Algemeen
Oud finalist trekt beerput open over drugs en manipulatie: ´Is meer The Voice of Cocaïne´
Wat ooit begon als een succesvol talentenprogramma, blijkt nu steeds meer een broeinest van misstanden te zijn. The Voice of Holland, jarenlang paradepaardje van RTL 4, ligt al geruime tijd onder vuur. Maar nu durft een oud-finalist, Jasper Wever, eindelijk openlijk te spreken over wat zich werkelijk achter de schermen afspeelde. En dat beeld is allesbehalve rooskleurig.
Cocaïne tijdens opnames
In een interview met Dagblad van het Noorden vertelt Jasper hoe hij tijdens de opnames getuige was van drugsgebruik. “Er was drank en drugs genoeg,” zegt hij. Zelf bleef hij er vanaf, maar de verleidingen lagen overal op de loer. “Een artiest bood me cocaïne aan bij de nooduitgang, mijn vaste rookplekje.” Dat dit gebeurde op de werkvloer, terwijl de camera’s draaiden, maakt het des te schokkender. Het was geen geheim feestje, maar een open geheim.
Seksuele intimidatie blijft onbestraft
Alsof de verhalen over drugs niet al ernstig genoeg zijn, kaart Jasper ook seksuele intimidatie aan. Hij was er zelf getuige van toen een pianist tegen een vrouwelijke finalist zei: “Gooi die tiet er eens uit.” Niemand greep in. Het slachtoffer moest zichzelf staande houden in een omgeving die haar duidelijk niet beschermde. Een plek die veilig zou moeten zijn voor jong talent, bleek allesbehalve dat.
Manipulatie vóór de show begint
De manipulatie begon volgens Jasper al bij de preselecties. Tijdens de blind auditions kreeg hij een suggestie aangereikt van de productie: “Ik noemde Anouk, omdat ik haar eerlijkheid waardeerde. Toen werd er gezegd: ‘Nou Jasper, misschien is Jan ook wel leuk.’” Die opmerking bleek meer dan een suggestie. Hij voelde zich gestuurd en koos uiteindelijk Jan Smit “omdat ik het spelletje meespeelde.” Het toont aan dat authenticiteit soms ondergeschikt is aan het creëren van ‘mooie televisie’.
Onder druk ondanks stemproblemen
Naast de mentale belasting kreeg Jasper ook fysiek te kampen met problemen. Hij ontwikkelde ernstige stemproblemen en dacht eraan om te stoppen. Toch kreeg hij vanuit de productie geen ruimte voor rust of herstel. “Je hebt een contract ondertekend, je moet gewoon door,” kreeg hij te horen. Het toont de harde realiteit van het commerciële belang dat boven het welzijn van deelnemers wordt gesteld.
Online bedreigingen en psychische druk
De deelname aan The Voice betekende voor Jasper niet alleen een fysieke uitputtingsslag, maar ook een psychische. Hij kreeg online doodsbedreigingen en voelde zich mentaal steeds verder afglijden. De steun die hij nodig had, bleef uit. In plaats daarvan moest hij doorgaan, alsof er niets aan de hand was. Het contrast tussen wat kijkers zien en wat er daadwerkelijk gebeurt, kan nauwelijks groter zijn.
Geen backstageverhaaltje voor bij de borrel
Wat Jasper deelt, is geen gerucht of roddel. Het is een rauw verslag van hoe jonge artiesten in een systeem terechtkomen dat hen eerder uitbuit dan ondersteunt. Zijn verhaal geeft een stem aan velen die zich misschien nog niet durven uitspreken. Het werpt een onthutsend licht op een programma dat jarenlang werd gezien als hét podium voor zangtalent.
De roep om verandering
Jaspers verhaal is niet uniek, maar het is wel dapper dat hij het vertelt. In een wereld waar imago vaak belangrijker is dan integriteit, toont hij moed. Het is een oproep aan de entertainmentindustrie om verantwoordelijkheid te nemen, en aan kijkers om kritischer te zijn over wat er écht achter het scherm gebeurt.
