Algemeen
OML-Roy en zijn vrouw delen vreselijk nieuws 😔
Roy Oude Rikerink is bij velen bekend van het programma Over Mijn Lijk, waarin hij zijn strijd tegen een ongeneeslijke hersentumor deelt. Samen met zijn vrouw Annick en hun driejarige zoontje Scott probeert hij zoveel mogelijk van het leven te genieten. Nu hebben Roy en Annick een moeilijk, maar onvermijdelijk besluit genomen: ze hebben hun zoon verteld dat zijn vader niet meer beter zal worden.
Een ingrijpende diagnose
In 2018 werd er bij Roy een hersentumor ontdekt. Sindsdien heeft hij verschillende behandelingen ondergaan, maar de z!ekte blijft voortschrijden. Ondanks alle hoop en medische inspanningen is het duidelijk geworden dat genezing niet meer mogelijk is. Dit besef is niet alleen voor Roy en Annick zwaar, maar ook voor de mensen om hen heen. Tot voor kort probeerden ze Scott nog te beschermen tegen de harde realiteit, maar daar is nu verandering in gekomen.
De waarheid vertellen aan Scott
Op Instagram deelt Annick een emotioneel bericht over het moment waarop zij en Roy hun zoon hebben ingelicht. “De tijd was rijp. We hebben jou ons grote geheim verteld, iets wat we je heel lang hebben willen besparen, omdat je nog zo’n mooi, zorgeloos zieltje hebt.”
Het moment waarop Scott de waarheid hoorde, was aangrijpend, maar zijn reactie was puur en oprecht. “Zo wijs waren jouw vragen en zo fijn was het om dit stukje verdriet van ons allemaal met jou te delen. Dit was het moment dat je zindelijk werd; je was toe aan dit verhaal. Je hoort nu bij de grote jongens en vooral bij ons,” schrijft Annick.
Een openhartige en eerlijke benadering
Kinderen kunnen op een bijzondere manier omgaan met verdriet en moeilijke situaties. Ondanks zijn jonge leeftijd stelde Scott veel vragen en leek hij instinctief te begrijpen dat er iets belangrijks aan de hand was. Roy en Annick wilden geen geheimen voor hem bewaren en kozen ervoor om hem op een liefdevolle en eerlijke manier te vertellen wat er speelt.
Volgens deskundigen is het belangrijk om kinderen op een begrijpelijke manier te betrekken bij wat er gebeurt in het gezin. Dit helpt hen om beter om te gaan met moeilijke emoties en om het verlies op hun eigen manier te verwerken. Annick en Roy hopen dat Scott door deze openheid de komende tijd kan wennen aan de situatie en de kans krijgt om op zijn eigen manier afscheid te nemen.
Twijfels over het delen van dit moment
In haar Instagrambericht deelt Annick ook haar twijfels over het delen van dit persoonlijke moment met de buitenwereld. “Stiekem ben ik bang voor reacties of mensen het misschien te laat vinden dat we dit verteld hebben,” schrijft ze. Maar de hartverwarmende reacties van volgers laten zien dat er vooral begrip en steun is voor hun keuze.
Veel mensen prijzen het stel om hun moed en openheid. “Wat een liefdevolle manier om dit moeilijke nieuws met jullie zoon te delen,” reageert een volger. Een ander schrijft: “Jullie zijn zulke sterke mensen. Wat een mooi en eerlijk gesprek hebben jullie met Scott gevoerd.”
Leven in het nu
Ondanks de moeilijke realiteit probeert het gezin zoveel mogelijk mooie momenten samen door te brengen. Roy en Annick hebben altijd de nadruk gelegd op het vieren van het leven, in plaats van stil te staan bij wat verloren zal gaan. Dit is ook wat ze Scott willen meegeven: genieten van elke dag en samen herinneringen maken die voor altijd gekoesterd kunnen worden.
Roy blijft strijdbaar en vastberaden om zoveel mogelijk tijd met zijn gezin door te brengen. In eerdere interviews gaf hij aan dat hij zich niet wil laten definiëren door zijn z!ekte. “Ik ben niet mijn tumor. Ik ben Roy, een vader, een echtgenoot en iemand die geniet van het leven,” zei hij eens.
Steun uit alle hoeken
De reacties op social media laten zien hoeveel mensen met hen meeleven. Niet alleen vrienden en familie, maar ook onbekenden uit het hele land sturen berichten van steun en troost. Dit laat zien hoe groot de impact is van hun verhaal en hoe belangrijk het is om open te blijven over moeilijke onderwerpen zoals z!ekte en afscheid nemen.
Ook mensen die zelf te maken hebben gehad met verlies of ernstige z!ekte laten weten dat ze zich herkennen in het verhaal van Roy en Annick. “Jullie laten zien hoe krachtig liefde is, zelfs in de moeilijkste momenten. Ik wens jullie alle sterkte toe,” schrijft iemand.
De weg vooruit
Voor Roy, Annick en Scott blijft de toekomst onzeker, maar hun liefde voor elkaar staat centraal. Het gesprek met hun zoon was een moeilijk maar noodzakelijk moment in hun reis. Nu ze deze stap hebben gezet, kunnen ze als gezin verder bouwen aan kostbare herinneringen en Scott op een liefdevolle manier begeleiden in wat nog komen gaat.
Annick en Roy tonen met hun verhaal de kracht van eerlijkheid en liefde binnen een gezin. Het verlies dat eraan komt is hartverscheurend, maar de manier waarop ze ermee omgaan, is inspirerend en toont de ware kracht van familie.
Namens velen sturen we onze steun en respect naar Roy, Annick en Scott. Mocht je jouw steun willen betuigen, laat dan een bericht achter om hen een hart onder de riem te steken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.