Algemeen
Frank Visser neemt afscheid van zijn geliefde Margot: een periode van rust, herinnering en dankbaarheid

Het is een ingrijpende periode voor mr. Frank Visser, de bekende televisiepersoonlijkheid die jarenlang te zien was als tv-rechter. Zijn geliefde echtgenote Margot, met wie hij ruim 45 jaar samen was, is niet langer aan zijn zijde. Het nieuws is bevestigd via mediabedrijf Talpa, dat nauw met Visser samenwerkt. Zelf heeft hij ervoor gekozen om op dit moment geen persoonlijke verklaring te geven, maar laat hij weten dat hij rust en privacy wenst om dit verlies te verwerken.
Voor velen kwam het bericht als een verrassing, maar voor Frank en zijn omgeving is het vooral een fase van terugblikken, herinneren en stil zijn bij alles wat ze samen hebben meegemaakt.
Een huwelijk van meer dan vier decennia
De band tussen Frank en Margot was bijzonder hecht. Hun huwelijk begon in de jaren zeventig en bleef ruim 45 jaar lang stabiel en liefdevol. Het echtpaar wist zich door allerlei fases van het leven heen te slaan: van jonge liefde tot partnerschap op leeftijd. Ze bouwden samen een leven op, deelden dagelijkse routines, vierden successen en droegen samen moeilijke tijden.
Margot bleef meestal buiten de publieke belangstelling, maar voor Frank was zij een constante steun op de achtergrond. In interviews sprak hij met warmte en waardering over haar invloed op zijn leven en zijn keuzes.
Zorg en verbondenheid in de laatste jaren
In de laatste fase van hun gezamenlijke leven kreeg Margot te maken met een langdurige gezondheidsuitdaging. Deze situatie bracht veel veranderingen met zich mee voor het echtpaar. Toch bleef Frank haar met liefde en toewijding ondersteunen. Waar mogelijk nam hij de zorg op zich, regelde hij begeleiding en bezocht hij haar dagelijks – ook toen ze verhuisde naar een gespecialiseerde woonvoorziening.
In zijn boek Met vallen en opstaan – van gewone jongen tot televisierechter beschrijft hij de impact van deze periode op hun relatie. “De heer Alzheimer had bij ons aangeklopt,” schrijft hij. “En het zag er niet naar uit dat hij snel weer zou vertrekken.” Die openheid toonde hoe diep het proces hem raakte.
Kostbare momenten van nabijheid
Ondanks de veranderingen en beperkingen bleef het contact tussen Frank en Margot warm en intiem. Hij beschreef een ontroerend moment waarop ze samen sliepen in een nieuw bed, met hun trouwe hond aan hun zijde. Margot begreep niet alles meer, maar voelde zich veilig naast haar man. “Het bed is toch groot genoeg voor ons tweeën,” zei ze zacht.
Dat soort herinneringen zijn voor Frank nu ongetwijfeld van onschatbare waarde. Kleine scènes die symbool staan voor een grote liefde.
Bevestiging via Talpa: verzoek om rust
Het nieuws dat Margot niet langer bij Frank is, werd voor het eerst gemeld door Evert Santegoeds in het programma Shownieuws. Volgens hem was er sprake van directe bevestiging via Talpa. Frank Visser zelf koos ervoor om op dat moment geen mediaoptreden te doen. Zijn verzoek om rust werd breed gerespecteerd.Er is geen precieze datum gedeeld, geen openbaar bericht via zijn sociale media, en ook geen publieke bijeenkomst aangekondigd. De stilte rondom het afscheid weerspiegelt de manier waarop Frank Visser altijd met zijn privéleven is omgegaan: integer, rustig en met waardigheid.
De kracht van liefde en loyaliteit
Wie Frank Visser kent van televisie, kent zijn kalme stem, zijn juridische scherpte en zijn empathische manier van spreken. Wat minder zichtbaar was, maar zeker zo belangrijk, was de constante aanwezigheid van Margot in zijn leven. Ze vormde het anker waarop hij kon vertrouwen.
In zijn biografie gaf hij aan dat hij haar niets liever had willen besparen dan de moeilijke periode die ze samen doormaakten. “Had ik het maar van haar over kunnen nemen,” schreef hij. Zulke uitspraken zeggen veel over de diepte van hun verbondenheid.
Publieke reacties vol respect en medeleven
Sinds het nieuws bekend werd, stromen de reacties binnen. Op sociale media spreken fans, collega’s en bekenden hun steun en bewondering uit voor de manier waarop Frank met deze periode omgaat. Veel mensen benadrukken hoe zijn persoonlijke verhaal hen geraakt heeft, juist omdat hij niet dramatisch is, maar oprecht.
