Algemeen
Na het afscheid van Jonnie Boer: Hoe Thérèse en Jimmie Boer de ziel van De Librije bewaken
Het overlijden van topchef Jonnie Boer heeft een diepe indruk achtergelaten op de culinaire wereld. Niet alleen vanwege zijn uitzonderlijke talent, maar vooral ook door de manier waarop hij samen met zijn vrouw Thérèse een waar icoon wist te bouwen: De Librije in Zwolle. Het driesterrenrestaurant is sinds jaar en dag een begrip, zowel in Nederland als ver daarbuiten. Nu Jonnie er niet meer is, rijst de vraag: hoe gaat het verder? En wie waakt er over de ziel van deze unieke plek?
Een liefde die alles overstijgt
Voor Thérèse Boer is het verlies van Jonnie niet alleen het einde van een partnerschap in zaken, maar vooral het verlies van haar levensliefde. Al sinds hun jonge jaren stonden zij zij aan zij, zowel in de keuken als aan de voorkant van het restaurant. Hun liefde voor elkaar en voor gastronomie vloeiden naadloos in elkaar over. In elk gerecht, elke wijnkeuze en elk detail van de ervaring in De Librije voelde je hun verbondenheid.
Toch blijft Thérèse overeind. Met opgeheven hoofd en een diepe innerlijke kracht houdt ze vast aan wat zij samen hebben opgebouwd. “Ik voel Jonnie elke dag,” liet ze onlangs weten. “Zijn geest leeft voort in elke gang, elke gast, elke herinnering die hier wordt gemaakt.”
De Librije: meer dan een restaurant
De Librije is al jarenlang het enige restaurant in Nederland met drie Michelinsterren. Maar het is meer dan een etablissement waar je dineert. Het is een beleving, een filosofie, een vorm van kunst. En bovenal: een familiebedrijf.
Die familieband is in de documentaire De Opvolging treffend in beeld gebracht. Daarin wordt zichtbaar hoe Jonnie en Thérèse de toekomst van De Librije voorbereiden. Niet als afscheid, maar als natuurlijke overgang naar een nieuwe generatie. Die visie blijkt nu actueler dan ooit.
Jimmie Boer: de culinaire erfenis
De meest logische opvolger binnen de familie is zoon Jimmie Boer. Hoewel hij aanvankelijk zijn eigen pad leek te kiezen, is zijn liefde voor gastronomie de afgelopen jaren alleen maar gegroeid. Niet alleen door de nabijheid van zijn ouders, maar ook door zijn eigen ontdekkingstocht binnen de culinaire wereld.
Jimmie staat bekend als bescheiden, maar gepassioneerd. Zijn stijl is anders dan die van zijn vader – moderner, speelser, met oog voor duurzaamheid – maar hij draagt dezelfde toewijding en liefde voor het vak met zich mee. In de documentaire zegt hij: “Mijn vader is onvervangbaar. Maar ik wil wel zijn visie voortzetten, op mijn manier.”
Nelson Tanate: van leerling tot leider
Naast Jimmie speelt ook chef Nelson Tanate een sleutelrol in de toekomst van De Librije. Tanate begon ooit als leerling in de keuken van Jonnie Boer en groeide uit tot een van zijn meest vertrouwde rechterhanden. Zijn benoeming tot chef de cuisine was dan ook geen verrassing, maar wel een bevestiging van het vertrouwen dat Jonnie en Thérèse in hem stelden.
Tanate combineert technische precisie met creativiteit. Hij kent het DNA van De Librije als geen ander en is vastbesloten om die lijn door te trekken, met respect voor het verleden én oog voor innovatie. “Jonnie zei altijd: blijf jezelf uitdagen,” aldus Tanate. “Dat wil ik blijven doen. Voor hem, voor Thérèse en voor onze gasten.”
De kracht van samenwerking
Wat De Librije altijd zo bijzonder maakte, was de harmonie tussen keuken en bediening. Tussen smaak en sfeer. Tussen Jonnie en Thérèse. Die balans lijkt nu voortgezet te worden in de samenwerking tussen Thérèse, Nelson en Jimmie. Elk van hen brengt een ander perspectief, een andere energie, maar ze delen hetzelfde doel: De Librije laten voortleven, met behoud van ziel en kwaliteit.
Thérèse blijft de gastvrouw pur sang. Haar scherpe neus voor wijn, haar natuurlijke elegantie en haar warme gastvrijheid maken haar onmisbaar in de ervaring van De Librije. Tegelijkertijd geeft ze ruimte aan de nieuwe generatie, zonder afstand te nemen van haar betrokkenheid.
