-

Algemeen

Ben Cramer: ‘Mijn vrouw moet straks zonder mij verder’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Ben Cramer (77) over leven, liefde en loslaten: “Voor Carla moet alles goed geregeld zijn”

In een samenleving waar de d00d nog vaak als een ongemakkelijk onderwerp wordt beschouwd, doorbreekt zanger Ben Cramer op bewonderenswaardige wijze het zwijgen. De inmiddels 77-jarige zanger, bekend van klassiekers als De Clown, kiest ervoor om zijn eindigheid niet te negeren, maar juist te omarmen en voor te bereiden — met liefde, helderheid en een grote dosis verantwoordelijkheid.

Wat Cramer de afgelopen maanden publiekelijk deelde over zijn toekomstvisie, raakt velen. Niet omdat hij afscheid neemt van het leven, integendeel: hij is springlevend, optredend en genietend. Maar hij maakt ook ruimte voor een ander soort gesprek: een gesprek dat troost, duidelijkheid en liefde biedt, voor als het ooit zover is.


De kracht van Volendamse nuchterheid

Ben Cramer is altijd een man van heldere woorden en eenvoudige wijsheid geweest. Geboren in Amsterdam, maar omarmd door de Volendamse mentaliteit van zijn muzikale omgeving, staat hij met beide benen op de grond. Hij weet: het leven is kostbaar, maar ook eindig.

Als jongste van vier broers ziet hij hoe de jaren zijn familie uitdunnen. Zijn oudste broer werd 91, en dat getal klinkt vaak in zijn hoofd als een baken van hoop én realisme. “Niets is voor altijd,” zegt hij in interviews. Maar in plaats van zich te laten verlammen door angst, kiest hij ervoor om actief, liefdevol en doordacht te leven — en te regelen.


Alles geregeld voor als het zover is

Wat Ben Cramer heeft gedaan, is iets waar velen tegenop zien: hij heeft zijn eigen afscheid voorbereid. Niet vanuit somberte, maar vanuit liefde voor zijn vrouw Carla, met wie hij al jaren een diepe band deelt.

“Ik wil niet dat Carla straks met onzekerheid achterblijft,” zegt hij. “Niet financieel, niet praktisch en niet emotioneel.”

Alles ligt vast. Van telefoonnummers tot wilsverklaringen. Van praktische scenario’s tot details waar men op moeilijke momenten vaak niet aan denkt. Er is een duidelijk document opgesteld waarin staat wat te doen, mocht het leven hem onverwachts loslaten. Geen giswerk, geen stress — alleen duidelijkheid en rust.

Volgens Cramer is dit een daad van liefde. Geen grote gebaren, maar kleine details die ervoor zorgen dat Carla in alle rust kan r0uwen, zonder zich verloren te voelen in de chaos die vaak volgt op een 0verlijden.


Zorgen over zijn dochter

Hoewel hij zich vitaal voelt, zijn er zorgen die hem raken. Zijn dochter Shanna leeft met de chronische en slopende spierz!ekte MS (multiple sclerose). Cramer weet dat hij de z!ekte niet kan verlichten, maar hij kan er wél zijn. Zijn rol als vader is veranderd door de jaren heen, maar zijn liefde niet. Zijn aanwezigheid is onvoorwaardelijk.

“Je wilt altijd het beste voor je kind,” zegt hij. “En als je dat niet kunt bieden via genezing, dan maar via nabijheid.”

De zorgen om Shanna kleuren zijn blik op het leven nog meer in zachtere tinten. Ze maken hem nederiger, rustiger, en vastberadener om goed afscheid te nemen als het ooit zover komt. Zodat ook zij niet met vragen blijft zitten.


Carla’s angsten en zijn antwoorden

Carla, zijn vrouw, is jonger dan hij. En dat voelt ze — zeker nu Ben ouder is dan haar eigen moeder ooit werd. Dat brengt onvermijdelijk zorgen met zich mee. Zorgen die Cramer begrijpt én erkent.

Daarom praten ze er open over. Niet zwaarmoedig, maar eerlijk en liefdevol. Ze delen hun angsten, hun wensen, hun vragen. Het gesprek over het einde is bij hen geen taboe, maar een teken van vertrouwen.

“Het zijn juist die gesprekken die rust brengen,” vertelt hij. “We lachen ook, hoor. Want hoe je het ook wendt of keert: het is een onderdeel van het leven.”


Nog lang niet klaar met het leven

Wie denkt dat Ben Cramer in zijn stoel zit te wachten op het einde, heeft het mis. Integendeel. Hij staat nog steeds op het podium en zingt met hart en ziel. Optredens geven hem energie en zorgen voor een gezonde geest. Zelfs zijn arts gaf aan dat blijven zingen zijn welzijn bevordert.

Alleen zijn stem wordt af en toe uitgedaagd door hooikoorts, een kwaal die veel zangers herkennen. Maar Cramer blijft optimistisch. “Zolang ik kan zingen, voel ik me levend,” zegt hij.

Zijn liefde voor muziek is onveranderd. Hij plant optredens, werkt aan repertoire en blijft in beweging — letterlijk én figuurlijk.


