-

Algemeen

Laatste woorden van OML-Eva bekendgemaakt 💔😔

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Eva Hermans-Kroot: Haar Ontroerende Laatste Afscheid

Op zaterdag 30 november 0verleed Eva Hermans-Kroot op 26-jarige leeftijd na een langdurig en moedige strijd tegen longk*nker. Haar 0verlijden laat een groot verdriet achter bij haar familie, vrienden, en de vele mensen die haar door haar openhartigheid in het programma Over Mijn Lijk en op sociale media in hun hart hadden gesloten. De dag voor haar 0verlijden belde Eva nog in bij Qmusic om afscheid te nemen van Mattie Valk en Marieke Elsinga. Haar emotionele laatste woorden zijn vandaag gedeeld, en hebben luisteraars diep geraakt.


Laatste Gesprek met Qmusic

Eva, die bekend stond om haar kracht en optimisme, belde op de dag voor haar 0verlijden naar Qmusic. Marieke Elsinga was op dat moment niet aanwezig, en Mattie Valk vroeg haar of ze later op de dag wilde terugbellen. Eva gaf aan dat dit niet mogelijk was. Ze voelde dat haar tijd beperkt was en wilde de resterende uren doorbrengen met haar dierbaren.

Mattie vertelde aan luisteraars dat het eerste wat Eva zei toen ze belde, was: “Sorry dat ik moet huilen.” Mattie reageerde begripvol en emotioneel: “Het laatste wat je moet doen is je excuses maken. Dankjewel dat je dit moment nog met ons wilt delen.”


Afscheid Met Woorden Vol Emotie

Met haar stem vol emotie gaf Eva aan dat ze niet langer kon vechten: “Ik kan niet meer. Ik weet dat het waarschijnlijk eindig gaat zijn. Daarom heb ik vandaag besloten om afscheid te nemen van de mensen die me het meest dierbaar zijn.”

Haar woorden raakten iedereen die luisterde: “Het voelt zo paniekerig nu. Straks ben ik er niet meer en dan heb ik geen afscheid genomen. Ik wil rust vinden in het feit dat ik iedereen die ik liefheb nog heb kunnen spreken.”

Mattie, duidelijk aangeslagen, prees Eva’s moed en veerkracht: “Jouw stem, jouw lach zullen altijd blijven nagalmen in het hoofd van onze luisteraars. Het was een voorrecht om jou te mogen kennen. Dankjewel, Eva. Ik zal je nooit vergeten.”

Eva wist met haar laatste woorden nog iedereen te bedanken: “Ik ga jou ook nooit vergeten. En Marieke niet. En alle lieve mensen van de redactie. En natuurlijk alle luisteraars die me zoveel liefde hebben gegeven. Dank jullie wel.”


Een Land Vol R0uw

Het nieuws van Eva’s 0verlijden veroorzaakte een golf van verdriet door het hele land. Haar Instagram-account Longeneeslijk, waar ze haar leven en z!ekteproces deelde, werd overspoeld met hartverwarmende reacties van haar 520.000 volgers. Mensen prezen haar moed, haar openhartigheid, en haar vermogen om ondanks alles te blijven lachen en lief te hebben.

Tim Hofman, presentator van Over Mijn Lijk, deelde ook een persoonlijk eerbetoon aan Eva. Hij beschreef haar als een “straal van licht” en noemde het een eer om haar gekend te hebben. “Eva was een waanzinnig mens, een voorbeeld voor velen. Haar positiviteit en moed waren ongeëvenaard. Ze heeft de wereld mooier achtergelaten dan ze hem aantrof.”


Eva’s Erfenis van Inspiratie

Eva’s verhaal begon in 2021, toen ze de diagnose longk*nker kreeg. Ondanks de zware vooruitzichten bleef ze vechten en haar verhaal delen. Haar openheid inspireerde duizenden mensen. Ze wist met haar Instagram-posts en optredens in de media niet alleen bewustzijn te creëren voor haar z!ekte, maar ook om anderen aan te moedigen het leven ten volle te leven.

In 2023 bereikte ze een van haar grootste persoonlijke mijlpalen: ze voltooide haar hbo-opleiding Communicatie en trouwde met de liefde van haar leven, Matthijs. Ondanks haar z!ekte bleef Eva altijd een bron van inspiratie en kracht, waarbij ze benadrukte dat het belangrijk is om te genieten van elk moment.


Een Ontroerend Herinneringsmoment

Eva’s laatste gesprek met Qmusic heeft een diepe indruk achtergelaten. Luisteraars noemden haar woorden “hartverscheurend maar prachtig”. Haar dankbaarheid en liefde voor het leven spraken uit elke zin die ze uitsprak, zelfs in haar laatste momenten.

Mattie Valk sloot af met een persoonlijke boodschap: “Eva, jouw lach en stem zullen voor altijd bij ons blijven. Je hebt ons zoveel geleerd over veerkracht en liefde. Rust zacht, lieve Eva.”


In Stilte Herinnerd

Eva’s crematie zal in besloten kring plaatsvinden, zoals ze zelf had aangegeven. Haar wens was dat haar inner circle rust zou vinden en niet continu herinnerd zou worden aan het verlies. Ze wilde dat haar familie en vrienden na haar 0verlijden weer konden genieten van het leven.

Haar verhaal heeft echter een blijvende impact op velen. Eva herinnerde ons eraan dat het leven kostbaar is en dat zelfs in de moeilijkste tijden er ruimte is voor hoop, liefde, en verbinding.


Een Boodschap Voor Iedereen

Eva’s laatste boodschap aan de wereld blijft een krachtig advies: “We denken allemaal dat we onverwoestbaar zijn, maar uiteindelijk leeft iedereen met de dag. Plan niet je hele toekomst. Leef nu. Kijk wat het leven je brengt.”

Met haar woorden heeft Eva niet alleen afscheid genomen, maar ook een nalatenschap achtergelaten van inspiratie, moed en liefde. Haar leven mag dan ten einde zijn gekomen, haar verhaal zal nog lang blijven voortleven in de harten van iedereen die ze heeft geraakt.

Algemeen

Complete twist in zaak Marco Borsato: ‘Dat dagboekje is een verdacht boekje!’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.

In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.

In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.


De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces

Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.

Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.

“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”


Het audiofragment: bekentenis of misverstand?

Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.

Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.

“Wat ik dinsdag hoorde, klonk alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:

  • Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.

  • Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.

  • Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.

Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.


Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina

Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.

Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.

Een boekje met één afwijkende pagina

“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”

De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:

  • het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;

  • de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;

  • de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.

Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.

Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?

De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:

“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”

Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.


De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?

Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.

Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.

Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen

“Daar twijfelde ik dinsdag al aan,” zegt hij.
Hij legt uit:

  • Marco had een eigen kleedkamer.

  • Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.

  • Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.

  • Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.

Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.

Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie

Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.

Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:

“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”

Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:

  1. Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.

  2. Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.

Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.


Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?

Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.

Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:

“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”

De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:

  1. Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.

  2. Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.

In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.


Een kantelpunt? De impact van de verdediging

Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.

Hij zei:

“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”

Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.

Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.


De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?

Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:

  • dat fysiek bewijs ontbreekt;

  • dat verklaringen variëren;

  • dat het dagboek vraagtekens oproept;

  • dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;

  • dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.

Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:

  • dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;

  • dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;

  • dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;

  • dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.

Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.


Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld

De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.

Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.

Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.

De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.

Lees verder