Algemeen
Groot verdriet aan het begin van Miljoenenjacht: ”Dit komt hard binnen”
Indrukwekkend moment bij Miljoenenjacht: terminale winnaar schenkt prijs weg
Zondagavond staat voor veel Nederlanders gelijk aan Miljoenenjacht, het populaire spelprogramma waarin deelnemers kans maken op gigantische geldprijzen. Maar deze keer werd de uitzending niet alleen gevuld met spanning en vreugde, maar ook met een ontroerend en hartverscheurend moment.
Al direct in het begin van de show gebeurde er iets wat kijkers en presentatrice Linda de Mol diep raakte. Wat normaal een feestelijke uitreiking zou moeten zijn, werd overschaduwd door verdrietig nieuws dat insloeg als een bom.
Een droomprijs voor Arie, maar een bittere realiteit
Het moment dat de loting plaatsvond, leek niets bijzonders. Een gelukkige winnaar uit het publiek kreeg een prachtige prijs: een volledig verzorgde reis naar Costa Rica, inclusief 2.500 euro zakgeld. Een geweldige prijs, zou je denken.
Maar toen Linda de Mol de gelukkige winnaar, een man genaamd Arie, vroeg of hij ooit in Costa Rica was geweest, kwam er een onverwachte en schokkende wending.
“Nee, en ik zal er ook nooit komen,” antwoordde Arie kalm.
Linda, zichtbaar verbaasd, vroeg waarom niet. Waarop Arie antwoordde:
“Ik ben terminaal, dus ik zal de prijs moeten weggeven.”
Een adembenemende stilte in de studio
Wat normaal gesproken een moment van blijdschap en euforie zou zijn, veranderde op slag in een intense, emotionele stilte. De impact van Arie’s woorden was direct voelbaar in de studio.
Linda de Mol, die altijd een vlotte babbel heeft en moeiteloos de show presenteert, was zichtbaar aangedaan. Na een korte pauze antwoordde ze met een brok in haar keel:
“Dit hakt er even in…”
De emoties in de studio waren duidelijk merkbaar. Het publiek, dat normaal gesproken uitbundig reageert, viel stil. De realisatie dat niet iedereen zomaar kan genieten van een gewonnen reis, zorgde voor een zwaarmoedige sfeer.
Kijkers massaal ontroerd: ‘Kan Arie niet iets anders krijgen?’
Niet alleen in de studio, maar ook op social media barstte de discussie los. Kijkers reageerden massaal op het hartverscheurende moment.
Mensen vroegen zich af of de prijs op een andere manier aan Arie kon worden gegeven. “Kan hij niet iets winnen waar hij nog van kan genieten?”, luidde een van de vele reacties op X (voorheen Twitter) en Facebook.
Veel mensen leefden mee en uitten hun respect voor Arie, die ondanks zijn situatie zijn prijs onbaatzuchtig wilde weggeven. Sommigen kwamen zelfs met initiatieven om ervoor te zorgen dat hij iets kon krijgen waar hij echt iets aan had.
Petitie om prijs om te zetten in een laatste wens
De betrokkenheid van het publiek was zo groot dat sommigen voorstelden om een petitie op te zetten. Het idee was simpel: SBS 6 moest de prijs omzetten naar iets waar Arie wél van kon genieten.
Een kijker schreef:
“Iemand die terminaal is, heeft geen behoefte aan een reis die hij nooit zal maken. Maar hij verdient wel iets speciaals. Een herinnering voor zijn familie, of iets om zijn laatste weken dragelijker te maken.”
Het hartverwarmende initiatief werd breed gedeeld op sociale media. Mensen wilden laten zien dat Nederland begaan is met medemensen in moeilijke situaties.
Dan win je een prijs bij #miljoenenjacht en dan heb je er niks aan omdat je terminaal bent😪🙏 pic.twitter.com/Yzb6cZ48HY
— Bella🏁 (@Bella79361979) March 16, 2025
Terminaal. Zo! Arie zet even de show stil. 😔 #miljoenenjacht
— Darth Phoenix 🐰🍀🐣 (@PatrickDeRaaff) March 16, 2025
SBS 6 neemt een besluit: een uitzonderlijke regeling voor Arie
De oproep van kijkers bleef niet onopgemerkt. Achter de schermen werd er druk overleg gepleegd over hoe men Arie op een passende manier kon helpen.
Na de uitzending kwam Linda de Mol met een belangrijke update:
“We hebben overlegd en SBS 6 zal een uitzondering maken. In plaats van de reis krijgt Arie het bedrag dat de reis waard is, plus het zakgeld.”
Dit nieuws werd met luid applaus ontvangen. Arie had inmiddels laten weten dat hij het geld wilde doneren aan een goed doel.
“Wat een topper,” schreef iemand op Facebook.
Arie’s ongelooflijke gebaar: doneren in plaats van zelf houden
Ondanks zijn eigen moeilijke situatie koos Arie ervoor om het gewonnen geld niet voor zichzelf te houden. Hij gaf aan dat hij het volledige bedrag zou schenken aan een goed doel.
Zijn keuze werd met diepe bewondering ontvangen. Veel mensen lieten weten dat ze ontroerd waren door zijn vrijgevigheid en kracht.
“Dit is pas een voorbeeld van onbaatzuchtigheid. Wat een mooi mens,” schreef een kijker op social media.
De impact van dit bijzondere moment
Het moment met Arie was veel meer dan zomaar een gebeurtenis in een televisieprogramma. Het was een emotionele herinnering aan wat echt belangrijk is in het leven.
Terwijl Miljoenenjacht normaal draait om spanning en geldprijzen, werd deze aflevering iets heel anders: een les in menselijkheid, empathie en het belang van geven in plaats van nemen.
Kijkers voelden zich verbonden met Arie en zijn moedige beslissing. Zijn daad zorgde ervoor dat mensen even stilstonden bij hun eigen leven en bij wat echt telt.
Het verschil dat televisie kan maken
Miljoenenjacht staat bekend als een luchtig spelprogramma, maar dit incident liet zien hoe televisie mensen kan raken op een diepere, menselijke manier.
Het laat zien dat er, zelfs in een wereld waarin geld en prijzen centraal lijken te staan, altijd ruimte is voor medeleven en gedeeld verdriet.
Dankzij de betrokkenheid van kijkers en de beslissing van SBS 6 om de prijs om te zetten, werd een mooi gebaar gemaakt naar iemand die het écht verdiende.
Wat kunnen we hiervan leren?
Dit moment uit Miljoenenjacht herinnert ons eraan om:
- Dankbaar te zijn voor wat we hebben, want gezondheid is niet vanzelfsprekend.
- Meer empathie te tonen voor mensen die het moeilijk hebben.
- Goed te doen zonder iets terug te verwachten, net zoals Arie deed.
Zijn onbaatzuchtige daad inspireerde duizenden mensen en liet zien dat kleine gebaren groot verschil maken.
Een uitzending die de geschiedenis ingaat
De uitzending van deze zondagavond zal de geschiedenis van Miljoenenjacht ingaan als een van de meest aangrijpende ooit. Wat begon als een spelshow, veranderde in een ontroerend moment van menselijkheid en verbondenheid.
Arie’s verhaal, zijn kalmte en zijn onzelfzuchtige beslissing om zijn gewonnen prijs weg te geven, hebben Nederland geraakt.
Jouw mening telt!
Wat vond jij van dit moment bij Miljoenenjacht? Vond jij ook dat Arie’s prijs omgezet moest worden? Laat het weten in de reacties en deel dit bericht om dit bijzondere verhaal onder de aandacht te brengen!
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.