Liefde betekent ook loslaten kunnen

Het gesprek over het levenseinde voeren, en alles regelen voor na je d00d, vereist moed. Maar volgens Cramer is het ook een vorm van intens liefhebben. Het is vooruitdenken voor iemand anders. Niet uit angst, maar uit compassie.

“Ik wil Carla niet met lege handen achterlaten. Niet in praktische zin, maar ook niet emotioneel. Alles moet kloppen. Dat is mijn taak als partner.”

Die houding is niet alleen bewonderenswaardig, maar ook leerzaam. In een tijd waarin veel mensen het gesprek uitstellen of vermijden, is Cramers benadering verfrissend eerlijk.


Een voorbeeld voor velen

Ben Cramer hoopt dat zijn openheid anderen inspireert. Hij roept stellen op om op tijd het gesprek aan te gaan, om dingen op papier te zetten, om te denken aan elkaar. Want te vaak, zo zegt hij, wachten mensen tot het te laat is. En dan is er geen ruimte meer voor rust en reflectie.

Zijn boodschap is helder: liefde gaat verder dan het hier en nu. Het zit ook in het voorbereiden, in het zorgen voor degene die je achterlaat. En dat gesprek is, hoe confronterend soms ook, een geschenk.


Levenslust en afscheid in balans

Cramers aanpak toont dat je volop kunt leven én tegelijk voorbereid kunt zijn. Dat vooruitdenken niet gelijkstaat aan pessimisme, maar juist aan liefdevolle zorg. En dat je — hoe oud je ook bent — nog steeds iets kunt betekenen voor de mensen van wie je houdt.

In zijn huis, zijn muziek en zijn relaties bouwt hij aan nalatenschap. Geen monument van marmer, maar een erfenis van aandacht, zorg en verbondenheid.


Conclusie: afscheid als laatste liefdesdaad

Ben Cramer is nog lang niet klaar met het leven. Maar hij is wél klaar voor het moment waarop het leven eindigt. En daarin schuilt een enorme kracht. Hij laat zien dat d00d en liefde hand in hand kunnen gaan, dat afscheid nemen óók een vorm van zorgen is.

Zijn verhaal is er een van helderheid, van compassie en van verantwoordelijkheid. In een wereld die liever wegkijkt, kijkt hij recht vooruit. En dat maakt hem, ook buiten het podium, een inspirerend mens.


Wat vind jij van Ben Cramers aanpak? Zou jij het gesprek over het einde eerder durven aangaan met je partner? Deel je mening en praat mee op onze Facebookpagina.

Algemeen

Danny Froger in rouw om verlies in familie van ex: “Je was als een broer voor me”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Danny Froger heeft via sociale media op indrukwekkende wijze stilgestaan bij het onverwachte verlies van Boris van den Eijnde. Boris was de broer van Danny’s ex-partner Michelle van den Eijnde, met wie hij jarenlang een relatie had. Hoewel die relatie al geruime tijd geleden werd beëindigd, blijkt uit Danny’s openhartige woorden dat de band met Boris altijd bijzonder is gebleven. Zijn eerlijke en emotionele boodschap raakte veel mensen diep en werd breed gedeeld en besproken.

Het bericht dat Boris op 27 juni is weggevallen na een noodlottig ongeval, kwam bij velen hard binnen. Hij was pas 31 jaar oud en stond nog midden in het leven. Op Instagram plaatste Danny een emotioneel eerbetoon aan zijn vroegere vriend. “Vandaag maak jij je laatste reis. Een reis die veel te vroeg is gekomen. We gaan je allemaal missen, vriend!” schreef hij, vergezeld van enkele persoonlijke foto’s die hun hechte band weerspiegelen.

Hoewel Danny en Michelle in 2016 na een relatie van zes jaar uit elkaar gingen, bleef Boris een dierbaar figuur in Danny’s leven. In de jaren dat hij met Michelle samen was, groeide de band tussen hem en Boris uit tot een oprechte vriendschap, gebouwd op wederzijds respect, gezelligheid en vertrouwen. Die verbondenheid bleef, ook nadat de relatie met Michelle eindigde. De keuze van Danny om publiekelijk bij het verlies stil te staan, toont aan dat ware vriendschap tijd en afstand overstijgt.

Bij zijn bericht op sociale media plaatste Danny enkele foto’s die een inkijkje geven in hun vriendschap. De beelden tonen ontspannen, warme momenten samen: op vakanties, tijdens uitjes of simpelweg genietend van elkaars gezelschap. De combinatie van beeld en tekst vormde een krachtig eerbetoon. Geen grootse woorden, geen overdreven uitingen, maar pure oprechtheid en emotie. Precies dat raakte mensen.

De reacties op Danny’s bericht waren overweldigend. Volgers reageerden massaal met steunbetuigingen, hartjes en herinneringen aan Boris. Sommigen kenden Boris nog uit de tijd dat Danny en Michelle samen waren. Anderen herkenden zichzelf in de situatie: het verlies van een dierbare vriend, of het verdriet dat blijft, zelfs als relaties veranderen. “Wat een lieve jongen was het,” schreef iemand. “Sterkte, Danny.”

