-

Algemeen

Bejaarde man (82) steelt in supermarkt omdat hij niet rondkomt met AOW

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In een supermarkt in Rotterdam voltrok zich onlangs een schrijnende scène die velen aan het denken zet. Een 82-jarige man werd betrapt op winkeldiefstal. Niet vanwege inhaligheid of criminele motieven, maar simpelweg omdat hij niet meer rondkomt van zijn AOW-uitkering. Het incident is niet alleen ontroerend, maar ook confronterend: het legt bloot hoe kwetsbaar ouderen kunnen zijn in een samenleving die vaak te weinig oog heeft voor stille nood.

Een leven lang gewerkt, en toch tekort

De man, die we in dit verhaal Jan noemen, werkte zijn hele leven in de bouw. Zijn lichaam is inmiddels versleten, zijn spaargeld opgeslokt door medische kosten. Wat overblijft, is enkel de AOW. Daarmee moet hij rondkomen in een stad als Rotterdam, waar de levensstandaard hoger ligt dan gemiddeld. Dat lukt niet altijd. Jan moest kiezen tussen vaste lasten, medicijnen of eten — en maakte één keer de keuze om wat boodschappen onbetaald mee te nemen.

Niet uit onwil, maar uit nood

Toen Jan werd aangesproken door supermarktmedewerkers, bekende hij direct. Geen smoesjes, geen agressie. Alleen de pijnlijke waarheid: “Ik kan niet rondkomen van mijn AOW.” Zijn eerlijkheid raakte het personeel, dat ondanks hun verplichting tot melding, humaan handelde. Ook de politie toonde begrip en besloot Jan geen boete op te leggen. Wel kreeg hij een gesprek — en hopelijk ook hulp.

Een groter, groeiend probleem

Het geval van Jan staat niet op zichzelf. Steeds vaker raken hulpverleners ouderen tegen die op of onder de armoedegrens leven. De kosten voor huur, energie en zorg rijzen de pan uit, terwijl de AOW nauwelijks meegroeit. Voor alleenstaanden bedraagt die uitkering gemiddeld zo’n 1.300 euro per maand. In de praktijk is dat onvoldoende om fatsoenlijk van te leven. Veel ouderen schamen zich voor hun situatie en durven geen hulp te vragen. Daardoor blijven hun problemen vaak onzichtbaar.

Structurele tekortkomingen in het systeem

De situatie van Jan is een stille aanklacht tegen een systeem dat faalt in zijn zorgplicht. De solidariteit die ouderen in hun werkzame leven toonden, wordt niet altijd beantwoord met waardigheid op latere leeftijd. Het sociale vangnet blijkt voor velen niet toereikend. Dit roept de vraag op: hoe kan het dat mensen na een leven van bijdragen toch in zulke omstandigheden terechtkomen?

Wat moet er veranderen?

Er zijn verschillende oplossingen denkbaar. Zo zou de AOW verhoogd kunnen worden, of zou er automatische inkomensondersteuning moeten komen voor kwetsbare ouderen. Lokale overheden kunnen actiever zijn in het benaderen van senioren in financiële nood, bijvoorbeeld via voedselbanken of huisbezoeken. Ook vrijwilligersorganisaties, die vaak als eerste signalen opvangen, verdienen meer structurele steun en waardering.

Samen tegen stille ouderdomsarmoede

Meer dan ooit is er behoefte aan een bredere maatschappelijke discussie over ouderdom, armoede en waardigheid. Het gesprek moet open gevoerd worden, zonder oordeel, maar met empathie. Want niemand mag op hoge leeftijd nog worstelen met honger, kou of eenzaamheid — laat staan met schaamte.

Een waardige oude dag voor iedereen

Het verhaal van Jan is aangrijpend, maar niet hopeloos. Het is een krachtige oproep tot actie: aan beleidsmakers, aan gemeentes, en aan ons als samenleving. Ouderdom hoort gepaard te gaan met rust en respect, niet met onzekerheid en vernedering. Tijd voor beleid dat ouderdom eert in plaats van straft. Tijd voor menselijkheid — in elke kassa, elke straat en elk beleidstuk.

