Algemeen
Laatste woorden van OML-Eva bekendgemaakt 💔😔
Eva Hermans-Kroot: Haar Ontroerende Laatste Afscheid
Op zaterdag 30 november 0verleed Eva Hermans-Kroot op 26-jarige leeftijd na een langdurig en moedige strijd tegen longk*nker. Haar 0verlijden laat een groot verdriet achter bij haar familie, vrienden, en de vele mensen die haar door haar openhartigheid in het programma Over Mijn Lijk en op sociale media in hun hart hadden gesloten. De dag voor haar 0verlijden belde Eva nog in bij Qmusic om afscheid te nemen van Mattie Valk en Marieke Elsinga. Haar emotionele laatste woorden zijn vandaag gedeeld, en hebben luisteraars diep geraakt.
Laatste Gesprek met Qmusic
Eva, die bekend stond om haar kracht en optimisme, belde op de dag voor haar 0verlijden naar Qmusic. Marieke Elsinga was op dat moment niet aanwezig, en Mattie Valk vroeg haar of ze later op de dag wilde terugbellen. Eva gaf aan dat dit niet mogelijk was. Ze voelde dat haar tijd beperkt was en wilde de resterende uren doorbrengen met haar dierbaren.
Mattie vertelde aan luisteraars dat het eerste wat Eva zei toen ze belde, was: “Sorry dat ik moet huilen.” Mattie reageerde begripvol en emotioneel: “Het laatste wat je moet doen is je excuses maken. Dankjewel dat je dit moment nog met ons wilt delen.”
Afscheid Met Woorden Vol Emotie
Met haar stem vol emotie gaf Eva aan dat ze niet langer kon vechten: “Ik kan niet meer. Ik weet dat het waarschijnlijk eindig gaat zijn. Daarom heb ik vandaag besloten om afscheid te nemen van de mensen die me het meest dierbaar zijn.”
Haar woorden raakten iedereen die luisterde: “Het voelt zo paniekerig nu. Straks ben ik er niet meer en dan heb ik geen afscheid genomen. Ik wil rust vinden in het feit dat ik iedereen die ik liefheb nog heb kunnen spreken.”
Mattie, duidelijk aangeslagen, prees Eva’s moed en veerkracht: “Jouw stem, jouw lach zullen altijd blijven nagalmen in het hoofd van onze luisteraars. Het was een voorrecht om jou te mogen kennen. Dankjewel, Eva. Ik zal je nooit vergeten.”
Eva wist met haar laatste woorden nog iedereen te bedanken: “Ik ga jou ook nooit vergeten. En Marieke niet. En alle lieve mensen van de redactie. En natuurlijk alle luisteraars die me zoveel liefde hebben gegeven. Dank jullie wel.”
Een Land Vol R0uw
Het nieuws van Eva’s 0verlijden veroorzaakte een golf van verdriet door het hele land. Haar Instagram-account Longeneeslijk, waar ze haar leven en z!ekteproces deelde, werd overspoeld met hartverwarmende reacties van haar 520.000 volgers. Mensen prezen haar moed, haar openhartigheid, en haar vermogen om ondanks alles te blijven lachen en lief te hebben.
Tim Hofman, presentator van Over Mijn Lijk, deelde ook een persoonlijk eerbetoon aan Eva. Hij beschreef haar als een “straal van licht” en noemde het een eer om haar gekend te hebben. “Eva was een waanzinnig mens, een voorbeeld voor velen. Haar positiviteit en moed waren ongeëvenaard. Ze heeft de wereld mooier achtergelaten dan ze hem aantrof.”
Eva’s Erfenis van Inspiratie
Eva’s verhaal begon in 2021, toen ze de diagnose longk*nker kreeg. Ondanks de zware vooruitzichten bleef ze vechten en haar verhaal delen. Haar openheid inspireerde duizenden mensen. Ze wist met haar Instagram-posts en optredens in de media niet alleen bewustzijn te creëren voor haar z!ekte, maar ook om anderen aan te moedigen het leven ten volle te leven.
In 2023 bereikte ze een van haar grootste persoonlijke mijlpalen: ze voltooide haar hbo-opleiding Communicatie en trouwde met de liefde van haar leven, Matthijs. Ondanks haar z!ekte bleef Eva altijd een bron van inspiratie en kracht, waarbij ze benadrukte dat het belangrijk is om te genieten van elk moment.
Een Ontroerend Herinneringsmoment
Eva’s laatste gesprek met Qmusic heeft een diepe indruk achtergelaten. Luisteraars noemden haar woorden “hartverscheurend maar prachtig”. Haar dankbaarheid en liefde voor het leven spraken uit elke zin die ze uitsprak, zelfs in haar laatste momenten.
Mattie Valk sloot af met een persoonlijke boodschap: “Eva, jouw lach en stem zullen voor altijd bij ons blijven. Je hebt ons zoveel geleerd over veerkracht en liefde. Rust zacht, lieve Eva.”
In Stilte Herinnerd
Eva’s crematie zal in besloten kring plaatsvinden, zoals ze zelf had aangegeven. Haar wens was dat haar inner circle rust zou vinden en niet continu herinnerd zou worden aan het verlies. Ze wilde dat haar familie en vrienden na haar 0verlijden weer konden genieten van het leven.
Haar verhaal heeft echter een blijvende impact op velen. Eva herinnerde ons eraan dat het leven kostbaar is en dat zelfs in de moeilijkste tijden er ruimte is voor hoop, liefde, en verbinding.
Een Boodschap Voor Iedereen
Eva’s laatste boodschap aan de wereld blijft een krachtig advies: “We denken allemaal dat we onverwoestbaar zijn, maar uiteindelijk leeft iedereen met de dag. Plan niet je hele toekomst. Leef nu. Kijk wat het leven je brengt.”
Met haar woorden heeft Eva niet alleen afscheid genomen, maar ook een nalatenschap achtergelaten van inspiratie, moed en liefde. Haar leven mag dan ten einde zijn gekomen, haar verhaal zal nog lang blijven voortleven in de harten van iedereen die ze heeft geraakt.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.