Wie was Boris van den Eijnde? Volgens mensen die hem goed kenden, was hij een betrokken, energieke en sociale jongeman. Hij was actief in het verenigingsleven en stond bekend om zijn vriendelijkheid en enthousiasme. Boris was lid van golfbaan Het Woold, waar ook met verslagenheid werd gereageerd op het nieuws. Op hun website stond een kort maar krachtig bericht: “Op donderdag 27 juni bereikte ons het verdrietige nieuws dat Boris is weggevallen na een noodlottig ongeval. Hij was lid van onze vereniging en een gewaardeerd gezicht op de baan. We herinneren hem als energiek, vrolijk en oprecht.”

De golfclub onderstreepte hoe groot de leegte is die Boris achterlaat. Op zaterdag 5 juli vond er een besloten afscheidsdienst plaats. Familie, vrienden en bekenden kwamen samen om stil te staan bij zijn leven, om herinneringen te delen en om elkaar tot steun te zijn. Een moment van verbondenheid in het verdriet.

Michelle van den Eijnde, de zus van Boris en ex-partner van Danny, heeft zelf nog geen publieke verklaring gedeeld over het verlies van haar broer. Op sociale media houdt ze zich op de achtergrond en kiest ze voor rust en reflectie. Mensen die haar kennen, omschrijven haar als sterk, loyaal en gevoelig. Voor haar moet dit verlies onvoorstelbaar zwaar zijn. In de reacties onder Danny’s bericht spreekt veel medeleven voor haar en haar familie. Danny’s warme woorden worden door velen gezien als een gebaar dat ook haar kan sterken in deze moeilijke tijd.

Danny Froger, zoon van volkszanger Rene Froger, is zelf bekend als artiest en zanger. Hoewel hij is opgegroeid in de publieke belangstelling, slaagt hij erin om zijn persoonlijke leven grotendeels buiten de spotlights te houden. Zijn uiting van verdriet rondom Boris toont een andere kant van hem: gevoelig, oprecht en menselijk. In eerdere interviews gaf Danny al aan dat hij veel waarde hecht aan familie, vriendschap en verbinding. Zijn woorden over Boris bevestigen dit. Het is duidelijk dat zijn bericht niet voortkomt uit sociale verplichting, maar uit een diep gevoeld gemis.

In de afgelopen jaren is er een verandering merkbaar in hoe bekende Nederlanders r0uw delen. Waar verdriet vroeger vooral in stilte werd beleefd, is er nu ruimte voor openheid en gedeeld verlies via sociale media. Danny’s bericht past in die trend. Het nodigt uit tot medeleven, tot herinneren, tot samen r0uwen, zelfs op afstand. Het maakt verdriet bespreekbaar en toont dat ook publieke figuren worstelen met verlies.

Wat het verlies extra schrijnend maakt, is de jonge leeftijd van Boris. Slechts 31 jaar. Het leven had nog alle kanten op kunnen gaan. Die plotsheid, dat gebrek aan voorbereiding, maakt het verdriet nog intenser. In Danny’s woorden klinkt dat mee: “Een reis die veel te vroeg is gekomen.” Het zijn zinnen die resoneren met iedereen die ooit iemand te vroeg heeft moeten missen.

Wat opvalt in de hele situatie is de waardigheid en warmte waarmee het verlies wordt omringd. Geen sensatie, geen opgeklopte verhalen, maar stille eerbied en respect. Zowel vanuit Danny, als vanuit de sportvereniging, als vanuit de mensen die reageren. Dat draagt bij aan een gevoel van verbondenheid: met Boris, met zijn familie, en met iedereen die hem kende.

Het moment herinnert ons aan iets fundamenteels: hoe belangrijk menselijke verbinding is. Hoe een vriendschap, zelfs na het einde van een relatie, stand kan houden. Hoe herinneringen waardevol blijven, hoe pijnlijk ook. De band tussen Danny en Boris bewijst dat sommige relaties de tand des tijds doorstaan.

In tijden van verlies worden we teruggeworpen op wat er werkelijk toe doet. Liefde, vriendschap, herinnering. En de moed om dat te delen. Danny Froger deed dat, oprecht en zonder opsmuk. Hij gaf een stem aan zijn verdriet, en bood daarmee ook anderen de ruimte om stil te staan bij wie zij verloren hebben.

De afscheidsdienst van Boris vond plaats in besloten kring, maar de impact van zijn leven reikt verder dan die ene dag. Mensen herinneren zich zijn energie, zijn vriendelijkheid, zijn aanwezigheid. In de woorden van Danny Froger klinkt die herinnering nog lang na: “We gaan je missen, vriend.”

Wat overblijft is dankbaarheid voor de momenten die er waren, voor de band die is geweest, en voor de sporen die iemand nalaat in het leven van een ander. Boris van den Eijnde zal gemist worden, maar nooit vergeten. Zoals Danny het zegt: sommige mensen leven voort in herinneringen, in vriendschap en in liefde. En dat is misschien wel het mooiste afscheid dat er is.

Lees verder