Algemeen
Tragische doodsoorzaak Leo Beenhakker bekendgemaakt
De Nederlandse voetbalwereld is in rouw: Leo Beenhakker, een van de meest kleurrijke en invloedrijke trainers die ons land ooit heeft gekend, is op 82-jarige leeftijd 0verleden. De Rotterdammer, bijgenaamd ‘Don Leo’, was al enige tijd ziek. Zijn 0verlijden betekent het einde van een tijdperk waarin zijn stem klonk in kleedkamers van de grootste clubs ter wereld en zijn scherpe oog de loopbanen van talloze voetballers heeft gevormd.
Geen grootse speler, maar een legendarisch trainer
Hoewel Leo Beenhakker geen indrukwekkende carrière als profvoetballer had – hij schopte het nooit tot de top als speler – was het aan de zijlijn dat hij zijn ware roeping vond. Al op 23-jarige leeftijd begon hij als trainer bij SV Epe. Vier jaar later, in 1968, kreeg hij zijn eerste aanstelling in het betaalde voetbal bij SC Veendam. Daarna volgden SC Cambuur en Go Ahead Eagles. Zijn talent viel op, en het duurde niet lang voordat de topclubs hem in het vizier kregen.
Doorbraak bij Ajax en een omstreden moment met Cruijff
In 1979 werd Beenhakker hoofdtrainer van Ajax, waar hij in zijn eerste seizoen direct landskampioen werd. Zijn jaren in Amsterdam kenden hoogte- en dieptepunten, met als meest besproken moment de wedstrijd tegen FC Twente in november 1980. Ajax stond met 1-3 achter toen Johan Cruijff, toen technisch adviseur, vanuit de tribune naar de dug-out afdaalde en zich mengde in het coachen. Ajax draaide de wedstrijd om naar een 5-3 overwinning, en hoewel velen dachten dat Cruijff de boel had gered, beweerde Beenhakker later dat hij de adviezen van de legendarische nummer 14 had genegeerd.
De samenwerking tussen de twee grote voetbalgeesten bleek onhoudbaar, en amper vier maanden later nam Beenhakker ontslag. Niet veel later tekende hij bij Real Zaragoza in Spanje.
Real Madrid: Van Nederlander naar Don Leo
Na enkele succesvolle jaren in Zaragoza werd Beenhakker in 1986 aangesteld bij Real Madrid, een van de meest prestigieuze clubs ter wereld. Daar kreeg hij de bijnaam ‘Don Leo’ – een blijk van respect voor zijn aanpak, zijn flair en zijn vermogen om met topspelers te werken. Onder zijn leiding won Real Madrid drie opeenvolgende Spaanse landstitels en diverse andere prijzen. Hij leidde sterren als Emilio Butragueño, Hugo Sánchez en Michel en werd al snel een symbool van succes in het Bernabéu.
Terug naar Ajax en de confrontatie met de ‘Patatgeneratie’
In 1989 keerde Beenhakker terug naar Nederland en Ajax, waar hij de leiding kreeg over een nieuwe lichting jonge talenten. Hoewel deze groep – waaronder de broers De Boer, Marciano Vink en Bryan Roy – uiteindelijk grote successen zou boeken, was Beenhakker destijds kritisch. Hij noemde hen de ‘patatgeneratie’ vanwege hun vermeende gemakzucht en gebrek aan discipline. Toch wist hij ook in zijn tweede termijn in Amsterdam de landstitel te veroveren.
Bondscoach van Oranje: een beladen taak
Beenhakker diende het Nederlands elftal tweemaal als bondscoach. In 1985 nam hij de honneurs waar toen Rinus Michels vanwege gezondheidsproblemen tijdelijk moest afhaken. Hoewel hij een vliegende start kende met een 7-1 overwinning op Cyprus, wist Oranje zich niet te kwalificeren voor het WK van 1986 in Mexico.
