Algemeen
Heftige gebeurtenis bij uitvaart Manuëla Kemp: “Erg ongepast”
Eergisteren namen vrienden en familie afscheid van zangeres en televisiepersoonlijkheid Manuëla Kemp op begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam. Wat een ingetogen en respectvolle bijeenkomst had moeten zijn, werd overschaduwd door de aanwezigheid van cameraploegen voor de ingang. Veel mensen spraken hun verontwaardiging uit over deze gang van zaken.
Het tragische einde van een iconische vrouw
Manuëla Kemp, geliefd om haar humor, talent en warme
persoonlijkheid, lag sinds 7 december vorig jaar in coma na een
scooterongeval in Portugal. Na weken van onzekerheid werd duidelijk
dat herstel niet meer mogelijk was. Ze werd via een speciale vlucht
teruggebracht naar Nederland, waar ze op 17 januari 2024 0verleed.
Haar uitvaart vond plaats op vrijdag, een emotionele dag voor
iedereen die haar kende en bewonderde.
Jeroen Pauw’s speciale aanwezigheid
De uitvaart trok ook de aandacht vanwege de aanwezigheid van Jeroen
Pauw, Kemp’s voormalige partner. De presentator, die normaal
gesproken de wintermaanden op Curaçao doorbrengt, keerde speciaal
terug naar Nederland om afscheid te nemen. Dit gebaar getuigt van
de diepe band die de twee jarenlang hebben gedeeld.
Een intiem moment, verstoord door media
Hoewel familie en vrienden hoopten in rust afscheid te kunnen
nemen, verliep de dag niet zonder verstoringen. Voor de ingang van
Zorgvlied hadden cameraploegen van RTL Boulevard en
Shownieuws zich opgesteld. Deze verslaggevers probeerden
bekende bezoekers, waaronder Jeroen Pauw, te interviewen op een
moment dat duidelijk emotioneel beladen was.
De confrontatie met Jeroen Pauw
Jeroen Pauw werd door een verslaggever van RTL Boulevard
gevraagd om iets over Manuëla te zeggen. Hoewel hij zichtbaar
geëmotioneerd was, probeerde hij beleefd te blijven. “Ja, dat kan
niet kort,” zei hij. “Als je vraagt wat Manuëla voor mij betekent,
dan kan ik je dat niet kort zeggen. Dus dan laat ik hem even voor
nu. Sorry, ja sorry, ik ben er vandaag even niet zo goed in.”
Respect voor Pauw’s reactie
De reacties op Pauw’s woorden waren overwegend begripvol. Tv-kenner
Rob Goossens merkte in de studio van RTL Boulevard op dat
het duidelijk was dat Jeroen moeite had om zijn emoties te
verwoorden. “Dat is natuurlijk volkomen logisch,” voegde hij
toe.
Online kritiek op media-aanpak
De manier waarop de media met deze situatie omgingen, zorgde voor
veel ophef. Mediacourant hield een poll onder haar lezers
waarin werd gevraagd of het ongepast was dat cameraploegen
bezoekers van Manuëla’s uitvaart opwachtten. Maar liefst 87 procent
van de stemmers vond dit inderdaad te ver gaan.
Een verstoring van een kwetsbaar moment
Voor veel mensen voelde de aanwezigheid van de media als een
inbreuk op een privé- en kwetsbaar moment. Een uitvaart is een tijd
om stil te staan bij het leven van de 0verledene en biedt de
nabesta*nden een moment van troost. Dat dit werd verstoord, leidde
tot felle discussies op sociale media en in de commentarsecties van
nieuwswebsites.
De balans tussen nieuws en privacy
Hoewel media de taak hebben om verslag te doen van gebeurtenissen,
blijft de grens tussen nieuwsgaring en privacy dun. Bij publieke
figuren, zoals Manuëla Kemp, is de verleiding groot om ook op
emotionele momenten verslag te doen. Maar wanneer dit het
r0uwproces van familie en vrienden verstoort, roept dat terecht
vragen op over de ethiek van deze praktijk.
Verwachtingen van de nabesta*nden
De familie van Manuëla had waarschijnlijk gehoopt op een rustige
bijeenkomst, zonder flitsende camera’s en indringende vragen. Het
respecteren van dergelijke wensen zou een teken zijn van empathie
en begrip, iets wat in deze situatie lijkt te hebben ontbroken.
Manuëla’s nalatenschap
Ondanks de verstoringen blijft het leven van Manuëla Kemp een
inspiratiebron voor velen. Haar humor, talent en warme
persoonlijkheid maakten haar tot een unieke figuur in de
Nederlandse entertainmentwereld. Haar 0verlijden markeert het einde
van een tijdperk, maar haar nalatenschap zal voortleven in de
herinneringen van degenen die haar kenden en bewonderden.
Reacties van bekende Nederlanders
Veel bekende Nederlanders spraken hun verdriet uit na het
0verlijden van Manuëla. Presentatrice Patty Brard noemde haar “een
sprankelende persoonlijkheid die iedereen aan het lachen kon
maken”. Ook anderen, zoals Matthijs van Nieuwkerk en Jan Smit,
spraken hun respect en medeleven uit.
