Algemeen
Kopen Zonder Kijken-stel zet woning al na een dag in de verkoop
Kopen Zonder Kijken: Waarom sommige deelnemers hun droomwoning alweer verkopen
Het populaire televisieprogramma Kopen Zonder Kijken is weer van start gegaan en miljoenen Nederlanders stemden opnieuw af om te genieten van de inmiddels vertrouwde formule. Toch hangt er dit seizoen een waas van melancholie over het programma, want het is de laatste keer dat Martijn Krabbé als presentator te zien is. De reden hiervoor is helaas bij de meeste kijkers inmiddels bekend: de gezondheid van Krabbé laat het niet langer toe om op locatie aanwezig te zijn.
Maar naast het afscheid van een geliefde presentator, speelt er nog iets opvallends rondom het programma. Deelnemers die via het KZK-team aan hun zogenoemde ‘droomwoning’ kwamen, blijken die woningen soms verrassend snel weer van de hand te doen. Wat is hier aan de hand?
Moeilijk om nog geschikte woningen te vinden
Al in 2023 werd duidelijk dat de makers van Kopen Zonder Kijken steeds meer moeite hadden om geschikte kandidaten én geschikte huizen te vinden. De Nederlandse woningmarkt is immers nog altijd oververhit. De huizenprijzen zijn torenhoog, het aanbod is schaars en de eisen van deelnemers zijn soms lastig te combineren met het beschikbare budget.
Dat zorgt ervoor dat het werk van het team – met bouwdeskundige Bob Sikkes en makelaar Alex van Keulen – een steeds grotere uitdaging wordt. Toch slagen ze er keer op keer in om kandidaten een woning te bieden die vaak als ‘beter dan verwacht’ wordt ervaren.
Toch weer verhuizen?
Je zou denken dat als je via Kopen Zonder Kijken je perfecte woning hebt gevonden, je daar jaren of zelfs decennia met plezier blijft wonen. Toch blijkt dat lang niet voor iedereen het geval te zijn. Sommige deelnemers zetten hun nieuwe huis alweer snel te koop.
Veronica Superguide dook in de data op Funda en vond meerdere voorbeelden van voormalige deelnemers die hun woning alweer van de hand doen – en soms op zéér korte termijn. In een aantal gevallen blijkt er een duidelijke reden te zijn, maar andere verkopen roepen vooral verbazing op.
Alex en Pien – een bliksemverkoop met winst
Alex en Pien kregen via Kopen Zonder Kijken een prachtige woning in Nijmegen. Bij de onthulling waren ze door het dolle heen en het leek alsof ze hun droomhuis hadden gevonden. Toch duurde het niet lang voordat er een ‘Te Koop’-bord in de tuin verscheen.
Binnen zes maanden stond de woning op Funda. De reden? Gezinsuitbreiding. Alex en Pien gaven aan dat ze hun gezin gingen uitbreiden en het huis, hoe mooi ook, voor hen niet meer praktisch was. Maar de financiële uitkomst was niet slecht: ze kochten het huis voor 335.000 euro en verkochten het uiteindelijk voor ruim 500.000 euro. Een winst van meer dan 150.000 euro in minder dan een jaar.
Diana en Jeffrey – verkocht na één dag
Waar Alex en Pien nog enkele maanden bleven wonen, deden Diana en Jeffrey daar nog een flinke schep bovenop. Zij besloten hun woning zelfs al na één dag weer in de verkoop te zetten. Een unicum in de geschiedenis van Kopen Zonder Kijken.
Het stel was direct na de onthulling al niet erg enthousiast. Hun nieuwe huis bood slechts 10 vierkante meter extra ruimte ten opzichte van hun oude woning. Bovendien vonden ze het interieur somber en donker. Ze gaven het huis zelfs de bijnaam ‘de grafsteen’ – een duidelijke verwijzing naar hoe ze zich er voelden.
Diana en Jeffrey besloten al snel dat dit geen plek was waar ze gelukkig zouden worden. Inmiddels zijn ze verhuisd naar Nieuw-Vennep, waar ze nu wél in een woning wonen die volledig naar hun smaak is.
