Algemeen
Paul de Leeuw krijgt ernstige bedreigingen: ´Heb heel hekwerk rond mijn huis laten bouwen´
Presentator Paul de Leeuw is bekend geworden door zijn scherpe uitspraken en humor op televisie. In de Prime Video-serie Open Casa van Robbert Rodenburg onthult hij nu een bijzonder heftig moment uit zijn carrière: 34 jaar geleden ontving hij een kogelbrief, een dreigbrief met een kogel erbij. Dit was geen gewone negatieve reactie op zijn werk, maar een ernstige dreiging die zijn leven tijdelijk in gevaar bracht.
De dreigbrief en de gevolgen voor Paul de Leeuw
Paul de Leeuw was vroeger beroemd om zijn ongezouten meningen, die niet altijd in goede aarde vielen bij het publiek. In de tijd dat hij nog veelvuldig op televisie te zien was, kwam hij regelmatig in de schijnwerpers door zijn uitgesproken standpunten, die soms als kwetsend of grof werden ervaren.
Dit leidde, zoals de presentator nu vertelt, niet alleen tot kritiek, maar ook tot dreigementen. In de aflevering van Open Casa onthult hij dat hij op een gegeven moment een kogelbrief ontving. De boodschap was duidelijk en angstaanjagend: “Hoe lang het ook duurt, het gaat een keer gebeuren.”
De brief, die werd begeleid door een echte kogel, zorgde ervoor dat de presentator maandenlang in angst leefde. De politie beschouwde de bedreiging als professioneel en dit maakte de situatie des te ernstiger. Paul de Leeuw besloot daarop maatregelen te nemen om zichzelf te beschermen, inclusief het plaatsen van een hek rondom zijn huis. Dit hekwerk moest hij zelf betalen, wat een financiële en emotionele belasting met zich meebracht. Daarnaast voelde hij zich elke keer als hij in het theater stond, bang en onzeker. Het effect van de dreigbrief was groot, maar gelukkig kan hij er, 34 jaar later, met een lach op terugkijken. “Hij is wel heel traag,” zegt Paul lachend.
De impact van Paul de Leeuw’s uitspraken
In de documentaire reflecteert Paul ook op de tijd waarin hij zulke uitspraken deed. Hij erkent dat de tijden veranderd zijn en dat zijn opmerkingen toen misschien minder doordacht waren dan hij had gewild. “Wat het probleem was in die tijd: ik flapte het eruit,” zegt hij. Achteraf had hij wel eens spijt van sommige van zijn uitspraken, maar tegelijkertijd begrijpt hij waarom mensen boos werden. “Je kan zeggen: het was een andere tijd. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor een aantal mensen pijnlijk is overgekomen,” geeft Paul aan.
Het is duidelijk dat de maatschappij sinds de tijd van de kogelbrief is veranderd. Wat destijds als humor of ongezouten mening werd gepresenteerd, wordt nu vaak als ongepast of zelfs schadelijk gezien.
De manier waarop mensen reageren op publieke figuren is veranderd, en Paul de Leeuw lijkt dat te erkennen. Ondanks zijn bescheidenheid over zijn verleden, heeft hij altijd zijn eigen pad gevolgd en nooit bang geweest om zijn mening te uiten, hoe polariserend deze ook was. De serie Open Casa biedt hem nu de gelegenheid om die tijd te reflecteren en er openlijk over te praten.
Beveiliging en de angst van de presentator
De ernst van de dreiging werd niet alleen onderkend door Paul de Leeuw, maar ook door de politie. De kogelbrief werd beschouwd als een professioneel dreigement, wat het gevoel van angst bij Paul vergrootte. Het was duidelijk dat de situatie niet licht werd opgevat, waardoor Paul gedwongen werd om persoonlijke maatregelen te nemen voor zijn veiligheid. Dit betekende dat hij zich gedwongen voelde om extra beveiliging in te schakelen en zijn woning te voorzien van een hekwerk. Hoewel de situatie toen heel ernstig was, kijkt hij er nu met een zekere humor op terug.
Veranderingen in de publieke opinie
De periode van dreigbrieven en bedreigingen ligt nu ver achter Paul de Leeuw. Toch heeft het hem ongetwijfeld veranderd. De tijdsgeest is veranderd, en hoewel zijn uitspraken toen voor veel mensen als normaal werden gezien, zou dit vandaag de dag niet meer gepast zijn.
De publieke opinie is in de loop der jaren steeds gevoeliger geworden voor de impact van woorden en uitspraken. Wat ooit als humor werd gepresenteerd, wordt nu sneller als kwetsend ervaren. Voor Paul de Leeuw is het duidelijk dat hij begrijpt waarom sommige van zijn uitspraken toen mensen in hun hart raakten. Het was een andere tijd, maar het heeft hem ongetwijfeld gevormd tot de man die hij nu is.
Met deze terugblik in Open Casa biedt Paul een kijkje in de turbulente jaren van zijn carrière en de impact die zijn uitspraken hadden op zijn leven. Gelukkig kan hij nu lachen om de dreiging die zijn leven toen overhoop haalde, maar het blijft een herinnering aan hoe ver de maatschappij is gekomen in de manier waarop we met meningen en vrijheid van spreken omgaan.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.