De kracht van herinneringen
Hoewel de dag niet helemaal vlekkeloos verliep, staat één ding
buiten kijf: de impact die Manuëla Kemp op haar omgeving had. Haar
vrienden en familie kwamen samen om verhalen te delen, te lachen en
te huilen. Deze herinneringen vormen een blijvende verbinding met
haar en zullen haar nalatenschap levend houden.
Een les voor de media
De gebeurtenissen rondom de uitvaart van Manuëla Kemp zijn een
belangrijke les voor de media. Het is essentieel om te begrijpen
wanneer het moment is om verslag te doen en wanneer het beter is om
op de achtergrond te blijven. In situaties van r0uw en verlies
verdient privacy altijd de voorkeur.
De veerkracht van nabesta*nden
Ondanks de verstoringen bleven de nabesta*nden van Manuëla sterk.
Ze wisten het moment te gebruiken om haar leven te vieren en hun
liefde voor haar te tonen. Deze veerkracht is een voorbeeld voor
iedereen die met verlies te maken heeft.
Een voorbeeld van respect en liefde
Jeroen Pauw’s speciale terugkeer naar Nederland en zijn emotionele
woorden laten zien hoe belangrijk Manuëla voor hem was. Zijn
aanwezigheid op de uitvaart was een teken van respect en liefde,
een herinnering aan hun gedeelde geschiedenis.
Manuëla’s erfenis
Hoewel haar fysieke aanwezigheid niet meer voelbaar is, laat
Manuëla een rijke erfenis achter. Haar werk in de media, haar
persoonlijke warmte en haar humor blijven voortleven in de
herinneringen van haar vrienden, familie en fans.
Een oproep tot verandering
De ophef rondom de media-aandacht bij Manuëla’s uitvaart benadrukt
de noodzaak van een meer empathische aanpak bij dergelijke
gebeurtenissen. Hopelijk dienen deze ervaringen als wake-upcall
voor journalisten en redacties om meer respect te tonen voor de
privacy van r0uwende families.
Een laatste groet aan een icoon
De uitvaart van Manuëla Kemp markeerde het einde van een hoofdstuk
in de Nederlandse entertainmentwereld. Ondanks de verstoringen was
het vooral een dag van liefde, herinneringen en het vieren van een
leven dat zoveel mensen heeft geraakt. Haar naam zal nog lang met
respect en bewondering worden genoemd.
Igmar Felicia openhartig over leven met PTSS: “Ik weiger mezelf nog te verstoppen”
In een emotionele en eerlijke video op Instagram deelt voormalig radio-dj Igmar Felicia hoe het écht met hem gaat. De stem die velen nog kennen van Radio 538 en Qmusic is al langere tijd stil op de radio, maar laat nu van zich horen met een verhaal dat diep raakt.
Felicia, die jarenlang geliefd was bij luisteraars vanwege zijn openheid, energie en humor, kampt sinds enkele jaren met posttraumatische stressstoornis (PTSS). Inmiddels werkt hij al anderhalf jaar niet meer, en het pad naar herstel blijkt lang, zwaar en grillig. Toch kiest Igmar ervoor om zijn verhaal te delen – niet om medelijden op te wekken, maar om begrip en herkenning te bieden aan anderen die met mentale problemen worstelen.
“Ik werd als lastig gezien, terwijl ik vooral zelf aan het overleven was”
In zijn video, die inmiddels door duizenden mensen is bekeken, vertelt Igmar openhartig over zijn diagnose. Vier jaar geleden werd vastgesteld dat hij aan PTSS lijdt – een aandoening die vaak onzichtbaar is aan de buitenkant, maar van binnen alles op scherp zet.
“Wat me het meeste pijn heeft gedaan,” vertelt hij, “is dat sommige mensen dachten dat ik mijn situatie gebruikte als excuus. Alsof ik niet wilde werken of geen hulp wilde.”
Niets is minder waar. PTSS is een aandoening waarbij het zenuwstelsel voortdurend in alarmfase verkeert. Je hersenen geven voortdurend het signaal af dat je in gevaar bent, ook al is er objectief niets aan de hand. Dat zorgt voor extreme spanning, slapeloosheid en totale mentale uitputting.
“Je leeft alsof er ieder moment een inbreker je huis binnen kan stappen. Alleen: die komt nooit. Maar jij blijft wachten.”
Opgegroeid binnen een gesloten gemeenschap
Igmar legt in de video uit dat zijn PTSS voortkomt uit gebeurtenissen in zijn jeugd. Hij groeide op binnen de geloofsgemeenschap van de Jehova’s Getuigen, een organisatie met strikte regels en een sterke interne structuur. Hij benadrukt dat dit op zichzelf geen oordeel is over het geloof, maar dat zijn persoonlijke ervaringen hem diep hebben gevormd.
“Als kind zat ik vaak in onveilige situaties. Toen was die hyperalertheid van mijn brein misschien functioneel. Maar nu, jaren later, blijft dat alarmsysteem onnodig actief. Dat maakt leven, rusten en werken bijna onmogelijk.”
