Algemeen
Grote paniek uitgebroken bij De Bevers: ´Dit is heel zorgwekkend´
Het is even flink schrikken geweest voor De Bevers, met Kees Stevens, de partner van John de Bever, die zich afgelopen donderdag weer niet lekker voelde. Dit is de tweede keer in korte tijd dat Kees last heeft van ernstige misselijkheid. Zijn gezondheid lijkt een zorg te zijn, vooral nu ze zich voorbereiden op hun grote kerstshow De Bevers Vieren Kerst in Ahoy.
Vorige Gezondheidsklachten tijdens Vlucht
Eind november werd Kees ook al onwel tijdens een vlucht naar
Nederland. Hij kreeg te maken met voedselvergiftiging tijdens een
lange vlucht van 10 uur. “Bang voor naalden, maar dit moest
gebeuren,” schreef hij op Instagram, waarin hij bedankte voor de
hulp van een verpleegster uit Heerenveen, een dokter uit Frankrijk,
en het KLM-personeel. Na de vlucht reisde Kees direct door naar Den
Bosch om uit te rusten.
Belangrijk Weekend voor De Bevers
Voor De Bevers is dit een belangrijk weekend. Ze staan op het punt
om De Bevers Vieren Kerst in Ahoy te presenteren, een show
die voor zowel John als Kees van groot belang is. Kees heeft
aangegeven dat dit ‘het mooiste’ is wat ze kunnen doen, en hij
benadrukt de magie van de gelegenheid. Het concert is niet alleen
een gelegenheid voor hen om hun muziek te delen, maar ook om samen
met gastartiesten een unieke show neer te zetten.
Gastartiesten in Ahoy
De show in Ahoy belooft een feestelijke en gevarieerde ervaring te
worden. Onder de gastartiesten bevinden zich onder andere Anita
Meyer, Patty Brard, en de familie Meiland. De Bevers hebben hun
fans beloofd een gevarieerd programma met een gezellig,
‘Oer-Hollands’ feest. Kees zelf is niet de zanger, maar zingt een
duet met Patty Brard en een medley met de familie Meiland, wat hij
als een hoogtepunt ziet.
Repetities voor de Grote Show
De voorbereidingen voor de show zijn in volle gang. John en Kees
hebben hard gerepeteerd om alles in goede banen te leiden. John
heeft aangegeven erg uit te kijken naar het duet met Anita Meyer,
wiens stem hij fantastisch vindt. Verder is hij enthousiast over de
gezelligheid en de sfeer van de show, waarin de artiesten samen een
feestelijke kerstavond zullen creëren.
Internationale Gastoptredens
Wat de kerstshow van De Bevers extra bijzonder maakt, is de
internationale twist. Bobbie Eakes, de Amerikaanse actrice die
jarenlang te zien was in de populaire soap The Bold and the
Beautiful, zal naar Rotterdam komen om een optreden te geven.
Kees is erg trots dat zij deel uitmaakt van hun kerstshow. Dit
brengt een extra glans aan de avond, die verder gevuld wordt met
muziek en dans.
Optreden van Hélène Hendriks en Johan
Derksen
De kerstshow heeft ook een aantal bekende Nederlandse gezichten.
Hélène Hendriks, die graag een keer mee wilde zingen, zal eenmalig
haar bijdrage leveren aan het concert. Daarnaast opent Johan
Derksen de feestavond, een goede vriend van John. Deze bijzondere
gasten maken de show nog unieker, met een combinatie van bekende
muziek en gezellige momenten.
Een Veelbelovende Kerstshow
Ondanks de gezondheidsproblemen van Kees blijft hij zich volledig
inzetten voor de show. Voor De Bevers is het geven van hun
kerstshow in Ahoy een droom die uitkomt. Ze hopen dat het een
magisch en gezellig feest wordt, niet alleen voor hen, maar ook
voor hun fans. De kerstshows van De Bevers beloven een spektakel
vol muziek, dans en plezier, met zowel nationale als internationale
sterren die de avond onvergetelijk maken.
Dit bericht op Instagram bekijken
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.