-

Algemeen

Jimmie Boer bedankt iedereen voor warme steun tijdens eerbetoon aan zijn vader Jonnie Boer

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De afgelopen dagen stond Nederland stil bij het afscheid van een van de meest iconische chefs van ons land: Jonnie Boer. In en rond De Librije in Zwolle namen honderden genodigden en fans op ingetogen wijze afscheid van de man die de Nederlandse gastronomie naar ongekende hoogten bracht. Zijn zoon Jimmie Boer, zelf actief in de wereld van smaak en beleving, brak nu het stilzwijgen met een dankbaar en liefdevol bericht: “Iedereen bedankt voor deze dag.”

Een dag vol herinnering, geur en kleur

De afscheidsdag voor Jonnie Boer stond volledig in het teken van wie hij was: eigenzinnig, creatief, hartelijk en intens betrokken. De bekende sterrenchef werd niet herdacht met een klassieke ceremonie, maar met een ode aan zijn levenswerk. In het hart van De Librije wandelden bezoekers langs kruidenrekken, smaakvolle symboliek en kleurrijke accenten die typerend waren voor Boers stijl.

De rol van Jimmie in het eerbetoon

Hoewel Jonnie’s echtgenote Thérèse en dochter Isabelle op de achtergrond bleven, nam zoon Jimmie een zichtbare rol in het afscheid. Hij deelde beelden op social media waarin de beschilderde kist zichtbaar was, versierd in graffiti-stijl en vergezeld van persoonlijke objecten van zijn vader — bokshandschoenen, een foto van Johan Cruijff, en de vlag van Giethoorn.

Met zijn openhartige bericht “Iedereen bedankt voor deze dag” gaf hij blijk van diepe dankbaarheid richting alle aanwezigen, volgers en sympathisanten. De woorden raakten veel mensen, en benadrukten hoezeer de familie Boer steun heeft ervaren van buitenaf.

Een warme golf van steun

De reacties op het dankwoord van Jimmie lieten niet lang op zich wachten. Onder zijn bericht stromen reacties binnen van collega-koks, vaste gasten, bekende Nederlanders en onbekende volgers. Woorden als “trots”, “respect” en “indrukwekkend” keren veelvuldig terug. Het onderstreept dat het afscheid van Jonnie Boer niet alleen een familieaangelegenheid was, maar een moment waarop een hele generatie koks en liefhebbers van gastronomie samenkwam.

De Librije als tastbaar eerbetoon

De keuze om het afscheid te laten plaatsvinden in De Librije — het restaurant dat Jonnie en Thérèse samen groot maakten — was veelzeggend. Niet alleen was het zijn professionele thuis, het weerspiegelde ook zijn levensfilosofie: smaak is emotie, en emotie is wat mensen verbindt.

Tijdens het afscheid liepen bezoekers een route door het restaurant. Ze werden omringd door geurige kruiden, bloemen en symbolen die Jonnie’s liefde voor het vak zichtbaar maakten. Dit afscheid was geen sombere bijeenkomst, maar een kleurrijke en betekenisvolle viering van zijn nalatenschap.

Harley-Davidsons en rozemarijn

Een ander bijzonder moment was de rol van de Harley-Davidson-motorclub die Jonnie dierbaar was. Meer dan honderd motorrijders vormden een indrukwekkende erehaag. Op hun sturen lag een klein bosje kruiden — waaronder rozemarijn, een knipoog naar de smaken waarmee Jonnie zijn hele leven werkte.

Toen de kist op een zijspan werd gelegd en de stoet vertrok naar Giethoorn, werd de stilte kort doorbroken door het nummer In the Air Tonight van Phil Collins. Het was een emotioneel moment dat velen nog lang zal bijblijven.

Aandacht voor rust en verwerking

Hoewel de familie Boer ervoor koos het afscheid deels vanuit de achtergrond te beleven, bleek uit Jimmies woorden dat ze alles intens hebben gevolgd. Op een groot bord bij de ingang stond te lezen dat Thérèse, Jimmie en Isabelle alles op afstand meebeleefden, maar de steun van iedereen voelden.

