Algemeen
Urk!-ster Greetje nog nauwelijks herkenbaar: ´Meer dan 20 kilo afgevallen!´
Greetje Hakvoort, bekend van de serie Urk! en nu te zien in Echte Meisjes in de Jungle, heeft haar levensstijl compleet omgegooid. De voormalige tv-persoonlijkheid heeft besloten haar gezondheid voorop te stellen en is daardoor maar liefst tientallen kilo’s afgevallen. Wat voor velen als een grote stap lijkt, is voor Greetje een weloverwogen keuze om haar lichaam en geest weer in balans te brengen. Haar transformatie valt op in de media en inspireert anderen die op zoek zijn naar een gezondere levensstijl.
Sporten: een dagelijkse uitdaging
Ondanks haar indrukwekkende resultaten, onthult Greetje dat sporten nooit echt haar favoriet is geweest. In een interview met weekblad Party vertelt ze eerlijk: “Ik vind het elke dag verschrikkelijk om te doen.”
Voor haar is het een dagelijkse strijd, een verplichting die ze liever vermijdt. Toch heeft ze de moed gevonden om deze uitdaging elke dag aan te gaan, ondanks de terughoudendheid en het ongemak dat ze ervaart bij het sporten. Haar toewijding laat zien dat doorzettingsvermogen de sleutel is tot succes, ook als de activiteit op zich niet als plezierig wordt ervaren.
Een hekel aan sporten en toch volhouden
Greetje geeft aan dat haar vrienden vaak praten over dat ‘stofje’ dat vrijkomt bij het sporten, waardoor je je gelukkiger zou voelen. “Ik mis dat stofje denk ik,” bekent ze met een knipoog. Ondanks dat ze een hekel heeft aan het fysieke aspect, is ze vastbesloten om haar routine vol te houden.
Ze deelt dat ze in december even gestopt was met sporten, maar in januari weer met “lood in de schoenen” aan de slag is gegaan. Haar eerlijkheid over de dagelijkse worsteling maakt haar transformatie des te indrukwekkender.
Terug naar beweging: de herstart
In januari besloot Greetje dat het tijd was voor een herstart. Ze ging weer actief aan de slag, zowel met cardio als krachttraining. Cardio doet ze op de dijk, terwijl ze in de sportschool haar krachttraining uitvoert. Deze combinatie blijkt een belangrijke factor in haar succes. Ondanks de aanvankelijke tegenzin, heeft zij een routine ontwikkeld die haar helpt haar doelen te bereiken. Elke dag opnieuw zet ze door, zelfs als de motivatie soms ver te zoeken is.
22 kilo minder: Resultaten en voordelen
De inspanningen van Greetje werpen duidelijk hun vruchten af. Ze vertelt trots dat ze inmiddels 22 kilo is afgevallen. Niet alleen ziet ze er beter uit, maar haar lijf voelt sterker en gezonder aan. Ze ervaart meer energie in haar dagelijkse leven en merkt dat haar algehele gezondheid aanzienlijk is verbeterd. Het verlies van deze kilo’s heeft haar niet alleen fysiek, maar ook mentaal versterkt, waardoor ze nu met meer vertrouwen en levenslust haar dag begint.
Vroege ochtendtraining als sleutel tot succes
Voor Greetje is het plannen van haar trainingssessies in de vroege ochtend een absolute must. Vooral op dagen dat ze voor de kinderen zorgt, zorgt ze ervoor dat ze om zes uur ’s ochtends al sport. “Dan ben ik weer thuis als zij opstaan en kunnen we samen ontbijten tot ze naar school gaan,” vertelt ze. Deze ochtendroutine helpt haar om de rest van de dag bewuster om te gaan met haar keuzes, zowel op het gebied van beweging als voeding. Het stelt haar in staat om direct de toon van de dag te zetten.
Bewuste voedingskeuzes en gezonde levensstijl
Naast haar dagelijkse workouts, heeft Greetje ook haar voedingspatroon aangepast. Ze geeft aan dat haar ochtendtraining ervoor zorgt dat ze later op de dag extra alert is op wat ze eet. “Als ik ’s ochtends heb gesport, denk ik wel twee keer na als ik een frikandelletje voorbij zie komen. Dat sla ik dan over,” zegt ze. Haar bewuste keuzes leiden tot een gezondere levensstijl, waarbij ze haar lichaam voedt met de juiste voeding en zo haar resultaten versterkt.
Toekomstperspectief: doorzetten en inspireren
Greetje Hakvoort bewijst dat zelfs de grootste tegenzin overwonnen kan worden met vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Haar transformatie is niet alleen zichtbaar in de kilo’s die ze verloren is, maar ook in de energie en positieve levensstijl die ze nu uitstraalt. Haar verhaal inspireert anderen om hun eigen uitdagingen aan te gaan, zelfs als de weg moeilijk lijkt. Voor Greetje is dit pas het begin, en ze kijkt vol vertrouwen uit naar een toekomst waarin gezondheid, energie en levensvreugde centraal staan.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.