Collega’s uit de tv-wereld laten in stille bewoordingen weten dat ze hem een periode van rust en reflectie gunnen. “Frank is altijd een toonbeeld van kalmte en respect geweest. Nu verdient hij dat ook terug van ons,” aldus een televisieproducent.
Verlies in stilte, herinnering in liefde
Hoewel er geen officiële herdenking is aangekondigd, leeft de herinnering aan Margot voort bij iedereen die haar via Frank een beetje heeft leren kennen. Zij was geen bekend gezicht, maar haar invloed op de man die miljoenen mensen hielp met juridisch advies, was groot. Het leven dat ze samen opbouwden, de verhalen die hij over haar vertelde – het maakt duidelijk dat hun liefde iets bijzonders was.
Frank zal haar ongetwijfeld op zijn eigen manier blijven eren: in stilte, in herinnering en misschien ooit opnieuw in woorden. Maar voor nu vraagt hij om ruimte.
Een nieuwe levensfase
Na een huwelijk van meer dan vier decennia breekt voor Frank Visser nu een nieuwe levensfase aan. Het wegvallen van een levenspartner betekent een grote verandering. Het vertrouwde ritme, de dagelijkse gesprekken, de gedeelde blikken – alles verschuift. Toch is het ook een fase waarin dankbaarheid voor het gedeelde verleden centraal kan staan.
Veel mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt, herkennen deze overgang. Ze weten dat liefde niet verdwijnt, maar een andere vorm aanneemt. In herinneringen, in gesprekken met anderen, en in de kracht die overblijft.
Voor wie rouwt, is tijd belangrijk
Het is goed om te benadrukken dat er geen ‘juiste manier’ is om met een groot verlies om te gaan. Of iemand nu kiest voor stilte, openheid of een combinatie van beiden – het proces is persoonlijk. Frank Visser kiest nu voor rust, en dat verdient respect.
Wie zelf te maken heeft met het wegvallen van een dierbare, kan zich gesterkt voelen door zijn voorbeeld. Liefde, loyaliteit en toewijding zijn niet afhankelijk van publiek vertoon. Ze bestaan in kleine gebaren, in herinneringen, in innerlijke kracht.
Tot slot: een leven van liefde, gedeeld en gekoesterd
De band tussen Frank en Margot Visser was een van die zeldzame verbindingen die standhouden door de jaren heen. Geen verhaal van roem of uiterlijk vertoon, maar van alledaagse trouw. Van het samen kiezen voor elkaar, elke dag opnieuw, tot het echt niet meer ging.
In deze periode van stilte, herinnering en verwerking wensen velen Frank Visser toe wat hij anderen altijd bood: rust, duidelijkheid en vertrouwen. Zijn verhaal, en dat van Margot, blijft voortleven – in hun gedeelde verleden, en in de wijze waarop ze samen het leven betekenis hebben gegeven.

Algemeen
Steenrijk, Straatarm-kijkers stomverbaasd: ”Meen je dit”

Steenrijk, Straatarm stuit op discussie: is 120 euro per week écht straatarm?
In de nieuwste aflevering van het populaire programma Steenrijk, Straatarm draaide het deze week om twee oudere koppels die voor even van leven ruilen. Aan de ene kant: Marco en Caroline, een stel dat inmiddels een luxe leven leidt in het zonnige Kroatië. Aan de andere kant: Han en Norma uit Rijswijk, die moeten rondkomen van een bescheiden AOW-uitkering. Hun verhaal roept bij veel kijkers gemengde gevoelens op, zeker als het aankomt op hun wekelijkse budget.
Geen onbekenden van financiële zorgen
Hoewel Marco en Caroline nu genieten van een comfortabel leven onder de Kroatische zon, is dat lang niet altijd zo geweest. “We hebben ook onze moeilijke periodes gekend,” vertellen ze in de aflevering. “Toen we nog maar drie jaar samenwoonden, stonden er ineens deurwaarders op de stoep. We weten dus hoe het is om met financiële problemen te leven.”
Tegenwoordig hoeven ze zich daar geen zorgen meer over te maken. Ze runnen hun eigen bedrijf en kunnen zich wekelijks een bestedingsbudget van ongeveer 1.200 euro veroorloven. Toch blijven ze nuchter over hun situatie: “We beseffen dat we geluk hebben gehad, maar dat hadden we net zo goed niet kunnen hebben.”
Schulden en tegenslagen
Voor Han en Norma is de situatie een stuk minder rooskleurig. Zij wonen in een eenvoudig appartement in Rijswijk en leven van hun AOW. Han werkte jarenlang via een uitzendbureau, maar raakte financieel in de knel toen zijn toenmalige werkgever fouten maakte met de belastingafdracht. Die fouten resulteerden in een torenhoge schuld van maar liefst 25.000 euro.
