Algemeen
Anne is de leukste vrachtwagenchauffeur van ons land: ”Ik wil gewoon uren maken”
Anne Wiendels: de stoerste vrachtwagenchauffeur van Nederland
Vrachtwagenchauffeur zijn is voor velen een jongensdroom. Maar voor Anne Wiendels is het werkelijkheid – én een levensstijl. De jonge Groningse bewijst dagelijks dat dit beroep niet alleen voor stoere mannen is weggelegd. Met haar tomeloze enthousiasme, vakmanschap en liefde voor het vak weet ze niet alleen ladingen van A naar B te brengen, maar ook menig vooroordeel te ontkrachten. In een openhartig interview vertelt Anne over haar weg naar succes in een wereld die nog steeds grotendeels door mannen wordt gedomineerd.
Van droom tot werkelijkheid
Voor Anne begon de liefde voor vrachtwagens al op jonge leeftijd. Als klein meisje mocht ze een keer mee met haar vader en opa, die beiden in de transportsector werkten. Die ervaring maakte diepe indruk. “Ik mocht toen de vrachtwagen wassen. Dat vond ik echt fantastisch. Vanaf dat moment wist ik: dit wil ik ook,” vertelt Anne met een grote glimlach.
Die jeugdige fascinatie groeide al snel uit tot een serieuze ambitie. Terwijl veel leeftijdsgenoten droomden van carrières als influencer, marketeer of verpleegkundige, zette Anne alles op alles om haar vrachtwagenrijbewijs te halen. En met succes. Inmiddels is ze fulltime actief in de transportwereld en geniet ze van elke rit die ze maakt.
Geen baan van negen tot vijf
Vrachtwagenchauffeur zijn is geen beroep voor mensen die op zoek zijn naar regelmaat of gemak. Anne werkt gemiddeld twaalf uur per dag en maakt wekelijks meerdere ritten van tien uur achter het stuur. Maar voor haar is het geen straf. “Ik hou van de vrijheid op de weg. Het buiten zijn, het gevoel van controle over zo’n grote machine, en de verantwoordelijkheid die erbij hoort – het past allemaal bij me,” legt ze uit.
Hoewel het fysiek en mentaal veeleisend is, ervaart ze haar werk niet als zwaar. “Je moet wel stevig in je schoenen staan en doorzettingsvermogen hebben. Maar als je van het vak houdt, voelt het als een avontuur. Elke dag is anders.”
Vooroordelen? Laat maar komen
Anne is zich er terdege van bewust dat ze in een mannenwereld opereert. Toch laat ze zich daar allerminst door tegenhouden. “Soms zie je wel eens een verbaasde blik als ik uitstap. Dan denken ze: ‘Een vrouw achter het stuur van zo’n bakbeest?’ Maar zodra ze zien hoe ik rijd, is het respect er meteen,” vertelt ze nuchter.
Ze krijgt weleens opmerkingen, maar laat zich daardoor niet uit het veld slaan. “Ik hoor weleens iets als ‘Dat wordt niks met zo’n vrouw achter het stuur.’ Maar als ik vervolgens soepel inparkeer of een moeilijke route zonder moeite rijd, is de toon meestal ineens anders.”
Volgens Anne is het belangrijk om zelfverzekerd te zijn en te blijven presteren. “Als je je werk goed doet, verdien je respect. Punt.”
Liefde voor het vak
Wat Anne zo aantrekt in het vak, is de combinatie van vrijheid, techniek en verantwoordelijkheid. “Je hebt veel zelfstandigheid, je bent veel onderweg, je komt op plekken waar je anders nooit zou komen. En het is ook gewoon gaaf om zo’n groot voertuig te mogen besturen.”
Ze benadrukt dat het vak veel meer inhoudt dan alleen maar ‘een beetje sturen’. “Je moet je lading goed kennen, weten hoe je moet laden en lossen, omgaan met onverwachte situaties op de weg. Het is echt een vak waar je trots op kunt zijn.”
Die trots deelt ze ook met haar volgers op sociale media. Regelmatig plaatst ze foto’s en video’s van haar werk, waarbij ze een kijkje achter de schermen geeft. Dat levert haar niet alleen een groeiende schare fans op, maar ook bewondering van collega’s in het vak.
Rolmodel voor een nieuwe generatie
Met haar zichtbaarheid op sociale media, haar nuchtere aanpak en haar indrukwekkende rijstijl is Anne uitgegroeid tot een rolmodel. Niet alleen voor vrouwen die twijfelen of ze wel passen in de transportwereld, maar ook voor jonge mensen in het algemeen die op zoek zijn naar een beroep waarin ze zich echt thuis kunnen voelen.
Ze krijgt regelmatig berichten van meisjes die geïnspireerd zijn door haar verhaal. “Ze zeggen dan: ‘Dankzij jou durf ik ook die stap te zetten.’ Dat vind ik geweldig om te horen. Want uiteindelijk gaat het erom dat je doet wat je leuk vindt, ongeacht wat anderen daarvan denken.”
Geen makkelijk pad, maar wel de moeite waard
Anne benadrukt dat het vak uitdagingen kent. Lange dagen, fysieke arbeid, files en soms ook eenzaamheid op de weg zijn zaken waar je mee moet kunnen omgaan. Maar de voldoening die het oplevert, maakt het voor haar allemaal de moeite waard.
“Je moet het echt willen. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar als je hart bij het vak ligt, dan is er geen beter beroep.”
Op weg naar de toekomst
Anne heeft geen spijt van haar keuzes en kijkt met vertrouwen naar de toekomst. Ze overweegt zelfs om op termijn haar eigen transportbedrijf te beginnen. “Ik wil blijven groeien. Misschien ooit mijn eigen vrachtwagen kopen, of andere vrouwen begeleiden die ook deze wereld in willen stappen.”
Met haar vastberadenheid en passie lijkt niets haar in de weg te staan. Ze bewijst dat je met inzet en liefde voor het vak alles kunt bereiken – zelfs in een wereld waar je niet meteen wordt verwacht.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie: Anne rijdt recht het hart van Nederland in
Anne Wiendels is veel meer dan een chauffeur. Ze is een pionier, een rolmodel en een ambassadeur voor vrouwen in de transportsector. Met haar passie, vakmanschap en positieve uitstraling laat ze zien dat vrachtwagen rijden niet alleen draait om spierballen, maar vooral om hart voor het vak.
Vooroordelen? Die laat ze moeiteloos achter zich in de achteruitkijkspiegel. Met haar blik op de horizon en haar handen stevig aan het stuur, is Anne klaar voor nog vele kilometers op de weg én in de harten van het Nederlandse publiek.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.