Algemeen
Patty Brard smeekt boze ex-collega´s om vergiffenis: ´Op de blaren zitten´
Patty Brard hoopt op een bijzondere reünie voor haar zeventigste verjaardag, die ze binnenkort in de Ziggo Dome gaat vieren. Ze zou het fantastisch vinden om voor één keer weer op het podium te staan met Marga Scheide en José Hoebee, haar voormalige collega’s van de meidengroep Luv’. De groep, die jarenlang groot succes kende, viel uit elkaar door ruzies. Hoewel Marga en José tegenwoordig goed met elkaar omgaan, is het de vraag of ze openstaan voor Patty’s uitnodiging.

Verbroken banden en onenigheid
De relatie tussen Patty en haar voormalige Luv’-leden is niet bepaald rozengeur en maneschijn. Patty heeft in het verleden nogal harde woorden gesproken over Marga en José, waardoor de spanningen tussen hen hoog opliepen. Dit was ook te merken toen de vrouwen recentelijk werden benaderd door de Nieuwe Revu voor een interview over Patty. Marga en José hingen het gesprek vrijwel direct op, wat niet veel goeds belooft voor Patty’s wens om met Luv’ weer samen te komen.

Patty’s wens voor een Luv’-reünie
In een gesprek met Marc-Marie Huijbregts in BEAU, gaf Patty aan dat ze het geweldig zou vinden om voor haar zeventigste verjaardag een laatste keer met Luv’ op te treden. “De liedjes worden wel gezongen, maar ik weet niet of Marga en José…”, zei Patty. Ze hoopt nog steeds op een hereniging, maar de onzekerheid is groot.

Een knieval voor haar oud-collega’s
Patty lijkt haar fouten in het verleden te erkennen en zegt nu met spijt: “Ik zit op de blaren.” Ze geeft toe dat ze niet altijd even vriendelijk is geweest tegen Marga en José, maar ze hoopt alsnog op een mooie afsluiting van hun gezamenlijke muziekcarrière. “Ik heb gehoord dat ze Luv’ hebben afgesloten, maar ik zou het heel erg leuk vinden om het op een mooie manier af te sluiten. Zeventig jaar, strik erom,” aldus Patty.

De vraag of Marga en José willen meewerken
Maar de vraag is of Marga en José wel willen meewerken aan een reünie. Patty lijkt het vooral te doen voor het grote feest in de Ziggo Dome, wat haar een lucratieve gelegenheid biedt. Maar het is te hopen dat de gage van Marga en José niet een struikelblok zal zijn. Het is duidelijk dat Patty de hereniging vooral ziet als een manier om haar zeventigste verjaardag op een grandioze manier af te sluiten.

Marc-Marie’s optimisme
Marc-Marie Huijbregts is optimistisch over de mogelijkheid van een Luv’-reünie. “Ja, dat zouden zij toch ook leuk moeten vinden? Dit is de perfecte gelegenheid om het mooi af te sluiten,” zegt hij. Patty is het hiermee eens en vindt dat zo’n reünie een mooie manier zou zijn om hun gezamenlijke carrière af te ronden.

Kan Patty haar excuses maken?
Marc-Marie vraagt zich af of Patty in staat is om haar excuses aan te bieden voor het verleden en de relatie met haar ex-collega’s te herstellen. Patty geeft aan dat ze met de jaren een ander perspectief heeft gekregen. “Als je ouder wordt, dan denk je: waar ging het in hemelsnaam over?”, zegt ze. Ze is van mening dat sommige conflicten gewoon bij het leven horen en hoopt dat een hereniging, zelfs van een iconische groep als Luv’, mogelijk is.

Hereniging als levensles
Patty concludeert dat het bij elkaar komen van mensen, zelfs na jarenlang conflict, onderdeel is van het leven. Ze noemt als voorbeeld de hernieuwde samenwerking van de gebroeders van Oasis en stelt dat ook zij en haar oud-collega’s uiteindelijk tot een verzoening zouden kunnen komen. “We waren jong, we waren vervelend, ik heb een grote mond, stap eroverheen,” besluit ze.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’

De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.

De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?

Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?

Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.

Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.