De openheid van Jimmie benadrukt ook het belang van ruimte nemen voor rouw en verwerking. In zijn korte maar krachtige boodschap toonde hij dat dankbaarheid en verdriet hand in hand kunnen gaan.

Symbolen die spreken

De kist van Jonnie Boer was allesbehalve traditioneel. In plaats van een sobere, eikenhouten uitvoering, koos de familie voor een uitbundige, kleurrijke graffiti-stijl die naadloos paste bij Jonnie’s karakter. Daarbij stonden enkele persoonlijke voorwerpen tentoongesteld: bokshandschoenen (symbool voor zijn vechtlust), een foto van zijn grote sportheld Johan Cruijff, en de vlag van zijn geliefde Giethoorn.

Deze keuzes vertellen een verhaal zonder woorden. Ze tonen wie Jonnie was: een man die met volle overgave leefde, werkte en liefhad.

Toost op het leven

Na de route door De Librije kregen genodigden de gelegenheid om het glas te heffen. Een subtiele, maar krachtige afsluiting van een gedenkwaardig afscheid. Zoals een van de aanwezigen verwoordde: “Het voelde alsof Jonnie er zelf bij was.”

De toost werd ook gezien als een symbolisch gebaar richting de toekomst. Een moment van verbinding tussen al diegenen die door Jonnie’s leven geraakt zijn — van jonge chefs tot trouwe gasten.

De betekenis van dankbaarheid

De woorden van Jimmie — “Iedereen bedankt voor deze dag” — werden breed gedeeld. Ze spreken niet alleen zijn persoonlijke dank uit, maar lijken ook namens de hele familie te komen. In een wereld die vaak snel verdergaat, vormt deze boodschap een stil moment van verbinding.

Dankbaarheid tonen in het openbaar vraagt moed. Zeker in een tijd van verlies. Het maakt duidelijk dat Jimmie zich bewust is van het grotere geheel: dat zijn vader niet alleen een gezinsman was, maar ook een publieke figuur die diepe sporen heeft nagelaten.

Jonnie Boers nalatenschap leeft voort

Hoewel het fysieke afscheid nu is geweest, leeft de nalatenschap van Jonnie Boer voort. In de keuken van De Librije, in de recepten die hij ontwikkelde, en in de vele collega’s die hij inspireerde. Maar vooral in de harten van zijn familie, vrienden en gasten.

Zijn levenswerk was nooit alleen gericht op perfectie op het bord, maar op het raken van mensen. En dat is wat er op deze bijzondere dag opnieuw is gebeurd: mensen werden geraakt, verbonden, en herinnerden zich waarom Jonnie Boer zo geliefd was.

Een blik op de toekomst

De komende tijd zal De Librije tijdelijk gesloten zijn, maar de heropening is al gepland. De familie liet eerder weten dat het Jonnie’s wens was om snel weer open te gaan. Niet als afsluiting, maar als voortzetting. Een eerbetoon in daden.

Met de liefdevolle woorden van Jimmie is de toon gezet: dit was niet het einde, maar het begin van een nieuw hoofdstuk waarin herinnering, smaak en verbinding centraal blijven staan.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jimmieboer (@jimmieboer)

Conclusie

De dank van Jimmie Boer raakt. In slechts enkele woorden — “Iedereen bedankt voor deze dag” — zegt hij alles. Het was een dag vol eer, emotie en schoonheid. Een dag waarop afscheid nemen samenging met vieren. En waarop zichtbaar werd dat Jonnie Boer nog altijd mensen weet te raken, zelfs nu hij niet meer fysiek aanwezig is.

De kracht van zijn nalatenschap zit in de details: in de kleuren, geuren en gebaren die samen een verhaal vertellen. Een verhaal dat zijn zoon, zijn familie en iedereen die Jonnie liefhad, nu verder mogen dragen.

