-

Algemeen

Robert ten Brink krijgt keiharde klap te verwerken

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Robert ten Brink r0uwt om verlies schoonmoeder Ike: “Een tijd van liefde, herinnering en verbondenheid”

Televisiepresentator Robert ten Brink, jarenlang het gezicht van het geliefde RTL-programma All You Need Is Love, heeft samen met zijn gezin een periode doorgemaakt die bol stond van emotie, herinnering en verbondenheid. Zijn schoonmoeder, Ike Cialona-Janszen, is onlangs op vredige wijze 0verleden. Voor Robert en zijn familie betekende dit verlies het afscheid van een vrouw die niet alleen een warm familielid was, maar ook een levenslustige en inspirerende kracht in hun leven.

Ironisch genoeg kwam dit verdrietige nieuws op een moment waarop Robert juist bezig was met het voorbereiden van een bijzondere aflevering van zijn programma in Australië. Een aflevering die normaal gesproken symbool staat voor liefde en hereniging, kreeg nu voor hem persoonlijk een extra, intensere lading.


Een periode vol herinneringen tijdens een reis vol liefde

All You Need Is Love draait om het bij elkaar brengen van geliefden. In het buitenland, ver van huis, stond Robert klaar om mensen samen te brengen voor hartverwarmende herenigingen. Maar terwijl hij dat deed, voelde hij de behoefte om stil te staan bij iemand van wie hij nu afscheid moest nemen. De combinatie van professionele verplichtingen en innerlijke reflectie maakte deze periode niet alleen druk, maar ook bijzonder intens.

Waar zijn gezicht normaal straalt bij de romantische taferelen die hij presenteert, viel dit keer achter de schermen een ander soort emotie te bespeuren. Elke ontmoeting, elk verhaal over liefde, herinnerde hem aan zijn eigen dierbare band met Ike – de moeder van zijn vrouw Roos, en een vertrouwd gezicht binnen het gezin.


Wie was Ike Cialona-Janszen?

Ike was méér dan alleen de schoonmoeder van een bekende televisiepresentator. Ze was een centrale figuur binnen de familie, een vrouw die warmte uitstraalde en met haar unieke persoonlijkheid generaties wist te raken. Geboren en getogen in Amsterdam, was Ike levenslustig, geestig en creatief. Ze stond bekend om haar nieuwsgierigheid, liefde voor kunst en haar scherpe geest.

Samen met haar man bouwde ze aan een warm gezin. Ze was de moeder van Roos Cialona – Roberts echtgenote – en oma van hun vijf dochters: Nina, Emma, Charlotte, Isabel en Suus. In een liefdevolle r0uwadvertentie werd ze omschreven als: “Uniek, levenslustig, briljant, geestig, eigenzinnig en lief.” Woorden die recht uit het hart komen en haar levenshouding perfect samenvatten.


Afscheid nemen met muziek, licht en liefde

Op 22 april nam de familie op persoonlijke wijze afscheid van Ike. Geen kil afscheid, maar een warm samenzijn waarin haar leven werd gevierd. Er klonk muziek waar zij van hield – van klassieke klanken tot opgewekte jazz – en de ruimte was gevuld met bloemen, licht en liefde. Iedereen kreeg de gelegenheid om herinneringen te delen, kleine anekdotes te vertellen of simpelweg stil te staan bij wat Ike voor hen betekend had.

Voor Robert, Roos en hun kinderen was het een intiem moment waarin ze zich opnieuw realiseerden hoeveel sporen Ike had nagelaten in hun leven. Haar geest leeft voort in hun verhalen, hun gebruiken en hun gedeelde herinneringen.


Een huwelijk gebouwd op vanzelfsprekendheid

De verbondenheid tussen Robert en zijn vrouw Roos staat al meer dan vier decennia als een huis. In een eerder interview met De Telegraaf vertelde Robert openhartig over hun lange relatie: “Je moet niet te hard werken aan liefde. Het moet gewoon kloppen.” Die vanzelfsprekendheid heeft hen door mooie én moeilijke tijden geleid – ook nu weer.

Roos is voor Robert veel meer dan zijn partner; ze is zijn klankbord, zijn steun, en zijn thuis. Samen hebben ze lief en leed gedeeld. Hun huwelijk, gebaseerd op wederzijds respect en humor, is een voorbeeld van hoe liefde in de loop van de jaren kan groeien en verdiepen.


Steun uit onverwachte hoeken

In tijden van r0uw en verwerking is steun uit de omgeving van onschatbare waarde. Robert ontving tal van hartverwarmende berichten. Zowel collega’s uit de showbizzwereld als trouwe kijkers van zijn programma lieten van zich horen. Bekenden, zoals Barrie Stevens, staken hem een hart onder de riem – soms met een grapje, soms met een warme wens.

