Algemeen
Kijkers Winter Vol Liefde geloven hun ogen niet: ”Dit kan niet waar zijn”
Het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde blijkt een schot in de roos. Tijdens de eerste aflevering zaten kijkers massaal voor de buis om de nieuwe deelnemers te volgen. Maar na twee afleveringen is er al één persoon die alle aandacht naar zich toetrekt: moeder Monique. Haar bemoeizuchtige gedrag blijft niet onopgemerkt en zorgt voor flink wat reacties op social media.
Monique bepaalt alles
Gisteren maakten kijkers kennis met Mike, een 33-jarige inwoner van het Oostenrijkse Seefeld. Hij woont nog steeds bij zijn moeder Monique, en dat is geen gewone situatie.
Monique is namelijk niet zomaar een ouder, maar iemand die duidelijk laat merken dat zij alles bepaalt. Volgens haar krijgt een toekomstige schoondochter “een totaalpakket,” want wie Mike wil, moet ook Monique accepteren.
Deze bemoeizucht zorgt voor opgetrokken wenkbrauwen bij de kijkers. Tijdens de eerste aflevering was al duidelijk dat Monique graag de regie in handen houdt, maar vanavond ging ze nog een stap verder. Terwijl Mike en Denise eindelijk een moment samen hadden, besloot Monique dat het tijd was om in te grijpen.
Een onverwachte onderbreking
Mike en Denise waren bezig om elkaar beter te leren kennen. Het leek erop dat er eindelijk een goede sfeer ontstond tussen de twee. Maar voordat er echt sprake kon zijn van romantiek, verscheen Monique om de boel te verstoren.
Zonder enige aankondiging kwam ze hun date onderbreken met de mededeling dat het tijd was voor een Chocomelletje. Dit alles vond plaats op een soort ijsberenvel, alsof het onderdeel was van een zorgvuldig gepland scenario.
Mike leek zichtbaar geïrriteerd door de actie van zijn moeder. In een interview achteraf liet hij weten dat hij dit niet prettig vond: “Toen kwam mijn moeder er ineens aan en die verstoorde dat eigenlijk een beetje.” Denise hield zich op dat moment stil, maar haar lichaamstaal sprak boekdelen.
Social media ontploft
De acties van Monique zorgden voor flink wat ophef bij de kijkers. Op social media stroomden de reacties binnen. Veel mensen vinden Monique’s gedrag onacceptabel en vragen zich af waarom Mike haar niet gewoon terechtwijst.
Een kijker schrijft: “Zeg er dan wat van jongen!! Je bent 33, geen 13!” Een ander reageert met: “Als Mike ooit een relatie wil, moet hij eerst leren om los te komen van zijn moeder. Dit is gewoon ongezond.”
Ook zijn er mensen die vinden dat Monique vooral op zoek is naar een schoondochter die haar goedkeuring kan wegdragen, in plaats van iemand die écht bij Mike past. “Monique zoekt een vriendin voor zichzelf, niet voor haar zoon,” aldus een boze kijker.
Mike’s positie
Hoewel veel kritiek op Monique wordt gericht, vinden sommigen dat Mike ook zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Hij lijkt namelijk geen duidelijke grenzen te stellen, waardoor Monique haar gang kan blijven gaan.
Een kijker merkt op: “Mike moet leren om voor zichzelf op te komen. Als hij dit gedrag van zijn moeder blijft tolereren, komt er nooit een serieuze relatie.”
Andere reacties zijn iets meer geamuseerd. Een kijker grapt: “Monique heeft al gewonnen. Denise is niet verliefd op Mike, maar op Monique. Wie kan die vrouw weerstaan?”
Monique’s bemoeizucht: leuk voor tv, maar lastig in de liefde
Hoewel Monique’s bemoeienis zorgt voor veel entertainment, rijst de vraag of haar gedrag Mike echt helpt om de liefde te vinden. Een toekomstige partner moet niet alleen Mike accepteren, maar ook Monique’s constante aanwezigheid. Dat lijkt voor veel vrouwen een flinke uitdaging.
Kijkers twijfelen er zelfs aan of de dates die Mike heeft met Denise überhaupt kans van slagen hebben. “Ik gun Mike echt iemand, maar zo gaat het gewoon niet lukken,” schrijft een kijker. Anderen roepen Monique op om een stapje terug te doen en Mike de ruimte te geven om zijn eigen keuzes te maken.
Wat brengt de toekomst?
De bemoeizucht van Monique zorgt niet alleen voor ophef, maar ook voor hoge kijkcijfers. RTL lijkt precies te weten wat werkt om de aandacht van de kijkers vast te houden.
Of Mike daadwerkelijk zijn grote liefde gaat vinden, blijft voorlopig de vraag. Eén ding is zeker: Monique zal nog wel even de show stelen.
Heeft Monique uiteindelijk gelijk en vindt Mike dankzij haar de ware liefde? Of wordt haar bemoeizucht een obstakel dat Mike in de weg blijft staan?
De komende afleveringen van Winter Vol Liefde zullen uitwijzen of Mike en Monique samen een succesformule zijn, of dat ze elkaar juist in de weg zitten.
Wat vindt u? Is Monique een goede moeder die alleen het beste wil voor haar zoon, of gaat ze te ver in haar bemoeienis? Deel uw mening in de reacties!
Moeders die zomaar opduikt tijdens je date werkt wel als ultieme anticonceptie
Ik dacht juist dat ze graag oma wilde worden🤔 #wintervolliefde pic.twitter.com/5Kd9w4aryT— Only Sony (@only_sony) January 7, 2025
Heeft Mike een gps-tracker is zijn ski’s voor zijn moeder?! 😳
— Here's G! 🕺🏼✨🔥 (@here_is_G_man) January 7, 2025
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.