Algemeen
Bekende volkszangeres betrokken bij heftig incident: ´Glas kapotgeslagen op hoofd rivale´
Wat een feestelijke avond had moeten zijn, eindigde voor volkszangeres Senna Willems in een chaos. Tijdens het evenement ‘Geef Mij Maar Amsterdam’ bracht ze nog vrolijk haar bekende meezingers ten gehore. Maar niet lang daarna veranderde haar avond drastisch. In een café bij het levendige Leidseplein raakte ze volgens verschillende bronnen betrokken bij een gewelddadige ruzie.
Glazen kapotgeslagen: serieuze verwondingen
Het juicekanaal RealityFBI meldde dat Senna een glas kapotsloeg op het hoofd van een vrouw. Deze zou het slachtoffer zijn geweest van een heftige woordenwisseling die volledig uit de hand liep. De verwondingen bleken ernstig: de vrouw moest met zeven hechtingen worden behandeld. De politie bevestigde dat er inderdaad een incident heeft plaatsgevonden waarbij een vrouw gewond raakte.
Beelden circuleren op social media
De confrontatie bleef niet onopgemerkt. Er circuleren inmiddels video-opnames van het voorval op sociale media, waarin een bloederige afloop zichtbaar is. Het incident roept veel reacties op onder fans en volgers. Wat begon als een avond vol feest en nostalgie, eindigde voor Senna in een rel die nu landelijke aandacht trekt.
Senna reageert via Instagram
Senna zelf liet via haar Instagram weten dat zij aangifte heeft gedaan. “Er is gisteren een incident geweest in Amsterdam. Ik heb daar vandaag melding van gemaakt bij de politie en wacht het onderzoek geduldig af,” schreef ze. Daarmee bevestigt ze impliciet haar betrokkenheid, al houdt ze verdere details voorlopig voor zich.
Management zwijgt over details
Haar management kiest voorlopig voor terughoudendheid. In een korte verklaring laten zij weten: “Momenteel willen we niet meer melden dan dat Senna al gedaan heeft op haar profiel. Ze is erg van slag van alle commotie en is in contact met de politie.” Achter de schermen lijkt de onrust groot, maar naar buiten toe houdt men de lippen stijf op elkaar.
Politieonderzoek loopt
De politie heeft bevestigd dat er een geweldsincident is gemeld waarbij één vrouw gewond raakte. Of Senna officieel als verdachte wordt aangemerkt, is nog niet duidelijk. De gewonde vrouw overweegt op haar beurt om aangifte te doen. Daarmee is het juridische vervolg van deze zaak nog ongewis.
Van podium naar politieaangifte
Het contrast met het begin van de avond kon niet groter zijn. Tijdens ‘Geef Mij Maar Amsterdam’ trad Senna nog op in een feestelijke sfeer. AFAS Live werd voor de gelegenheid omgetoverd tot een Jordanese kroeg, compleet met drankjes en meezingers. Dat de avond voor de zangeres zelf zou eindigen in een nachtmerrie, kon toen niemand vermoeden.
Toekomst van Senna onder druk?
Met het politieonderzoek in volle gang en beelden die massaal gedeeld worden, staat Senna’s imago onder druk. Voorlopig wacht zij het onderzoek af. Of en hoe dit incident haar carrière zal beïnvloeden, is nog onduidelijk. Wat wel zeker is: deze avond zal ze niet snel vergeten.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.