Op sociale media deelden fans massaal hun medeleven. Velen schreven over hoe belangrijk Robert en zijn programma voor hen zijn geweest in moeilijke tijden. Dat hij nu zélf steun nodig heeft, raakt veel mensen. Deze verbondenheid is voor Robert een waardevol gebaar. De liefde die hij jarenlang uitdroeg via televisie, keert nu op een bijzondere manier naar hem terug.


De kracht van herinneringen

In het huis van de familie ten Brink worden herinneringen gekoesterd. Oude fotoalbums, kleine voorwerpen, handgeschreven briefjes – alles krijgt nu een diepere betekenis. Herinneringen aan Ike brengen niet alleen verdriet, maar ook warmte en troost. Ze vormen een brug tussen generaties en houden haar levendig in het dagelijks leven van het gezin.

Zoals Psychologie Magazine ooit schreef: herinneringen zijn ankerpunten in een leven vol verandering. Voor Robert en zijn gezin zijn het deze ankerpunten die hen helpen om het verlies te verwerken. Herinneringen aan Ike’s enthousiasme bij verjaardagen, haar liefde voor koken, haar scherpe humor – ze blijven bestaan, elke dag opnieuw.


Samen sterker dan ooit

Verlies brengt verdriet, maar kan ook zorgen voor hernieuwde verbondenheid. Binnen het gezin van Robert ten Brink lijkt dat zeker het geval. In deze periode zoeken ze elkaar bewust op. Ze wandelen samen, koken samen, halen herinneringen op bij kaarslicht of kampvuur. Het zijn kleine rituelen die een groot verschil maken.

Volgens Gezondheidsnet is het delen van verdriet binnen een hecht gezin een bewezen manier om veerkracht te versterken. Dat lijkt ook hier het geval. De liefde binnen het gezin wordt niet minder door verlies – eerder dieper, rijker en krachtiger.


Een publieke figuur, maar ook een mens

Robert ten Brink is voor veel Nederlanders hét gezicht van liefde op televisie. Maar achter die publieke rol schuilt, zoals nu duidelijker dan ooit, ook een man met gevoelens, een vader, een schoonzoon. Zijn vermogen om kwetsbaarheid te tonen, maakt hem extra geliefd. Hij blijft professioneel, maar laat ook ruimte voor echtheid. Dat is wat kijkers waarderen: iemand die het leven in al zijn facetten durft te laten zien.


Conclusie: liefde als rode draad – ook in afscheid

Het 0verlijden van Ike Cialona-Janszen heeft diepe indruk gemaakt op Robert ten Brink en zijn gezin. In een periode die normaal gevuld is met liefdevolle herenigingen op televisie, beleefden zij zélf een intens afscheid. Maar juist die liefde – de rode draad in Roberts werk en leven – bleek ook nu hun grootste kracht.

Met warme herinneringen, hartelijke steun en een onbreekbare familieband zetten ze hun leven voort. En hoewel Ike er fysiek niet meer is, leeft haar geest voort in de verhalen, de gebruiken en de liefde binnen de familie.

Algemeen

Delivio Misiedjan (12), bekend als Manu uit GTST, brengt diepe indruk achter: ‘Blijf sterk, allemaal’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Jonge acteur uit bekende soapserie

Delivio Misiedjan, die bij het grote publiek bekend werd door zijn rol als Manu Mauricius in de populaire televisieserie Goede Tijden, Slechte Tijden (GTST), is op 12-jarige leeftijd overleden. De familie van Delivio heeft dit recent bekendgemaakt via sociale media. Zijn bijdrage aan de serie en zijn moedige houding tijdens zijn gezondheidsproces hebben veel mensen geraakt.

Doorbraak in Goede Tijden, Slechte Tijden

Delivio speelde tussen 2019 en 2020 de rol van Manu, de zoon van het personage Bing Mauricius, vertolkt door acteur Everon Jackson Hooi. Zijn verschijning in de serie werd positief ontvangen en zijn acteerprestaties vielen op, ondanks zijn jonge leeftijd. Voor veel kijkers was Delivio een vertrouwd gezicht op televisie. Hij bracht het personage op een natuurlijke manier tot leven en werd daarmee een herkenbare verschijning in het Nederlandse televisielandschap.

Eerste klachten en medische aandacht

In 2023 begon Delivio lichamelijke klachten te ervaren, waaronder pijn in zijn arm en schouders. Zoals veel kinderen van zijn leeftijd was hij actief en energiek, dus werd aanvankelijk gedacht aan overbelasting of een lichte blessure. Een bezoek aan een fysiotherapeut leek logisch. Tijdens deze consultatie werd echter vermoed dat er meer aan de hand kon zijn. De fysiotherapeut adviseerde het gezin om contact op te nemen met een kinderarts voor verder onderzoek.