Zijn openheid over deze achtergrond maakt indruk, juist omdat het laat zien hoe jeugdtrauma’s op latere leeftijd kunnen doorwerken – ook als je ogenschijnlijk alles op de rit hebt.
Anderhalf jaar buiten het arbeidsproces
Door de aanhoudende klachten moest Igmar uiteindelijk het moeilijkste besluit nemen: hij stopte met werken. Na succesvolle jaren op de radio, waarin hij duizenden mensen dagelijks vermaakte en informeerden, viel de stilte in zijn professionele leven plots in. Het bleek een enorme omschakeling.
“Ik had moeite met het beeld dat ik lastig was. Terwijl ik gewoon niet meer kon. Niet fysiek, niet mentaal. Mijn batterij raakte leeg en bleef leeg.”
Wat volgde, was een intensieve periode van zelfonderzoek, therapie en herstel. Geen spectaculaire veranderingen, maar kleine stappen, stapjes zelfs, die langzaam tot verbetering leiden. Inmiddels gaat het beter, al is hij er nog lang niet.
“Ik heb per dag maar een paar uurtjes energie. Werken zoals vroeger is nu nog geen optie. Maar alles is beter dan opgesloten zitten in je eigen hoofd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik weet niet waar ik uitkom, maar ik ga weer meedoen”
Wat Igmar’s video zo bijzonder maakt, is de combinatie van eerlijkheid én hoop. Ondanks de onzekerheid over zijn toekomst straalt hij een nieuwe rust en acceptatie uit. Hij durft toe te geven dat hij nog niet weet waar hij terecht zal komen, maar hij wil zich daar niet langer voor schamen.
“Misschien eindig ik op Curaçao, misschien in Apeldoorn, of op Ameland, of gewoon in Amersfoort. Ik weet het niet. Maar ik ga me niet meer verstoppen omdat ik mijn leven nog niet op orde heb.”
Die woorden, eenvoudig en krachtig, raken bij veel mensen een gevoelige snaar. In een maatschappij die draait op prestaties, snelheid en zichtbaarheid, laat Igmar zien dat het soms juist krachtig is om stil te vallen en naar binnen te keren.
Van radioheld naar voorbeeld in kwetsbaarheid
Igmar Felicia werd ooit bekend als een energieke radiopersoonlijkheid met een vlotte babbel en een groot hart voor muziek en mensen. Die uitstraling blijft, maar inmiddels toont hij zich van een andere kant – een kant die minstens zo waardevol is.
Door zijn verhaal te delen via Instagram kiest hij een nieuwe vorm van communicatie: direct, onbewerkt en puur. Geen draaiboek, geen jingles, geen redactieteam. Alleen hijzelf, zijn woorden en zijn waarheid.
“Ik wil niet meer buiten de maatschappij staan omdat ik nog niet ‘gerepareerd’ ben. Dit is wie ik nu ben. En dat mag er ook zijn.”
Het is een boodschap die veel verder reikt dan zijn persoonlijke kring. Zijn video wordt massaal gedeeld, en de reacties van volgers zijn hartverwarmend. Mensen prijzen zijn eerlijkheid, bedanken hem voor zijn openheid en delen hun eigen ervaringen.
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Het verhaal van Igmar draagt bij aan een belangrijk maatschappelijk gesprek: het normaliseren van mentale gezondheid. In een wereld waarin lichamelijke blessures direct serieus worden genomen, blijven psychische klachten vaak onzichtbaar of onbegrepen.
Met zijn verhaal laat Igmar zien dat herstel niet lineair is. Dat je soms maanden of jaren nodig hebt. Dat je geen excuus hoeft te maken voor wie je bent of hoe je je voelt. En vooral: dat je nog steeds meetelt, ook als je even niet meedoet op de ‘normale’ manier.
“Ik heb anderhalf jaar keihard gewerkt aan mezelf. En dit is waar ik nu ben. Dat is geen zwakte. Dat is mijn proces.”
Een boodschap van hoop
Hoewel zijn pad nog niet volledig is uitgestippeld, lijkt Igmar de balans langzaam terug te vinden. Niet door weer de radio in te duiken of volle dagen te draaien, maar door zichzelf opnieuw te ontdekken – op een manier die past bij zijn tempo, zijn energie en zijn waarden.
Zijn boodschap is helder: je bent niet je diagnose, en het is geen zwakte om hulp te vragen of rust te nemen. Door openlijk te spreken over zijn worsteling, maakt hij ruimte voor anderen om hetzelfde te doen.
“Ik hoef geen perfect plaatje te zijn. Ik wil gewoon mezelf zijn – met alles wat daarbij hoort.”
Tot slot
Het verhaal van Igmar Felicia is niet alleen het verhaal van een radio-dj met PTSS. Het is het verhaal van een mens die besloot te pauzeren, te helen en stap voor stap zijn leven opnieuw vorm te geven. Met vallen en opstaan. Met kwetsbaarheid én kracht.
En misschien – juist daardoor – raakt zijn stem nu meer mensen dan ooit tevoren.
Volg ons voor meer verhalen over mentale gezondheid, persoonlijke groei en bekende Nederlanders die het taboe op kwetsbaarheid helpen doorbreken.