Alsof dat nog niet genoeg was, bleek later dat er ook nooit pensioenpremies voor Han zijn afgedragen. “Dat was een harde klap,” vertelt hij. “Je werkt jarenlang, doet alles wat je kunt, en dan blijkt je toekomst niet veiliggesteld.”
120 euro per week: ‘Is dat straatarm?’
Han en Norma hebben wekelijks 120 euro te besteden. Voor velen een schijntje, maar sommige kijkers van Steenrijk, Straatarm zetten vraagtekens bij die kwalificatie. Op sociale media ontstond al snel een discussie over wat nu écht als ‘straatarm’ wordt beschouwd.
“Dat is toch niet weinig?” reageert iemand op X (voorheen Twitter). “Ik moet het met minder doen.” Een ander schrijft: “Ik zou willen dat ik 120 euro per week had. Dan kon ik tenminste eens een keer wat leuks doen.” En weer een ander stelt: “Het valt eigenlijk nog wel mee. Natuurlijk is het geen vetpot, maar het is ook niet niks.”
De reacties laten zien hoe relatief armoede is en hoe verschillend mensen hun eigen situatie beoordelen ten opzichte van die van anderen. Voor het ene gezin is 120 euro een uitkomst, voor een ander is het nauwelijks genoeg voor de dagelijkse boodschappen.
Op bezoek in het andere leven
Zoals gebruikelijk in het programma wisselen de koppels van huis, leven en uitgavenpatroon. Marco en Caroline trekken in bij Han en Norma en proberen zich aan te passen aan hun sobere levensstijl. Hun eerste indruk is opvallend positief. “Wat een ruime keuken!” roept Caroline uit. “En kijk die koelkast eens… die is groter dan die van ons.”
Toch komt er ook wat verwondering. “Ik had een veel kleinere woning verwacht,” zegt Marco. “Ze hebben het hier eigenlijk nog best netjes.”
Maar ondanks de bewondering voor de ruimte en inrichting, merken Marco en Caroline al snel hoe lastig het is om met 120 euro per week rond te komen. Wanneer ze boodschappen doen, beseffen ze dat elke euro telt. Toch is er ook ruimte voor plezier: als Marco in de koelkast een pak frikandellen ontdekt, licht zijn gezicht op. “Al 2,5 jaar niet gegeten!”
Toch blijven ze kritisch op het eetpatroon. “Er zit veel bewerkt voedsel in het menu. Dat is natuurlijk makkelijk en goedkoop, maar niet per se gezond.”
Wederzijds begrip
Aan de andere kant genieten Han en Norma even van een leven in luxe. In Kroatië mogen ze zich tegoed doen aan uitgebreide diners, adembenemende uitzichten en een huis met alle comfort. Maar ondanks de weelde blijven ze met beide benen op de grond. “Je went er snel aan,” zegt Han. “Maar het maakt je ook dankbaar voor wat je hebt, hoe klein het ook is.”
Norma voegt eraan toe: “Het is een wereld van verschil. Maar ik mis ook gewoon m’n eigen huisje. Alles is hier zo perfect, maar het voelt niet als thuis.”
Waardevolle les
Het programma laat opnieuw zien dat rijkdom en armoede veel meer zijn dan alleen cijfers op een bankrekening. Het draait om perspectief, verwachtingen, gezondheid en geluk. De uitwisseling tussen Marco, Caroline, Han en Norma zorgt niet alleen voor emotionele momenten, maar ook voor een breder maatschappelijk gesprek.
Dat gesprek laait op social media nog steeds voort. De ene groep kijkers voelt mee met de schrijnende situatie van Han en Norma. De ander vindt dat 120 euro per week nog best meevalt en dat het etiket ‘straatarm’ wellicht wat overdreven is.
Toch is er één conclusie die iedereen lijkt te delen: iedereen verdient een veilige en zekere oude dag. En dat is, helaas, lang niet voor iedereen vanzelfsprekend.
Wil je zelf een bijdrage leveren aan het armoededebat of meer informatie over hulpinstanties in Nederland? Bezoek dan de websites van organisaties zoals het Nibud of het Armoedefonds.
Je vergeet 3 honden. Ongelooflijk weinig geld en ern overdosis aan honden.
— Wessel Lugtenborg (@WesselWl) May 21, 2025
Voor twee personen is 120 euro per week echt wel te doen hoor. Zo weinig is dat niet. #steenrijkstraatarm
— Mars (@Marschaaaaake) May 21, 2025