Een toekomst vol belofte
Hoewel het gemis van Jonnie voelbaar is in elke hoek van het restaurant, is er ook iets anders aanwezig: hoop. De hoop dat zijn visie blijft leven. De hoop dat De Librije zijn betekenis behoudt. En de hoop dat Jimmie en Nelson hun eigen verhaal mogen schrijven, met Thérèse als kompas.
De eerste tekenen zijn positief. Gasten spreken van een onverminderde topbeleving. De gerechten zijn vernieuwend, maar trouw aan de stijl van het huis. De bediening is even warm en professioneel als altijd. En bovenal: de energie is goed. Geen rouw, maar eerbetoon. Geen stilstand, maar beweging.
Symboliek in de details
In het interieur van De Librije zijn subtiele verwijzingen naar Jonnie gebleven. Zijn favoriete kunstwerken, zijn kenmerkende kruiden uit eigen tuin, zelfs bepaalde recepten die hij altijd zelf proefde. Alles herinnert aan zijn aanwezigheid, zonder dat het een mausoleum wordt. Het is levend erfgoed. En dat is precies zoals hij het had gewild.
Ook in de wijnkaart, samengesteld door Thérèse, leeft zijn voorkeur voort. Zijn liefde voor complexe Bourgognes, zijn fascinatie voor natuurlijke wijnen – ze vormen nog altijd de rode draad. “Jonnie hield van contrasten,” vertelt Thérèse. “Dat zie je terug in alles wat we doen.”
De impact op de culinaire wereld
Het overlijden van Jonnie Boer is niet alleen een verlies voor De Librije, maar voor de hele gastronomie. Collega-chefs, critici en trouwe gasten spreken met bewondering over zijn nalatenschap. Van zijn pioniersrol in de Nederlandse keuken tot zijn mentorchap voor jonge talenten – Jonnie maakte het verschil.
Toch is er ook dankbaarheid. Dat hij zijn kennis heeft doorgegeven. Dat hij niet alles voor zichzelf hield, maar de volgende generatie actief heeft klaargestoomd. De documentaire De Opvolging is in dat opzicht niet alleen een kijk achter de schermen, maar ook een les in visie, overgave en vertrouwen.
Een ode aan het leven
Misschien is dat wel het mooiste wat De Librije vandaag de dag doet: het leven vieren. Niet door verdriet weg te stoppen, maar door het een plek te geven. In het ritme van de keuken. In het geroezemoes van de gasten. In de glimlach van Thérèse. En in de toewijding van Jimmie en Nelson.
Want wat Jonnie Boer heeft nagelaten, is meer dan recepten of sterren. Het is een gedachtegoed. Een manier van kijken. En bovenal: een hartslag die blijft kloppen, ook als de man erachter fysiek niet meer aanwezig is.
Algemeen
Katja Schuurman en Babette van Veen gesloopt om optreden bij Boulevard: ”Vals kattengejank”
Het had een warm, nostalgisch moment moeten worden in de kerstspecial van RTL Boulevard, maar het optreden van Katja Schuurman en Babette van Veen leidde vooral tot verbazing, discussie en scherpe reacties op sociale media. De twee zangeressen, die in de jaren negentig samen met Guusje Nederhorst furore maakten als onderdeel van het populaire trio Linda, Roos & Jessica, mochten een liedje zingen in de feestelijke uitzending. Wat bedoeld was als een sfeervolle ode aan vroeger, werd door veel kijkers echter ervaren als pijnlijk ongemakkelijk.
Een nostalgische terugkeer met hoge verwachtingen
Voor veel kijkers riep de aankondiging meteen herinneringen op aan een tijdperk waarin Linda, Roos & Jessica niet weg te denken waren van de Nederlandse televisie. De groep ontstond vanuit Goede Tijden, Slechte Tijden, waar Katja Schuurman, Babette van Veen en Guusje Nederhorst uitgroeiden tot publiekslievelingen. Hun muziek was misschien niet technisch hoogstaand, maar wel herkenbaar, vrolijk en onlosmakelijk verbonden met een generatie.
Die nostalgische lading zorgde ervoor dat de verwachtingen hoog lagen. Juist tijdens een kerstspecial, een moment waarop kijkers gevoelig zijn voor emotie en warmte, hoopten velen op een klein, ontroerend eerbetoon aan vroeger. Zeker omdat Guusje Nederhorst er niet meer is en haar plek altijd voelbaar blijft wanneer Katja en Babette samen op een podium staan.
Een optreden dat niet landde
Al snel na het begin van het nummer werd duidelijk dat het optreden niet het gewenste effect had. Op sociale media, met name op X, verschenen vrijwel direct reacties van kijkers die zich verbaasden over de zang en de uitvoering. Waar Katja Schuurman bij sommige kijkers nog wegkwam met haar uitstraling en ontspannen présence, kreeg Babette van Veen het zwaarder te verduren.
