Algemeen
Nieuwe eigenaar van Porsche Tom Waes bedrogen? ‘Tom wist alles, maar verzweeg het!’
Nieuwe eigenaar van Porsche Tom Waes mag er niet mee rijden: ‘Enkel Tom wist het, maar die heeft ons niets gezegd’
Unieke Porsche 911 geveild in Hasselt
In Hasselt werd afgelopen week het wrak van de donkergroene Porsche 911 Carrera 3.0 uit 1977 van Tom Waes geveild. Dit specifieke model is uiterst zeldzaam; wereldwijd werden er slechts 2.500 exemplaren van geproduceerd. De veiling trok dan ook veel media-aandacht en verschillende geïnteresseerde kopers. Uiteindelijk ging de Porsche onder de hamer voor een bedrag van 42.920 euro, inclusief veilingkosten.
Wat echter niet vooraf duidelijk was, is dat de wagen als ‘perte totale’ werd verklaard. Dit betekende dat de nieuwe eigenaar wel onderdelen mocht recupereren, maar de auto nooit meer de weg op zou mogen. Voor de koper kwam dit echter niet als een complete verrassing, maar het veilinghuis was op zijn zachtst gezegd verbijsterd.
De verborgen valkuil van de veiling
De veiling van het wrak leek in eerste instantie een normale procedure, maar al snel bleek dat er een addertje onder het gras zat. Enkele auto-experts sloegen alarm en namen contact op met de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM). Zij ontdekten dat de Porsche officieel als technisch totaalverlies was verklaard. Dit betekende dat het voertuig niet zomaar doorverkocht had mogen worden zonder eerst naar een erkend depollutiecentrum te gaan.
Jan Verheyen, woordvoerder van OVAM, verduidelijkte de situatie: “Wanneer een auto als ‘perte totale’ wordt bestempeld, moet deze naar een erkend centrum om gevaarlijke afvalstoffen te verwijderen. Daarna kan de wagen weliswaar gerestaureerd worden, maar mag hij nooit meer als ingeschreven voertuig de baan op. Het chassisnummer moet zelfs vernietigd worden.”
Deze informatie werd echter pas op het laatste moment aan het veilinghuis doorgegeven.
‘Op z’n Belgisch geregeld’
Veilingmeester Peter Reekmans en veilinghuis AuctionPort waren niet op de hoogte van de beperking en hoorden het nieuws pas kort voor het einde van de veiling. “Blijkbaar hadden demonteurs via het serienummer achterhaald dat de Porsche als ‘technisch totaal verlies’ stond geregistreerd,” zegt Gilles Delcroix, mede-eigenaar van AuctionPort.
Volgens Delcroix was niemand op de hoogte van deze status, behalve één persoon: “Wij wisten het niet, de Nederlandse verkoper wist het niet, maar Tom Waes wel. Hij heeft ons niets gezegd.”
OVAM informeerde het veilinghuis slechts één dag voor het aflopen van de veiling. “We kregen ’s avonds een e-mail, de volgende ochtend een aangetekende brief en pas later op de dag konden we bij OVAM de juiste verantwoordelijke aan de lijn krijgen,” vervolgt Delcroix. “Het verliep op z’n Belgisch, zullen we maar zeggen.” (lacht)
De koper wist waar hij aan begon
Ondanks de verwarring en last-minute communicatie vanuit OVAM, ging de verkoop gewoon door. De nieuwe eigenaar, een anonieme Belgische koper, betaalde bijna 43.000 euro voor de zeldzame Porsche.
Delcroix benadrukt dat de koper op tijd op de hoogte was gebracht van de situatie. “Nog voordat de veiling afliep, wisten hij en een andere kandidaat dat de auto niet meer de weg op mocht.” Hierdoor lijkt het onwaarschijnlijk dat de koper de auto wilde restaureren om ermee te rijden.
“De kans dat de nieuwe eigenaar de wagen zou willen opmaken, was sowieso al klein,” legt Delcroix uit. “Dat zou een fortuin kosten en uiteindelijk zou hij er toch niet mee mogen rijden. Dat was dus ook niet zijn plan.”
In plaats daarvan zal de koper de auto laten transporteren naar een locatie om na te gaan welke onderdelen nog bruikbaar zijn. De rest van het voertuig is rijp voor de sloop.
Strikte regelgeving voor transport en verwerking
De strikte regelgeving rondom het transport van de auto maakt de situatie nog ingewikkelder. Aangezien de Porsche als ‘perte totale’ werd bestempeld, mag deze alleen door een erkend OVAM-transporteur worden opgehaald. De auto kan niet zomaar op een standaard trailer worden vervoerd.
“We hebben een gespecialiseerde transporteur gevonden die de Porsche naar de door de koper gekozen locatie zal brengen,” aldus Delcroix. “Gelukkig is dat niet zoveel duurder dan normaal transport, maar de trailer moet wel over een speciale lekbak beschikken.”
Hoewel dit een extra complicatie met zich meebrengt, lijkt het grootste probleem inmiddels opgelost. “Alles wat er uit kon lekken, is er eigenlijk al op de autostrade uitgelopen,” voegt Delcroix met een knipoog toe.
Wat betekent dit voor de toekomst van de Porsche?
De nieuwe eigenaar heeft de Porsche tot zijn beschikking, maar zijn mogelijkheden blijven beperkt. Hij mag wel onderdelen verwijderen en verkopen, maar zelf sleutelen aan de auto is niet toegestaan.
Nadat de bruikbare onderdelen zijn verwijderd, zal het chassis definitief worden vernietigd. Dit betekent het definitieve einde voor deze iconische Porsche, al zullen enkele onderdelen wellicht een tweede leven krijgen in andere klassieke wagens.
Een dure en unieke aankoop
De uiteindelijke verkoopprijs van 42.920 euro laat zien hoe gewild dit specifieke model is, zelfs als het niet meer de weg op mag. Voor verzamelaars en autoliefhebbers blijft een zeldzame Porsche 911 Carrera 3.0 een waardevol object, zelfs in wrakstaat.
Deskundigen merken echter op dat kopers in de toekomst extra voorzichtig moeten zijn bij het aanschaffen van voertuigen die via veilingen worden aangeboden. Zonder de juiste informatie kan een aankoop namelijk tegenvallen, zoals in dit geval.
Wat wist Tom Waes?
Een van de meest opvallende aspecten van deze zaak is dat Tom Waes als enige van de betrokkenen wist dat de auto als ‘technisch totaal verlies’ was geregistreerd. Waarom hij dit niet heeft gedeeld met het veilinghuis of de bieders, blijft onduidelijk.
Hoewel het juridisch gezien waarschijnlijk niet verplicht was om deze informatie te delen, heeft het tot frustratie geleid bij AuctionPort. “Als we dit eerder hadden geweten, hadden we de veiling anders aangepakt,” zegt Delcroix.
Conclusie: een unieke auto met een ongebruikelijk lot
De verkoop van de Porsche van Tom Waes laat zien hoe complex veilingen van beschadigde voertuigen kunnen zijn. Terwijl de koper wist waar hij aan begon, had het veilinghuis liever meer transparantie gehad.
Met een prijskaartje van bijna 43.000 euro is dit een van de duurste Porsches ooit verkocht die niet meer de weg op mag. De koper zal wellicht enkele zeldzame onderdelen kunnen redden, maar het iconische voertuig zelf zal nooit meer in zijn volle glorie hersteld worden.
Of Tom Waes ooit nog toelichting zal geven over wat hij wist, blijft de vraag. Eén ding is zeker: deze veiling zal nog lang besproken worden in de wereld van autoliefhebbers.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.