Algemeen
Monique Westenberg deelt een onverwachte spiegelselfie in een paarse bikini
Monique Westenberg, bekend als de voormalige partner van zanger André Hazes, heeft opnieuw de aandacht weten te trekken op sociale media. Deze keer doet ze dat met een opvallende foto in bikini, genomen aan zee tijdens een ontspannen vakantie. De foto, waarin haar natuurlijke uitstraling en ontspannen houding centraal staan, roept veel positieve reacties op van volgers en fans.
Hoewel Monique de afgelopen jaren vooral in de media verscheen door haar turbulente relatie met André Hazes, lijkt ze nu bewust een andere toon te zetten. In plaats van geruchten, spanningen of publieke verklaringen, kiest ze ervoor om kleine, persoonlijke momenten te delen. Momenten die warmte uitstralen, die laten zien hoe het leven er in alle eenvoud en eerlijkheid ook uit kan zien: zon, zee, een lach, en vooral: rust.
Vakantie in het teken van verbinding
De bikinifoto werd geplaatst in het kader van een gezamenlijke vakantie met familie, vrienden én André Hazes. Dat laatste detail is veel volgers natuurlijk niet ontgaan. De foto laat Monique zien in een lichte, zomerse setting — haar haren door de wind, haar blik vrolijk en vrij, en haar uitstraling energiek en ontspannen. Het zijn precies dit soort beelden waarmee Monique de afgelopen jaren een sterke band heeft opgebouwd met haar volgers. Niet door grootse woorden, maar door herkenbaarheid, echtheid en een flinke dosis zelfvertrouwen.
Naast de beelden van Monique zelf, verschenen er de afgelopen dagen ook foto’s waarop te zien is dat zij en André opnieuw tijd met elkaar doorbrengen. Of dat betekent dat ze opnieuw een stel zijn, laten ze in het midden. Wat wél duidelijk is: ze voelen zich zichtbaar op hun gemak in elkaars gezelschap. De gezamenlijke lachjes, de ontspannen blikken — het vertelt misschien meer dan woorden ooit zouden kunnen doen.
Een beeld zegt meer dan duizend woorden
De reactie op de bikinifoto was dan ook niet alleen bewondering voor Monique’s uiterlijk, maar ook voor haar uitstraling en de betekenis achter het moment. Velen zien in de foto een vrouw die zich niet laat leiden door roddels, maar haar eigen koers vaart. Een vrouw die in het hier en nu leeft, zonder maskers of verantwoording aan wie dan ook.
In de reacties onder de foto valt op hoe vaak woorden als ‘inspirerend’, ‘echtheid’ en ‘krachtig’ terugkomen. Iemand schrijft: “Wat straal jij! Niet omdat je in bikini bent, maar omdat je laat zien dat zelfvertrouwen begint bij jezelf.” Een ander reageert met: “Jij bent het voorbeeld dat liefde niet altijd een rechte lijn is, maar wel echt.”
Voor veel mensen is Monique een herkenbare figuur. Ze heeft zich nooit voorgedaan als perfect, maar toonde ook haar kwetsbare kanten in moeilijke periodes. Juist dat maakt haar voor velen toegankelijk. Ze is niet alleen de ‘ex van’, maar een vrouw met een verhaal, met keuzes, met kracht én zachtheid.
De band met André: open, maar zonder label
Dat Monique en André opnieuw samen tijd doorbrengen, roept zoals altijd de nodige vragen op. Zijn ze weer bij elkaar? Is het tijdelijk? Vinden ze elkaar gewoon weer in vriendschap? Op deze vragen komt voorlopig geen duidelijk antwoord — en misschien hoeft dat ook niet. Want wat de beelden vooral laten zien, is verbondenheid. Een band die ondanks alle pieken en dalen nooit helemaal is verdwenen.
In interviews heeft Monique in het verleden vaak benadrukt dat haar prioriteit ligt bij hun zoon, André jr. Dat zij en André als ouders een hechte band behouden, is voor haar altijd belangrijker geweest dan het label dat hun relatie draagt. Die insteek lijkt nu opnieuw zichtbaar te worden: of ze nu geliefden, exen of gewoon goede vrienden zijn — ze delen mooie momenten met hun zoon en tonen dat verbinding vele vormen kan aannemen.
Authenticiteit als kracht
Wat Monique uniek maakt in de wereld van BN’ers en realityfiguren, is haar manier van delen. Geen zorgvuldig geregisseerde perfectie, geen geforceerde campagnes, maar beelden die aanvoelen als kleine inkijkjes in haar leven zoals het werkelijk is. Een dag op het strand, een dansje in de woonkamer, een wandeling met haar hond — en nu dus een vakantiefoto waar warmte en vrijheid vanaf spatten.
Dat ze daarbij ook kwetsbaar durft te zijn, zorgt ervoor dat ze vertrouwen opwekt bij haar publiek. In tijden waarin social media vaak draait om het creëren van een ‘mooi plaatje’, laat Monique zien dat oprechte momenten nog altijd het meest raken.
Haar stijl is toegankelijk en oprecht. In plaats van alleen glamour, kiest ze bewust voor eenvoud. Een bikini aan zee, een open blik, geen poespas. Dat maakt haar niet alleen herkenbaar, maar ook inspirerend voor mensen die zich afvragen hoe je trouw blijft aan jezelf — ook als het leven soms grillig verloopt.
De kracht van stilte en beeld
De kracht van de recente post zit hem in het ontbreken van een bijschrift dat álles uitlegt. Monique laat het beeld spreken. En misschien is dat precies wat deze tijd zo aantrekkelijk maakt: minder uitleg, meer gevoel. Minder interpretatie, meer waarneming. En bovenal: minder oordelen.
In plaats van uit te leggen waar ze nu precies staat in haar relatie met André, laat ze zien waar ze is: op het strand, in het moment, met een glimlach. Voor wie wil kijken, is dat genoeg.
Een eigen pad
Na alles wat ze de afgelopen jaren heeft meegemaakt — de media-aandacht, de roddels, de breuken en herenigingen — lijkt Monique meer dan ooit haar eigen pad te volgen. Ze kiest wat goed voelt, deelt wat ze wil, en laat achterwege wat niet nodig is. In die zin is de bikinifoto meer dan een zomers kiekje: het is een teken van zelfbeschikking.
Ze laat zien dat je jezelf niet hoeft te verklaren aan de buitenwereld om geliefd en gerespecteerd te worden. Dat je met openheid en een beetje lef een band kunt opbouwen die verder gaat dan het oppervlakkige. En dat schoonheid begint met jezelf toestaan te zijn wie je bent.
Tot slot
Monique Westenberg blijft fascineren. Niet alleen vanwege haar uiterlijk, maar vooral door wat ze uitstraalt: kracht, echtheid en een grote liefde voor het leven. Of ze nu samen is met André of niet, ze laat zien dat liefde zich in vele vormen laat zien — en dat geluk vaak schuilt in de kleine momenten.
De bikinifoto is daarmee niet zomaar een zomerse post. Het is een stille boodschap van vrijheid, verbondenheid en zelfvertrouwen. En precies daarom blijft Monique ook na al die jaren een vrouw die veel mensen blijft inspireren.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.