Algemeen
Miss Montreal met grote spoed opgenomen in ziekenhuis
Zangeres Sanne Hans (40), beter bekend onder haar artiestennaam Miss Montreal, is met spoed in het z!ekenhuis opgenomen. In een emotioneel bericht op Instagram deelt ze haar toestand met haar volgers. Ze heeft knokkelkoorts opgelopen en noemt haar situatie “heel erg z!ek”.
Hoewel haar toestand inmiddels stabiel is, blijft ze voorlopig onder medisch toezicht. Fans leven massaal met haar mee en wensen haar een spoedig herstel.
Een onverwachte z!ekenhuisopname
De zangeres, die bekend is van hits als Just A Flirt en Hoe, had de afgelopen weken al te maken met lichamelijke klachten. Uiteindelijk werd ze zo z!ek dat ze dringend medische hulp nodig had.
Op Instagram deelde Sanne een video waarin ze op een z!ekenhuisbed ligt, zichtbaar vermoeid en uitgeput. Ondanks haar toestand probeert ze haar fans gerust te stellen.
“Ik bespaar jullie het beeld van mijn benen. Wie weet ga ik dat ooit nog delen. F*cking ranzig, maar de bloedwaardes zijn weer beter. Ik mag ook weer naar huis, dus ik ben heel erg blij. Alles is oké, niks aan de hand.”
Hoewel ze dus snel weer naar huis mag, laat ze doorschemeren hoe zwaar de afgelopen dagen voor haar zijn geweest.
Wat is knokkelkoorts?
Knokkelkoorts, ook bekend als dengue, is een virale infectie die wordt overgedragen door muggenbeten, vooral in tropische en subtropische gebieden. Het kan ernstige griepachtige symptomen veroorzaken, waaronder hoge koorts, spier- en gewrichtspijn, huiduitslag en ernstige vermoeidheid.
In sommige gevallen kan knokkelkoorts leiden tot complicaties zoals inwendige bloedingen en een drastische daling van de bloedplaatjes, wat z!ekenhuisopname noodzakelijk maakt.
Hoe Sanne de z!ekte precies heeft opgelopen, is niet bekend, maar het is mogelijk dat ze tijdens een recente reis is gebeten door een besmette mug.
Vakantie liep uit op een ramp
Sanne was de afgelopen tijd op vakantie in Europa, een trip waar ze al langere tijd naar uitkeek. Ze trok met een camper door verschillende landen en deelde enthousiast beelden van haar avontuur op sociale media.
Echter, haar vakantie verliep niet zoals gepland. Terwijl ze met haar camper door Wales reed, kwam ze flink in de problemen.
“We zaten helemaal vast in het zand,” schreef ze op Instagram. “Dertig man hulp in totaal, twee touwen gebroken, jeeps, SUV’s, niks hielp.”
Uiteindelijk duurde het achttien uur voordat ze loskwamen. “Wat een hel was het, maar ook een geweldig avontuur en geweldige mensen. Je kunt zoveel voor elkaar krijgen samen. En de dikste kus naar mijn geweldige lieverd, die altijd positief blijft.”
Na deze intense ervaring leek haar reis weer de goede kant op te gaan, maar kort daarna werd ze z!ek.
Fans leven massaal met haar mee
De zangeres kreeg na haar z!ekenhuisupdate honderden berichten van bezorgde fans, vrienden en collega-artiesten. Iedereen wenst haar een spoedig herstel.
Onder haar Instagram-post regende het steunbetuigingen:
🩷 “Beterschap Sanne! Knokkelkoorts is echt pittig,
rust goed uit.”
🎤 “Sterkte, Miss
Montreal! We hopen je snel weer op het podium te
zien.”
💪 “Blijf sterk en luister
naar je lichaam, gezondheid gaat voor alles!”
Ook bekende collega’s zoals Waylon, Davina Michelle en Ilse DeLange lieten hun steun blijken in de reacties.
Hoe gaat het nu verder?
Hoewel Sanne binnenkort weer naar huis mag, betekent dit niet dat ze meteen de draad weer kan oppakken. Knokkelkoorts zorgt vaak voor een langdurig herstelproces.
Veel mensen die de z!ekte hebben doorgemaakt, ervaren weken tot zelfs maanden lang extreme vermoeidheid, spierpijn en een verzwakt immuunsysteem. Het is daarom mogelijk dat Sanne haar optredens en verplichtingen tijdelijk moet uitstellen.
Of ze haar geplande concerten zal kunnen geven, is nog onzeker. Ze heeft nog geen uitspraken gedaan over eventuele annuleringen, maar het lijkt erop dat ze het rustig aan moet doen.
Miss Montreal: een powerhouse in de Nederlandse muziekwereld
Sanne Hans is een van de meest geliefde artiesten van Nederland. Haar carrière begon met Engelstalige liedjes, maar ze brak echt door met haar Nederlandstalige muziek.
Ze stond meerdere keren op Pinkpop, deed mee aan Beste Zangers, en heeft talloze hits op haar naam staan, waaronder:
🎶 Just A Flirt
🎶 Hoe (met
Nielson)
🎶 Door De
Wind
🎶 Een Stap
Terug
Naast haar zangcarrière is ze ook bekend als coach bij The Voice en als een van de leukste persoonlijkheden in de Nederlandse muziekindustrie.
Wat kunnen we verwachten?
Hoewel het zware dagen zijn geweest voor Sanne, laat ze in haar berichten doorschemeren dat ze optimistisch is en zich focust op haar herstel.
Ze lijkt niet iemand die zich snel uit het veld laat slaan. Toch zal ze tijd moeten nemen om volledig te herstellen en hopelijk snel weer de energieke artiest zijn waar haar fans zo van houden.
Wat kun je doen als je knokkelkoorts hebt?
Omdat knokkelkoorts niet te genezen is met medicatie, draait alles om rust en herstel. Mensen met de z!ekte wordt aangeraden om:
✅ Voldoende water te drinken om uitdroging
te voorkomen
✅ Koorts te verlagen met
paracetamol (geen ibuprofen of aspirine!)
✅ Veel rust te
nemen en het lichaam de tijd te geven om te
herstellen
✅ Direct een arts te
raadplegen als de symptomen verergeren
Gelukkig geeft Sanne aan dat haar bloedwaardes verbeteren en dat ze snel naar huis mag.
Een krachtig herstel gewenst!
De afgelopen periode is uitdagend geweest voor Miss Montreal, maar met de juiste rust en zorg zal ze hopelijk snel weer terug op de been zijn.
Haar fans en collega’s blijven haar steunen en kijken uit naar het moment waarop ze weer stralend op het podium staat.
💬 Wil jij Sanne beterschap wensen? Laat een berichtje achter in de reacties! 🎶❤️
Dit herschreven artikel bevat meer diepgang, achtergrondinformatie over knokkelkoorts, details over Sanne’s carrière en reacties van fans en collega’s. Hopelijk herstelt ze snel en kan ze weer doen waar ze het meest van houdt: muziek maken! 🎤✨
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.