Algemeen
Patty Brard smeekt boze ex-collega´s om vergiffenis: ´Op de blaren zitten´
Patty Brard hoopt op een bijzondere reünie voor haar zeventigste verjaardag, die ze binnenkort in de Ziggo Dome gaat vieren. Ze zou het fantastisch vinden om voor één keer weer op het podium te staan met Marga Scheide en José Hoebee, haar voormalige collega’s van de meidengroep Luv’. De groep, die jarenlang groot succes kende, viel uit elkaar door ruzies. Hoewel Marga en José tegenwoordig goed met elkaar omgaan, is het de vraag of ze openstaan voor Patty’s uitnodiging.
Verbroken banden en onenigheid
De relatie tussen Patty en haar voormalige Luv’-leden is niet bepaald rozengeur en maneschijn. Patty heeft in het verleden nogal harde woorden gesproken over Marga en José, waardoor de spanningen tussen hen hoog opliepen. Dit was ook te merken toen de vrouwen recentelijk werden benaderd door de Nieuwe Revu voor een interview over Patty. Marga en José hingen het gesprek vrijwel direct op, wat niet veel goeds belooft voor Patty’s wens om met Luv’ weer samen te komen.
Patty’s wens voor een Luv’-reünie
In een gesprek met Marc-Marie Huijbregts in BEAU, gaf Patty aan dat ze het geweldig zou vinden om voor haar zeventigste verjaardag een laatste keer met Luv’ op te treden. “De liedjes worden wel gezongen, maar ik weet niet of Marga en José…”, zei Patty. Ze hoopt nog steeds op een hereniging, maar de onzekerheid is groot.
Een knieval voor haar oud-collega’s
Patty lijkt haar fouten in het verleden te erkennen en zegt nu met spijt: “Ik zit op de blaren.” Ze geeft toe dat ze niet altijd even vriendelijk is geweest tegen Marga en José, maar ze hoopt alsnog op een mooie afsluiting van hun gezamenlijke muziekcarrière. “Ik heb gehoord dat ze Luv’ hebben afgesloten, maar ik zou het heel erg leuk vinden om het op een mooie manier af te sluiten. Zeventig jaar, strik erom,” aldus Patty.
De vraag of Marga en José willen meewerken
Maar de vraag is of Marga en José wel willen meewerken aan een reünie. Patty lijkt het vooral te doen voor het grote feest in de Ziggo Dome, wat haar een lucratieve gelegenheid biedt. Maar het is te hopen dat de gage van Marga en José niet een struikelblok zal zijn. Het is duidelijk dat Patty de hereniging vooral ziet als een manier om haar zeventigste verjaardag op een grandioze manier af te sluiten.
Marc-Marie’s optimisme
Marc-Marie Huijbregts is optimistisch over de mogelijkheid van een Luv’-reünie. “Ja, dat zouden zij toch ook leuk moeten vinden? Dit is de perfecte gelegenheid om het mooi af te sluiten,” zegt hij. Patty is het hiermee eens en vindt dat zo’n reünie een mooie manier zou zijn om hun gezamenlijke carrière af te ronden.
Kan Patty haar excuses maken?
Marc-Marie vraagt zich af of Patty in staat is om haar excuses aan te bieden voor het verleden en de relatie met haar ex-collega’s te herstellen. Patty geeft aan dat ze met de jaren een ander perspectief heeft gekregen. “Als je ouder wordt, dan denk je: waar ging het in hemelsnaam over?”, zegt ze. Ze is van mening dat sommige conflicten gewoon bij het leven horen en hoopt dat een hereniging, zelfs van een iconische groep als Luv’, mogelijk is.
Hereniging als levensles
Patty concludeert dat het bij elkaar komen van mensen, zelfs na jarenlang conflict, onderdeel is van het leven. Ze noemt als voorbeeld de hernieuwde samenwerking van de gebroeders van Oasis en stelt dat ook zij en haar oud-collega’s uiteindelijk tot een verzoening zouden kunnen komen. “We waren jong, we waren vervelend, ik heb een grote mond, stap eroverheen,” besluit ze.
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.