Algemeen

BREAKING: Rechters twijfelen plotseling in Borsato-zaak – De ontwikkeling waar heel Nederland stil van wordt

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Str*fzaak Marco Borsato bereikt cruciale fase: waarom 4 december allesbepalend wordt

Na jaren van geruchten, stiltes, juridische stappen en uitstel is de strafzaak tegen Marco Borsato eindelijk aangekomen bij een inhoudelijke behandeling. Wat ooit begon als een beperkt dossier, is inmiddels uitgegroeid tot een van de meest besproken rechtszaken in Nederland. Niet alleen vanwege de bekendheid van de betrokkenen, maar vooral door de complexiteit van de aantijgingen en de maatschappelijke impact ervan.

De aankomende datum — 4 december — is daardoor meer dan zomaar een moment in een juridisch proces. Het is het punt waarop de rechtbank beslist of het onderzoek afgerond kan worden, of dat er alsnog een nieuwe fase nodig is. Die onzekerheid wordt versterkt door de onverwachte toevoeging van honderden uren aan tapgesprekken, die pas vlak voor de laatste zittingsdagen aan het dossier zijn toegevoegd. Daardoor is de weg naar een uitspraak minder voorspelbaar dan velen eerder dachten.


Waar draait de zaak precies om?

De kernvraag blijft: kan de rechtbank op basis van het huidige dossier al tot een oordeel komen? Het 0penbaar Ministerie verdenkt Borsato van grensoverschrijdend gedrag tegenover een minderjarig meisje. De gebeurtenissen zouden hebben plaatsgevonden tussen september 2014 en januari 2015, toen het meisje vijftien jaar was.

Volgens het OM zou Borsato haar in deze periode meerdere keren hebben betast. Tijdens de zitting schetste de 0fficier van justitie een concreet beeld van wat er volgens het OM is gebeurd en kwam uit op een strafeis van vijf maanden gev*ngenisstraf. Eén onderdeel van de beschuldiging werd echter niet opgenomen, omdat de officier vond dat dat specifieke element niet voldoende hard gemaakt kon worden.

Dat laat zien hoe nauwkeurig dit soort zaken juridisch moeten worden opgebouwd. Ieder detail moet stevig onderbouwd worden om juridisch stand te kunnen houden.


Een dossier dat veel verder reikt dan alleen de feiten

De zaak gaat niet alleen over bewijsmateriaal. Volgens het OM is er ook sprake van enorme maatschappelijke druk.

  • De verdachte is al jaren onderwerp van publieke discussie.

  • De aangeefster wacht al lange tijd op duidelijkheid.

  • De media rapporteren voortdurend, waardoor het dossier veel zichtbaarder is dan een gemiddelde strafzaak.

Dat alles beïnvloedt de omstandigheden, maar niet het oordeel zelf: uiteindelijk kijkt de rechtbank uitsluitend naar bewijs, verklaringen, juridische definities en de betrouwbaarheid daarvan.

Ook de rechtbankvoorzitter erkende bij aanvang van de behandeling dat er een mogelijkheid was dat het onderzoek op 4 december zou worden afgesloten — een belangrijk signaal dat de rechters meenden dat het meeste materiaal al volledig was. Maar toen kwam de wending die de dynamiek volledig veranderde: ongeveer vijfhonderd uur aan nieuw tapmateriaal werd toegevoegd aan het dossier.


De late toevoeging van honderden uren tapgesprekken

Deze toevoeging is ongekend, vooral in de fase waarin de zaak zich bevindt. De advocaten van Borsato — Geert-Jan en Carry Knoops — gaven aan dat zij onmogelijk alles konden beluisteren voor de datum die was vastgesteld om het onderzoek te sluiten.

