-

Algemeen

Familiedrama op vakantie in Turkije: Jonge moeder (28) van twee kinderen plots overleden, artsen doen schokkende ontdekking bij de autopsie

Avatar foto

Gepubliceerd

4 uur geleden

op

Gezinsvakantie eindigt in tragedie: Britse moeder 0verlijdt plotseling in Turkije en familie ontdekt huiveringwekkend detail bij terugkomst

Wat een ontspannen en zonnige gezinsvakantie had moeten worden, is voor de Britse familie Martin uitgelopen op een hartverscheurend drama. Tijdens een verblijf in Turkije 0verleed de 28-jarige Beth Martin, moeder van twee jonge kinderen, onder onduidelijke omstandigheden. Inmiddels is bekend dat haar 0verlijden nog meer vragen oproept: bij de autopsie in het Verenigd Koninkrijk werd namelijk vastgesteld dat haar hart ontbrak.

Plotseling z!ek na aankomst

Beth, haar man Luke en hun twee kinderen vertrokken op 27 april vol enthousiasme naar Turkije. Een welverdiende vakantie, samen als gezin. Maar nog voor het gezin goed en wel op hun bestemming was aangekomen, sloeg het noodlot toe. Kort na aankomst op de luchthaven werd Beth plotseling onwel.

In eerste instantie leek het te gaan om een milde z!ekte of reactie op de reis. De familie besloot het even aan te kijken. Maar al snel verslechterde haar toestand drastisch. De volgende dag begon Beth te ijlen en werd ze met spoed naar een plaatselijk z!ekenhuis gebracht.

Wat zich daar afspeelde, noemt echtgenoot Luke nu een van de meest verwarrende en traumatische ervaringen uit zijn leven.

Onduidelijkheid in het z!ekenhuis

In gesprek met de Britse krant The Mirror vertelt Luke dat hij van het medische personeel in Turkije nauwelijks informatie kreeg over de toestand van zijn vrouw. Volgens hem werd hij zelfs korte tijd als verdachte gezien. “Er werd gesuggereerd dat ik mijn vrouw zou hebben vergiftigd,” zegt hij. Die beschuldiging werd later ingetrokken, maar het heeft diepe sporen achtergelaten.

Beth 0verleed kort daarna in het z!ekenhuis. De exacte d00dsoorzaak werd niet officieel met de familie gedeeld. Door het gebrek aan heldere communicatie en de schok van het verlies, bleef Luke met veel vragen achter.

Een schokkende ontdekking bij thuiskomst

Het lichaam van Beth werd overgebracht naar het Verenigd Koninkrijk, waar een autopsie werd uitgevoerd om de d00dsoorzaak vast te stellen. Tijdens deze procedure stuitte het forensisch team op iets onverwachts en ronduit verontrustends: het hart van Beth bleek te ontbreken.

Luke en zijn familie werden volledig overvallen door deze ontdekking. “We hadden geen enkele toestemming gegeven om organen te verwijderen,” vertelt hij. “Er is ook nooit uitleg gegeven. Haar hart was er gewoon niet meer. Ze hebben het meegenomen zonder iets te zeggen.”

De familie is geschokt. Niet alleen omdat een belangrijk deel van Beth ontbreekt, maar vooral omdat het zonder overleg of toestemming zou zijn gebeurd. Ze hebben contact gezocht met de Turkse autoriteiten, maar tot nu toe geen duidelijkheid gekregen.

Emotionele oproep op social media

Luke heeft inmiddels een aangrijpend bericht gedeeld op social media, waarin hij het onbegrip en verdriet van zijn gezin onder woorden brengt. Zijn woorden raken vele mensen.

“Twee weken geleden vertrok ik samen met mijn vrouw en onze kinderen op vakantie naar Turkije. Maar slechts drie van ons keerden terug. Ik verloor mijn vrouw. Mijn kinderen verloren hun moeder. We zijn het grootste stukje kwijt van onze gezins­puzzel.”

“Het was de zwaarste en meest traumatische week uit mijn leven. En wat het nog ondraaglijker maakte: ik moest mijn kinderen vertellen dat mama niet meer thuiskwam. Ik zal hun gezichten op dat moment nooit vergeten.”

“Ik moest hen achterlaten bij mijn familie om zelf nog twee dagen in Turkije te blijven en alles te regelen. Uiteindelijk boekte ik een vlucht naar huis. Wetende dat Beth ook aan boord was – in het ruim – maar ik niet naast haar kon zitten. Dat brak me opnieuw.”

Op zoek naar antwoorden

Luke benadrukt dat hij en zijn familie niet rusten voordat er antwoorden komen. Waarom werd Beth z!ek? Wat gebeurde er precies in het z!ekenhuis? En bovenal: waarom ontbreekt haar hart?

