Algemeen
Ophef om beelden Alexia: “Dit kan niet natuurlijk zijn”
De Nederlandse prinsessen Amalia en Alexia liggen opnieuw onder een vergrootglas, ditmaal vanwege geruchten over hun gewichtsverlies. Het weekblad Story heeft een debat aangewakkerd door voor-en-na-foto’s van de prinsessen te publiceren en te suggereren dat ze mogelijk gebruik maken van Ozempic, een medicijn bedoeld voor diabetespatiënten dat populair is geworden als afslankmiddel. De beweringen hebben voor veel ophef gezorgd, niet alleen vanwege de prinsessen, maar ook door implicaties dat andere leden van de Koninklijke Familie betrokken zouden zijn.
Geruchten over gewichtsverlies
Het opvallende gewichtsverlies van prinses Amalia heeft de afgelopen maanden al tot veel speculaties geleid. Terwijl sommigen aannemen dat ze een strikt dieet en intensieve trainingssessies volgt onder begeleiding van een personal trainer, vinden critici de snelheid van haar transformatie verdacht. Journalist Wierd Duk sprak in De Telegraaf zijn twijfels uit en vroeg zich af of het resultaat wel op natuurlijke wijze is bereikt. Story lijkt die twijfels te delen en suggereert nu dat het populaire medicijn Ozempic een rol speelt.
Het weekblad beperkt zich niet tot Amalia, maar noemt ook prinses Alexia als mogelijke gebruiker van het afslankmiddel. “Er gaan hardnekkige geruchten dat sommige leden van de Koninklijke Familie gebruik maken van het afslankmedicijn,” schrijft het blad. Deze uitspraak heeft de discussie verder op scherp gezet.
Betrokkenheid van de hele familie?
Wat de zaak extra controversieel maakt, is de suggestie dat niet alleen de prinsessen, maar ook koning Willem-Alexander en koningin Máxima mogelijk betrokken zijn. Story stelt dat meerdere leden van de Koninklijke Familie in korte tijd aanzienlijk zijn afgevallen. Het blad beweert dat het gewichtsverlies van de vier Oranjes nauwelijks volledig op eigen kracht te verklaren is.
“Vergelijk foto’s van een half jaar geleden met recente beelden, en het verschil is onmiskenbaar,” aldus Story. Daarbij wijst het blad op de sociale verplichtingen van de Koninklijke Familie, waarbij uitgebreide diners en borrels een vast onderdeel zijn. “Met zulke verplichtingen lijkt het haast onmogelijk om dit resultaat zonder hulpmiddelen te bereiken,” concludeert het artikel.
Breder opgepikt door media
De publicatie van Story heeft inmiddels ook andere media bereikt. Onder meer Shownieuws heeft de geruchten besproken, wat de kwestie naar een breder publiek heeft gebracht. Hoewel er geen concrete bewijzen zijn dat de prinsessen of andere leden van de Koninklijke Familie Ozempic gebruiken, blijven de geruchten voer voor speculatie. De Koninklijke Familie heeft zelf geen uitspraken gedaan over het onderwerp en lijkt de storm te negeren.
Ozempic: een controversieel middel
Ozempic is een medicijn dat oorspronkelijk is ontwikkeld voor de behandeling van diabetes type 2. Het werkzame bestanddeel, semaglutide, reguleert de bloedsuikerspiegel en helpt patiënten gewicht te verliezen. Het middel heeft echter de afgelopen jaren aan populariteit gewonnen als afslankmiddel bij mensen zonder diabetes. Deze trend heeft geleid tot wereldwijde schaarste en kritiek, vooral omdat diabetespatiënten soms moeilijk toegang hebben tot het medicijn.
Het gebruik van Ozempic bij gezonde personen wordt steeds vaker bekritiseerd, omdat het kan leiden tot bijwerkingen zoals misselijkheid, diarree en een verhoogd risico op galstenen. Bovendien roept het ethische vragen op over de verantwoordelijkheid van invloedrijke personen, zoals leden van de Koninklijke Familie, om een gezond voorbeeld te stellen.
Reacties uit het publiek
De geruchten hebben uiteenlopende reacties opgeroepen bij het publiek. Sommige mensen spreken hun afkeuring uit over de vermeende keuze van de prinsessen voor een medicijn als Ozempic, terwijl anderen vinden dat hun persoonlijke gezondheid een privézaak is.
Een veelgehoorde kritiek is dat het gebruik van afslankmiddelen door bekende figuren zoals prinsessen Amalia en Alexia een verkeerd signaal kan afgeven, vooral aan jonge mensen. “Ze hebben een voorbeeldfunctie,” merkt een commentator op. “Als zij Ozempic gebruiken om af te vallen, wat voor boodschap geeft dat dan aan jongeren die worstelen met hun lichaamsbeeld?”
Aan de andere kant zijn er ook mensen die benadrukken dat er geen harde bewijzen zijn en dat de prinsessen het recht hebben om hun eigen keuzes te maken. “Laat ze met rust,” schrijft een supporter op sociale media. “Ze staan al genoeg onder druk.”
Het zwijgen van de Koninklijke Familie
Ondanks de geruchten en de publieke discussie blijft de Koninklijke Familie stil. Dit past in een bredere strategie om niet te reageren op speculatie in de media. Echter, het voortdurende zwijgen kan ook bijdragen aan de groeiende belangstelling en speculatie rondom het onderwerp.
Koninklijke families wereldwijd hebben vaker te maken met soortgelijke geruchten en kritiek. Het Britse koningshuis, bijvoorbeeld, heeft ook een geschiedenis van het vermijden van publieke reacties op controversiële onderwerpen. Toch kan de publieke druk soms leiden tot verklaringen of verduidelijkingen, zeker als het gaat om gezondheidsgerelateerde kwesties.
Een bredere discussie over lichaamsbeeld
De discussie rondom het vermeende gebruik van Ozempic door prinsessen Amalia en Alexia werpt een breder licht op maatschappelijke kwesties zoals lichaamsbeeld en de druk om er perfect uit te zien. In een tijdperk waarin sociale media een belangrijke rol spelen in het vormen van normen over schoonheid, staan publieke figuren zoals de prinsessen onder een enorme druk.
Het debat roept vragen op over hoe deze druk wordt aangepakt binnen invloedrijke families en wat voor voorbeeld zij willen stellen. Is het gebruik van hulpmiddelen zoals afslankmedicatie acceptabel, of moeten publieke figuren streven naar transparantie en eerlijkheid over hun keuzes?
Conclusie: Geruchten blijven speculatief
Hoewel de geruchten over het gebruik van Ozempic door prinsessen Amalia en Alexia breed worden besproken, ontbreekt er tot nu toe hard bewijs. De betrokkenheid van andere leden van de Koninklijke Familie maakt de discussie extra beladen, maar blijft eveneens speculatief.
De stilte van de Koninklijke Familie draagt bij aan de voortdurende belangstelling, maar het blijft de vraag of zij zich hierover zullen uitspreken. Ondertussen blijft de discussie rondom lichaamsbeeld en het gebruik van afslankmiddelen actueel, zeker in een tijd waarin publieke figuren steeds meer onder een vergrootglas liggen.
Wat denkt u? Moet de Koninklijke Familie reageren op deze geruchten, of hebben zij recht op privacy? Deel uw mening in de reacties.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.