In 1990 keerde hij terug als bondscoach, ditmaal net voor het WK in Italië. Thijs Libregts was ontslagen na onrust binnen de spelersgroep, die eigenlijk Johan Cruijff als bondscoach wilde. De KNVB koos echter voor Beenhakker. De voorbereiding verliep rommelig, mede doordat drie belangrijke spelers (Van Basten, Gullit, Rijkaard) later mochten aansluiten. Oranje kwam niet verder dan de achtste finales, waarin het werd uitgeschakeld door West-Duitsland. Beenhakkers aanpak werd door sommigen geprezen, door anderen bekritiseerd, maar dat hij het elftal in een lastige situatie onder zijn hoede durfde te nemen, siert hem.
Een wereldburger: Van Saoedi-Arabië tot Trinidad & Tobago
Beenhakker was niet alleen nationaal actief. Hij leidde het nationale team van Saoedi-Arabië, al werd hij nog voor het WK van 1994 ontslagen. Zijn grootste internationale prestatie leverde hij in 2006, toen hij Trinidad & Tobago naar het WK wist te loodsen. Het kleine eiland stond onder zijn leiding voor het eerst in de geschiedenis op een wereldkampioenschap voetbal. Met Mario Been aan zijn zijde als assistent, groeide zijn status als wereldtrainer verder.
Ook als bondscoach van Polen (2006-2009) boekte hij successen. Beenhakker leidde de Polen naar het EK 2008 – de eerste keer ooit dat het land zich daarvoor wist te kwalificeren.
Feyenoord, Sparta en zijn rol als technisch directeur
In eigen land had Beenhakker een sterke band met Feyenoord. Hij werkte er meerdere keren, zowel als trainer als technisch directeur. In 1999 werd hij met de Rotterdammers landskampioen en won hij de Johan Cruijff Schaal. In die rol haalde hij onder meer Pierre van Hooijdonk en Jon Dahl Tomasson naar de Kuip. Later, bij Ajax als technisch directeur, had hij een belangrijke hand in het aantrekken van een jonge Zlatan Ibrahimovic.
Zijn laatste rol in het betaald voetbal was als adviseur bij Sparta Rotterdam in 2017. Daarna trok Beenhakker zich terug uit de voetballerij en genoot hij van zijn pensioen in zijn appartement in Rotterdam.
Een kleurrijk karakter met een vlijmscherpe tong
Wat Beenhakker naast zijn palmares zo geliefd maakte, was zijn persoonlijkheid. Hij was uitgesproken, had gevoel voor humor en durfde te zeggen waar het op stond. Of het nu ging om de houding van jonge spelers, het beleid van clubs of zijn eigen prestaties, Don Leo sprak met overtuiging, passie en een tikje bravoure.
Zijn uitspraken waren vaak legendarisch. Over Ajax’ jonge spelers zei hij ooit: “Ze denken dat ze er al zijn, maar ze hebben nog nooit een bal buiten Nederland geraakt.” Tegelijkertijd was hij ook een mentor voor velen en een man die zijn hart volgde, of dat nu in Amsterdam, Madrid of Port of Spain was.
Een leven lang voetbal
In totaal besloeg Beenhakkers loopbaan als trainer en beleidsmaker maar liefst 44 jaar. Zijn invloed op het Nederlandse en internationale voetbal is onmiskenbaar. Hij liet zijn stempel achter bij talloze clubs, nationale teams en individuen. Zijn d00d betekent dan ook niet alleen het verlies van een grote naam, maar van een hele generatie waarin charisma en vakmanschap hand in hand gingen.
Rust zacht, Don Leo
Leo Beenhakker 0verleed op 82-jarige leeftijd. Hij laat een indrukwekkend erfgoed achter: prijzen, herinneringen, verhalen en bovenal inspiratie. De voetbalwereld verliest een meesterstrateeg, een pionier, een leider. Of het nu in een regenachtig Veendam was of onder de felle lichten van Bernabéu, Beenhakker bleef altijd zichzelf.