Het verdriet om het verlies van een geliefde moeder, partner en dochter wordt versterkt door het gebrek aan transparantie en de onverklaarbare medische procedure die heeft plaatsgevonden. De familie hoopt dat er diplomatiek druk kan worden uitgeoefend, zodat de Turkse autoriteiten hun medewerking verlenen aan een volledig onderzoek.

Reacties uit het Verenigd Koninkrijk

Inmiddels heeft het verhaal ook in het Verenigd Koninkrijk tot veel verontwaardiging geleid. Vrienden, kennissen en onbekenden spreken hun steun uit via sociale media en zamelen geld in om de familie Martin te helpen met juridische bijstand en reiskosten.

Mensen uit alle hoeken van het land reageren met afschuw. Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat organen worden verwijderd zonder toestemming, en waarom een gezin in zo’n kwetsbaar moment geconfronteerd wordt met beschuldigingen in plaats van bijstand.

Toekomst van het onderzoek

Beth’s 0verlijden is inmiddels onder de aandacht gebracht van de Britse ambassade en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Zij hebben aangegeven het consulaire team in te zetten om het gezin bij te staan, al blijft het afwachten of de Turkse instanties openheid van zaken zullen geven.

Er is bovendien extra autopsieonderzoek aangevraagd om te achterhalen of de exacte d00dsoorzaak alsnog kan worden vastgesteld. Dat zal zonder haar hart uiteraard veel moeilijker zijn, maar de familie hoopt dat elk detail kan bijdragen aan een beter begrip van wat er werkelijk is gebeurd.

Een jonge moeder herinnerd

Beth Martin wordt door haar omgeving omschreven als een liefdevolle moeder, een warme vrouw met een groot hart, en iemand die altijd klaarstond voor anderen. Haar kinderen missen haar intens, en haar partner Luke probeert zich staande te houden in een realiteit die in een klap veranderde.

De komende periode zal volledig in het teken staan van rouw, verwerking én het zoeken naar gerechtigheid. De familie wil Beth kunnen herdenken op een manier die recht doet aan wie zij was — en aan wat haar is overkomen.

Voor wie wil helpen of steun wil betuigen, zijn er inmiddels online condoleancepagina’s en inzamelingsacties opgestart. Elke boodschap, donatie of gedachte wordt door de familie gewaardeerd. 💛

Gerelateerd:

Algemeen

Hartverscheurend: Onze gedachten zijn momenteel bij Maarten van Rossem

Avatar foto

Gepubliceerd

2 uur geleden

op

22 mei 2025

Door

Achter de bromstem van Maarten van Rossem: zorgen, liefde en ouder worden

Maarten van Rossem kennen we allemaal als de man met de markante stem, de vlijmscherpe analyses en een flinke dosis droge humor. Hij is historicus, schrijver, voormalig hoogleraar en jarenlang vaste kracht bij De Slimste Mens. Maar achter zijn vaak cynische uitstraling schuilt ook een man van vlees en bloed – met zorgen, verdriet en een diepgewortelde liefde voor zijn vrouw Winnie.

In een openhartig interview met Story laat Maarten zich van een andere kant zien. Zijn vrouw Winnie is recent ernstig gevallen en heeft op twee plaatsen haar heup gebroken. Een zware klap, ook voor iemand die doorgaans niet snel van zijn stuk gebracht lijkt te worden.

Een leven samen

Maarten en Winnie zijn al samen sinds 1969. Wat begon als een ontmoeting tijdens een sinterklaasfeest groeide uit tot een partnerschap van meer dan vijf decennia. Ze kregen samen twee kinderen, Ottelien en Niels, al was dat lang niet vanzelfsprekend. Beiden hadden geen uitgesproken kinderwens, maar uiteindelijk vonden ze in het ouderschap toch een nieuwe vorm van verbondenheid.

Maarten grapte daar ooit droogjes over: “Ik was een zelfverklaarde kinderhater, maar dat is helemaal bijgedraaid. Ik vind kinderen tegenwoordig fantastisch.” Het typeert zijn stijl: eerlijk, zonder omwegen, en nooit te beroerd om van mening te veranderen.

De impact van Winnies val

Dat zijn vrouw nu afhankelijk is van een rollator, verandert hun dagelijks leven drastisch. Maarten blijft nuchter, zoals altijd: “Dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden.” Maar wie goed luistert, hoort meer. Tussen de regels door klinkt bezorgdheid. Machteloosheid zelfs.

Want hoe rationeel Maarten ook denkt en spreekt, het doet zichtbaar iets met hem dat zijn geliefde plots zo kwetsbaar is geworden. Ze delen al meer dan vijftig jaar lief en leed, en nu is dat leed ineens voelbaar in elke stap, elk gebaar, elk moment dat Winnie hulp nodig heeft bij wat ooit vanzelf ging.

