Algemeen
Vrijpartij in keuken van vliegtuig gefilmd door bewakingscamera en verspreid door personeel
Luchtvaartmaatschappij Swiss Onder Vuur na Viral Video van Intieme Passagiers in Vliegtuigkeuken
Luchtvaartmaatschappij Swiss International Air verkeert in een penibele situatie na het uitlekken van beelden waarop te zien is hoe twee passagiers zich overgeven aan intieme activiteiten in de keuken van een van hun vliegtuigen. Het incident, vastgelegd door een bewakingscamera en vervolgens gedeeld via sociale media, heeft een storm van kritiek en vragen over privacybescherming opgeroepen.
Incident in de Kombuis
Het voorval vond plaats eind november op een vlucht van Bangkok naar Zürich, een traject van ongeveer twaalf uur. Tijdens de vlucht bevond de keuken van het vliegtuig, ook wel de kombuis genoemd, zich op een bepaald moment zonder bemanning. Vermoedelijk waren enkele crewleden elders bezig of namen ze een pauze.
Twee passagiers zagen hun kans schoon om de ruimte binnen te glippen en besloten zich in de kombuis aan te sluiten bij de zogenaamde Mile High Club—een term die verwijst naar seksuele activiteiten op grote hoogte. Wat het stel echter niet wist, is dat de keuken is uitgerust met bewakingscamera’s.
Vastgelegd en Gedeeld
De bewakingscamera in de kombuis registreerde de intieme ontmoeting van de passagiers. De beelden waren live te bekijken in de cockpit, waar bemanningsleden op dat moment aanwezig waren. In plaats van in te grijpen, kozen de medewerkers ervoor om het incident te filmen met een mobiele telefoon. Vervolgens werd een foto van de situatie—waarop te zien is hoe een passagier op de knieën zit en een andere passagier oraal bevredigt—via sociale media verspreid.
De afbeelding verspreidde zich razendsnel en werd al snel een virale sensatie, wat tot enorme ophef leidde. Terwijl sommigen het voorval hilarisch vonden, beschouwen anderen het als een ernstige schending van de privacy van de betrokken passagiers.
Reactie van Swiss International Air
Swiss International Air heeft inmiddels gereageerd op het incident en bevestigt dat er een intern onderzoek is gestart. De luchtvaartmaatschappij uitte haar ongenoegen over het gedrag van de bemanning, die niet ingreep en de passagiers liet doorgaan met hun activiteiten. Bovendien was Swiss geschokt door het feit dat de beelden zijn opgenomen en gedeeld, iets wat in strijd is met de regels van het bedrijf.
Een woordvoerder van de luchtvaartmaatschappij verklaarde: “De camera’s in de kombuis zijn uitsluitend bedoeld voor veiligheidsdoeleinden. Het is absoluut niet toegestaan om de beelden voor andere doeleinden te gebruiken, laat staan om ze te delen.”
Swiss benadrukte dat het gedrag van de bemanning onacceptabel is: “Onze medewerkers hadden direct moeten ingrijpen om de passagiers te stoppen, in plaats van hen te filmen en de beelden te verspreiden. Dit is een grove schending van privacy en professionele standaarden.”
Privacykwesties en Kritiek
Het incident heeft een bredere discussie aangewakkerd over privacy in vliegtuigen. Hoewel bewakingscamera’s in vliegtuigen bedoeld zijn om de veiligheid van passagiers en bemanning te waarborgen, roept het gebruik ervan in situaties zoals deze vragen op. Veel reizigers vragen zich af waarom er überhaupt camera’s in de kombuis zijn en of passagiers voldoende op de hoogte worden gebracht van hun aanwezigheid.
Swiss heeft aangegeven dat de camera’s normaal gesproken niets registreren, tenzij er zich een veiligheidsincident voordoet. De beelden van het voorval zijn niet automatisch opgeslagen, maar live gestreamd naar de cockpit, waar ze door bemanningsleden zijn vastgelegd met een mobiele telefoon. Dit roept de vraag op of het huidige beleid rondom het gebruik van bewakingscamera’s in vliegtuigen herzien moet worden.
Publieke Opinie Verdeeld
Op sociale media zijn de reacties op het incident uiteenlopend. Sommige gebruikers beschouwen het als een komisch incident en prijzen de creativiteit van de passagiers, terwijl anderen het gedrag van zowel het stel als de bemanning afkeuren. Een veelgehoorde kritiek is dat het filmen en delen van de beelden onethisch en mogelijk illegaal is.
Een Twitter-gebruiker schreef: “Iedereen heeft het recht op privacy, zelfs in een vliegtuig. Dit is een grove schending van vertrouwen tussen passagiers en luchtvaartmaatschappijen.”
Een ander reageerde sarcastisch: “Twee passagiers maken een fout, maar de bemanning zet zichzelf pas echt voor schut. Wie is hier nu eigenlijk verantwoordelijk?”
A couple on board a recent Swiss Air flight from Bangkok to Zurich joined the mile-high club in the first-class galley while secretly being recorded by the pilots.
The cockpit crew are now under investigation for sharing the footage on group chats which has since gone viral. pic.twitter.com/B9cGA8dVKZ
— ᒍᑌᔕT ᗰIKE (@JustMikeMcKay) December 5, 2024
Toekomstige Implicaties
Het incident heeft de luchtvaartindustrie in een lastig parket gebracht. Swiss International Air staat nu voor de uitdaging om het vertrouwen van haar passagiers te herstellen en tegelijkertijd de interne cultuur te verbeteren. Het bedrijf heeft aangekondigd dat de betrokken bemanningsleden disciplinair worden aangepakt, hoewel het niet duidelijk is welke gevolgen dit precies voor hen zal hebben.
Daarnaast wordt verwacht dat Swiss haar beleid rond bewakingscamera’s in vliegtuigen zal herzien en duidelijkere richtlijnen zal opstellen voor het gebruik ervan. Experts wijzen erop dat luchtvaartmaatschappijen transparanter moeten zijn over het bestaan van camera’s en hun toepassingen, zodat passagiers volledig geïnformeerd aan boord kunnen gaan.
Een Leermoment voor de Luchtvaartindustrie
Hoewel het incident op korte termijn schadelijk is voor het imago van Swiss International Air, kan het ook dienen als een wake-up call voor de hele luchtvaartindustrie. Het roept belangrijke vragen op over privacy, professioneel gedrag en de balans tussen veiligheid en vertrouwen.
Swiss zal haar interne processen moeten herzien om ervoor te zorgen dat dit soort situaties zich in de toekomst niet meer voordoen. Voor de betrokken passagiers blijft het echter een schrijnend voorbeeld van hoe privacy in een openbare ruimte zoals een vliegtuig niet altijd gegarandeerd is.
Met de voortschrijdende technologie en de groeiende bezorgdheid over privacy is het duidelijk dat luchtvaartmaatschappijen striktere regels en een betere communicatie naar passagiers nodig hebben. Swiss International Air zal als eerste stappen moeten zetten om de schade te herstellen en het vertrouwen van haar klanten terug te winnen.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.