Algemeen
Monique Westenberg beroofd in Londen
Monique Westenberg, de partner van André Hazes jr., is gisteravond ber00fd in de Londense wijk West End. Het stel, dat samen met hun zoontje een luxe vakantie naar Londen had gepland, kreeg al op de eerste dag te maken met een opeenstapeling van tegenslagen, met de beroving als absoluut dieptepunt.
Een moeizame start
De reis naar Londen begon al allesbehalve soepel. André en Monique hadden een vlucht geboekt die om 9.30 uur zou vertrekken vanaf Amsterdam. “Ik dacht: anderhalf uur van tevoren is prima,” deelt André met zijn volgers op Instagram. Maar dat bleek een flinke inschattingsfout te zijn. “We kwamen aan bij de security en beseften dat het natuurlijk een vlucht buiten Europa is. Superdom van mij.”
De situatie verslechterde snel. “We renden als een gek naar de gate, maar toen we aankwamen, was de gate al gesloten. En alsof dat nog niet genoeg was, bleek de vlucht uiteindelijk ook nog eens gecanceld. We waren te laat én de vlucht ging niet door,” vervolgt André.
Via een omweg naar Londen
Het stel wilde koste wat het kost hun vakantie voortzetten. Bij de transferbalie kregen ze te horen dat er geen directe vluchten meer beschikbaar waren. “De enige optie was een route via Milaan. Dus dat hebben we maar gedaan,” vertelt André.
De reis via Milaan was echter ook niet zonder obstakels. “Onze overstap had een uur vertraging, en toen we eindelijk in het vliegtuig naar Londen zaten, kregen we te horen dat we ons tijdslot hadden gemist. Daardoor moesten we nog eens drie kwartier wachten. Tegen de tijd dat we eindelijk in Londen waren, was de hele dag voorbij.”
Nog meer tegenvallers
Eenmaal aangekomen in Londen bleek dat het gezin nog steeds niet van hun tegenslagen af was. “Tot overmaat van ramp zijn onze koffers niet aangekomen,” vertelt André. “Die staan nog in Amsterdam en worden als het goed is later naar Engeland gevlogen. Voor nu hebben we helemaal niets, zelfs geen schone onderbroek.”
Ondanks de vermoeiende dag probeerden André, Monique en hun zoontje toch te genieten. Ze besloten een bezoek te brengen aan de musical The Lion King in de populaire theaterwijk West End.
Beroving voor de theaterdeur
Tijdens hun bezoek aan het theater vond het dieptepunt van de dag plaats. “Voor de deur van het theater is Monique haar telefoon uit haar zak gestolen,” deelt André zichtbaar aangeslagen. De beroving vond plaats in de drukke straten van West End, een gebied dat bekendstaat om zijn levendigheid én helaas ook om zakkenrollers.
Londen heeft al langer te kampen met een stijgend aantal telefoondiefst*llen. Volgens lokale statistieken wordt er in de Britse hoofdstad elke tien minuten een telefoon gestolen. Ondanks deze trieste realiteit kwam de gebeurtenis als een harde klap voor Monique en André.
De pech hield echter niet op bij de beroving. “Tijdens de voorstelling viel er ook nog iemand flauw, waardoor de show tijdelijk werd stilgelegd,” voegt André toe. “Het was echt niet te geloven wat er allemaal gebeurde op één dag.”
Een dure afsluiting van de dag
Na de voorstelling besloot het gezin een fietstaxi, een zogenaamde tuktuk, te nemen van het theater naar hun hotel. Wat bedoeld was als een leuke en efficiënte manier om terug te keren, eindigde in nog een teleurstelling. “De taxichauffeur waarschuwde me: ‘Ik hoop dat je een goede deal hebt gemaakt met die tuktuk-bestuurder,’” vertelt André. “Ik dacht: ach, het zal wel wat prijzig zijn, maar ik wil gewoon naar bed.”
Tot André’s schrik bleek de rit hen 252 pond te kosten, omgerekend ruim 290 euro. “En ga maar eens in discussie met die meneer. Het was echt belachelijk,” zegt André gefrustreerd.
Frustraties stapelen zich op
Na alle gebeurtenissen van de dag was de maat vol voor André. “We gaan nu het hotel in. Het is klaar. Ik ben er helemaal klaar mee,” deelde hij met zijn volgers op Instagram. De dag die bedoeld was om te ontspannen en te genieten, was veranderd in een opeenstapeling van stressvolle situaties.
Een vakantie om snel te vergeten
Het tripje naar Londen, dat oorspronkelijk bedoeld was als een luxe afsluiting van het jaar, veranderde in een aaneenschakeling van tegenslagen. Van gemiste vluchten tot ontbrekende koffers en een beroving, de pech leek geen einde te kennen. Toch probeerde het stel er het beste van te maken, ondanks de onvoorziene problemen.
Hoewel de ervaring in Londen tot nu toe verre van ideaal is geweest, blijft het onduidelijk of het gezin hun vakantie zal voortzetten of eerder terug zal keren naar Nederland. Wat wel duidelijk is, is dat dit tripje in ieder geval niet als een hoogtepunt van het jaar zal worden herinnerd.
De gevaren van zakkenrollers in Londen
Het incident waarbij Monique haar telefoon werd gestolen, is helaas geen zeldzaamheid in Londen. Met name toeristische gebieden zoals West End en Soho worden vaak geteisterd door zakkenrollers en dieven. Politieke autoriteiten hebben meerdere campagnes gevoerd om bewustzijn te creëren onder toeristen, maar incidenten zoals deze blijven voorkomen.
Het is daarom belangrijk voor reizigers om altijd alert te blijven, vooral in drukke gebieden. Het gebruik van veilige tassen en het vermijden van het dragen van waardevolle spullen in gemakkelijk toegankelijke zakken kan helpen om risico’s te minimaliseren.
Conclusie
Wat begon als een luxe vakantie om het jaar af te sluiten, eindigde voor André Hazes jr. en Monique Westenberg in een ware nachtmerrie. Van gemiste vluchten en vertraagde bagage tot een beroving en torenhoge tuktuk-kosten, de dag zat vol tegenslagen. Toch blijft het stel strijden om er het beste van te maken, hoewel deze reis voorlopig weinig geluk lijkt te brengen. Hopelijk brengt de rest van hun verblijf in Londen wat meer positiviteit, want na zo’n dag hebben ze dat meer dan verdiend.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.