Algemeen
Monique Westenberg beroofd in Londen
Monique Westenberg, de partner van André Hazes jr., is gisteravond ber00fd in de Londense wijk West End. Het stel, dat samen met hun zoontje een luxe vakantie naar Londen had gepland, kreeg al op de eerste dag te maken met een opeenstapeling van tegenslagen, met de beroving als absoluut dieptepunt.
Een moeizame start
De reis naar Londen begon al allesbehalve soepel. André en Monique hadden een vlucht geboekt die om 9.30 uur zou vertrekken vanaf Amsterdam. “Ik dacht: anderhalf uur van tevoren is prima,” deelt André met zijn volgers op Instagram. Maar dat bleek een flinke inschattingsfout te zijn. “We kwamen aan bij de security en beseften dat het natuurlijk een vlucht buiten Europa is. Superdom van mij.”
De situatie verslechterde snel. “We renden als een gek naar de gate, maar toen we aankwamen, was de gate al gesloten. En alsof dat nog niet genoeg was, bleek de vlucht uiteindelijk ook nog eens gecanceld. We waren te laat én de vlucht ging niet door,” vervolgt André.
Via een omweg naar Londen
Het stel wilde koste wat het kost hun vakantie voortzetten. Bij de transferbalie kregen ze te horen dat er geen directe vluchten meer beschikbaar waren. “De enige optie was een route via Milaan. Dus dat hebben we maar gedaan,” vertelt André.
De reis via Milaan was echter ook niet zonder obstakels. “Onze overstap had een uur vertraging, en toen we eindelijk in het vliegtuig naar Londen zaten, kregen we te horen dat we ons tijdslot hadden gemist. Daardoor moesten we nog eens drie kwartier wachten. Tegen de tijd dat we eindelijk in Londen waren, was de hele dag voorbij.”
Nog meer tegenvallers
Eenmaal aangekomen in Londen bleek dat het gezin nog steeds niet van hun tegenslagen af was. “Tot overmaat van ramp zijn onze koffers niet aangekomen,” vertelt André. “Die staan nog in Amsterdam en worden als het goed is later naar Engeland gevlogen. Voor nu hebben we helemaal niets, zelfs geen schone onderbroek.”
Ondanks de vermoeiende dag probeerden André, Monique en hun zoontje toch te genieten. Ze besloten een bezoek te brengen aan de musical The Lion King in de populaire theaterwijk West End.
Beroving voor de theaterdeur
Tijdens hun bezoek aan het theater vond het dieptepunt van de dag plaats. “Voor de deur van het theater is Monique haar telefoon uit haar zak gestolen,” deelt André zichtbaar aangeslagen. De beroving vond plaats in de drukke straten van West End, een gebied dat bekendstaat om zijn levendigheid én helaas ook om zakkenrollers.
Londen heeft al langer te kampen met een stijgend aantal telefoondiefst*llen. Volgens lokale statistieken wordt er in de Britse hoofdstad elke tien minuten een telefoon gestolen. Ondanks deze trieste realiteit kwam de gebeurtenis als een harde klap voor Monique en André.
De pech hield echter niet op bij de beroving. “Tijdens de voorstelling viel er ook nog iemand flauw, waardoor de show tijdelijk werd stilgelegd,” voegt André toe. “Het was echt niet te geloven wat er allemaal gebeurde op één dag.”
Een dure afsluiting van de dag
Na de voorstelling besloot het gezin een fietstaxi, een zogenaamde tuktuk, te nemen van het theater naar hun hotel. Wat bedoeld was als een leuke en efficiënte manier om terug te keren, eindigde in nog een teleurstelling. “De taxichauffeur waarschuwde me: ‘Ik hoop dat je een goede deal hebt gemaakt met die tuktuk-bestuurder,’” vertelt André. “Ik dacht: ach, het zal wel wat prijzig zijn, maar ik wil gewoon naar bed.”
Tot André’s schrik bleek de rit hen 252 pond te kosten, omgerekend ruim 290 euro. “En ga maar eens in discussie met die meneer. Het was echt belachelijk,” zegt André gefrustreerd.
Frustraties stapelen zich op
Na alle gebeurtenissen van de dag was de maat vol voor André. “We gaan nu het hotel in. Het is klaar. Ik ben er helemaal klaar mee,” deelde hij met zijn volgers op Instagram. De dag die bedoeld was om te ontspannen en te genieten, was veranderd in een opeenstapeling van stressvolle situaties.
Een vakantie om snel te vergeten
Het tripje naar Londen, dat oorspronkelijk bedoeld was als een luxe afsluiting van het jaar, veranderde in een aaneenschakeling van tegenslagen. Van gemiste vluchten tot ontbrekende koffers en een beroving, de pech leek geen einde te kennen. Toch probeerde het stel er het beste van te maken, ondanks de onvoorziene problemen.
Hoewel de ervaring in Londen tot nu toe verre van ideaal is geweest, blijft het onduidelijk of het gezin hun vakantie zal voortzetten of eerder terug zal keren naar Nederland. Wat wel duidelijk is, is dat dit tripje in ieder geval niet als een hoogtepunt van het jaar zal worden herinnerd.
De gevaren van zakkenrollers in Londen
Het incident waarbij Monique haar telefoon werd gestolen, is helaas geen zeldzaamheid in Londen. Met name toeristische gebieden zoals West End en Soho worden vaak geteisterd door zakkenrollers en dieven. Politieke autoriteiten hebben meerdere campagnes gevoerd om bewustzijn te creëren onder toeristen, maar incidenten zoals deze blijven voorkomen.
Het is daarom belangrijk voor reizigers om altijd alert te blijven, vooral in drukke gebieden. Het gebruik van veilige tassen en het vermijden van het dragen van waardevolle spullen in gemakkelijk toegankelijke zakken kan helpen om risico’s te minimaliseren.
Conclusie
Wat begon als een luxe vakantie om het jaar af te sluiten, eindigde voor André Hazes jr. en Monique Westenberg in een ware nachtmerrie. Van gemiste vluchten en vertraagde bagage tot een beroving en torenhoge tuktuk-kosten, de dag zat vol tegenslagen. Toch blijft het stel strijden om er het beste van te maken, hoewel deze reis voorlopig weinig geluk lijkt te brengen. Hopelijk brengt de rest van hun verblijf in Londen wat meer positiviteit, want na zo’n dag hebben ze dat meer dan verdiend.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.