Breuk in de familie De Nijs:
Zoon Robbert neemt afstand van moeder Belinda Meuldijk
Na het 0verlijden van zanger
Rob de Nijs lijkt er helaas geen ruimte te zijn voor rust binnen de
familie. In plaats daarvan is er een pijnlijke verwijdering
ontstaan tussen zijn ex-vrouw Belinda Meuldijk en hun oudste zoon
Robbert de Nijs. De aanleiding? Een diep meningsverschil over de
manier waarop de herinnering aan Rob wordt gekoesterd – en
gedeeld.
Van liefde tot
verdeeldheid
Belinda Meuldijk en Rob de
Nijs waren jarenlang een bekend koppel. Hun huwelijk, dat ruim twee
decennia duurde, bracht twee zonen voort: Robbert en Yoshi. Hoewel
de relatie tussen Rob en Belinda in 2006 officieel eindigde, bleef
de band tussen hen voor velen in de buitenwereld voelbaar. Belinda
schreef tal van teksten voor zijn muziek, en stond lang bekend als
zijn artistieke en persoonlijke steunpilaar.
Maar nu, enkele maanden na
Robs 0verlijden, lijkt die gedeelde geschiedenis eerder tot
verdeeldheid te leiden dan tot verbondenheid.
Robbert verbreekt de
stilte
In een zeldzaam interview met
weekblad Privé spreekt
Robbert zich uit over zijn zorgen. Waar hij zich normaal op de
achtergrond houdt, voelde hij zich deze keer geroepen om een
standpunt in te nemen. “Mijn moeder lijkt de band met mijn vader
maar moeilijk te kunnen loslaten,” zegt hij voorzichtig. “Ze delen
al twintig jaar geen leven meer, maar in de media blijft het alsof
ze dat verleden blijft herbeleven.”
Volgens Robbert gaat het
zelfs verder dan nostalgie. Hij uit zijn zorgen over berichten die
Belinda deelt op sociale media, waarin volgens hem “verkeerde
informatie” staat over zijn vader. Deze berichten zouden bovendien
een negatieve invloed hebben op de relatie tussen fans van Rob en
zijn laatste partner, Jet.
Onrust rond publicaties
Wat het conflict verder
aanwakkerde, is het feit dat Belinda onlangs een boek over haar
leven met Rob de Nijs heeft uitgebracht – en al heeft aangekondigd
te werken aan een tweede deel. Voor Robbert is dat moeilijk te
begrijpen.
“Waarom moet dat?”, vraagt
hij zich hardop af. “Mijn vader is net 0verleden. Waarom zouden we
nu zijn verhaal vermengen met persoonlijke interpretaties, met
dingen die hij zelf niet meer kan weerleggen?”
De jonge De Nijs zegt bang te
zijn dat het beeld van zijn vader vertroebeld raakt. “Hij verdient
rust. En ook al was hij een publiek figuur, hij was in de eerste
plaats gewoon mijn vader. En juist nu hij er niet meer is om zijn
kant van het verhaal te vertellen, vind ik dat we extra voorzichtig
moeten zijn met zijn nagedachtenis.”
Verwijten en
verwijdering
De reactie van Belinda liet
niet lang op zich wachten. In een e-mail aan haar zoon, die
inmiddels deels naar buiten is gekomen, laat ze haar teleurstelling
blijken. Ze schrijft: “Als je ooit bereid bent om een écht gesprek
te voeren zonder tussenkomst van derden, dan hoor ik het wel.
Voorlopig koos jij voor zinloos volksvermaak ten koste van het
vertrouwen tussen ons, en dat zal je eerder kwetsen dan beter
maken, vrees ik.”
De e-mail eindigt met een zin
die bij velen als pijnlijk is binnengekomen: “Nu ben je niet alleen
je vader, maar ook je moeder kwijt.”
Het is een uitspraak die de
breuk tussen moeder en zoon pijnlijk onderstreept. Waar rouw vaak
verbindt, lijkt het verlies van Rob juist nieuwe scheuren te hebben
blootgelegd.
Over gevoelens en
grenzen
Volgens Robbert heeft hij
meerdere keren geprobeerd het gesprek aan te gaan met zijn moeder,
maar liep dat telkens op niets uit. “Je kunt iemand zonder geweten
niet aanspreken op zijn of haar geweten,” zegt hij daarover. “Dat
is het moeilijke aan mensen met bepaalde karaktereigenschappen: ze
kunnen hun eigen gedrag niet onder ogen zien.”
Hij benadrukt dat zijn
intentie nooit is geweest om zijn moeder publiekelijk te
beschadigen, maar dat hij zich genoodzaakt voelde om een grens te
trekken. “Dit is voor mij een laatste poging om duidelijk te maken
wat er speelt. Mijn vader verdient een waardige herinnering, niet
één vol sensatie, wrok en verdeeldheid.”
Belinda’s kant van het
verhaal
Belinda zelf zegt dat haar
intenties verkeerd worden begrepen. In een reactie stelt ze dat ze
enkel over haar eigen ervaringen spreekt en schrijft. “Ik probeer
niemand bewust te kwetsen,” liet ze eerder al weten. “Ik deel mijn
verhaal, mijn waarheid. Wat mensen daar verder van vinden, is aan
hen.”
Ze vermoedt dat Robbert
mogelijk beïnvloed is door mensen in zijn omgeving. “Misschien had
ik je niet moeten sparen,” schreef ze in dezelfde e-mail. “Dan had
je nu begrepen hoe zinloos dit allemaal is.”
Ook benadrukt Belinda dat ze
bereid was haar fouten toe te geven – hoe onbedoeld ook – en hoopte
op een open dialoog. “Maar die openheid kwam niet,” schrijft ze.
“In plaats daarvan koos jij ervoor om het publieke debat te
zoeken.”
Een familie in rouw – maar
niet in rust
Wat opvalt, is dat beide
partijen – ondanks hun pijn en onenigheid – in wezen hetzelfde
nastreven: eerbied voor Rob de Nijs. Alleen de manier waarop die
eer wordt ingevuld, lijkt lijnrecht tegenover elkaar te staan.
Terwijl Robbert kiest voor discretie en bescherming van de
nagedachtenis, voelt Belinda de behoefte om haar herinneringen en
ervaringen publiekelijk te delen.
Voor de buitenwereld is het
vooral verdrietig om te zien dat een familie, al zo kort na het
verlies van een dierbare, verwikkeld raakt in een openlijk
conflict. Het onderstreept hoe complex rouw kan zijn – zeker
wanneer er naast verdriet ook nog oud zeer en verschillende visies
op waarheid en herinnering spelen.
Wat blijft er over?
De familie De Nijs, ooit een
hecht muzikaal geheel, lijkt nu verscheurd door verschillen in
beleving, behoefte en verwerking. Voor veel fans van Rob is het
vooral wrang dat zijn 0verlijden niet tot verzoening, maar tot
verwijdering heeft geleid. Toch leeft er ook begrip: iedereen rouwt
op zijn eigen manier. En soms lopen die manieren – hoe pijnlijk ook
– dwars door elkaar heen.
Wat rest, is de hoop dat er
op termijn toch ruimte komt voor dialoog. Voor erkenning van
elkaars verdriet, ondanks de verschillen. En vooral: voor het
bewaren van de herinnering aan Rob de Nijs op een manier die recht
doet aan wie hij was – als artiest, vader én mens.