Rust zacht, Don Leo. Voetbal zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Victor Vlam over zaak Marco Borsato: “Hij heeft groot onrecht meegemaakt”
De strafzaak tegen Marco Borsato blijft Nederland bezighouden. Na jaren van stilte en speculatie stond de zanger vorige week eindelijk terecht. Op dinsdag en donderdag vond de zitting plaats in de rechtbank van Utrecht. De uitspraak wordt op 4 december verwacht — een datum waar niet alleen Borsato en zijn familie, maar ook het publiek met spanning naar uitkijken.
De zaak, die draait om beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag, heeft de afgelopen jaren diepe sporen nagelaten. Zowel voor de betrokkenen als voor de zanger zelf. Waar sommigen vinden dat Borsato zich moet verantwoorden, zijn er ook velen die geloven dat hij onterecht is aangeklaagd.
Een van die stemmen is die van Victor Vlam, mediakenner en voormalig jurist, die zich in zijn podcast openlijk uitsprak over het proces.
“Ik ben van mening dat Marco groot onrecht is aangedaan,” zegt hij. “Deze zaak had nooit zover mogen komen.”
“Dit had nooit voor de rechter hoeven komen”
Victor Vlam volgde de rechtszaak op de voet. Aanvankelijk probeerde hij neutraal te blijven, maar wat hij hoorde tijdens de zittingen deed hem van mening veranderen.
“Ik vond in eerste instantie dat we het aan de rechter moesten overlaten,” legt hij uit. “Maar na wat er tijdens de zaak naar voren kwam, ben ik echt van mening dat hij vrijgesproken moet worden. Dit had geseponeerd moeten worden.”
Volgens Vlam is het bewijs waarop de zaak rust, te dun en te complex om een veroordeling te rechtvaardigen. “Er blijven te veel tegenstrijdigheden over. En als de twijfel zo groot is, hoort iemand niet veroordeeld te worden.”
Hij benadrukt dat zijn conclusie gebaseerd is op wat openbaar werd in de rechtszaal, niet op geruchten of mediafragmenten. “Wat ik zag en hoorde, gaf me het gevoel dat dit proces niet eerlijk is geweest tegenover hem.”
“De gevolgen zijn enorm geweest”
Of Marco Borsato nu wel of niet wordt vrijgesproken, volgens Vlam heeft de zaak hem al onherstelbaar geraakt.
“De consequenties voor Marco zijn gigantisch,” zegt hij in zijn podcast. “Zijn leven staat al vier jaar stil. Hij kan niet optreden, zijn naam is beschadigd, zijn imago is gebroken.”
Hij verwijst naar berekeningen van RTL Z, die eerder schatten dat de zanger ruim negen miljoen euro is misgelopen aan inkomsten en juridische kosten. “Dat is een financiële klap die bijna niemand kan bevatten. Maar nog zwaarder is de emotionele schade. Je ziet dat hij zich volledig heeft teruggetrokken.”
Vlam benadrukt dat ongeacht de uitspraak, de reputatieschade blijvend is. “Zelfs bij een vrijspraak blijft er altijd iets hangen. Dat is het tragische van zulke publieke rechtszaken.”
De kern van de zaak
Hoewel de inhoud van het proces gevoelig ligt, gaat Vlam in zijn podcast voorzichtig in op wat hij ziet als de kern van de zaak: de vraag wie er werkelijk slacht0ffer is geworden van wat er is gebeurd.
“Eigenlijk draait het om één cruciale vraag,” zegt hij. “Is de jonge vrouw slacht0ffer van Marco Borsato, of is zij slacht0ffer van een complexe gezinssituatie waarin anderen hun eigen belangen lieten meespelen?”
Volgens hem speelde de moeder van het meisje, Nathalie, een belangrijke rol in het geheel. Zij werkte jarenlang nauw samen met Borsato als zijn persoonlijke assistent.
“Haar hele werk- en sociale leven speelde zich af binnen de wereld van Marco Borsato,” zegt Vlam. “Toen duidelijk werd dat haar rol bij hem zou eindigen, veranderde er veel. En precies op dat moment kwamen de beschuldigingen naar buiten.”
“De timing was opvallend”
Wat Vlam vooral opvalt, is het moment waarop de beschuldigingen werden geuit.