Algemeen

Jade Kops (18) deelt intens verdrietig nieuws

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Jade Kops deelt aangrijpend bericht over haar gezondheid: “Het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijk”

De jonge influencer Jade Kops (18) heeft via Instagram opnieuw openhartig gedeeld over haar strijd met een ernstige z!ekte. In een emotionele post vertelt ze dat er voor het eerst een uitvaartverzorger bij haar thuis is geweest om haar wensen en ideeën te bespreken. Het gesprek markeert een moeilijk, maar belangrijk moment in haar leven — en ze kiest ervoor om die kwetsbare realiteit met haar volgers te delen.


“Een ochtend met een zwarte én een fijne rand”

Jade begint haar bericht met een eerlijke beschrijving van hoe intens de dag was.

“Vanochtend was een ochtend met een zwarte rand, maar tegelijkertijd ook met een fijne rand,” schrijft ze. “Er kwam namelijk voor de eerste keer een uitvaartverzorger bij ons thuis om kennis te maken en mijn wensen en ideeën te bespreken.”

Het zijn woorden die bij veel van haar volgers binnenkomen. Jade vertelt dat ze erg tegen het gesprek had opgezien, maar dat het achteraf gezien ook een vorm van rust bracht.

“Ik zag hier ontzettend tegenop, maar achteraf gezien was het ergens ook fijn,” vervolgt ze. “Van de week plaats ik een post met meer uitleg en gevoelens, maar even kort gezegd: het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijkertijd.”

De jonge vrouw probeert, ondanks haar omstandigheden, op een eerlijke en waardige manier te praten over alles wat bij haar z!ekte komt kijken. Dat maakt haar Instagram-account inmiddels voor duizenden volgers een plek van inspiratie en herkenning.


Een brief aan haar “lieve, vervelende tumor”

Slechts een week eerder deelde Jade een andere ontroerende boodschap: een open brief aan haar z!ekte, die ze liefdevol maar scherp richtte aan haar “lieve, vervelende tumor”.

Daarin blikte ze terug op de afgelopen jaren — op haar behandelingen, op haar hoop, en op de bijzondere momenten die ondanks alles waardevol zijn gebleven.

“Het is alweer vierenhalf jaar geleden dat jij onverwacht mijn keel binnenkwam,” schreef ze. “Sinds dat moment is negentig procent van mijn leven heftig, verdrietig, onwerkelijk en angstig. Alle normale dingen zijn veranderd in een grote droom.”

In haar bericht vertelt Jade dat haar leven sinds de diagnose vol uitdagingen is, maar ook vol betekenis. Ze benadrukt dat ze nog altijd intens gelukkig is, ondanks de beperkingen die haar z!ekte met zich meebrengt.


De realiteit van uitbehandeld zijn

In haar brief schreef Jade openlijk dat ze inmiddels uitbehandeld is. De medische mogelijkheden zijn uitgeput, maar ze richt haar blik niet op wat ze verliest — ze kiest bewust om te leven dag voor dag.

“Je (de tumor) bent en blijft mijn grootste vijand,” schreef ze, “maar tegelijkertijd leven we nog met een redelijk goede kwaliteit. Samen. Dag voor dag en stap voor stap. Mijn kloppende hart is een onbetaalbaar cadeau.”

Die laatste zin raakte veel mensen diep. Ze benadrukt de kracht van aanvaarding zonder op te geven — een evenwicht dat ze met veel moed weet te vinden.

Hoewel haar gezondheid kwetsbaar is, straalt haar toon iets krachtigs uit: een bewuste keuze voor leven, liefde en aanwezigheid.


Vriendschap en steun

Jade is niet alleen bekend van haar open berichten, maar ook van haar vriendschap met zangeres Emma Kok. De twee jonge vrouwen delen een hechte band en begrijpen elkaars realiteit op een dieper niveau.

Emma, die zelf een langdurige medische geschiedenis heeft, sprak eerder al met bewondering over Jades kracht en optimisme. Hun vriendschap laat zien hoe belangrijk verbinding en begrip zijn in moeilijke tijden.

In de reacties onder haar berichten stromen dagelijks steunbetuigingen binnen. Mensen schrijven dat ze geraakt zijn door haar woorden, haar nuchtere blik en haar vermogen om zelfs in de donkerste momenten licht te vinden.