Oude wonden

De situatie van Winnie brengt bij Maarten ook herinneringen terug aan zijn moeder, die ernstig z!ek was en aan Parkinson en dementie leed. In eerdere interviews sprak hij daar rauw en zonder opsmuk over. “Ze takelde enorm af,” zei hij ooit. “We hebben weleens gedacht haar te smoren met een kussentje. Maar ja, dan beland je in de gevangenis.”

Voor sommigen was dat een schokkende uitspraak. Maar voor wie Maarten kent, was het een vorm van grimmige eerlijkheid. Geen sensatiezucht, maar een manier om het ondraaglijke bespreekbaar te maken. Zijn openheid over de ongemakkelijke realiteit van z!ekte, ouderdom en afscheid is zeldzaam – en daarom des te waardevoller.

Een bankje in het park

Te midden van alle zorgen viel Maarten onlangs een bijzonder eerbetoon ten deel. In het Utrechtse Wilhelminapark werd een speciaal bankje voor hem onthuld. Een dankbetuiging van de producenten van De Slimste Mens, waar hij twaalf seizoenen lang een vertrouwd gezicht was.

Zoals we van hem gewend zijn, kon Maarten ook daar een droog grapje niet laten: “Ik hoop vooral dat mensen niet eindeloos gaan zitten zeuren als ze naast me komen zitten.” De producent voegde daar met een glimlach aan toe: “Groet hem gerust, maar blijf niet te lang zitten.” Het typeert de sfeer: gevat, relativerend, zonder bombast.

Geen slacht0ffer, wel mens

Ondanks alle turbulentie thuis blijft Maarten zichzelf. Hij vraagt geen medelijden, deelt geen emotionele oneliners, en presenteert zich niet als slacht0ffer. Juist die houding maakt hem voor velen herkenbaar. Hij benoemt wat velen denken, maar niet durven zeggen – of niet goed onder woorden kunnen brengen.

Zijn benadering is ongepolijst en realistisch. En dat maakt het des te indrukwekkender wanneer hij wél openheid toont over zijn emoties, zoals nu bij de situatie met Winnie. Want het zijn juist de mensen die hun gevoelens normaal gesproken voor zich houden, bij wie het het hardst binnenkomt als ze het wél doen.

Ouder worden zonder illusies

Maarten spreekt regelmatig over het ouder worden, de lichamelijke achteruitgang die daarbij hoort, en de mentale veerkracht die nodig is om daarmee om te gaan. “Iedereen doet alsof oud zijn iets is wat je kunt fixen met een goed dieet of een dagelijkse wandeling, maar het is gewoon aftakeling,” zei hij ooit in een interview.

Het klinkt hard, maar het is eerlijk. En het is precies deze eerlijkheid die zo veel mensen aanspreekt. In een wereld waarin we geacht worden ‘jong van geest’ te blijven tot ver voorbij ons pensioen, laat Maarten zien dat er ook waardigheid zit in accepteren wat is – mét de gebreken, de frustratie en de zorgen die daarbij horen.

De liefde blijft zichtbaar

Wat het meest ontroert in het huidige verhaal, is misschien wel de liefde tussen Maarten en Winnie. Geen grote romantische gebaren, geen dramatische liefdesverklaringen – maar wel een diep respect en een stille toewijding. “We zijn al zo lang samen, dit hoort erbij,” zegt Maarten nuchter. Maar zijn ogen vertellen meer dan zijn woorden.

Die lange geschiedenis samen, met alle hoogte- en dieptepunten, zorgt voor een band die sterker is dan wat dan ook. En dat voel je in alles wat hij zegt.

Wat we van Maarten kunnen leren

Maarten van Rossem laat in deze moeilijke periode zien dat je niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden. Zijn stijl – analytisch, kalm, soms bot – is niet veranderd. Maar de omstandigheden hebben hem wel iets zachter gemaakt. Iets menselijker misschien. En juist dat maakt zijn verhaal zo krachtig.

Hij toont dat kwetsbaarheid niet gelijkstaat aan zwakte. Dat je rouw, zorg en liefde niet altijd in grote woorden hoeft te vatten, om het toch voelbaar te maken. En dat ook een man die zijn carrière heeft gebouwd op ratio en feiten, diep geraakt kan worden door wat het leven brengt.

Laat van je horen

Voor wie zich herkent in Maartens verhaal – of geraakt is door zijn openheid – is een klein gebaar soms al genoeg. Een berichtje van steun, een kaartje, een gedachte. Want ook iemand als Maarten, die zich nooit anders voordoet dan hij is, mag weten dat zijn nuchtere menselijkheid verschil maakt.

Lees verder