Algemeen
Schok in televisieland: RTL trekt stekker uit Eigen Huis & Tuin na 32 jaar – ja, we zijn er alle drie echt van slag van!
Na meer dan drie decennia trouwe dienst op de Nederlandse televisie komt er in mei een einde aan het iconische programma Eigen Huis & Tuin: Lekker Leven. Deze beslissing heeft niet alleen de trouwe kijkers geschokt, maar ook de huidige presentatoren Hugo Kennis en Froukje de Both zijn diep geraakt. Het duo noemt het einde “heel jammer” en benadrukt hun verdriet over het stopzetten van het programma.
Waarom stopt Eigen Huis & Tuin?
RTL heeft aangegeven dat de beslissing voortkomt uit een strategische heroriëntatie. De zender wil investeren in nieuwe programma’s en formats, waardoor er geen ruimte meer is voor de huidige versie van Eigen Huis & Tuin. Ondanks de stabiele kijkcijfers en een betrokken publiek heeft RTL gekozen voor vernieuwing binnen hun programmering. Dit betekent dat het programma, dat sinds 1990 op de buis is, binnenkort zijn allerlaatste uitzending beleeft. nu.nl
Een woordvoerder van RTL verklaarde: “Het afgelopen jaar was Eigen Huis & Tuin: Lekker Leven voor veel interieur-, klus-, tuin- en kookliefhebbers een vast middagritueel. Ondanks stabiele kijkcijfers en een betrokken publiek willen we investeren in programma’s op belangrijke tijdstippen en programma’s op Videoland.” nu.nl
Teleurstelling bij Hugo Kennis en Froukje de Both
De presentatoren Hugo Kennis en Froukje de Both hebben hun teleurstelling uitgesproken over het stopzetten van het programma. Ze hadden gehoopt nog langer door te gaan met het inspireren van kijkers op het gebied van wonen, tuinieren en lifestyle.
“We vinden het ontzettend jammer. Dit programma is een begrip geworden in Nederland, en we hebben met zoveel plezier gewerkt aan alle mooie afleveringen. Het voelt verdrietig om afscheid te nemen, maar we zijn trots op wat we hebben neergezet,” aldus Kennis.
De Both vult aan: “Het was een feest om samen met een geweldig team dit programma te maken. We hopen dat de kijkers tot het einde blijven genieten van de afleveringen die nog komen.”
Een iconisch programma
Eigen Huis & Tuin begon in 1990 en groeide uit tot een van de langstlopende klus- en tuinprogramma’s van Nederland. Oorspronkelijk richtte het zich vooral op verbouwen en tuinieren, met deskundigen die praktische adviezen gaven aan de kijkers. Door de jaren heen onderging het programma meerdere veranderingen, maar de kern bleef hetzelfde: inspiratie bieden voor huis en tuin.
De recente versie, Eigen Huis & Tuin: Lekker Leven, introduceerde een bredere lifestyle-aanpak. Naast klussen en tuinieren kwamen ook koken, interieurstyling en duurzaamheid uitgebreid aan bod. Dit maakte het programma toegankelijker voor een breder publiek en sloot aan bij moderne woontrends.
Hoe populair was het programma nog?
Hoewel het programma nog steeds een trouwe schare kijkers had, was de populariteit niet meer wat het ooit was. In de hoogtijdagen trok het programma wekelijks honderdduizenden kijkers, maar in recente jaren waren de kijkcijfers gedaald. RTL lijkt met dit besluit in te spelen op de veranderende mediaconsumptie en wil ruimte maken voor nieuwe formats die beter aansluiten bij de hedendaagse kijker.
Toch blijft het een gewaagde beslissing, aangezien Eigen Huis & Tuin nog steeds een iconische naam is in Nederland en een herkenbaar merk vormt binnen het RTL-portfolio.
Wat betekent dit voor de fans?
Voor de fans betekent dit het einde van een vertrouwde bron van wooninspiratie op televisie. Veel kijkers deelden hun teleurstelling op social media en laten weten dat ze het programma gaan missen. Vooral de combinatie van praktische tips, creatieve ideeën en de persoonlijke touch van de presentatoren werd gewaardeerd.
Een veelgestelde vraag onder fans is: komt er nog een vervangend woonprogramma? Hoewel RTL nog geen concrete aankondigingen heeft gedaan over opvolging, is het niet ondenkbaar dat een nieuw format in de toekomst zal verschijnen. Voorlopig moeten kijkers echter afscheid nemen van een geliefde klassieker.
Wat nu voor Hugo Kennis en Froukje de Both?
Voor de presentatoren betekent het stoppen van Eigen Huis & Tuin: Lekker Leven dat ze op zoek moeten naar nieuwe projecten. Beiden hebben al een rijke carrière in de media en het is aannemelijk dat we hen snel weer terugzien op televisie.
Hugo Kennis is niet alleen een ervaren presentator, maar ook een talentvolle kok. Zijn toekomst zou zomaar in de culinaire hoek kunnen liggen, gezien zijn eerdere successen in kookprogramma’s en zijn passie voor gastronomie. Froukje de Both heeft al een lange staat van dienst in de media en presenteerde in het verleden diverse lifestyle- en entertainmentprogramma’s. Het is dan ook goed mogelijk dat ze een rol krijgt in een nieuw woon- of lifestyleprogramma bij RTL of een andere zender.
Een laatste kans om te genieten
Hoewel het einde nadert, is Eigen Huis & Tuin: Lekker Leven voorlopig nog te zien tot en met mei. Dit betekent dat fans nog een paar maanden kunnen genieten van de laatste afleveringen. Kennis en De Both moedigen kijkers aan om tot de laatste aflevering te blijven kijken en de show een passend afscheid te geven.
“Laten we er samen een mooie afsluiting van maken. We hopen dat iedereen nog volop inspiratie opdoet uit de afleveringen die eraan komen!” aldus de presentatoren.
Conclusie: een stukje televisiegeschiedenis komt tot een einde
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.