Algemeen
Willem-Alexander stapt naar FBI na bizarre onthulling Evert Santegoeds
In een groot interview met Nieuwe Revu blikt Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé, terug op zijn spraakmakende carrière in de showbizzjournalistiek. Van primeurs die zijn pad kruisten tot sensationele onthullingen, Evert heeft door de jaren heen meerdere keren de aandacht van de koninklijke familie weten te trekken. Een van de meest opzienbarende verhalen? De keer dat koning Willem-Alexander naar de FBI stapte vanwege een publicatie in Privé.
Een Italiaans diner en loslippigheid
Santegoeds deelt hoe sommige van zijn grootste scoops onverwachts op zijn pad kwamen. Eén van zijn meest memorabele verhalen begon tijdens een etentje in een Italiaans restaurant in Amsterdam.
“Ik raakte in gesprek met twee stellen die aan het tafeltje naast dat van ons zaten,” vertelt hij. “Ze vroegen gekscherend wanneer zij eens in de Privé zouden verschijnen. Vervolgens boden ze ons een fles wijn aan, wat leidde tot een gezellige en gemoedelijke avond.”
De alcohol bleek al snel een katalysator voor vertrouwelijke onthullingen. “Aan het einde van de avond vertelde een van die mannen dat hij in Villa Eikenhorst werkte, het toenmalige nieuwe huis van koning Willem-Alexander en koningin Máxima,” vervolgt Evert. “Daar had hij foto’s van en vroeg of dat misschien iets voor mij was. Jezus, wat geweldig.”
Een publicatie die de Oranjes woedend maakte
Wat volgde was een uitgebreide publicatie van maar liefst twintig pagina’s in het weekblad Privé. De reportage, gebaseerd op de foto’s van Villa Eikenhorst, gaf een unieke inkijk in de privéwoning van het koninklijk paar.
De onthulling sloeg in als een bom. “De hele koninklijke familie was natuurlijk woedend,” herinnert Santegoeds zich. “Willem-Alexander was zó boos dat hij zelfs naar de FBI stapte om te achterhalen wie die foto’s had gemaakt.”
Ondanks de inspanningen van de FBI is de identiteit van de fotograaf nooit achterhaald. Het incident liet diepe sporen na in de relatie tussen Santegoeds en de koninklijke familie.
Een gespannen relatie met Willem-Alexander
Santegoeds geeft openlijk toe dat koning Willem-Alexander niet bepaald een fan van hem is. “Het Koninklijk Huis had sowieso al een bloedhekel aan me sinds ik in 1985 meldde dat er iets was voorgevallen tussen Willem-Alexander en een blondine hier in het Amsterdam Hilton. Dat was mijn eerste rechtszaak,” onthult hij.
Sindsdien is de relatie tussen Santegoeds en de koninklijke familie alleen maar verder verslechterd. “Nee, het komt niet meer goed,” zegt hij. “Maar dat maakt mij niets uit. Royaltyreporters die denken dat ze bij die familie horen, mankeren wat.”
De rol van Privé in de Nederlandse media
Privé, onder leiding van Evert Santegoeds, heeft een reputatie opgebouwd als een van de meest spraakmakende entertainmentbladen van Nederland. Met gedurfde onthullingen en controversiële publicaties weet het blad vaak het gesprek van de dag te domineren.
Volgens Santegoeds is het echter belangrijk om te onthouden dat het werk van showbizzjournalisten vaak op gespannen voet staat met de belangen van de beroemdheden over wie ze schrijven. “Het gaat erom het publiek een inkijkje te geven in de levens van mensen die anders onbereikbaar lijken. Dat zorgt soms voor conflicten, maar dat hoort erbij.”
Een lintje voor Santegoeds?
Hoewel Santegoeds onmiskenbaar een belangrijke rol heeft gespeeld in de Nederlandse journalistiek, rekent hij niet op een koninklijke onderscheiding. “Nee, dat komt niet meer goed,” zegt hij lachend. “En dat Albert Verlinde wél een lintje heeft, heeft hij ook niet te danken aan zijn tijd achter de desk bij Boulevard.”
De invloed van onthullingen op het koningshuis
De publicaties van Privé over het koningshuis hebben door de jaren heen veel stof doen opwaaien. Van verhalen over liefdesaffaires tot onthullingen over koninklijke eigendommen, het blad heeft vaak de grenzen opgezocht van wat journalistiek gezien acceptabel is.
Het verhaal over Villa Eikenhorst is daar een goed voorbeeld van. Terwijl sommige mensen het zien als een belangrijke journalistieke prestatie, beschouwen anderen het als een inbreuk op de privacy van de koninklijke familie.
Het grotere plaatje
Evert Santegoeds blijft een controversieel figuur in de Nederlandse media. Zijn vermogen om verhalen op te sporen en te publiceren die zowel bewondering als kritiek oproepen, maakt hem een van de meest besproken journalisten van het land.
Hoewel zijn relatie met Willem-Alexander waarschijnlijk nooit meer zal herstellen, blijft Santegoeds onverminderd doorgaan met zijn werk. Voor hem draait het allemaal om het vertellen van verhalen die mensen raken en fascineren.
De onthulling over Villa Eikenhorst en de daaropvolgende stappen van de koning om de waarheid te achterhalen, benadrukken zowel de kracht als de controverse van showbizzjournalistiek. Het laat zien hoe een ogenschijnlijk onschuldige ontmoeting kan leiden tot een publicatie die de hoogste kringen beroert.
Met een carrière vol hoogte- en dieptepunten blijft Evert Santegoeds een blijvende kracht in de Nederlandse mediawereld. Zijn verhalen blijven mensen boeien en bewijzen keer op keer dat showbizzjournalistiek veel meer is dan alleen roddels en geruchten. Het is een complexe wereld waarin persoonlijke onthullingen en publieke belangen elkaar voortdurend kruisen.
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.