veel Nederlanders moeite hebben met het voorstel, klinkt er ook constructieve feedback.
Locatiegebonden verlichtingsplannen
Steeds meer experts pleiten voor een gebiedsgerichte aanpak. Niet elke straat hoeft dezelfde hoeveelheid licht. Mogelijke plekken waar dimmen wél verantwoord kan zijn:
-
lege parkeerplaatsen na 22.00 uur
-
industrieterreinen buiten werktijden
-
fietspaden met sensoren die licht aanzetten bij beweging
-
sportcomplexen die ’s nachts gesloten zijn
-
parken waar geen doorstroom is
Deze aanpak wordt in delen van Duitsland en Scandinavië al toegepast.
Slimme technologie als alternatief
Nederland loopt technisch voorop en beschikt over:
-
LED-lampen die 90% minder energie verbruiken dan oude lampen
-
sensoren die licht automatisch laten oplichten bij beweging
-
slimme lantaarnpalen die onderling communiceren
Volgens ingenieurs is het zelfs mogelijk om verlichting volledig te laten reageren op het aantal voorbijgangers, de verkeersdrukte en weersomstandigheden.
De vraag is dus niet óf er bespaard kan worden, maar hoe dat kan zonder dat mensen zich onveilig voelen.
Gemeenten zitten klem: zij moeten het uiteindelijk uitvoeren
Gemeentebesturen reageren verdeeld. Veel gemeenten willen wel bijdragen aan energiebesparing, maar benadrukken dat zij dagelijks verantwoordelijk zijn voor de leefbaarheid van wijken.
Een wethouder uit
Noord-Brabant zei hierover:
“Wij zijn de eersten die gebeld worden wanneer een lantaarnpaal uit
staat. Mensen voelen het meteen in hun eigen straat. Je kunt dat
niet met één landelijke maatregel oplossen.”
Daarnaast zitten veel gemeenten vast aan:
-
bestaande verlichtingscontracten
-
onderhoudsplannen
-
oude infrastructuur die niet zomaar aangepast kan worden
Een landelijke verplichting zou daarom niet alleen gevoelig liggen, maar ook technisch lastig uitvoerbaar zijn.
De grotere discussie: wie draagt de last van de energietransitie?
Onder de oppervlakte speelt
een bredere vraag:
Wie draagt het meest de
gevolgen van duurzaamheidsmaatregelen?
Burgers zien steeds:
-
hogere energierekeningen
-
strengere regels in huis
-
discussies over zonnepanelen en warmtepompen
-
nu ook mogelijke aanpassingen in de openbare ruimte
Daarbij ontstaat het gevoel dat huishoudens veel moeten inleveren, terwijl grote bedrijven minder zichtbare offers brengen.
Jetten benadrukt dat dit beeld niet klopt en dat het bedrijfsleven juist zware transitie-eisen krijgt opgelegd. Toch blijft het gevoel bestaan dat de balans niet altijd eerlijk voelt—een gevoel dat eerder al opdook in debatten over stikstof, klimaatplannen en woningbouw.
De politieke dimensie: waarom het voorstel gevoelig ligt
In de politiek wordt het voorstel nauwlettend in de gaten gehouden, omdat het raakt aan gevoelige thema’s zoals:
-
veiligheid
-
leefbaarheid
-
energiearmoede
-
vertrouwen in de overheid
Voor oppositiepartijen vormt het voorstel een kans om vragen te stellen over de koers van het klimaatbeleid. Coalitiepartners worstelen juist met de balans tussen ambitie en uitvoerbaarheid.
Er wordt gevreesd dat een maatregel die als “klein en praktisch” wordt gepresenteerd, in de praktijk kan uitgroeien tot een bron van grote maatschappelijke weerstand.
Waar liggen de kansen voor een gezamenlijk plan?
Als er één ding duidelijk is, dan is het dat niemand in Nederland zit te wachten op onveilige situaties. Maar veel Nederlanders zien wél dat energiebesparing gewenst is.
De oplossing lijkt daarom te liggen in een combinatie van:
-
slimme technologie
-
gebiedsgericht maatwerk
-
goede communicatie
-
burgerparticipatie
-
transparante data over effecten en energiewinsten
Een landelijke strategie kan werken — maar alleen als deze rekening houdt met de diversiteit van Nederlandse straten, wijken en inwoners.
Een gesprek dat nog lang niet voorbij is
Het voorstel van Rob Jetten heeft losgemaakt wat veel Nederlanders al langer voelen: de energietransitie schuift steeds dichter naar het persoonlijke domein. Waar het eerst ging over windmolens, CO₂-doelen en internationale afspraken, gaat het nu over de straat waarin je woont en de route die je ’s avonds fietst.
De behoefte aan duidelijkheid, nuance en veiligheid is groter dan ooit.
De komende maanden zullen bepalend zijn voor hoe dit voorstel verder wordt opgepakt. Gemeenten, experts, bewoners en politici zullen hun stemmen laten horen. Want hoe noodzakelijk energiebesparing ook is, de manier waarop dat gebeurt moet passen bij het dagelijks leven van miljoenen Nederlanders.
Wat vind jij?
Moet Nederland slimmer omgaan met verlichting, of is dit een grens
die niet overschreden mag worden?
Praat mee op onze Facebookpagina en deel je mening.