De kracht van delen

Dat Jade haar reis publiek deelt, is volgens haarzelf geen zoektocht naar medelijden, maar naar echte verbinding. Door open te spreken over onderwerpen die vaak worden weggestopt, hoopt ze het taboe te doorbreken rond z!ekte, angst en afscheid.

“Ik weet dat het voor anderen misschien moeilijk is om te lezen,” schreef ze eerder, “maar voor mij voelt het goed om eerlijk te zijn. Dit is mijn leven, en ik wil het delen zoals het is — niet mooier of makkelijker dan de werkelijkheid.”

Die openheid maakt haar account tot een bijzondere plek op sociale media. Tussen de luchtige posts en dagelijkse updates van leeftijdsgenoten, vormt Jades stem een menselijk en eerlijk tegengeluid — eentje dat hoop geeft, juist omdat het zo echt is.


Een blik op de toekomst

Ondanks het zware onderwerp blijft Jade niet hangen in somberheid. Ze vertelt dat ze nog mooie plannen heeft voor de komende tijd, zolang haar gezondheid dat toelaat.

Haar motto blijft duidelijk: leven zolang het kan, en genieten van wat er is. In een van haar eerdere berichten schreef ze:

“Ik leef omdat ik wil leven. Het liefst nog dagen, maanden en jarenlang.”

Die zin is voor veel van haar volgers uitgegroeid tot een soort mantra. Het benadrukt de kracht van de menselijke wil om te blijven hopen, ook als de toekomst onzeker is.


De reacties: “Wat een bijzondere jonge vrouw”

Onder haar meest recente post regent het reacties van vrienden, volgers en onbekenden die geraakt zijn door haar eerlijkheid.

“Wat een dappere en mooie ziel ben jij,” schrijft iemand. “Je woorden zetten alles in perspectief.”

Een ander reageert:

“Dankjewel dat je dit deelt. Het herinnert ons eraan hoe kostbaar het leven is.”

Ook andere jongeren laten weten dat Jades openheid hen helpt om met meer dankbaarheid naar hun eigen leven te kijken.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jade Kops (@mijnlevenmetkanker_)


Een dag vol emoties, maar ook rust

Het bezoek van de uitvaartverzorger was voor Jade ongetwijfeld zwaar. Toch beschrijft ze de ervaring niet als louter verdrietig, maar ook als verhelderend. Het gesprek gaf haar ruimte om zelf keuzes te maken over zaken waar ze eerder niet aan durfde te denken.

“Het voelde onwerkelijk,” schrijft ze, “maar ook goed. Alsof ik een stukje regie terugkreeg.”

Die balans tussen verdriet en kracht typeert haar houding sinds het begin van haar z!ekte. Ze weigert om haar leven enkel door angst te laten bepalen. In plaats daarvan zoekt ze telkens opnieuw naar rust in het onzekere.


Hoop als leidraad

Wie door Jades posts scrolt, ziet niet alleen verdriet, maar vooral leven. Ze deelt foto’s van momenten met vrienden, van kleine uitstapjes, van bloemen, zonlicht en koffie. Alles wat het leven kleur geeft, blijft belangrijk voor haar.

Die aandacht voor het gewone maakt haar verhaal herkenbaar voor iedereen — z!ek of gezond. Want haar woorden raken aan iets universeels: het besef dat elke dag waarde heeft, hoe moeilijk die soms ook is.

“Het voelt alsof elke ochtend zowel een dreiging als een wonder is,” schreef ze in haar brief. “Maar één ding blijft zeker: ik geef niet op.”


Een boodschap die blijft hangen

Met haar openheid, kracht en woorden vol gevoel heeft Jade Kops in korte tijd een grote indruk gemaakt. Haar posts worden gedeeld, besproken en geprezen — niet om het verdriet dat ze beschrijft, maar om de hoop en menselijkheid die eruit spreken.

Ze laat zien dat praten over moeilijke onderwerpen niet per se zwaar hoeft te zijn, zolang het met eerlijkheid en liefde gebeurt. En dat zelfs in de donkerste dagen, iets moois kan schuilen: verbinding, begrip en de moed om te blijven ademen, dag na dag.

Lees verder