Kijkers spraken over een optreden dat “onzeker”, “rommelig” en “niet zuiver” klonk. Ook de lichaamstaal van Babette werd besproken: volgens sommigen oogde ze houterig en zichtbaar gespannen. Het contrast met de professionele setting van RTL Boulevard maakte dat extra pijnlijk. Juist omdat het programma een groot podium biedt, verwachten kijkers een zekere kwaliteit, ook bij een nostalgisch moment.
Sociale media zijn genadeloos
Zoals tegenwoordig vaker gebeurt, speelde het oordeel zich grotendeels af op sociale media. X stroomde vol met korte, scherpe opmerkingen en ironische observaties. Sommige reacties waren mild en begripvol, andere ronduit hard. Humor werd daarbij niet geschuwd. Eén populaire reactie suggereerde zelfs dat dit optreden geschikt zou zijn als alternatieve verhoormethode voor geheime diensten — een opmerking die breed werd gedeeld en geliket.
Toch waren er ook kijkers die het duo verdedigden. Zij wezen erop dat Katja en Babette geen actieve zangcarrières hebben en dat het optreden vooral bedoeld was als gezellig kerstmoment, niet als vocale krachtmeting. “Het hoeft toch niet perfect te zijn?” klonk het bij deze groep. “Het gaat om de herinnering, niet om de noten.”
De erfenis van Linda, Roos & Jessica
Een belangrijk element in de discussie is de erfenis van Linda, Roos & Jessica. De groep stopte definitief na het wegvallen van Guusje Nederhorst, die begin 2004 op jonge leeftijd ziek werd en niet meer beter werd. Haar afwezigheid maakt elk gezamenlijk optreden van Katja en Babette beladen. Voor sommigen is dat reden om extra mild te oordelen, voor anderen juist om kritischer te zijn: als je het doet, moet het goed zijn.
Sindsdien hebben Katja Schuurman en Babette van Veen hun carrière vooral voortgezet in acteerwerk en televisie, niet in muziek. Dat ze af en toe nog samen zingen, gebeurt meestal in een losse, informele context. RTL Boulevard is echter geen huiskamer of reüniefeest, maar een nationaal bekeken entertainmentprogramma. Die context vergroot de lat.
Het spanningsveld tussen nostalgie en kwaliteit
Het optreden legt een breder spanningsveld bloot dat vaker terugkomt op televisie: hoe ver mag nostalgie reiken voordat het schuurt met kwaliteit? Programma’s spelen graag in op herkenning en sentiment, zeker rond kerst. Maar kijkers zijn tegelijkertijd kritischer dan ooit en laten dat direct horen.
Voor de redactie van RTL Boulevard is het balanceren: ruimte geven aan iconen uit het verleden, zonder dat het afbreuk doet aan de professionele uitstraling van het programma. Het optreden van Katja en Babette laat zien hoe dun die lijn kan zijn.
Nieuwe ideale martelmethode voor, de CIA: Linda en Jessica laten zingen. Geen ondervraagde die dan níet gaat praten #rtlboulevard pic.twitter.com/lcMr8MkDBz
— Vincent G. de Vlugt (@Vincentgdevlugt) December 24, 2025
Geen schandaal, wel een les
Hoewel de kritiek fel kan klinken, is er geen sprake van een echt schandaal. Katja Schuurman en Babette van Veen hebben geen regels overtreden en deden zichtbaar hun best om er iets moois van te maken. De commotie zegt misschien wel meer over het huidige medialandschap dan over het optreden zelf.
In een tijd waarin alles wordt gefilmd, gedeeld en beoordeeld, kan een moment van kwetsbaarheid razendsnel omslaan in publieke afrekening. Dat maakt optredens als deze riskant, zeker voor artiesten die niet dagelijks op een podium staan om te zingen.
Nou dit had niet gehoeven hoor #rtlboulevard 😬😵💫🙉 #katja en #babette pic.twitter.com/goqRRNu673
— 🅣🅐🅢🅢🅘🅔🥳𝒂𝒌𝒂 𝒌𝒂𝒕𝒕𝒆𝒏𝒗𝒓𝒐𝒖𝒘𝒕𝒋𝒆 (@Poppetje0906) December 24, 2025
Conclusie: een kerstmoment dat bleef hangen
Wat bedoeld was als een warme, nostalgische kerstbijdrage, werd uiteindelijk een van de meest besproken momenten van de uitzending. Niet vanwege ontroering, maar vanwege de verdeeldheid onder kijkers. Sommigen genoten van de herinnering, anderen haakten af vanwege de uitvoering.
Eén ding is zeker: het optreden van Katja Schuurman en Babette van Veen heeft niemand onberoerd gelaten. En in televisieland is dat misschien wel het enige criterium dat altijd blijft gelden: of mensen blijven kijken, praten en reageren. Dat deden ze dit keer in ieder geval massaal.