Algemeen
Linda de Mol mishandeld tijdens gala: ´30 mensen knijpen in gebroken hand´
Linda de Mol heeft onlangs onthuld dat ze ongemerkt rondliep met een gebroken hand. Pas nadat tientallen mensen haar bij een evenement stevig de hand hadden geschud, begon het tot haar door te dringen dat er iets ernstigs aan de hand was. Uiteindelijk bleek het om een gebroken middenhandsbeentje te gaan, een blessure die ze al die tijd voor een kneuzing had aangezien.
Gala met pijnlijke verrassing
Het voorval vond plaats tijdens het Amsterdam Diner van juni 2023, een benefietgala georganiseerd door het Aidsfonds. Linda besloot ondanks pijn in haar hand toch te verschijnen. Ze wilde niet op het laatste moment afzeggen, wat ze onbeleefd zou vinden. Achteraf bleek dat zeker dertig mensen haar bij aankomst enthousiast hadden begroet door precies in haar gebroken rechterhand te knijpen.
Diagnose en opvallend gips
Na enkele dagen besloot Linda toch naar het ziekenhuis te gaan. Daar kreeg ze de verrassende diagnose: een gebroken middenhandsbeentje. Ze verliet het ziekenhuis met opvallend oranje gips. Die kleur koos ze bewust, voor het geval het gips nog zichtbaar zou zijn tijdens de opnames van Ik Hou Van Holland. Daarmee hield ze zelfs bij haar herstel rekening met haar werk als presentatrice.
Altijd doorgaan, wat er ook gebeurt
Linda staat bekend om haar doorzettingsvermogen, zelfs wanneer haar gezondheid te wensen overlaat. Ze vertelt in haar eigen magazine LINDA dat ze zelden afzegt, ook niet bij ziektes of pijn. Zo presenteerde ze ooit een show met zwaar ontstoken ogen, ondanks het commentaar dat haar make-up ‘overdreven’ en ‘dragqueen-achtig’ zou zijn.
Migraine op het podium
Ook bij zwaardere klachten houdt Linda zich staande. Ze beschrijft hoe ze met een hevige migraineaanval een Duits televisieprogramma presenteerde. Vlak voor haar optreden moest ze nog overgeven in een afvalbak in haar kleedkamer, maar besloot toch door te gaan. Afzeggen was voor haar geen optie: in de zaal zaten zeshonderd mensen die uren in een bus hadden gezeten.
Grote verantwoordelijkheid
De druk van haar werk speelt een belangrijke rol in deze houding. Linda realiseert zich dat een afmelding serieuze gevolgen heeft voor de productie. “Als ik niet kom opdagen, staat er zomaar zeventig man voor niets op de studiovloer of filmset,” vertelt ze. Dat probeert ze koste wat het kost te voorkomen.
Geen ruimte voor klagen
Hoewel haar fysieke ongemakken soms groot zijn, kiest Linda ervoor om daar niet te veel over te klagen. Klagen verlicht de pijn immers niet, zo stelt ze. Deze levenshouding – het motto the show must go on – past ze al jarenlang toe in haar werk én leven.
Een toonbeeld van professionaliteit
Met deze onthullingen laat Linda zien dat ze niet alleen een doorgewinterde tv-persoonlijkheid is, maar ook een harde werker die haar verantwoordelijkheden serieus neemt. Zelfs met een gebroken hand of migraine blijft ze trouw aan haar publiek, collega’s en afspraken.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.