Algemeen
Over Mijn Lijk-Roy krijgt eindelijk positief nieuws: ´Maar afscheid zoontje Scott hakt er zwaar in´

De maandag bracht een storm van emoties voor Roy Oude Rikerink en zijn gezin. Als deelnemer van het programma Over Mijn Lijk leeft Roy met de realiteit van ongeneeslijke ziekte. Elke ziekenhuiscontrole is beladen met hoop en vrees. Ook deze dag begon zwaar, maar eindigde met een zucht van opluchting: de tumor in zijn hoofd is niet gegroeid.
Een hartverscheurend afscheid
De ochtend begon intens. Roy moest afscheid nemen van zijn driejarige zoontje Scott voordat hij naar het ziekenhuis vertrok. Zijn partner Annick deelde op Instagram een ontroerende foto van het afscheid. Scott, met tranen in zijn ogen, zei: “Ik vind het zo zielig dat papa naar het ziekenhuis moet en dat hij ziek is.” Voor een kind van drie zijn dat ongewoon zware woorden, maar ze raakten iedereen die meeleefde.
Openheid binnen het gezin
Roy en Annick besloten vanaf het begin om Scott niet buiten de situatie te houden. Ze willen hem betrekken, zodat hij de ruimte krijgt om zijn gevoelens te uiten. Ook al is hij nog jong, hij voelt precies aan dat er iets ernstigs aan de hand is. Zijn knuffel bij het afscheid, zonder woorden, sprak boekdelen.
Eerlijke communicatie op kinderlijk niveau
Om de situatie begrijpelijk te maken voor Scott, gebruiken Roy en Annick eenvoudige taal. Ze legden hem uit dat papa een bolletje in zijn hoofd heeft dat “soms stomme dingen doet.” Deze uitleg helpt Scott om zich minder bang te voelen voor wat hij niet begrijpt. Door het onderwerp bespreekbaar te maken, groeit de verbondenheid binnen het gezin.
Spannende uren in het ziekenhuis
De uren in het ziekenhuis waren intens. Terwijl Roy onderzocht werd, hield het gezin de adem in. De spanning werd voelbaar gedeeld op sociale media, waar Annick uiteindelijk met goed nieuws kwam: “De tumor is niet gegroeid.” Ze plaatste een foto van Roy, zichtbaar vermoeid, maar ook opgelucht.
Een lichtpunt in een zware periode
Dat moment van geruststelling voelde als een overwinning. De hele dag hing vol onzekerheid, maar eindigde met hoop. Voor Roy, Annick en kleine Scott was het een kostbaar moment van ademhalen en stilstaan bij het goede nieuws, hoe klein dat ook mag lijken.
Leven in het nu
Roy en Annick kiezen bewust voor rust en vertraging. Ze beseffen hoe snel het leven kan kantelen en proberen te genieten van elk moment samen. De kleine momenten krijgen nieuwe waarde: een knuffel, een lach, een gesprek. Het zijn juist deze momenten die houvast bieden wanneer alles om hen heen onzeker is.
Hoop en dankbaarheid
Annick sloot haar update af met dankbaarheid. “Wij zijn blij,” schreef ze. Blij met het nieuws, blij met elkaar. Die houding van dankbaarheid en hoop geeft kracht. Het laat zien hoe sterk mensen kunnen zijn, zelfs als ze worden geconfronteerd met de meest kwetsbare kanten van het leven.

Algemeen
Toch nog hoop voor Freek? ”Geef niet op en kijk of je daar nog terecht kan”