“Uitgerekend tijdens het gesprek waarin haar ontslag werd besproken, kwamen deze aantijgingen naar voren,” vertelt hij. “Dat maakt het bijzonder lastig om te beoordelen wat de ware drijfveren waren.”
Hij benadrukt dat dit niet betekent dat de beschuldigingen per definitie onwaar zijn, maar dat de omstandigheden de zaak complex maken. “Als iets jaren geleden is gebeurd, en je brengt het pas naar buiten op het moment dat je zelf onder druk staat, dan werpt dat vragen op. En die vragen verdienen zorgvuldig onderzoek.”
Een gezin met ongebruikelijke grenzen
Vlam verwijst in zijn analyse ook naar de dynamiek binnen het gezin van de betrokken familie, zoals die tijdens de rechtszaak ter sprake kwam.
“Er zijn duidelijke signalen dat het gezin waarin dit speelde, zijn eigen, heel losse omgangsvormen had,” zegt hij. “Dat maakt het moeilijk om achteraf vast te stellen waar grenzen precies lagen.”
Volgens hem erkende Marco tijdens de zaak dat hij achteraf gezien niet altijd gepast handelde in zijn omgang met de familie. “Hij zei dat sommige berichten of grapjes niet verstandig waren. Daar heeft hij spijt van. Maar dat is iets heel anders dan strafbaar gedrag.”
Vlam noemt dat onderscheid essentieel. “Je kunt iets sociaal ongepast vinden, zonder dat het juridisch over de schreef gaat.”
“De moeder ging verder dan hij”
In zijn analyse stelt Vlam dat ook het gedrag van de moeder vragen oproept. Tijdens de zitting werden berichten en beelden besproken die volgens hem “duiden op een zeer vrije communicatiestijl” binnen het gezin.
“Er zijn voorbeelden genoemd van berichten die zij stuurde naar Marco, waarin ze zelf veel verder ging dan hij,” zegt hij. “Dat laat zien dat de context veel ingewikkelder is dan men denkt.”
Volgens Vlam heeft Marco zich binnen die context niet buitensporig gedragen, hoe ongelukkig sommige keuzes ook waren. “Hij heeft meegedaan aan iets wat in dat gezin als normaal gold. Dat maakt het niet goed, maar het maakt het wel anders.”
Een zaak die Nederland verdeelt
De publieke opinie over de zaak blijft verdeeld. Een deel van de Nederlanders vindt dat Borsato zich moet verantwoorden en dat de rechter zijn oordeel moet vellen, terwijl een ander deel gelooft dat hij slacht0ffer is van verkeerde aannames en media-aandacht.
“Dat mensen verdeeld zijn, is logisch,” zegt Vlam. “Het is een complexe zaak zonder zwart-wit antwoord. Maar ik denk dat we ons moeten afvragen wat er overblijft van iemand als hij jarenlang publiekelijk wordt beschuldigd en nog geen uitspraak heeft gehad.”
Hij pleit voor meer terughoudendheid in publieke veroordelingen. “In Nederland geldt dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is. Laten we dat principe niet vergeten.”
Vooruitkijken naar 4 december
Op 4 december zal de rechter uitspraak doen in de zaak. Wat de uitkomst ook zal zijn, de impact ervan zal groot blijven. Voor Marco Borsato betekent het mogelijk een kans op eerherstel — of een nieuwe periode van onzekerheid.
Victor Vlam hoopt dat de uitspraak helderheid brengt. “Voor iedereen. Ook voor de betrokken families. Want dit heeft te lang geduurd.”
Hij besluit met een oproep tot mededogen:
“We leven in een tijd waarin mensen snel oordelen. Maar achter elk verhaal schuilt een mens, met fouten, emoties en verdriet. Wat er ook gebeurt, laten we niet vergeten dat gerechtigheid niet alleen draait om straf, maar ook om begrip.”
💬 Wat denk jij? Vind jij dat Marco Borsato onrecht is aangedaan, of geloof je dat het goed is dat de rechter dit grondig heeft onderzocht? Deel je mening op onze Facebookpagina.