Deze stap bleek cruciaal. Na verschillende medische onderzoeken kwam een zeldzame en ernstige diagnose aan het licht. Delivio werd gediagnosticeerd met non-hodgkin T-cellymfoom, een vorm van lymfeklierkanker. Het betrof een zeldzame en agressieve variant, wat het verloop moeilijk voorspelbaar maakte.

Intensief traject en steun van het publiek

Na de diagnose begon voor Delivio en zijn familie een intensieve periode. De behandeling was zwaar en onzeker, en bracht emotionele en fysieke uitdagingen met zich mee. In deze periode zette de familie een inzamelingsactie op om zowel financiële steun als morele kracht te verzamelen. De respons uit de samenleving was hartverwarmend. Vrienden, bekenden en onbekenden toonden massaal hun medeleven en betrokkenheid. De actie werd breed gedeeld, ook via sociale media en landelijke platforms.

De familie gaf aan diep geraakt te zijn door de steun: “Allergrootste strijder, we zijn zo trots op je. Voor altijd.” Deze woorden weerspiegelen de liefde en bewondering voor Delivio’s veerkracht en doorzettingsvermogen.

Een zeldzame vorm van lymfeklierkanker

De vorm van lymfeklierkanker waar Delivio mee werd geconfronteerd – non-hodgkin T-cellymfoom – is bekend als een van de zeldzamere en agressievere varianten binnen deze categorie. Deze ziekte ontwikkelt zich snel en komt niet vaak voor bij jonge kinderen. In het geval van Delivio ging het om een bijzondere vorm die zelfs voor medisch specialisten moeilijk te duiden was. Hierdoor konden artsen weinig zeggen over de vooruitzichten op herstel.

Ondanks het intensieve medische traject bleef Delivio omringd door zorg en aandacht. Zijn familie bleef voortdurend aan zijn zijde en benadrukte hoe belangrijk het voor hem was om thuis te kunnen zijn, in een veilige en vertrouwde omgeving.

Een afscheid vol liefde en rust

Op vrijdag maakte zijn familie bekend dat Delivio thuis, in alle rust en omringd door zijn naasten, is heengegaan. In hun bericht op sociale media gaven zij aan dat het afscheid vreedzaam verliep en dat hij tot het laatst liefdevol omringd werd. Zijn laatste woorden aan zijn familie waren bijzonder krachtig en troostend: “Ik hou van jullie allemaal. Ik ben altijd met jullie. Jullie moeten sterk blijven.”

Deze woorden symboliseren niet alleen zijn karakter, maar ook de diepe band met zijn familie en omgeving. Ze laten zien hoe bewust en liefdevol Delivio met zijn situatie omging, zelfs op zo’n jonge leeftijd.

Impact op fans en televisiewereld

Het nieuws over het overlijden van Delivio heeft geleid tot een golf van reacties vanuit de televisie- en entertainmentwereld. Veel collega’s uit de serie GTST en andere bekende gezichten uit de media deelden hun medeleven online. Ook fans van het programma lieten massaal berichten achter, waarin zij hun herinneringen aan de jonge acteur deelden.

Voor veel mensen blijft zijn rol als Manu Mauricius een warme herinnering aan een getalenteerde jongen die zijn plek vond in een van de bekendste Nederlandse soapseries. Zijn natuurlijke spel en charmante uitstraling maakten hem geliefd bij kijkers van alle leeftijden.

Blijvende herinnering

Hoewel zijn leven kort was, laat Delivio een blijvende indruk achter. Zowel binnen zijn familiekring als bij het bredere publiek wordt hij herinnerd als een liefdevolle jongen met een groot hart en een bijzondere uitstraling. Zijn moedige houding tijdens zijn ziekteproces en zijn positieve benadering blijven inspirerend voor velen.

De familie benadrukt dat ze hun herinneringen aan hem met trots en liefde koesteren. De woorden die hij naliet, zullen voor altijd klinken in het hart van degenen die hem kenden: “Ik ben altijd met jullie.”

Het belang van tijdige medische signalering

Het verhaal van Delivio benadrukt ook het belang van alertheid bij aanhoudende lichamelijke klachten. De oplettendheid van de fysiotherapeut, die doorverwees naar een kinderarts, speelde een belangrijke rol in het tijdig herkennen van een complexe aandoening. Hoewel de ziekte uiteindelijk niet te stoppen bleek, is het belangrijk dat ouders en verzorgers bij twijfel altijd professionele medische hulp inschakelen.

Hoop, herinnering en respect

Het leven van Delivio Misiedjan herinnert ons aan de kracht van jeugdige veerkracht, de liefde van een hecht gezin en de steun van een betrokken samenleving. Zijn verhaal is een ode aan moed en verbondenheid en toont hoe één jong leven veel kan betekenen voor velen.

Lees verder