Het gaat om gesprekken waarin toon, woordkeuze en context belangrijk kunnen zijn. In zaken waarbij meerdere verklaringen elkaar bevestigen of juist tegenspreken, kan extra materiaal ineens doorslaggevend worden.

De verdediging vindt dat het nieuwe materiaal:

  • Mogelijk invloed heeft op de betrouwbaarheid van eerdere verklaringen

  • Inzicht kan geven in onderliggende relaties, emoties of gebeurtenissen

  • Een eerlijk proces vereist dat alles beluisterd en geanalyseerd wordt

Daarom vinden de advocaten het noodzakelijk dat de rechtbank daar rekening mee houdt.


Wat wil de verdediging precies?

De verdediging stelt geen vertraging om de vertraging. Hun verzoek is genuanceerd:

  • Sluit het onderzoek op 4 december, zoals gepland

  • Maar: als er géén vrijspraak komt, moet het dossier worden heropend zodat zij alsnog de tijd hebben om alle tapgesprekken te bestuderen

Deze optie bestaat binnen het Nederlandse strafrecht. Het komt niet vaak voor, maar het kan wanneer er nieuwe, omvangrijke of complexe informatie opduikt op een moment dat het dossier eigenlijk al bijna rond leek.

De rechtbankvoorzitter bevestigde dat deze werkwijze juridisch mogelijk is.


Welke opties heeft de rechtbank op 4 december?

Door deze late toevoeging zijn er drie mogelijke routes ontstaan:

1. Directe vrijspraak

Als de rechters vinden dat het bewijs onvoldoende is, kan een vrijspraak meteen volgen. Dat is dan het einde van deze fase van de procedure.

2. Dossier sluiten én heropenen voor aanvullend onderzoek

Als de rechters denken dat de tapgesprekken mogelijk relevant zijn, kan het onderzoek na 4 december tijdelijk worden gesloten, maar later opnieuw worden geopend. Dan volgt een extra ronde van analyse en verhoor.

3. Onderzoek sluiten en een datum voor uitspraak bepalen

Als de rechters menen dat het tapmateriaal geen wezenlijke invloed heeft op de beoordeling, kan de uitspraak sneller volgen. Maar ook dan wordt al snel een datum vastgezet, niet noodzakelijk dezelfde dag.

Welke route het wordt, hangt volledig af van de vraag of de vijfhonderd uur aan audio het oordeel kan beïnvloeden.


Waarom deze zaak zoveel maatschappelijke lading krijgt

Deze zaak raakt meerdere thema’s die de samenleving bezighouden:

  • De invloed van media op strafzaken

  • Het spanningsveld tussen privacy en publieke nieuwsgierigheid

  • De bescherming van betrokkenen in gevoelige dossiers

  • De vraag hoe lang een zaak mag duren voordat het recht zijn kracht verliest

Omdat de verdachte een publieke figuur is, is het vrijwel onmogelijk om het debat tot de rechtszaal te beperken. Online verschijnen dagelijks meningen, updates en analyses — soms gebaseerd op feiten, soms op vermoedens.

Voor de rechters maakt dat de taak niet makkelijker: het oordeel moet volledig losstaan van de publieke opinie.


Waarom 4 december zo’n sleutelmoment wordt

Alles draait nu om één vraag:

Is het dossier compleet genoeg om een eerlijk en volledig oordeel te geven?

Als het nieuwe tapmateriaal niet van invloed wordt geacht, ligt een uitspraak mogelijk binnen handbereik.
Als het wél van invloed kan zijn, moet zorgvuldigheid voorrang krijgen boven snelheid.

Voor de verdachte zou een uitspraak een einde kunnen betekenen aan een jarenlange periode van onzekerheid en maatschappelijke druk.
Voor de aangeefster betekent het duidelijkheid over een proces dat al lange tijd loopt.

Welke weg de rechtbank ook kiest: op 4 december volgt er een richtinggevend besluit. En dat maakt deze datum voor alle betrokkenen intens spannend.

Lees verder