Joeke en Fernant – drie jaar later toch de verkoop
Joeke en Fernant maakten juist wél jarenlang gebruik van hun KZK-woning. Pas na drie jaar besloten ze de woning op Funda te plaatsen. De reden is niet helemaal bekend, maar waarschijnlijk was het een combinatie van persoonlijke groei, veranderde woonwensen en wellicht ook financiële mogelijkheden.
Ze vroegen 550.000 euro voor hun huis, een bedrag dat flink boven het gemiddelde ligt en mogelijk ook aangeeft dat er waarde is toegevoegd sinds de verbouwing door het KZK-team. Het huis is inmiddels verkocht, al is niet bekend wat het exacte verkoopbedrag is.
De keerzijde van televisiehuizen
Hoewel Kopen Zonder Kijken vaak gepresenteerd wordt als de ultieme oplossing voor woningzoekenden, laat deze trend ook een andere kant van het verhaal zien. Wonen gaat verder dan alleen een mooi huis. Persoonlijke omstandigheden veranderen, smaak kan evolueren, en soms voelt een woning gewoon niet als ’thuis’ – hoe goed het plaatje ook lijkt.
Daarnaast is het leven na de camera natuurlijk heel anders dan wat er op televisie wordt getoond. Kandidaten ervaren druk, stress, en soms wordt de werkelijkheid iets rooskleuriger voorgesteld dan het uiteindelijk blijkt te zijn. De invloed van familie, vrienden of veranderende werk- of gezinsomstandigheden kunnen allemaal bijdragen aan de beslissing om toch weer te verhuizen.
Speculatie of behoefte?
De snelle verkoop van een ‘televisiewoning’ roept ook ethische vragen op. Gebruiken sommige deelnemers het programma misschien om hun woning op te waarderen en daarna met winst te verkopen? Of is dit vooral toeval en worden de woningen oprecht met goede bedoelingen gekocht?
Experts in de vastgoedsector zeggen dat het lastig te meten is. In de meeste gevallen lijkt het te gaan om persoonlijke omstandigheden, maar dat neemt niet weg dat het tv-programma onbedoeld kan worden ingezet als middel om woningen aantrekkelijker te maken voor verkoop.
Een programma dat meer doet dan huizen zoeken
Wat vaststaat, is dat Kopen Zonder Kijken voor veel mensen meer is dan alleen een zoektocht naar een woning. Het gaat over vertrouwen, het loslaten van controle, en het overdragen van een van de belangrijkste keuzes in je leven aan een team van experts. Soms pakt dat perfect uit, en soms blijkt achteraf dat het toch niet helemaal is wat men had gehoopt.
Voor Martijn Krabbé, Bob Sikkes en Alex van Keulen is het telkens weer een uitdaging om niet alleen een huis te vinden, maar vooral een thuis te creëren. En hoewel het soms pijnlijk is om te zien dat mensen toch vertrekken, blijft de kern van het programma overeind: mensen helpen aan een kans die ze anders misschien nooit hadden gekregen.
Een afscheid én een erfenis
Nu het laatste seizoen met Martijn Krabbé als presentator is begonnen, kijken veel mensen met gemengde gevoelens. Enerzijds is er het plezier van een nieuw seizoen, anderzijds het verdriet om zijn onvermijdelijke afscheid. Martijn heeft zich jarenlang met hart en ziel ingezet voor het programma en was voor velen hét gezicht van Kopen Zonder Kijken.
Zijn vertrek markeert het einde van een tijdperk. Toch blijft zijn stem nog wel hoorbaar in de voice-overs van toekomstige seizoenen, die met meerdere bekende gezichten als gastpresentatoren worden voortgezet.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie
Kopen Zonder Kijken blijft een van de meest geliefde woonprogramma’s op de Nederlandse televisie, juist omdat het niet alleen over huizen gaat, maar over mensen. En mensen veranderen, net als hun omstandigheden. Dat sommige deelnemers hun woning uiteindelijk weer verkopen, is geen bewijs van mislukking – het is simpelweg het leven zoals het is.
Wat blijft, is de inspiratie die het programma biedt: vertrouwen durven geven, dromen najagen en geloven dat er altijd een plek is waar jij je écht thuis kunt voelen – zelfs als die plek uiteindelijk een tussenstation blijkt te zijn.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.